Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vollering twijfelt aan uitleg Van Vleuten: “Dat zou ik ook zeggen als ik haar was”
Demi Vollering verloor in de zesde etappe van La Vuelta Femenina de rode leiderstrui aan Annemiek van Vleuten. De rit ontbrandde al vroeg, nadat Vollering een plaspauze hield en in het peloton werd doorgetrokken. De kopvrouw van SD Worx zou Van Vleuten uiteindelijk niet meer terugzien. “Het is toch wel balen vandaag”, zei ze na afloop tegen de NOS.
“Ik moest plassen en mijn ploeggenotes ook”, vertelde Vollering over het bewuste moment. “Precies op dat moment reed een andere ploeggenote, Femke (Markus, red.), lek. Bijna onze hele ploeg stond dus eventjes aan de kant en toen dachten ze in het peloton: hé, laten we eens vol gaan rijden. Dat was niet zo leuk voor ons.”
Wat dacht Vollering toen haar concurrenten wegreden? “Tsja, wat dacht ik? Als je het zo wilt doen…” Volgens Van Vleuten had Movistar al het plan om op dit punt door te trekken, nog voordat Vollering en co stopten voor een plaspauze. “Dat zou ik ook zeggen als ik haar was. Of ik haar geloof? Het peloton ging zo sloom op dat moment en het was net voor een dorpje. Dus ja, ik weet het niet…”
Toen de rensters van SD Worx in de achtervolging moesten, konden ze niet gebruikmaken van de volgwagens. Er was namelijk barrage gemaakt. “De jury trok de auto’s er ook tussen vandaan omdat er een klein groepje af was gereden. Het was op de kant gegaan, waardoor een klein groepje eraf was. De auto’s zaten er daarom niet meer tussen, dus dan moet je heel hard vechten om terug te komen, met al je ploeggenoten. Die meiden hebben superhard gewerkt.”
Op de eerste beklimming van de dag probeerde Vollering zelf de sprong naar voren te maken. “Het gat was best groot. Ik kwam terug bij de ‘eerste’ groep, maar toen was er al een kopgroepje vooruit. Ze hebben er alles aan gedaan om mij uit de trui te rijden.”
Tactiek SD Worx
Hoewel Vollering vol lof is over haar team, leek ze ook veel werk zelf op te moeten knappen. “Dat is niet waar. Het was al vroeg in de wedstrijd, dus die meiden hebben zich helemaal leeggereden, tot onderaan de klim. Daar ben ik zelf gegaan, want toen waren ze natuurlijk op.”
Marlen Reusser zat op dat moment nog vóór Vollering en liet zich niet afzakken. “Waarom zou ze zich laten afzakken? Ze kan beter van voren controleren. Ik klim iets harder dan Marlen, dus ik kan beter zelf terugkomen op die klim. Ik kon haar beter fris houden voor de laatste tien kilometer hier op het vlakke.” Vollering vertelde, tot slot, dat haar benen wel heel goed waren. “Ik hoop dat ze dat morgen nog steeds zijn. Ik hoop dat er morgen revanche komt.”
(Advertorial)
Demi Vollering en Polestar bundelen de krachten. Als topsporter staat Demi voor focus, balans en duurzame prestaties, net als Polestar. Samen laten ze zien dat performance en verantwoordelijkheid perfect samenkomen. Schrijf je in en ontvang persoonlijke berichten van Demi en een tot nu toe onverteld verhaal. Over haar weg naar de top, haar keuzes buiten de koers en haar visie op vooruitgang die verder gaat dan snelheid alleen. Ook deelt ze waarom de Polestar 3 haar inspireert in vorm, functie en filosofie.
Ik heb het niet voor beide dames, maar ben hen wel dankbaar voor het geleverde schouwspel. Ik ga er zowaar voor zitten straks!
Waarbij ik wel vind dat Annemiek in haar laatste jaar iets van haar verbetenheid is kwijt geraakt. Plezier staat meer voorop, de ECHTE bewijsdrang lijkt wat verdwenen. Ik vind haar momenteel heel stabiel. En daarmee vormt ze een schril contrast met Vollering op dit moment, die van de ene huilbui naar de andere gaat. Vol zit met bewijsdrang en faalangst.
Ik hoop dan ook niet dat Vollering deze ochtend nog even Wielerflits open doet en de reacties leest. Want dan barst ze gegarandeerd weer in huilen uit.
Dat slappe gedoe in het heren wielrennen daar kan ik me kapot aan ergeren. Als je moet pissen of schijten, doe je dat maar op momenten dat het kan, en anders in je wielerbroek.
Gevallen of een lekke band, als tegenstander plankgas doortrappen. (Op je fiets blijven zitten of goed materiaal hebben is immers ook onderdeel van de sport.)
Wielrennen is geen sport voor lieve zoete jongetjes die elkaar van alles gunnen.... Nee kl**tzakken willen we zien die geneigd zijn elkaar de strot af te bijten !!
Dat je elkaar na de race om de hals vliegt, prima !! Maar tijdens de koers is het gewoon oorlog, en dan wacht je niet op je grootste concurrent. Nee die probeer je juist nog harder de grond in te duwen als het toch al tegenzit.
