Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour Femmes 2024: Niewiadoma eindwinnares na schitterend secondespel op Alpe d’Huez, Vollering wint rit
De Tour de France Femmes 2024 is gewonnen door Katarzyna Niewiadoma. In de slotrit naar Alpe d’Huez eindigde de 29-jarige Poolse van Canyon//SRAM als vierde, wat genoeg was voor de eindzege. Spannend was het wel, want het verschil met ritwinnares Demi Vollering in het eindklassement was uiteindelijk slechts vier seconden. Pauliena Rooijakkers werd tweede in de rit en derde (op tien tellen) in het klassement.
De Col de Tamié (9,5 km aan 4,0%) was de eerste gecategoriseerde klim van de dag. Er volgden daarna nog maar twee, maar die twee waren wel bijzonder lang én steil. De rensters bereikten de voet van de Col du Glandon (19,7 km aan 7,2%) na 83 kilometer. De lange klauterpartij kwam ten einde met een laatste kilometer aan bijna 9%. Alsof de wielerhistorie van alleen de Alpe d’Huez niet genoeg is, hadden de parcoursbouwers ook de loodzware beklimming van de Glandon in het parcours geplaatst.
De loeisteile beklimming werd maar liefst twaalf keer opgenomen in de Tour de France, een echt zwaargewicht dus. Nadien konden de rensters even op adem komen, wat wederom nodig was. De finish van de laatste etappe lag namelijk boven op Alpe d’Huez (13,8 km aan 8%). De iconische ‘Nederlandse’ beklimming – zoals Prudhomme het zo mooi zei – met zijn 21 haarspeldbochten vormde het ultieme klapstuk van de koninginnenrit van de Tour voor vrouwen.
Vroeg oorlog
De honderdvijftig kilometer lange slotrit werd geopend met een aantal uitvalspogingen, waaronder een vluchtpoging van Justine Ghekiere. De Vlaamse draagster van de bolletjestrui deed dat in de hoop haar bergklassement veilig te stellen, waar ze uiteindelijk ook in slaagde. Op de flanken van de Col de Tamié, de eerste klim van de dag, reed een grote groep weg van een twintigtal rensters, waaronder Fem van Empel, Riejanne Markus, Mischa Bredewold, Lorena Wiebes en Lucinda Brand. Alleen laatstgenoemde zou de schifting overleven.
Onder leiding van FDJ-SUEZ, Canyon//SRAM en Fenix-Deceuninck werd de achterstand van een drietal minuten snel gehalveerd. Op de Col du Glandon versplinterde de kopgroep. Ook in de groep der favorieten stond de deur wagenwijd open. Het publiek kwamen ogen en oren te kort om bij te blijven in de uiterst vermakelijk slotrit, waarvan al snel duidelijk werd dat we al vroeg in de koers een vrouw-tegen-vrouw-gevecht zouden kregen. Dat was ook nodig, omdat Kasia Niewiadoma na haar overname van het geel in rit vijf een stabiele indruk maakte.
Brand speelde een hoofdrol in de slotrit – foto: Cor Vos
Snedige aanval Vollering
Met nog een viertal kilometers tot de top van de Gladon plaatste Vollering de aanval die iedereen verwachtte. Nadat Bredewold en Niamh Fisher-Black het tempo de hoogte in hadden gestuwd, nam de kopvrouw over met een scherpe demarrage. Alleen Rooijakkers kon de aanval beantwoorden. De Nederlandse van Fenix-Deceuninck sprong direct op het wiel. Voor onder andere geletruidraagster Niewiadoma ging het te hard. De Poolse hield vast aan haar eigen tempo. Dat deden ook onder andere Gaia Realini en Evita Muzic. Vrouwen als Puck Pieterse (tweede in het klassement), Cédrine Kerbaol (derde) en Juliette Labous (vierde) verloren minuten.
In de vallei tussen de Glandon en de voet van de Alpe d’Huez cijferde vroege vluchtster Brand zich helemaal weg in dienst van ploegmaat Realini. De renster uit Dordrecht stoomde als een locomotief met zes wagonnetjes (Fisher-Black, Niewiadoma, Realini, Muzic, Kerbaol en Cavalier) richting Bourg-d’Oisans. In een paar kilometers tijd lukte het haar de achterstand van een minuut en twintig seconden met veertig seconden terug te brengen. Aan de voet van de Alpe d’Huez (met nog ruim 13 kilometer te gaan) hadden Vollering en Rooijakkers dus veertig tellen voorsprong.
Vollering en Rooijakkers gingen vol voor de eindzege – foto: Cor Vos
Zenuwslopend slotspel op mythische Alpe
Brand gaf bij de eerste hellende meters meteen af, waarna geletruidraagster Niewiadoma het zelf moest doen. Alleen Muzic en Realini konden haar spoor volgen. Daarna kregen we heel lang een status quo, waarbij het leidende duo steeds een iets verder weg reed. Dat duurde tot een kilometer of zes voor de top, want daarna liep de voorsprong stukje bij beetje terug. Vollering kon op de slotklim weinig hulp verwachten van Rooijakkers, die haar eigen koers reed. Op zo’n tweeënhalve kilometer plaatste de kopvrouw van Fenix-Deceuninck een versnelling, die Vollering maar net kon beantwoorden.
In de achtergrond versnelde ook Muzic en dat koste Realini de kop. Niewiadoma kon wel mee en vervolgens ontstonden razendspannende slotkilometers. Zowel de geletruidraagster als Vollering kraakten niet bij de aanvallen op hun posities en bleven daarna tempo maken, met beide de eindzege als inzet. Aan de kop van de koers bleek Vollering de sterkste en reed in de laatste honderden meters nog weg bij Rooijakkers. Daarachter snoepte Muzic nog de derde plaats én de bonificatieseconden weg voor de neus van Niewiadoma, die uiteindelijk vier seconden overhield ten opzichte van Vollering en tien tellen op Rooijakkers.
