Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Voorbeschouwing favorieten algemeen klassement – Opnieuw Vingegaard versus Pogacar?
Tadej Pogacar trekt ook dit jaar weer als absolute topfavoriet naar de Tour de France, maar een vierde eindzege behalen wordt zeker geen koud kunstje. De Sloveen mag met name van zijn angstgegner Jonas Vingegaard de nodige tegenstand verwachten. En dan staat de immer gevaarlijke Remco Evenepoel ook nog aan de start. Genoeg ingrediënten voor een spectaculaire strijd! WielerFlits blikt vooruit.
Historie
Laatste winnaars Tour de France
Vorig jaar
De Tour de France 2024 begon in Florence. Met hulp en de zegen van een formidabele Frank van den Broek pakte Romain Bardet het eerste geel. Een dag later zou de Fransman de leiderstrui alweer kwijtraken aan Tadej Pogacar, die na twee dagen koers nog wel in dezelfde tijd stond als Remco Evenepoel, Jonas Vingegaard én Richard Carapaz. Die laatste veroverde het geel in rit drie. Niet door tijd te pakken, maar door als veertiende over de streep te komen. Zijn totaal aan rituitslagen was zodoende kleiner dan die van respectievelijk Evenepoel, Vingegaard en Pogacar. Opnieuw was een Nederlander belangrijk: Marijn van den Berg deed een lead-out voor de klimmer van EF Education-EasyPost.
Lang kon Carapaz niet genieten van de koppositie. Op dag vier ging de Tour namelijk al de bergen in, met een etappe over de Col du Galibier. Terwijl de Ecuadoraan daar kraakte, sloeg Pogacar een dubbelslag. De Sloveen zou de leiderstrui nadien niet meer uit handen geven, maar de spanning was niet meteen verdwenen. In de tijdrit naar Gevrey-Chambertin pakte Evenepoel twaalf seconden terug en in de etappe naar Le Lioran bleek Pogacar kwetsbaar. Hij viel ver voor de finish aan, maar kreeg een inzinking. Vingegaard keerde terug en klopte de kopman van UAE Emirates in een sprint-à-deux. De Tour lag helemaal open!
Na een knappe remonte vloerde Vingegaard de eerder weggereden Pogacar in Le Lioran – foto: Cor Vos
Voor even dan… In de veertiende etappe naar Pla d’Adet stelde Pogacar orde op zaken. Hij pakte bijna veertig seconden op Vingegaard en breidde zijn voorsprong op de Deen zo uit tot twee minuten. Een dag later, in de rit naar Plateau de Beille, volgde de genadeklap. Visma | Lease a Bike probeerde Pogacar af te peigeren door de hele etappe een hels tempo te hanteren, maar op de slotklim kreeg Vingegaard de deksel op de neus. Pogacar reed in recordtijd omhoog, pakte nog maar eens een dikke minuut op Vingegaard en besliste de Tour.
Ook de rest van het podium lag bovenop Plateau de Beille al vast, zo bleek later. Evenepoel probeerde Vingegaard nog wel van de tweede plaats te stoten, maar slaagde daar niet in. Na een succesvolle aanval richting Superdévoluy, kon Evenepoel de Deen niet lossen op weg naar Isola 2000. Vervolgens toonde Vingegaard zich op de Col de la Couillole, de laatste aankomst bergop, én in de afsluitende tijdrit naar Nice definitief ’the best of the rest’.
Pogacar besliste de Tour definitief op Plateau de Beille – foto: Cor Vos
AK Favorieten
Wie de Ronde van Frankrijk 2025 op zijn naam wil schrijven, moet in de eerste plaats natuurlijk goed kunnen klimmen. In totaal bevat de Tour vijf ritten-in-lijn door het hooggebergte, telkens met een (zware) aankomst bergop. Daarnaast is er een 11 kilometer lange klimtijdrit naar Peyragudes. Vroeg in de ronde is er ook een vlakke chronoproef, waar de tempobeulen een voorsprong kunnen opbouwen. Maar in deze 33 kilometer rond Caen ga je de Tour nog niet beslissen.
