Vuelta 2025: Voorbeschouwing etappe 13 naar Alto de l’Angliru – Deelt Vingegaard uppercut uit?
Om deze rit is het in de Vuelta a España dit jaar te doen. De etappe naar de befaamde Alto de l’Angliru. De laatste keer dat het peloton deze monsterbeklimming op reed, werd Visma | Lease a Bike eerste, tweede en derde. Maar of ze dat weer gaat lukken? WielerFlits blikt vooruit.
Parcours
De dertiende etappe in de Vuelta brengt het Beest van Asturië naar boven. Precies: de Alto de l’Angliru. De rit begint aan het begin van de middag nog in Cabézon de la Sal, waarna een loodzware rit volgt van 202 kilometer met bijna 4.000 hoogtemeters. Weer in deze Vuelta is de aanloop naar een belangrijke slotklim vlak. Pas na 150 kilometer begint de weg echt te stijgen, met de Alto de Mozqueta (6,6 kilometer à 8,4%).
Daarna volgt ook nog de zware Alto de Cordal (5,4 kilometer à 9,3%). Hoewel deze klim superonregelmatig en loodzwaar is, lijkt de Cordal een verkeersdrempel met wat er nog komen gaat: de Alto de l’Angliru. De Angliru is een van de bruutste beklimmingen in de geschiedenis van de Vuelta en werd in het verleden al vaak aangedaan.


- Start:
- 11:50 ( Cabázon de la Sal)
- Finish:
- 17:14 ( Alto de l'Angliru)
De laatste keer was in 2023, toen Jumbo-Visma op een, twee én drie eindigde met Primoz Roglic, Jonas Vingegaard en Sepp Kuss. Moeten we het gemiddelde stijgingspercentage nog benoemen? Vooruit, de Alto de l’Angliru is 13,1 kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 9,5%, maar dit geeft eigenlijk nog een vertekend beeld.
Er zijn diverse metingen en cijfers van de Angliru. Een andere telling zegt dat de klim 12,4 kilometer lang is met een gemiddeld stijgingspercentage van 10,3%. De Angliru kent twee gezichten. De eerste vijf kilometer lopen gemiddeld 8% omhoog, waarna het beulswerk kan beginnen. De tweede helft stijgt gemiddeld 15% met uitschieters van maar liefst 24%.
Na deze uitschieter – die bekendstaat als de Cueña les Cabres, ofwel het geitenpad – is het nog twee kilometer tot de top op 1.558 meter hoogte. De klassementsmannen hebben deze dag met rood omcirkeld. Reken maar dat er verschuivingen in het klassement zijn na deze dag.
De stand van zaken
Favorieten
Niet alle beklimmingen zijn gelijk geschapen. Een handjevol cols wordt door prof en amateur gevreesd. In het hart van Asturië ligt één van die beklimmingen, die tot de meest iconische uit de wielersport hoort: de Alto de l’Angliru. Dit jaar doet de Vuelta de loodzware klim al voor de tiende keer aan. De eerste beklimming vond plaats in 1999. De betreurde José Maria Jiménez bleek die dag over de sterkste klimmersbenen te beschikken. Wielergeschiedenis was geschreven en een nieuwe monstercol was geboren.
Eerdere winnaars op de Alto de l’Angliru
1999: José Maria Jiménez
2000: Gilberto Simoni
2002: Roberto Heras
2008: Alberto Contador
2011: Wout Poels*
2013: Kenny Elissonde
2017: Alberto Contador
2020: Hugh Carthy
2023: Primoz Roglic
* Na de diskwalificatie van de aanvankelijke ritwinnaar Juan José Cobo
De Angliru is met negen Vuelta-passages een nog altijd relatief jonge wielercol, maar heeft nu al een bijzondere mooie plaats ingenomen in de wielergeschiedenis. Winnen op de ‘het beest van Asturië’, dat wil toch elke gevleugelde klimgeit wel eens in zijn of haar carrière. Voor gewone stervelingen is het beklimmen van de Angliru een haast demonische ervaring, voor klimmers is het een van de mooiste dagen van het wielerjaar.
Althans, zo zal Jonas Vingegaard het beschouwen. Natuurlijk, ook de Deen heeft ontzag – misschien zelfs wel een beetje schrik – voor de ruim twaalf kilometer lange beklimming. Toch is het voor de renner van Visma | Lease a Bike ook een uitgelezen kans om zijn rivalen voor de eindzege een oplawaai te verkopen. Vingegaard kan de Vuelta misschien al in een definitieve plooi leggen, want op de Angliru lopen de verschillen steevast hoog op. De grote favoriet voor de eindoverwinning zal maar wat graag willen zegevieren op deze afschrikwekkende klim.