Niewiadoma werd zwaar in de verdediging gedrukt, maar houd een handvol seconden over – foto: Cor Vos
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C (Advertorial)
Demi Vollering en Polestar bundelen de krachten. Als topsporter staat Demi voor focus, balans en duurzame prestaties, net als Polestar. Samen laten ze zien dat performance en verantwoordelijkheid perfect samenkomen. Schrijf je in en ontvang persoonlijke berichten van Demi en een tot nu toe onverteld verhaal. Over haar weg naar de top, haar keuzes buiten de koers en haar visie op vooruitgang die verder gaat dan snelheid alleen. Ook deelt ze waarom de Polestar 3 haar inspireert in vorm, functie en filosofie.
Beetje raar, bij de mannen roept men steeds dat het over merkenploegen gaat, maar bij de vrouwen denkt men blijkbaar dat het vlaggetje daar wel belangrijk is.
Het is een beetje jammer maar goed, misschien is het wel ietsje de schuld van Vollering zelf en veel meer nog die van de ploeg.
Geen koersgogme, over ploegentactiek maar te zwijgen, rensters die zo kleinzielig koersen dat als de mannen dat deden Wielerflits in brand zou staan (maar bij de vrouwen wordt het schijnbaar door de vingers gezien), enorme jaloezie en nijd in het peleton, en dat alles wordt begeleid door het volledig overloos gezwets van Knetemann. Na afloop lag ik met een koud washandje op me voorhoofd. Wat een ellende.
Werkelijk het enige professionele aan het dameswielrennen is Demi Vollering, haar houding en prestaties, veruit de beste van allemaal. Het is niet voor niets dat zij een persoonlijk contract heeft met NIKE. Voor de rest is dat dameswielrennen één grote grap.
Echt triest gewoon
Maar ik ben in ieder geval wel content dat je kan leven met de winst van Kasia :)
Verliest rooijakkers niet in de afdaling de tour in de rit dat kerbaol won?
Niewiadoma is het van harte gegund, maar man, man, man, wat heeft de rest zijn best moeten doen om het te laten gebeuren.
Zou Wiebes nog een beetje tevreden zijn met de 8e plek die het niet wachten op Vollering haar opleverde?
Een oeuvreprijs, geniaal gewoon.
Precies daarom gun ik het Kasia zo. Rijdt vaak als een kip zonder kop rond, wint weinig. En dan deze grote vis. Dit is wat sport wat mij mooi maakt
Nee, was uiteindelijk niet zo moeilijk, hoor.
SD Worx heeft hier gewoon weer tactisch gefaald door zo vroeg te gaan.
Als ik Vollering was zou ik nu het SD Worx pakje uitdoen en hem ook nooit meer aandoen. Tijd voor vakantie, bezinning, weigeren ook nog maar iets voor de ploeg te doen en volgend jaar fris in een nieuw shirtje alles op een hoop rijden
Internationaal wordt er door de jarenlange NL-se dominantie tegen het vrouwen wielrennen aangekeken zoal er wordt aangekeken tegen het tafeltennishegemonie van China. Daarom is het te hopen dat dit een begin is van het einde is.
Op de fiets blijven zitten is ook een inherent deel van wielrennen, hoe zuur het soms ook is.
Kasia is gewoon niet de terechte winnaar van deze tour. Ze was niet de beste, ze heeft het niet gewonnen op tactiek, het was een lucky win.
Het verhaal zit hem voor mij meer in de stupiditeit van SD worx. Ze heeft al niet het team meegekregen dat ze verdiende (er zat nauwelijks een klimmer bij) En ze hebben ook niet voldoende voor haar gereden. Wat een overmoedige arrogantie.
In het verhaal van deze tour was Kasia echter nooit de winnaar. In geen enkele etappe, in geen enkele tactische/strategische move.
Nee, er was een val, een klein groepje zat ervoor, zij reden hard door en dat was het. Daarom heeft Kasia gewonnen. Dat is wielrennen en je kan er mooie verhalen over schrijven, wat één van de redenen is dat ik van wielrennen houd. Maar de overwinning zelf, sportief gezien, tsja, dat voelt toch als, 'het is als het is.
(En bedankt dat er toch nog mensen hier enthousiast kunnen zijn, ik ga de rest van de comments hier niet lezen gezien het meeste waarschijnlijk haat posts zijn. En ik ga mijn plezier niet laten vergallen. )
Dit is gewoonweg goed voor het internationale vrouwen wielrennen
Als Vollering of een andere Nederlandse met minuten verschil wint roept men weer om 'internationalisering'. Bij sommige lieden kun je het gewoonweg nimmer goed doen
Wat fijn dat je woordenschat uitgebreid is :)
Dat Vollering nu de winst mis loopt op 4s… sneu voor Vollering. Dat de Poolse wint is mooi voor haar, want een strijdster
De ploegleiding van SDw, daar heb ik geen goed woord voor over. Hier zal ik het bij laten, anders wordt mijn eerste post sinds heeeeel lang meteen verwijderd. :-)
En ja: het gebrek aan teamspirit bij SD heeft geholpen, maar ze moet het uiteindelijk toch zelf doen. De druiven zijn uiteindelijk het zuurst voor Vollering: die doet wat ze moet doen en weet de aanval van Rooijakkers af te slaan, zij zag waarschijnlijk ook een gouden kans om de Tour te winnen. Maar helaas voor Vollering was de Poolse sterker dan haar ploeg had ingeschat. SD laat na de AGR weer een bijna zekere zege liggen en wederom met een hele negatieve hoofdrol voor Wiebes.