Dat betekent niet dat de klassementsrenners in de eerste week rustig kunnen opwarmen. Integendeel, ze moeten er gelijk staan. Weliswaar bevat de Tour dit jaar geen kasseien- of gravelrit, maar het eerste deel van de ronde zit desondanks vol verraderlijke etappes. We denken dan aan de punchritten in Noord-Frankrijk en de tiende etappe door het Centraal-Massief. Hier zullen de eerste tikken worden uitgedeeld en geïncasseerd.
Mocht de strijd na twintig etappes, 44 tijdritkilometers en tal van cols en côtes nog steeds niet beslist zijn, dan biedt zelfs de slotrit naar Parijs nog mogelijkheden om het verschil te maken. In de finale van de laatste etappe gaat het namelijk drie keer over de Butte Montmartre (1,1 km aan 5,9%). Het zou wat zijn als de favorieten elkaar op deze kasseihelling nog zullen bestoken.
**** 
Tadej Pogacar (UAE Emirates XRG)
Voor de komende Ronde van Frankrijk is er één absolute topfavoriet: Tadej Pogacar. De drievoudig Tourwinnaar is bezig aan een – alweer – indrukwekkend seizoen. Dit voorjaar won hij de UAE Tour, Strade Bianche, Ronde van Vlaanderen, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik, terwijl hij ook nog op het podium stond van Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en de Amstel Gold Race. Na LBL nam de Sloveen even een rustperiode, maar bij zijn rentree in juni ging hij gelijk door met winnen. Hij schreef met groot machtsvertoon het Criterium du Dauphiné op zijn naam. Plus drie etappes.
Vooral zijn tweede ritzege, op weg naar Combloux, was impressionant. Op de Côte de Domancy blies Pogacar iedereen vanaf de voet uit het wiel. De wereldkampioen reed Jonas Vingegaard op meer dan een minuut. Een dag later (op weg naar Valmeinier 1800) was het uiteindelijke verschil tussen de twee kemphanen een stuk kleiner, maar toen begon Pogacar in de slotkilometer al met lostrappen. Meer dan een echte cooling down zal dat natuurlijk vooral een stukje psychologische oorlogsvoering zijn geweest, gecombineerd met stiekem toch wel wat pijn in de benen. Maar dat neemt niet weg dat hij zeker verder had kunnen wegrijden bij Vingegaard.
Pogacar heerste in het Critérium du Dauphiné – foto: Cor Vos
Als de verhoudingen zo blijven, hoeft Pogacar tijdens de Tour niemand te vrezen in de bergen. Ook Vingegaard niet. En in de vele punchritten kan hij ook tijd pakken op zijn tegenstanders. Maar hoe zit het met de tijdrit in Caen? De chronoproef van Pogacar in de Dauphiné was namelijk niet om over naar huis te schrijven. Hij werd slechts vierde. Op winnaar Remco Evenepoel gaf hij 48 seconden toe, tegenover Vingegaard verloor hij 21 seconden tellen. En dat in slechts 17,4 kilometer. Aan Pogacars vermogens zal het niet gelegen hebben, dus lijkt de nederlaag vooral het gevolg van zijn set-up. Het was duidelijk dat hij niet comfortabel op zijn tijdritfiets zat. Hoe ga je dat in slechts enkele weken nog oplossen?
De concurrentie kan daarnaast wellicht wat hoop putten uit de bergen die de Tourorganisatie in het parcours heeft gestopt. Er zijn immers aankomsten op Hautacam, de Mont Ventoux en de Col de la Loze – stuk voor stuk beklimmingen waar Pogacar in het verleden eens is gekraakt. Maar dat biedt natuurlijk geen garantie dat dit nu weer zal gebeuren. De Pogacar van 2025 is niet de Pogacar van 2021, 2022 of 2023. Vorig jaar had hij óók op de langere beklimmingen de bovenhand ten opzichte van Vingegaard. Het zal dus niet eenvoudig worden om hem te slopen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 
Beste prestatie in de Tour de France: in 2020, 2021 en 2024
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Eindklassement UAE Tour
Strade Bianche
Milaan-San Remo
Ronde van Vlaanderen
Parijs-Roubaix
Amstel Gold Race
Waalse Pijl
Luik-Bastenaken-Luik
Eindklassement Critérium du Dauphiné
*** 
Jonas Vingegaard (Visma | Lease a Bike)
Of we een spannende strijd om het geel krijgen, zal voor een groot deel afhangen van Jonas Vingegaard. Als één iemand Pogacar het vuur aan de schenen kan leggen, dan is het de kopman van Visma | Lease a Bike. Niet voor niets was het Vingegaard die op de zojuist genoemde beklimmingen – Hautacam, Mont Ventoux, Col de la Loze – wegreed bij de Sloveen. In 2022 en 2023 leverde dat de Deen de eindzege in de Tour op. In 2024 volgde geen hattrick, maar dat had ook niemand verwacht bij het Grand Départ in Florence. Vingegaard maakte toen immers zijn rentree na die verschrikkelijke val in de Ronde van het Baskenland.