Wint rode trui Jonas Vingegaard nu wel op de Angliru? – foto: Cor Vos
Winnen op de Angliru maakt je als wielrenner haast onsterfelijk. Vingegaard kreeg twee jaar geleden al eens de kans om dit te doen, ware het niet dat hij de overwinning toen ‘weggaf’ aan zijn toenmalige ploeggenoot Primoz Roglic, nadat Visma | Lease a Bike de tegenstand aan flarden had gereden op de steilste stroken van de beklimming. Vrijdag zullen er geen cadeautjes worden uitgedeeld: de tweevoudig Tourwinnaar zal de kans niet laten liggen om in de voetsporen te treden van wielergrootheden als Jimenez en Vingegaards grote idool Contador.
We zien Visma | Lease a Bike – de ploeg van Vingegaard – de koers wel controleren om zo voor de ritzege te kunnen strijden, maar dat wil niet zeggen dat het een uitgemaakte zaak is dat de Deen ook daadwerkelijk zal triomferen op de Angliru. Hij zal eerst nog moeten afrekenen met João Almeida, die als kopman van UAE Emirates XRG voorlopig alle verwachtingen waarmaakt. De Portugees is momenteel de voornaamste uitdager van Vingegaard en zit na twaalf etappes nog altijd op vinkentouw. Is hij dat na de Angliru-rit nog steeds?
Het is voor de neutrale wielerfan – en de spankracht in deze Vuelta – wel te hopen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Almeida in het verleden nog niet heeft aangetoond dat hij bergop de gelijke is van Vingegaard. In dat opzicht is de rit naar de Angliru de eerste échte test voor Almeida in deze Ronde van Spanje. Kan hij in een van de zwaarste bergritten van de ronde ook gelijke tred houden met de Deen?

Almeida en Vingegaard houden elkaar in de gaten – foto: Cor Vos
Dit geldt niet alleen voor Almeida, maar eigenlijk voor alle andere concurrenten van Vingegaard. Neem nu Giulio Ciccone. De Italiaan van Lidl-Trek verkeert duidelijk in de vorm van zijn leven en was in de eerste week nog de evenknie van de kopman van Visma | Lease a Bike, maar op de niet al te lastige slotklim naar Valdezcaray werd hij voor de eerste keer weggeblazen. Dit is een veeg teken voor de komende loodzware bergritten, maar de steile beklimmingen (en dan met name de Angliru) in Asturië moeten een lichtgewicht als Ciccone wel liggen.
Wie ook zijn hart mag ophalen bij de vele steile beklimmingen in het noorden van Spanje: Felix Gall. De Oostenrijker werd in de zomer al knap vijfde in de Tour de France, maar van vermoeidheid lijkt voorlopig nog geen sprake bij de kopman van Decathlon AG2R La Mondiale. Gall staat er uitstekend voor in het klassement en heeft nog uitzicht op het eindpodium. Als pure, niet al te explosieve klimmer is hij de komende dagen in het voordeel. Wees niet verrast mocht hij zich op de flanken van de Angliru opwerpen tot een serieuze uitdager van Vingegaard.

Tom Pidcock is misschien wel in de vorm van zijn leven – foto: Cor Vos
We zijn tevens zeer benieuwd naar de verrichtingen van een ander lichtgewicht. Voor de start van de Vuelta waren er nog twijfels over zijn klassementsambities, maar Tom Pidcock staat voorlopig toch maar mooi derde, met uitzicht op meer. De vraag is alleen of de veelzijdige Brit dit ook drie weken kan volhouden. Het verleden heeft ons geleerd dat de renner van Q36.5 altijd wel een slechte dag heeft, maar misschien staat Pidcock wel voor zijn grote doorbraak als ronderenner. Na de komende twee bergritten zijn we in elk geval weer een stuk wijzer.
Voor de overige klassementsrenners lijkt schade beperken het devies, al verwachten we ook wel iets van het klassementsduo van Red Bull-BORA-hansgrohe. Jai Hindley en Giulio Pellizzari vallen voorlopig nog niet echt op, maar zijn zeker nog niet uitgeschakeld in de strijd om de podiumplekken. Dit is ook het geval voor Colombiaans kampioen Egan Bernal (INEOS Grenadiers) en pocketklimmer Matthew Riccitello (Israel-Premier Tech). Die laatste kan weleens verrassend sterk uit de hoek komen.

Wint de veelbesproken Juan Ayuso op de Angliru? – foto: Cor Vos
En wat nu als een sterke kopgroep het haalt en de vluchters het mogen uitmaken voor de zege? Dan zijn er ook legio kanshebbers, want er staan al veel goede klimmers op een straatlengte achterstand. De eerste naam die ons te binnenschiet, is die van Juan Ayuso. De Spanjaard is een van de meest veelbesproken renners in deze Vuelta. Niet alleen vanwege zijn sportieve prestaties (Ayuso wisselt onzichtbare dagen af met straffe staaltjes wielrennen, denk aan zijn ritzeges in Cerler en Los Corrales de Buelna), maar ook over zijn toekomst wordt druk gespeculeerd.
Het zat er al enige tijd aan te komen, maar nu is het ook definitief: UAE Emirates XRG en Ayuso gaan na dit seizoen uit elkaar. Beide partijen zijn in onderling overleg overeengekomen om het contract van de Spanjaard vroegtijdig te beëindigen. Zo komt er (binnenkort) een einde aan een bij momenten moeizame samenwerking. Kan de beloftevolle ronderenner zijn ploeg nog een mooi afscheidscadeau bezorgen door te winnen op de Angliru? Ayuso heeft de rit ongetwijfeld met rood omcirkeld in zijn agenda, of moet hij na zijn tweede ritwinst nu in de pas lopen voor ploegmaat Almeida?

