Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2021: Primoz Roglic troeft Mas af in Valdepeñas de Jaén
Primož Roglič heeft de elfde etappe van de Vuelta a España achter zijn naam gezet. Op de muur naar Valdepeñas de Jaén beslechtte de kopman van Jumbo-Visma een fraaie strijd met Enric Mas in zijn voordeel.
De elfde etappe ging van Antequera naar Valdepeñas de Jaén. Met meer dan 2500 hoogtemeters was het een serieuze rit, met in de finale de beklimming van de Puerto de Locubín van de tweede categorie als scherprechter. Vanaf de top was het nog 7,8 kilometer naar de streep. De aankomst lag op een klim van veertienhonderd meter aan een gemiddelde van 7,5 procent. De slotkilometer liep zelfs aan 9,7 procent omhoog. Met Odd Christian Eiking als de nieuwe eigenaar van het rood werd het peloton even voor twee uur op gang gebracht.
Geen Philipsen en Aranburu meer
Twee renners verschenen niet meer aan de start: tweevoudig ritwinnaar Jasper Philipsen kampte met koorts en Alex Aranburu ondervond te veel last van de gevolgen van een val. De beginfase werd aan een bloedgang afgewerkt en de strijd om de lange vlucht was zwaar betwist. Uiteindelijk kwam na 28 kilometer de vlucht tot stand. De Belgen Edward Planckaert (Alpecin-Fenix) en Harm Vanhoucke (Lotto Soudal) sloegen de handen ineen met Jonathan Lastra (Caja Rural), winnaar van de zesde rit Magnus Cort (EF Education-Nippo) en Joan Bou (Euskaltel).
foto: Cor Vos
De vijf vluchters reden twee minuten weg bij het peloton, waar Jumbo-Visma, Intermarché-Wanty-Gobert en BikeExchange de koers controleerden. Met nog 87 kilometer te koersen gingen Quinn Simmons, Mikel Landa en Felix Großschartner tegen de grond in een rechterbocht, maar alle drie zaten ze snel weer op de fiets. De voorsprong van de kopgroep schommelde lange tijd tussen de een en twee minuten. De tussensprint zorgde niet voor strijd; in slagorde gingen Planckaert, Cort, Lastra, Vanhoucke en Bou onder de boog door, op 31 kilometer van de streep.
Daarna liep het verschil hard terug, mede door toedoen van Bahrain Victorious, Movistar Team en Astana-Premier Tech. Vanhoucke moest in de afdaling naar de Puerto de Locubín lossen bij zijn medevluchters, maar kon aan het begin van de beklimming terugkeren. Cort was toen van voren net weggereden. Op de klim zette Jumbo-Visma Koen Bouwman op kop. De Nederlander haalde met Bou, Lastra en Planckaert de eerste vroege vluchters bij, en ook Vanhoucke werd ingelopen. Cort reed echter volle bak door en wist zelfs uit te lopen op het peloton.
Cort probeert stand te houden
Cort wist in eerste instantie een voorsprong van veertig seconden van te houden, tot Mikel Nieve mijn zijn ingepakte kin – een herinnering aan zijn zware val in de vijfde etappe – het gaatje begon dicht te rijden. Twee kilometer onder de top ging David De la Cruz in de tegenaanval vanuit een fors uitgedund peloton, en Steven Kruijswijk probeerde naar hem toe te rijden. Toch kwam Cort als eerste over de top van de Puerto de Locubín. Daarachter werd De la Cruz nog net bijgehaald door Damiano Caruso, drager van de bergtrui.
Met nog bijna een halve minuut op zijn achtervolgers begon Cort aan de afdaling richting de klim naar de finish in Valdepeñas de Jaén. Achter hem begonnen Primož Roglič en Enric Mas aan een spierballengevecht. Roglič werd gelanceerd door Sepp Kuss en de Sloveen reed zij-aan-zij met Mas omhoog. Op de steile flanken van de klim liepen ze rap op de enig overgebleven koploper in. Even keken de kemphanen elkaar aan, waardoor het er toch weer even de schijn van had dat Cort vooruit kon blijven.
Een tweede versnelling van Roglič en Mas kostte hem vlak voor de finish toch de kop. Roglič bleek de sterkste van de twee en trok de etappezege naar zich toe. Mas moest genoegen nemen met de tweede plaats, Miguel Ángel López werd derde. Bij Cort was de veer gebroken en slingerend over de weg werd hij uiteindelijk 25e. Odd Christian Eiking bleef aan de leiding in het klassement. Met elf seconden voorsprong aan de finish en de bonificaties liep Roglič wel 21 tellen op de Noorse renner van Intermarché-Wanty-Gobert in.
Mooie zege Roglic!
Na de finish bleek weer eens hoe goed Mas en Primoz met elkaar zijn. Het onderlinge respect is groot. Ik had het idee dat na de nadars Roglic gedurende een halve minuut bezig was zich te verontschuldigen. LOL
Jammer dat er geen herhaling kwam van het duw- en trekwerk; dat had ik nog wel een keer willen zien om er een goed oordeel te kunnen geven.
Ik dacht even dat Mas Roglic echt bij de ballen had. Maar als je de gezichten aan de meet zag, dan denk ik dat Mas dieper is moeten gaan voor plek 2 dan Roglic voor plek 1. Op zulke aankomsten is Roglic echt onklopbaar deze Vuelta. Maar dik compliment voor Mas, en goed om het onderlinge respect te zien.
Ik ben overigens benieuwd wie van beide het eerst weg gaat zakken qua niveau in de derde week. Mas doorgaans goed in week 3, maar wel de TdF in de benen. Roglic vaak net wat minder in week 3, maar is nu wel relatief fris begonnen aan de ronde door zijn uitvallen in de TdF. Op dit moment in ieder geval de sterksten in koers.
Als er minder snel werd gereden op de voorlaatste klim, was het een ander verhaal geweest. Nu moesten ze Cort nog terugpakken en moest het gas vol open.
Hij liep een beetje te dollen met Bernal, te knuffelen met Mas, goot twee flesjes Spaans bronwater over zijn bezwete tronie, fietste weg en zei... ‘Vamos à la Playa’
Het was een mooie dag..
Ok dan.. Brabants bronwater.
Pidcock werd, wellicht afgaande op z'n resultaten in de Strade Bianche en de Waalse Pijl, her en der tot de favorieten voor deze rit gerekend. Uiteindelijk eindigde ie 70e op meer dan 8 minuten. Tja.
Vansevenant, naar wie heel Vlaanderen rijkhalzend uitkijkt in de wedstrijd die eindigt op de Muur van Hoei -de Belgische, niet de Spaanse-, eindigde 137e. Hij verloor meer dan 13 minuten.