Dit jaar kende Vingegaard evenmin een vlekkeloze voorbereiding. Hij ging opnieuw onderuit – nu in Parijs-Nice – en liep daarbij een hersenschudding op. Pas in het Critérium du Dauphiné maakte hij zijn rentree. De klimmer had de maanden ervoor duidelijk niet stilgezeten, want hij kwam goed voor de dag in de Franse rittenkoers. Desondanks was hij geen partij voor Pogacar. Dat zal toch een tegenvaller zijn voor Vingegaard, zeker omdat hij zo goed begon aan de Dauphiné. Hij oogde toen misschien wel sterker dan zijn eeuwige rivaal.
Vingegaard was goed, maar nog niet goed genoeg in de Dauphiné – foto: Cor Vos
Uit die eerste dagen kan Vingegaard tegelijkertijd wel vertrouwen blijven putten. In de openingsetappe bleek hij verrassend explosief, wat goed uit zal komen in de vele heuvelritten van de Tour. En in de tijdrit was hij anderhalve seconde per kilometer sneller dan Pogacar. Trekken we dat door naar de Tour, dan zou Vingegaard volgens een (te) simpele rekensom zo’n vijftig seconden kunnen pakken in de eerste tijdrit, 33 kilometer lange tijdrit. Een mooie bonus. Als hij Pogacar dan ook nog bij kan benen in de punchritten, zou hij – voor het eerst in het al vijf edities durende duel – met een voorsprong de bergen bereiken. En dat is pas zijn eigenlijke terrein.
Natuurlijk, in de Dauphiné kreeg Vingegaard bergop een paar flinke kletsen om zijn oren van Pogacar. Maar de Dauphiné is de Tour niet. Alleen al omdat er drie weken tussen beide rondes zit, drie weken waarin de vorm nog verschillende kanten op kan gaan. Maar ook omdat een bergrit na vijf of zes dagen niet valt te vergelijken met een bergrit in de derde week. Juist na een opeenstapeling van inspanningen komt de taaie Vingegaard vaak het best tot zijn recht. Al is deze zogenoemde fatigue resistance bij Pogacar ook zeker geen zwakte meer.
Wél een relatieve zwakte bij Pogacar is de balans binnen het team. Bergop wordt de Sloveen uitstekend ondersteund, maar op het vlakke is het toch wat magertjes. Eigenlijk zijn Nils Politt en Belgisch kampioen Tim Wellens de enige rouleurs bij UAE Emirates XRG. Dan treft Vingegaard het toch beter met mannen als Tiesj Benoot, Matteo Jorgenson, Victor Campenaerts, Edoardo Affini en vooral Wout van Aert.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar:
Beste prestatie in de Tour de France: in 2022 en 2023
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Eindklassement Volta ao Algarve
Eindklassement Critérium du Dauphiné
*** Remco Evenepoel (Soudal Quick-Step)
De nummer drie van de Tour de France 2024 is ook de nummer drie in de favorietenlijst voor de Tour de France 2025. Remco Evenepoel debuteerde vorig jaar uitstekend in de Ronde van Frankrijk, maar finishte wel op grote achterstand van Jonas Vingegaard en vooral Tadej Pogacar. Dit jaar had hij het gat (deels) willen dichten. Alleen in het Critérium du Dauphiné, de laatste test voor de Tour de France, leek eerder het tegendeel het geval. Bergop moest hij beide klimmers telkens al snel laten gaan. En ook een minder grote naam, waar we het zo nog over zullen hebben, eindigde voor Evenepoel in het klassement.