Mikel Landa ziet zich al zien in de finale in zijn Baskenland – foto: Cor Vos
Wie wel de vrijheid heeft om aan te vallen, zeker nu hij niet meer in aanmerking komt voor een goed klassement, is Mikel Landa. De sierlijke klimmer is na zijn zware valpartij in de Giro d’Italia en daaropvolgende revalidatie nog op zoek naar zijn beste benen, maar de renner van Soudal Quick-Step is vanuit een vlucht een zeer gevaarlijke klant. In de rit naar Bilbao was hij al even in de aanval, maar kreeg hij af te rekenen met rugproblemen. Ook donderdag zagen we hem in de spits van de koers, maar zien we Landa nu wel écht een gooi doen naar de overwinning?
Ook Groupama-FDJ-kopman David Gaudu (al ritwinnaar in deze Vuelta), Antonio Tiberi, Santiago Buitrago (Bahrain Victorious) en Lorenzo Fortunato (XDS Astana) moeten het in de resterende ritten over een andere, meer aanvallende boeg gooien. Verder noteren we nog de namen van bergkoning Jay Vine (UAE Emirates XRG), Pablo Castrillo (Movistar), Junior Lecerf (Soudal Quick-Step), Eddie Dunbar (Jayco AlUla) en – wie weet – oud-winnaar Wout Poels (XDS Astana).
Weer en TV
In Asturië wil het nog wel eens spoken op meteorologisch gebied, maar vrijdag blijft het droog en krijgt de zon ook de ruimte om door te breken. In startplaats Cabezón de la Sal is het een graad of 22, op de flanken van de Angliru zakt de temperatuur naar de 12 graden Celsius. De matige wind uit zuiden zal geen rol van betekenis spelen.






Tour de France: 2020, 2021, 2024, 2025
Giro d'Italia: 2024
Weltmeisterschaft: 2024
Weitere Erfolge: Zahlreiche Monumente des Radsports
Jonas Vingegaard
Tour de France: 2022, 2023
Weet niet wat je hier komt baselen over Pogacar, maar die rijdt hier niet.
qua klasse, talent, passie voor de klassiekers, de monumenten
alsook WK's op de weg, tussen beide renners.....waarbij Pogacar
de zeer beperkte Deen in zijn schaduw plaatst en overklast.
Deze types hebben zeker 'you're simply the best' en 'the winner takes it all' bovenaan in de playlist staan en lullen bij de koffieautomaat van '2nd is first loser' en dat type saaie crap.
Wanneer Vingy vandaag wint nog steeds zeggen 'ja maar Pogacar die...' pff
kunnen worden?
Vertoonde reeds barstjes toen hij 2x bergop moest
lossen in het wiel van Pidcock.....
Badgio, hoe lang volg je het wielrennen nu al ? Aan je reactie te zien is het de afgelopen week de eerste keer geweest dat je Pidcock hebt zien fietsen ?
Zo'n pukkel (Inspanning van vijf minuten) is Pidcock perfect op het lijf geschreven, net als types zoals Van der Poel en Van Aert... Maar dat zegt uiteraard geen ruk over hoe een renner het doet op drie opeenvolgende klimmen waarvan twee van 1e categorie en de laatste van hors categorie..
Ik zag Wout van Aert een Pogacar ook totaal slopen op de Montmartre enkele weken geleden, maar daarom heb ik nog niet de illusie dat van Aert hetzelfde kan op een Galibier of Ventoux...
Maar alle respect richting Tom, want hij is een renner naar mijn hart... Echter vrees ik dat hij vandaag toch enkele minuten aan zijn broek krijgt, mits mits mits Visma-LAB er op de eerste klim al serieus aan begint. Mochten ze wachten tot de Angliru zelf dan zullen de verschillen veel kleiner zijn, leert de geschiedenis ons...
Maar het zou prachtig zijn mocht Pidcock voor wat extra spanning kunnen zorgen in deze vrij saaie Vuelta, echter heeft hij in zijn gehele loopbaan tot nu toe nul keer aangetoond met de beste mee te kunnen wanneer we de echte bergen ingaan...
Een ritje in de Tour winnen vanuit een groep met vluchters die tien minuten voorsprong hebben, met als voornaamste concurrent Froome op 15% van wat hij daarvoor ooit was, is nog wat anders dan samen met de echte AK mannen mee te strijden..
Maar zoals gezegd hoop ik dat je gelijk krijgt, want anders is de Vuelta na vandaag definitief over... In Almeida zie ik al helemaal geen tegenstand namelijk. Die krijgt één à twee minuten aan z'n broek vandaag.
Ook ik heb geen enkele moeite met Pidcock die ineens de macht grijpt op de Angliru, maar zie dat niet gebeuren.