Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2017: Trentin klopt Lobato in Tarragona, Bol tiende
Matteo Trentin heeft in de Ronde van Spanje de etappe naar Tarragona gewonnen. De renner van Quick-Step Floors won in Noord-Spanje na een rit van 198,2 kilometer de massasprint. Juan José Lobato (LottoNL-Jumbo) eindigde op een tweede plaats. Jetse Bol was op een tiende plek de beste Nederlander.
Vijf Vluchters
De renners reden vandaag een relatief vlakke etappe. In het eerste wedstrijduur slaagden vier renners erin om te ontsnappen uit het peloton. Stephane Rossetto (Cofidis), Juan Felipe Osorio (Manzana Postobon), Nick Schultz en Diego Rubio (beiden Caja Rural-Seguros RGA) kregen onderweg gezelschap van Johan Le Bon (FDJ), waarna de vlucht met vijf het eerste gedeelte van de etappe zou kleuren. Omdat Rossetto als best geplaatste renner op tien minuten van leider Froome stond, liet het peloton de vijf begaan. Zij zouden een maximale voorsprong van meer dan zeven minuten bij elkaar rijden.
De dertien kilometer lange Alto de Belltall (2,8% gemiddeld) was onderweg de enige beklimming. Op een stuk met sterke tegenwind viel de kopgroep op initiatief van Rossetto uiteen. Enkel Rubio wist aan te haken. Rossetto kwam als eerste over de top. Aan kop van het peloton controleerden Quick-Step, Aqua Blue en Lotto-Soudal ondertussen de voorsprong, die lang rond de vier minuten bleef.
Val Kelderman
Wilco Kelderman kwam met nog ongeveer twintig kilometer te gaan ten val, maar kon met een gehavend shirt zijn weg vervolgen. Aan kop van de wedstrijd werden Rossetto en Rubio na een vlucht van 190 kilometer ingerekend. In de slotfase bepaalden Quick-Step en BORA-Hansgrohe het tempo. Dani Moreno en Domenico Pozzovivo kwamen buiten de drie kilometerzone ten val en verloren daardoor kostbare tijd.
Trentin snelste sprinter
In de straten van Tarragona volgde een bochtige finale. Lobato ging tijdens de laatste rechte lijn vroeg de sprint aan. Trentin kwam echter langszij en wist als eerste de finish te passeren. Hij bezorgde hiermee zijn ploeg Quick-Step de tweede zege in vier dagen.
Deze is ook wel eh, hoe zal ik het noemen, in je eigen woorden:
[quote]... lachwekkende reacties.[/quote]
Want is dat waar het om gaat ja? 4 jaar geleden? Of zijn de resultaten in het 'heden' belangrijk? Toen 4 jaar geleden nog 'heden' was reden 10 namen een nette top 10. Niet dat ik nog weet wie, maar het resultaat stond. En staat.
Ondanks je kranige verweer zou ik je toch een gedachte-experiment willen laten doen: verander (alleen de naam, niet het aantal overwinningen) QSF in Team LottoNL-Jumbo. Wat is je primaire reactie nu?
Tsja, groep 4 is voor mij 30 jaar geleden, dus zullen ze vorig jaar ook wel hebben bestaan he.
@geflitst
Wederom flauwekul. Het gaat mij om het soort overwinningen. Het zijn geen overwinningen die je over 2 jaar nog herinnert. En nee, ik ben niet zo fan van massasprints omdat het scenario meestal hetzelfde is. Kansloze kopgroep die x kilometer voor de streep wordt gepakt.
De zege van Trentin in de Giro vorig jaar was bijvoorbeeld fantastisch. Of de zege van Tony Martin in 2014 naar Mullhouse. Keisse in de Giro van 2015 was ook erg mooi.
Edit: ik krijg kippenvel van overwinningen zoals die van Latour en Gesink vorig jaar in de Vuelta, die van Dumoulin en Lindeman in 2015 maar ook die van Cummings in hetzelfde jaar in de Tour. Of wat te denken van het gevecht tussen de Gendt en Pauwels op de Ventoux.
Mooiste dit jaar vond ik die van Fraile in de Giro en die van Uran in de tour.
Ok, ze blijven langer hangen die zeges, maar vijf ritten winnen in de sprint is een veel grotere prestatie dan één rit winnen vanuit de vlucht.
Ik zeg toch ook nergens dat die vijf ritten niets voorstellen of dat het geen prestatie is? Alleen vind ik ze persoonlijk niet mooi. Voor een ploeg en sponsor is het natuurlijk fantastisch.
Desondanks dat heeft EQS echt wel fraaie staaltjes laten zien. Denk aan die waaier in de Giro (ongekend) en nu weer zoiets, waarbij ze nu niet als tactiek voor de sprint kiezen. Ook heeft Martin echt een zeer serieuze aanval gedaan op LBL en vermoedelijk had hij podium gereden (belangrijkste uitdager Froome tot aan de tijdrit) in de Tour. Ze zijn ook standaard ver van voren in de voorjaarsklassiekers. De ene keer is het Gilbert, dan is het Terpstra of toch weer Stybar.
Dat ze dan niet altijd aan een klassement toekomen is omdat ze gerichte keuzes maken om of een top voorjaarsploeg en/of een sterke sprintersploeg te hebben. Verder niet erg, want waar ze goed in zijn, zijn ze ook echt goed in en er worden diverse tactieken en diverse pionnen ingezet. Qua attractiviteit zijn er weinig ploegen die meer leveren.
Jungels-Gaviria in de Giro, Terpstra- Lampaert afgelopen zondag en vandaag Trentin in de Vuelta: puur vakmanschap.