Laten we echter niet te hard zijn voor de kopman van Soudal Quick-Step. We moeten niet vergeten dat hij een zeer moeilijke winter heeft gehad, met een trainingsongeval en vervolgens een lange revalidatie. Het is niet gek dat je dan niet de stappen hebt kunnen zetten die je had willen zetten. Bovendien presteerde Evenepoel in de voorbije Dauphiné wel degelijk beter dan in de Dauphiné van 2024. Toen werd hij immers slechts zevende in het klassement, nu vierde. En destijds bleek hij tussen de Dauphiné en de Tour nog eenmaal veel vooruitgang te hebben geboekt. Waarom zou dat nu niet weer het geval kunnen zijn?
Evenepoel zal zijn slag moeten slaan in de tijdrit – foto: Cor Vos
Met zijn tijdrit was trouwens ook niets mis in de Dauphiné. Wat heet! Evenepoel verpulverde de concurrentie. Vingegaard bleef nog aardig in de buurt (de Deen verloor 21 tellen), maar Pogacar kreeg 48 seconden aan zijn broek – in slechts 17 kilometer. In de komende Tour zal Evenepoel toe willen slaan in de chronoproef op dag vijf. Het biedt hem een mooie kans om het geel te pakken en wat marge op te bouwen tegenover Vingegaard en Pogacar.
De dubbele olympische kampioen zal het nodig hebben, want in de bergen wordt het waarschijnlijk schade beperken. En daarbij zal hij er veelal alleen voor staan. Soudal Quick-Step heeft – in vergelijking met UAE Emirates XRG en Visma | Lease a Bike – namelijk geen al te sterk klimmersteam. Zeker na het wegvallen van Louis Vervaeke en met name Mikel Landa blijft er in het hooggebergte maar weinig ondersteuning over. Het is voor Evenepoel hopen dat Valentin Paret-Peintre en Ilan Van Wilder boven zichzelf uitsteken
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar:
Beste prestatie in de Tour de France: in 2024
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Brabantse Pijl
Amstel Gold Race
9e Waalse Pijl
5e 
Ronde van Romandië
4e Eindklassement Critérium du Dauphiné
Belgisch kampioenschap tijdrijden
Belgisch kampioenschap op de weg
Selectie Soudal - Quick Step in Tour de France 2025
** Primož Roglič (Red Bull-BORA-hansgrohe)
We hebben in het Criterium du Dauphiné kunnen zien hoe Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard en Remco Evenepoel ervoor staan, maar hoe zal het met Primoz Roglic zijn? De vorm waarmee de 35-jarige Sloveen aan de start verschijnt in Lille is één groot vraagteken. Roglic reed in mei de Giro d’Italia, begon daar voortvarend, maar stapte na meerdere valpartijen uiteindelijk af in etappe zestien. Vervolgens trok hij naar Tignes voor een hoogtestage. De zinnen waren verzet naar de Ronde van Frankrijk. Of was de Tour al die tijd al het hoofddoel?
Volgens zijn trainer Marc Lamberts wel. “Dat is de enige koers die hij nog niet heeft gewonnen”, zei de Belg nog voor de start van de Giro tegen WielerFlits. “Als je al vier keer de Vuelta hebt gewonnen en één keer de Giro, maar die ene koers niet, dan is het een legitieme keuze om – zo lang hij nog op de fiets kan zitten – voor de Tour te gaan. Misschien zelfs tegen beter weten in. En ik kan hem daar ook wel in volgen.”
Roglic leek erg ontspannen in de Giro, alsof er weinig druk op stond in die ronde – foto: Cor Vos
De Tour winnen gaat niet eenvoudig worden voor Roglic. In de eerste tijdrit kan hij mogelijk wat tijd pakken op Pogacar en Vingegaard – per slot van rekening won hij op een haar na de eerste tijdrit in de Giro – maar bergop moet hij deze twee tenoren normaalgesproken voor zich dulden. Zeker op langere beklimmingen is hij in het nadeel, en laat deze Tour nou juist veel aankomsten bevatten op zulke bergen. Daar komt nog eens bij dat de kopman van Red Bull-BORA-hansgrohe meer dan gemiddeld bij ernstige valpartijen betrokken lijkt te zijn.
