Tour Femmes 2025: Revelatie Maeva Squiban pakt nieuwe ritzege, Le Court redt gele trui in afdaling
Maeva Squiban heeft de zevende etappe van de Tour de France Femmes gewonnen. De Franse renster viel aan op de Col du Granier vanuit de vroege vlucht en kwam solo aan in de straten van Chambéry, voor Cédrine Kerbaol en Ruth Edwards. Squiban pakte zo haar tweede zege in twee dagen tijd. Bij de klassementsrensters moest geletruidraagster Kim Le Court al vroeg de rol lossen op de slotklim, maar na een goede afdaling kon ze haar gele trui toch nog redden.
Op dag zeven van de Tour de France Femmes was het opnieuw klimmen geblazen. Op 50 kilometer van de finish begon het klimmen met een klim van tweede categorie. Daarna volgde meteen vals plat naar de top van Côte de Berland. Zonder afdaling startte direct de laatste klim, de bekende Col du Granier. Na deze beklimming van tweede categorie volgde nog zo’n 20 kilometer tot de finish. Deze laatste kilometers waren allemaal afdalend, waardoor we een speciale finale kregen.

- Start:
- 13:30 ( Bourg-en-Bresse)
- Finish:
- 17:30 ( Chambéry)
Sterke kopgroep met heel wat Nederlanders en Belgen
Onderweg naar deze beklimmingen reed er een sterke en grote kopgroep weg. In totaal kozen er zeventien rensters het hazenpad, met daarbij heel wat Nederlanders en Belgen. Shirin van Anrooij, Lucinda Brand, Mareille Meijering, Eline Jansen, Maud Rijnbeek, Lotte Kopecky en Justine Ghekiere waren die rensters, maar met ook namen als Chloé Dygert, Marie Le Net en Maeva Squiban, die donderdag nog stuntte met een knappe ritzege, konden we spreken over een erg sterke kopgroep.
De kopgroep reed ook een aardige voorsprong bij elkaar. De zeventien leidsters hadden bij het aanvatten van de tweede fase van de zevende rit zo’n vier minuten voorsprong. In het peloton kwam het initiatief voornamelijk van Fenix-Deceuninck, die niemand mee hadden in de eerste groep. De eerste klim, de Côte de Saint-Franc (3,8 km aan 7,1%), deed de kopgroep flink uit elkaar barsten.

Wereldkampioene Kopecky had vrijdag een betere dag – foto: Cor Vos
Tussenfase richting Granier
Op de top van de Côte de Saint-Franc bleven er nog negen rensters over, met daarbij onder anderen Van Anrooij, Meijering, Kopecky, Ghekiere, Dygert en Squiban. Deze leidsters hadden een voorsprong van ruim vier minuten op het peloton, waardoor het er stilaan zeer goed begon uit te zien voor de kopgroep. In het peloton werd er ook niet doorgetrokken op de eerste klim van de dag. De klassementsrensters leken met andere woorden aanvankelijk de kat uit de boom te kijken.
In de kop van de koers gebeurde dat ook na de eerste klim. Het peloton kwam daardoor flink dichterbij en een aantal rensters kon terugkeren bij de negen leidsters. Daarbij ook Rijnbeek, die gebruikmaakte van het moment van vertwijfeling om meteen ten aanval te trekken. De renster van VolkerWessels begon zo solo aan de laatste klim van de dag, de Col du Granier. De rest van de kopgroep volgde op een halve minuut, het peloton op een goede twee minuten. De overwinning was dus nog zeker niet binnen voor de vroege vluchters.
Le Court overboord, Squiban solo
Lang duurde het avontuur van Rijnbeek wel niet, want Squiban was weer impressionant aan het klimmen. De Franse renster nam eerst nog Meijering met zich mee, maar de Nederlandse werd op een tweetal kilometer van de top overboord gegooid. Op hetzelfde moment zagen we een grote verrassing in het peloton, gele trui Le Court moest de rol lossen. De renster uit Mauritius moest al erg vroeg haar concurrenten laten gaan, samen met ook Puck Pieterse en Marianne Vos. Dat was mede te danken aan een flinke versnelling van Pauliena Rooijakkers.
Rooijakkers voelde zich duidelijk goed, want ze bleef flink aan de boom schudden. Ze zorgde ervoor dat de groep met favorieten kleiner werd en ook dichter bij de vroege vluchters kwam. Voor de ritzege kwamen de klassementsrensters wel te laat, want op de top van de Col du Granier had Squiban anderhalve minuut voorsprong. Demi Vollering versnelde nog even voor de top van de Granier, maar reed niet hard genoeg om een van haar concurrenten pijn te doen bergop. Le Court volgde op de top op een dertigtal seconden en moest dus een sterke afdaling rijden om haar gele trui te redden.

Squiban liet Meijering achter in de laatste kilometer van de Granier – foto: Cor Vos
Twee op rij voor Squiban, Le Court redt gele trui
In de groep met favorieten kreeg Sarah Gigante het weer lastig in de afdaling. Gelukkig had ze ondertussen gezelschap gekregen van Ghekiere, die haar bijna bij de hand nam in de lange afdaling. Gigante kon zo in de groep met favorieten standhouden en verloor geen tijd in het algemeen klassement. Ondertussen zag het er in de kop van de koers zeer goed uit voor Squiban. Zij reed een prima afdaling en had een grote voorsprong op haar dichtste belaagster, Meijering. Laatstgenoemde moest zich nog reppen om Van Anrooij en Ruth Edwards voor zich te houden, wat finaal niet lukte.
Squiban kwam uiteindelijk met een voorsprong van een minuut binnen in Chambéry. Een sterk dalende Cédrine Kerbaol werd nog tweede, voor Edwards en Van Anrooij. Snel daarna kwam de groep met favorieten over de streep met onder meer Vollering, Rooijakkers, Anna van der Breggen, Pauline Ferrand-Prévot en Katarzyna Niewiadoma. En Le Court? Die redde haar gele trui door zich naar beneden te storten in de afdaling van de Granier. Zij kwam op vijf kilometer van de streep weer aansluiten bij haar dichtste belagers.
(Advertorial)

Vind ik nog altijd het meest opvallende aan het vrouwenwielrennen: renners die enerzijds met topmateriaal onderweg zijn en met lichaamstemperatuursensors leven zodat ze ijsvesten kunnen dragen en op speciale temperatuursregulerende matrassen kunnen slapen maar die dan anderzijds amper in een wiel durven rijden of een bocht durven pakken.
Nuja, maakt het extra spannend en onvoorspelbaar voor morgen.
Ik vond Gigante er trouwens zo ile uitzien, maar volgens PCS is ze gewoon een kilo zwaarder dan VPP.
Eerlijk is eerlijk, de parkoersbouwers hebben ook behoorlijk hun best gedaan om die paar televisiekijkers weg te jagen met al die finishes na een afdaling... Maar de dames zelf laten ook al hun kansen liggen om de sport wat te promoten..
Vanaf volgend jaar maar weer terug naar twee ritjes, en een samenvatting van een kwartier, want meer verdiend dit voorlopig niet.
EDIT: op zich overigens wel goed voor het vrouwenwielrennen dat het geen open NK meer is. Dat maakte toch het het een minder serieuze sport leek.
Op zo'n momenten mis ik wel echt ontzettend een Van Vleuten, die durfde wel gewoon al de knuppel in het hoenderhok gooien ver voor de streep.