Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2023: Jumbo-Visma blijft heersen in de Vuelta, Vingegaard klimt naar tweede ritzege
De zestiende etappe van de Vuelta a España, met aankomst in Bejes, is gewonnen door Jonas Vingegaard. De renner van Jumbo-Visma trok al vroeg op de steile slotklim ten aanval en reed een minuut weg van de overige klassementsmannen. Sepp Kuss gaat nog wel altijd aan de leiding in het algemeen klassement, maar ziet zijn Deense ploeggenoot nu wel naderen tot op 29 seconden.
Kort maar krachtig. Zo zou je de zestiende etappe van de Vuelta a España kunnen omschrijven. Deze overgangsrit voerde de renners over een afstand van slechts 120,5 kilometer van Liencres Playa naar Bejes en kende een explosief einde. In Bejes wachtte namelijk een venijnige en explosieve finale. Deze ‘muur’ van 4,8 kilometer kende een gemiddelde van 8,8%, maar er waren ook geregeld uitschieters naar de 14 à 15%.
Een kolfje naar de hand van de puncheurs, maar moesten we voor de ritoverwinning vooral kijken naar de vluchters? Of zouden de klassementsmannen het gaan uitmaken voor de dagzege? De renners koersten de voorbije dagen nog onder een bij momenten hevig brandende Spaanse zon, maar vandaag begon het Vuelta-peloton in grauwe en regenachtige omstandigheden aan de zestiende rit. Sterker, de coureurs werden tijdens de eerste kilometers ‘getrakteerd’ op een flinke regenbui.
Tien renners in de aanval, maar INEOS Grenadiers is niet mee
Tien renners lieten zich niet afschrikken door het weer en kozen voor het ruime sop. Groenetruidrager Kaden Groves (Alpecin-Deceuninck), Louis Vervaeke (Soudal Quick-Step), Andreas Kron (Lotto Dstny), Romain Bardet, Max Poole (Team dsm-firmenich), Romain Grégoire (Groupama-FDJ), Paul Lapeira (AG2R Citroën), Andrea Piccolo (EF Education-EasyPost), Matteo Sobrero (Jayco AlUla) en Samuele Battistella (Astana Qazaqstan) reden al snel een halve minuut voor het peloton uit, maar daar was nog niet iedereen tevreden over de situatie.
Nederlands kampioen Van Baarle reed weer kilometers op kop van het peloton – foto: Cor Vos
Zo had INEOS Grenadiers de slag gemist en dus besloot de Britse formatie zich op kop te zetten van het peloton, in de hoop zo de kopgroep met Bardet en Kron weer bij te halen. Onder aanvoering van tempobeul Filippo Ganna en Geraint Thomas bleef het peloton een tijdje hangen op een dikke halve minuut, maar de Britse formatie wilde van geen wijken weten en op iets minder dan tachtig kilometer van de finish was de hergroepering dan toch een feit. Zo was alles weer te herdoen, en zagen andere renners een kans om een aanval op poten te zetten.
Onvermoeibare Groves initiator van nieuwe kopgroep, Jumbo-Visma controleert
In een zeer attractieve openingsfase kregen de renners maar geen tijd om op adem te komen, en was het wachten op een moment van vertwijfeling in het peloton. Nagenoeg het halve peloton probeerde er vanonder te muizen, maar niemand kreeg een vrijgeleide. Zo werd een duo-aanval van Bardet en Mattia Cattaneo in de kiem gesmoord. Halverwege de etappe was er nog altijd geen kopgroep, maar niet lang daarna ontstond er toch een vlucht van dit keer zes coureurs. De schijnbaar onvermoeibare Groves was de grote initiator.
De sprinter van Alpecin-Deceuninck kreeg het gezelschap van Mattia Cattaneo (Soudal Quick-Step), Julius van den Berg (EF Education-EasyPost), Nicolas Prodhomme (AG2R Citroën), Max Poole (Team dsm-firmenich) en Joel Nicolau (Caja Rural-Seguros RGA). Deze zes renners wisten een maximale voorsprong bijeen te fietsen van een minuut. Veel meer kregen de zes aanvallers niet, aangezien Jumbo-Visma blijkbaar snode plannen had met Sepp Kuss, Primoz Roglic en Jonas Vingegaard.
De tweede vlucht kreeg wel wat ruimte, maar werd op tijd ingerekend – foto: Cor Vos
Vluchters zijn een vogel voor de kat
De Nederlandse formatie reed – met Robert Gesink en Dylan van Baarle als kilometervreters met dienst – nog altijd een zeer strak tempo op kop van het peloton, en wist zo de zes koplopers in het gareel te houden. De geel-zwarte mannen hadden met andere woorden wel oren naar de etappezege, misschien ook wel om ploeggenoot Nathan Van Hooydonck zo een hart onder de riem te steken, die momenteel in een kunstmatige coma wordt gehouden na een zwaar verkeersongeluk.