Maar áls Roglic overeind blijft, doet hij eigenlijk altijd mee voor een topklassering. Sinds 2019 startte hij in dertien grote grote rondes en noteerde hij vijfmaal een DNF, maar eindigde hij bij zijn acht andere pogingen telkens op het podium. Om maar te zeggen: we moeten Roglic niet onderschatten. Tenslotte won hij vorig jaar ook nog de Vuelta (inclusief drie ritten) en gaf hij dit voorjaar fietsles aan Juan Ayuso in de slotrit van de Ronde van Catalonië. Hij is dus nog zeker niet versleten.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: DNF in etappe 16
Beste prestatie in de Tour de France: 2020
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
8e Eindklassement Volta ao Algarve
Eindklassement Ronde van Catalonië
** João Almeida
UAE Emirates XRG won met Pogacar niet alleen het Critérium du Dauphine, maar pakte ook de eindzege in die andere grote voorbereidingsronde, de Ronde van Zwitserland. João Almeida was hier al bijna even dominant als zijn kopman in de Dauphiné. De ronde begon nochtans met een domper voor Almeida, want in de chaotische openingsrit verloor hij drie minuten. Maar een week en drie ritzeges later stond de Portugees toch als eindwinnaar op het podium. Ja, het deelnemersveld in Zwitserland viel een beetje tegen, maar alsnog was het een indrukwekkende remonte.
Kortom: Almeida is klaar voor de Tour de France. Daar zal hij natuurlijk starten als helper van Pogacar, dus zelf meestrijden voor de eindzege ligt niet direct voor de hand. Maar vorig jaar hebben we gezien dat een dienende rol Almeida niet hoeft te verhinderen om zelf ook kort te rijden. Hij werd toen vierde in het klassement. Dit jaar heeft de 26-jarige renner bovendien weer een stap gezet. Naast de Ronde van Zwitserland won hij dit seizoen al de Ronde van het Baskenland en de Ronde van Romandië. In Parijs-Nice werd hij ‘slechts’ zesde, maar klopte hij Jonas Vingegaard wel op La Loge des Gardes.
Almeida was veruit de sterkste in de Ronde van Zwitserland – foto: Cor Vos
Op basis van zijn prestaties van 2025 zou het niet verbazen als Almeida na Vingegaard en Pogacar de beste klimmer blijkt te zijn in de komende Tour. Voor de neutrale wielerfan is het daarom enigszins jammer dat hij voor UAE Emirates XRG uitkomt. Bij deze ploeg is de oorspronkelijke rolverdeling niet altijd heilig, maar als Pogacar present is, volgt iedereen braaf zijn orders. Dan is er één absolute kopman. Het overtal, dat UAE nogal eens heeft, speelt men vervolgens vrijwel nooit tactisch uit.
Toch moeten we dit scenario vooraf niet helemaal uitsluiten, evenmin als de mogelijkheid dat Pogacar uitvalt. In beide gevallen zal Almeida klaar staan om zijn kans te grijpen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 4e
Beste prestatie in de Tour de France: 4e in 2024
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Eindklassement Ronde van Valencia
Eindklassement Volta ao Algarve
6e Eindklassement Parijs-Nice
Eindklassement Ronde van het Baskenland
Eindklassement Ronde van Romandië
Eindklassement Ronde van Zwitserland
** 
Florian Lipowitz (Red Bull-BORA-hansgrohe)
Bij UAE Emirates XRG gaan ze dus vol voor één man, bij Red Bull-BORA-hansgrohe zullen ze toch eerder op twee paarden wedden. Roglic is natuurlijk de gearriveerde man, de winnaar van vijf grote rondes, maar met Florian Lipowitz heeft het team nog een ijzer in het vuur. De 24-jarige Duitser was dé verrassing van het Critérium du Dauphiné. Vooraf leken de podiumplekken al verdeeld aan Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard en Remco Evenepoel, maar laatstgenoemde moest de derde plaats uiteindelijk laten aan Lipowitz.
Lipowitz won de witte trui in de Dauphiné – foto: Cor Vos
Lipowitz pakte natuurlijk wat tijd in de overgangsrit naar Charantonnay, maar stond vervolgens zijn mannetje in zowel de tijdrit (vijfde) als de bergetappes (derde in Combloux en Valmeinier 1800). Ook zónder mee te glippen in de vroege vlucht was hij ruim voor Evenepoel geëindigd in het klassement. Deze prestatie kwam overigens niet uit het niets, want Lipowitz werd eerder dit jaar ook al tweede in Parijs-Nice en vierde in de Ronde van het Baskenland. Hij is dus al het hele jaar in orde.