Als ik naar halfzacht gekookte eitjes wil kijken die elkaar van alles gunnen, dan ga ik wel naar een bloemencorso of iets dergelijks.
Maar dit is uiteraard geheel mijn mening .... Ik heb er altijd al zo ingestaan, en ik denk ook niet dat dit ooit nog zal veranderen.
Ik wordt nog steeds kotsmisselijk als ik terugdenk aan de Ardennenrit waar Schleck op z'n gezicht ging en Cancellara de hele boel platlegde. En zo kan ik nog wel een paar voorbeeldjes noemen.
Dus bravo Movistar, puik werk !!!
Ik vind het juist mooi dat er nog enkele ongeschreven wetten zijn in de koers. Als ik wil kijken naar een sport waar iedereen elkaar het liefst zo onsportief mogelijk een loer draait, dan ga ik wel voetbal kijken.
Al heb ik er niet heel veel moeite mee dat er zo heel af en toe ook een ongeschreven wet aan de laars gelapt wordt. Zeker als het uiteindelijk vervelend uit pakt voor de ploeg en/of de renner die domineert.
Maar van mij mag wielrennen gewoon een sportieve sport blijven, waar het op een faire manier winnen hoog in het vaandel blijft staan.
Maar mijn wedervraag is waarom dit "keurige gedrag" enkel in de grote rondes toegepast zou moeten worden terwijl we het in de klassiekers doodnormaal vinden dat er gewoon vol doorgereden wordt bij pech van derden.
Als in "het bos" iedereen na de negende man op z'n bek gaat of wordt opgehouden door deze valpartij, dan roepen we massaal dat deze renners maar beter gepositioneerd hadden moeten zitten. Dan verwachten we ook niet dat een Van der Poel even gaat wachten tot Laporte, van Baarle en nog wat anderen zijn aangesloten.
En dan heb je in een grote ronde nog genoeg kansen om tijd goed te maken, iets wat je in de klassiekers niet hebt.
Tot op bepaalde hoogte ben ik het wel met je eens. Stel we hebben een massale valpartij waar het halve peloton op de grond ligt, dan kan ik begrijpen dat het blok er even wordt opgezet.
Maar dat wachten omdat één van de kopmannen lek rijd, of net als in het geval dat we hier bespreken tussen Vollering en van Vleuten, nee dat hoeft voor mij echt niet. Ik noem dat zelfs koersvervalsing.
Als Kruijswijk een sneeuwmuur inrijd, dan geef je gas. Als Froome bergop van fiets moet wisselen, dan geef je gas. Als Beloki op z'n plaat gaat in de afdaling, dan geef je gas. Als Dumoulin moet schijten, dan geef je gas. Als Vingegaard lek rijd op de kasseien, dan geef je gas. Enz. enz enz
De zogezegde "gentlemen agreement" , dat je bij pech van je tegenstander even wacht, wordt al sinds jaar en dag door niemand gerespecteerd.
Op 150 KM van de finish kan je misschien nog met je hand over je hart strijken, maar verder mogen ze elkaar gewoon de strot afbijten. En als het dan enigszins kan ook nog dat teamgenoten elkaar het daglicht niet gunnen. Ik denk nog met enorm veel plezier terug aan de dagen van Fignon (RIP) en Lemond, die konden elkaars bloed ook wel drinken. Het gaf prachtige strijd, beloftes werden verbroken en allianties werden gesloten met andere renners van buiten de ploeg om de eigen teamgenoot naar de vaantjes te rijden.
Voor de neutrale kijker wellicht de mooiste strijd in de laatste veertig/vijftig jaar. In ieder geval heel wat spannender dan het jarenlang treintje rijden wat we daarna eerst van Banesto kregen (Indurain), toen US Postal (Armstrong) en daarna Sky (Wiggins/Froome/Thomas).
Maar toch krijg je van mij een "Duimpje" omhoog hoor, want ieder mag hierin uiteraard zijn/haar eigen mening over hebben. Maar ik hou er persoonlijk wel van als renners elkaar niet mogen en er alles aan willen doen om de ander maar te laten verliezen. (Zelfs als ze hierdoor zelf ook ten onder gaan ;) )
Ik vind het juist mooi dat het ongeschreven regels zijn, en dat je daar dus ook gewoon vanaf mag wijken. Elkaar flikken hoort ook een beetje bij de koers.
Toch hoop ik niet dat wielrennen dezelfde kant op gaat als het voetbal, waarbij elkaar flikken eerder een doel lijkt dan een middel. Denk even terug aan DSM in het voorjaar. Daarvoor is wielrennen uiteindelijk ook gewoon te gevaarlijk.
Ik vond dit vandaag prima, met mooie koers als resultaat. Net als ik het soms ook gewoon mooi vind als er gewacht wordt na een (grote) valpartij. Denk even terug aan de TdF, toen Pogacar uit de bocht vloog en Vingegaard wachtte. Die sportiviteit is minstens net zo mooi als het elkaar af en toe flikken...