Na de tussensprint in Unquera, op goed 27 kilometer van de streep, bestond de kopgroep nog maar uit vijf renners. Voor Groves was de buit immers al binnen. De Australiër kwam als eerste door aan de tussensprint, pakte zo de volle mep aan punten (twintig) en deed zo goede zaken voor zijn groene trui. Groves liet zich na de winst in de tussensprint dus vrijwel direct lossen uit de kopgroep, maar Cattaneo, Poole, Van den Berg, Prodhomme en Nicolau wilden koste wat het kost met voorsprong aan de voet van de slotklim beginnen.
Vingegaard gooit de knuppel in het hoenderhok
Het bleek een gevecht tegen de bierkaai, want met nog tien kilometer te gaan werden de vluchters bij de lurven gegrepen. Zo trokken we met een compact peloton naar de laatste klim, waar al snel een eerste schifting plaatsvond. Onder aanvoering van de Hongaarse kampioen Attila Valter werd de groep der favorieten uitgedund tot een twintigtal renners en dit bleek een aanzet tot een versnelling van Vingegaard. De Tourwinnaar gooide met nog vier kilometer te klimmen al zijn kaarten op tafel en sloeg meteen een mooi gaatje.
En de concurrenten van de Deen? Die keken vooral naar elkaar, en waren blijkbaar niet bereid om de kastanjes voor elkaar uit het vuur te halen. Hierdoor liep Vingegaard, die wel volle bak doorreed, alsmaar verder uit. Een renner slaagde er echter in om Vingegaard in het vizier te houden, maar het was niet een van de geijkte namen. Het was Finn Fisher-Black, de beloftevolle Nieuw-Zeelander van UAE Emirates, die toch lange tijd gelijke tred wist te houden. Maar het gaatje helemaal dichtrijden, dat bleek dan net te hoog gegrepen voor de eerste achtervolger.
Vreemd schouwspel in achtervolgende groep, Vingegaard soleert naar winst
In de achtervolgende groep zagen we intussen een vreemd schouwspel, want geen enkele topper bleek bereid om het vuile werk op te knappen of een aanval op poten te zetten. Dit speelde Vingegaard overduidelijk in de kaart, die met meer dan een minuut voorsprong begon aan de laatste, nog wel bijzonder steile, kilometer. Dit bleek voor die andere topper van Jumbo-Visma, Roglic, het sein om te versnellen. De Sloveen leek ook weg te rijden van de rest en op weg naar een 1-2tje voor Jumbo-Visma, maar Enric Mas en Juan Ayuso reden weer naar het wiel van Roglic.
foto: Cor Vos
Dat was echter wel op ruime achterstand van Vingegaard, die op overtuigende wijze naar zijn tweede ritzege in deze Vuelta wist te klauteren. De Deen boekte in Bejes niet alleen zijn tweede ritoverwinning, maar deed tevens uitstekende zaken in de strijd om de eindzege. Vingegaard halveert namelijk zijn achterstand in het algemeen klassement. Zijn ploeggenoot Sepp Kuss gaat nog wel altijd aan de leiding, maar het verschil met zijn ploeggenoot is nu nog maar 29 seconden.
In de daguitslag bleef Vingegaard de verrassend sterke Fisher-Black en Wout Poels voor. Michael Storer kwam als vierde over de streep, nog net voor de overige klassementsrenners, met Ayuso voorop. Kuss verloor in de slotfase nog enkele seconden op een groepje met daarin zijn ploegmakker Roglic.
Hij heeft zijn voorsprong verkregen door de sterke ploeg en ligt daardoor in een goede positie.
Maar als je vervolgens gewoon niet kan volgen bergop dan verdien je het niet de Vuelta te winnen.
Ben vooral ook heel benieuwd naar Roglic zijn humeur.
Toch jammer, had Kuss wel de ronde gegund. Maar, dat gaat en niet worden. Vingegaard wil natuurlijk ook gewoon zelf winnen. En, terecht. Toch zou het wel mooi zijn om Kuss deze te ‘geven’. Ik zou balen als ik Kuss was. Cadeautjes krijg je niet, maar toch hoop je daar wel op. Soms.
Die heeft rustig aan gedaan, schrijf maar op voor morgen op de Angliru
Inmiddels is het gat tussen de nummer 3 en 4 vergroot naar 1 minuut. Kuss staat nog steeds in het rood. En zo lang ze 1-2-3 staan kunnen ze het nog alle kanten op laten vallen. Zelfs nog in de voorlaatste etappe. Stel dat Kuss daar 3 zou staan, en hij zou lekker mee mogen in de vlucht en zo alsnog de rode trui pakken. Het wordt pas lastig voor Kuss als de tegenstand te dicht bij staat, en nog het idee heeft om een podiumplek te kunnen pakken. Hij moet dus gewoon zelf ruim genoeg voor Mas en Ayuso blijven staan, dan is er in basis nog niks aan de hand. Tenzij Roglic of Vingegaard het hem toch niet blijkt te gunnen...