Een topklassering behalen in de Tour de Franse is natuurlijk nog een ander verhaal. Tenslotte maakt Lipowitz zijn debuut in La Grande Boucle. Met een zevende plaats in de Vuelta a España van vorig jaar heeft hij echter al wel laten zien dat hij drie weken op niveau kan presteren. Destijds reed hij trouwens in dienst van Roglic, dus met een vrijere rol moet er nog meer mogelijk zijn. Voor de Tour is het in ieder geval interessant dat Red Bull-BORA-hansgrohe met twee pionnen kan schuiven.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: Niet deelgenomen
Beste prestatie in de Tour de France: Eerste deelname
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Eindklassement Parijs-Nice
4e Eindklassement Ronde van het Baskenland
Eindklassement Critérium du Dauphiné
* Enric Mas (Movistar)
Een sterke Mas in de slotrit van de Ronde van het Baskenland – foto: Cor Vos
Enric Mas en de Tour de France, de voorbije jaren was het geen gelukkig huwelijk. In 2022 verliet hij de ronde na een positieve coronatest, in 2023 moest hij op dag één opgeven na een zware valpartij en vorig jaar kwam hij niet verder dan een negentiende plaats. Toch heeft de Spanjaard ook mooie herinneringen aan de Ronde van Frankrijk. Hij eindigde al eens als vijfde (2020) en zesde (2021). Grote rondes liggen hem sowieso goed, want we hebben het hier over iemand die vier keer op het eindpodium stond van de Vuelta a España.
Momenteel is Mas stiekem ook weer bezig aan een heel goed seizoen. Winnen blijft lastig voor de 30-jarige klimmer van Movistar, maar aan ereplaatsen geen gebrek. Derde in de Ronde van Catalonië, tweede in de Ronde van het Baskenland, zevende in het Criterium du Dauphiné. Een week na de Dauphiné werd hij ook nog derde in de Andorra MoraBanc Clàssica, maar in dat deelnemersveld had je wellicht wat meer mogen verwachten van Mas. Het lijkt soms alsof zijn eigen niveau meebeweegt met dat van zijn tegenstanders, waardoor hij altijd net tekort komt – tegen wie hij ook rijdt.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 19e
Beste prestatie in de Tour de France: 5e in 2020
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Eindklassement Ronde van Catalonië
Eindklassement Ronde van het Baskenland
7e Eindklassement Critérium du Dauphiné
Andorra MoraBanc Clàssica
* 
Matteo Jorgenson (Visma | Lease a Bike)
Net als UAE Emirates XRG heeft Visma | Lease a Bike één absolute kopman deze Tour de France, maar de Nederlandse formatie is vaak eerder geneigd om het ploegenspel te spelen. Ze zouden hiervoor Giro-winnaar Simon Yates kunnen gebruiken, maar de Brit heeft drie zware weken in Italië achter de rug, waardoor het onwaarschijnlijk lijkt dat hij opnieuw een hele grote ronde meebikkelt met de besten. Voor hem zal het vooral zaak zijn er te staan op de dagen dat Vingegaard hem het meest nodig heeft.
Kan Jorgenson profiteren van het ploegenspel? – foto: Cor Vos
Daarom zal Visma | Lease a Bike waarschijnlijk vooral Matteo Jorgenson zo lang mogelijk kort willen houden in het klassement. De Amerikaan won in maart voor de tweede opeenvolgende keer Parijs-Nice, werd onlangs zesde in de Dauphiné en eindigde vorig jaar als achtste in de Tour. In januari 2025 kondigde hij al aan dat hij dit jaar beter wil doen. “Ik wil zien dat ik nog steeds stappen zet in een grote ronde. Want in voor de toekomst is dat een doel voor mezelf: een klassement rijden in een grote ronde”, zei hij op de ploegenpresentatie.
