Special Rijdt hij of rijdt hij niet? Remco Evenepoel en de Ronde van Vlaanderen, het is de flirt die Vlaanderen na de geruchten van Het Laatste Nieuws en La Gazzetta dello Sport bezighoudt. Volgens de kranten neemt de kans dat Evenepoel in Vlaanderens Mooiste aan de start komt steeds grotere proporties aan. En dan zou Evenepoel niet eens kansloos zijn, denken wij. We zetten vijf redenen op een rij waarom een zege van Remco in de Ronde niet onrealistisch is.

1. Specialisatie verdwijnt steeds meer uit het peloton

Tien jaar geleden kon je nog stellen dat een klimmer zoals Evenepoel zich maar op meerdaagse rondjes – aangevuld met klimkoersen als Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije – moest richten, vandaag is het wielrennen grondig veranderd. Onder impuls van wereldkampioen Tadej Pogacar, maar ook Wout van Aert en Mathieu van der Poel, maakt specialisme steeds meer plaats voor toprenners die op zowat elk terrein dat hen wordt voorgeschoteld uit de voeten kunnen.

• 

  09:01

  Lees ook Zien we Remco Evenepoel in San Remo en de Ronde? "Als hij wacht tot zijn 33ste, is het te laat"

  09:01

  19

Dat geldt ook voor de veelzijdige Evenepoel, die op korte en lange hellingen, op het vlakke en bergop, en op de wegfiets én tijdritfiets uit de voeten kan. Dan zullen hellingen als de Oude Kwaremont, Koppenberg en Paterberg ook wel lukken, zeker? Het was toch Evenepoel die in Rwanda uitgerekend op de kasseihelling richting aankomst Tadej Pogacar passeerde, in het slot van het WK tijdrijden? Dat toont in ieder geval aan dat Evenepoel geen schrik moet hebben van die steentjes, al liggen ze er in Vlaanderen vaak slechter bij.

2. Ook de manier van koersen speelt in zijn voordeel: Pogacar als bondgenoot?

Zoals Marc Sergeant en Dirk De Wolf al stelden in Het Nieuwsblad, wordt het grootste probleem voor Evenepoel wellicht zijn mindere positioneringscapaciteiten. Die hinderden Evenepoel afgelopen jaar zelfs al in Luik-Bastenaken-Luik. Gelukkig voor hem, is de Ronde al lang geen koers meer die in de laatste 50 kilometer wordt beslist. Nu grote wedstrijden, en al zeker de Ronde van Vlaanderen, steeds vaker al openbarsten op meer dan 100, soms 150 kilometer van de finish, is positioneren minder dan belang.

Evenepoel gaat vaak van ver – foto: Fotopersburo Cor Vos

Die koersstijl is natuurlijk in het wielrennen gebracht door Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar, maar ook Evenepoel gedijt bij dat soort wedstrijdomstandigheden. Als hij vroeg met een aantal goede renners afstand neemt van het peloton, moet hij minder wringen. Bovendien komt de grote motor van de komeet uit Schepdaal meer tot uiting ten opzichte van zijn meer explosieve concurrenten. Hun eindschot zou op die manier wat kunnen afvlakken. Het is zo dat Evenepoel dit jaar Wout van Aert klopte in de sprint in de Brabantse Pijl.

3. Hij kent de wegen

Vergis u niet: hoewel Evenepoel de Ronde van Vlaanderen nooit heeft gereden, traint hij natuurlijk – als inwoner van Gooik – steevast op Vlaamse wegen, met uitzondering van uitstapjes naar Spanje. Evenepoel maakt er geen geheimen van dat hij in die periodes ook weleens passeert op de wegen van de Ronde van Vlaanderen. De afgelopen jaren was hij zelfs enkele malen present tijdens de verkenningen van Soudal Quick-Step voor de Ronde, waarbij hij op hellingen als de Koppenberg geen mal figuur sloeg.

• 

  26 nov

  Lees ook 'Remco Evenepoel neigt steeds meer naar debuut in Ronde van Vlaanderen'

  26 nov

  15

Ook in koers heeft Evenepoel daarom al jarenlange ervaring op Vlaamse wegen. Al bij de junioren won hij Kuurne-Brussel-Kuurne en Nokere Koerse over tal van kasseiklimmetjes, in zijn eerste profjaar won hij de kasseirit in de Baloise Belgium Tour. Om van het WK in Leuven, de Druivenkoers (beide met de Moskesstraat) en de Brussels Cycling Classic (met de Muur van Geraardsbergen en Bosberg) nog maar te zwijgen. Bovendien maakt Evenepoel bij zijn eerste deelname, kijk naar de Amstel Gold Race dit jaar, zelden een slechte beurt.

4. Het BORA-blok mist alleen nog een leider

Hoewel Red Bull-BORA-hansgrohe, de ploeg van Evenepoel in 2026, al voor dit jaar stevig had ingezet op de klassiekers met de aankopen van Jan Tratnik, Oier Lazkano, Mick en Tim van Dijke en Laurence Pithie, kwam dat blok totaal niet van de grond. De ploeg wilde gaan scoren in de voorjaarskoersen met een aantal revelaties van het jaar voordien, maar dat liep volledig mis.

Evenepoel won twee keer in Luik – foto: Fotopersburo Cor Vos

“Het is een lastig proces geweest, met veel nieuwe jongens die in een nieuw project kwamen. Er zijn ook veel jongens ziek geweest en we hebben meer dan eens ‘last minute’ veranderingen moeten doorvoeren in onze selecties. Ik wil dat niet als excuus gebruiken, maar dat maakt het wel extra lastig om iets vanaf nul op te bouwen”, stelde ploegleider Heinrich Haussler toen. De ploeg miste daarnaast ook een echte afwerker voor die Vlaamse koersen, die ze nu met Evenepoel (en superknecht Gianni Vermeersch) in haar rangen heeft.

5. Succesvoller in eendagskoersen dan in rondes

Evenepoel heeft iets met eendagskoersen. Naast de Vuelta a España-triomf en zijn podium in de Tour de France, is het wel vaker lastig gebleken voor de Belg om drie weken op topniveau rond te rijden. Vaak had dat te maken met een verstoorde voorbereiding of andere pech, maar we kunnen er niet omheen dat zijn wereldtitel op de weg, twee wereldtitels in het tijdrijden, zeges in Luik-Bastenaken-Luik, de Clasica San Sebastian en twee gouden plakken op de Olympische Spelen tot de top van zijn palmares behoren.

Kortom, in eendagskoersen kan Evenepoel altijd dat beetje meer. Misschien heeft dat te maken met de afstand die in zijn voordeel is, het pieken naar een dag of iets anders, maar het doet zijn kansen in de Ronde van Vlaanderen zeker niet slinken.