Hij wees er toen op dat Visma | Lease a Bike hem hem als ’tactische kaart’ kan gebruiken in het gevecht met Pogacar. “Dat is denk ik een slimme manier om de koers proberen te winnen. Jonas is duidelijk sterker dan ik, daar is geen twijfel aan. Maar als ik op een niveau kom dat hij (Pogacar, red.) mij moet achtervolgen, kan dat Jonas een tactisch voordeel opleveren. Het is nuttig voor het team als ik hoog in het klassement blijf staan.”
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 8e
Beste prestatie in de Tour de France: 8e in 2024
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
Eindklassement Parijs-Nice
9e E3 Saxo Classic
4e Dwars door Vlaanderen
6e Eindklassement Critérium du Dauphiné
* Mattias Skjelmose (Lidl-Trek)
Skjelmose klopte Pogacar en Evenepoel in de Amstel Gold Race – foto: Cor Vos
Een van de weinige renners die Pogacar dit jaar heeft weten te kloppen, luistert naar de naam Mattias Skjelmose. In de Amstel Gold Race verraste de Deen vriend en vijand door niet alleen Pogacar maar ook Evenepoel te kloppen in een sprint met drie. Het was voor de 24-jarige renner de voorlopig grootste zege uit zijn carrière. En een welkome zege, want in zowel Parijs-Nice (DNF) als de Ronde van het Baskenland (alsnog vijfde) kwam hij ten val.
Drie dagen na zijn overwinning in de Amstel viel Skjelmose vervolgens nog een keer in de Waalse Pijl, waardoor het voorjaar toch weer in mineur eindigde. Zijn portie pech was daarmee nog niet op. In voorbereiding op de Tour de France werd de kopman van Lidl-Trek behoorlijk ziek. Hij moest het Critérium du Dauphiné en de Ronde van Zwitserland missen, maar in de Andorra MoraBanc Clàssica keerde hij terug in koers – en won hij meteen. Hoewel het uit zijn tenen moest komen, lijkt Skjelmose net op tijd klaar te zijn voor de Tour.
Het is te hopen voor hem dat hij er gelijk staat, want het eerste deel van de ronde lijkt op maat van de klassementskopman van Lidl-Trek. In de vele punchritten moet hij zich helemaal uit kunnen leven. In het hooggebergte is Skjelmose wat wisselvalliger, maar hij eindigde vorig jaar wel knap vijfde in de Vuelta a España. Hij heeft dus zeker de inhoud om een goede derde week te rijden.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: Niet deelgenomen
Beste prestatie in de Tour de France: 29e in 2023
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
6e Faun-Ardèche Classic
Faun Drome Classic
5e Ronde van het Baskenland
Amstel Gold Race
Andorra MoraBanc Clàssica
* Carlos Rodríguez (INEOS Grenadiers)
De oerdegelijke Carlos Rodríguez – foto: Cor Vos
De laatste ster geven we aan Carlos Rodríguez. De 24-jarige Spanjaard is soms lastig te plaatsen: hij heeft de naam onopvallend te zijn, een anonieme volger, maar zijn resultaten zeggen iets anders. In de Tour van 2023 won hij bijvoorbeeld de bergrit over de Joux Plane, vóór Pogacar en Vingegaard. En op zijn palmares prijken daarnaast een Spaanse titel op de weg, twee ritten in de Ronde van het Baskenland, een rit in de Ronde van Groot-Brittannië, een etappe in het Critérium du Dauphiné en de Ronde van Romandië. Niet slecht voor een ‘onzichtbare renner’.
Het moet wel gezegd worden dat die beschrijving dit jaar wel vrij goed past bij Rodríguez. De renner van INEOS Grenadiers kent voorlopig niet zijn beste seizoen, al presteert hij ook zeker niet slecht. In de UAE Tour viel hij letterlijk uit, maar in de andere rondes die hij uitreed, eindigde hij telkens in de top-tien. Overigens brak Rodríguez bij zijn val in het Midden-Oosten zijn sleutelbeen, dus dat kan ook de reden zijn dat het voorlopig iets minder was dit seizoen. In de Tour krijgt de klimmer de kans om dat te laten zien. Hij moet de schade zien te beperken in de vlakke tijdrit – doorgaans eindigt hij daar tussen plek tien en twintig – om dan weer eens een uitschieter te hebben in de bergen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 7e
Beste prestatie in de Tour de France: 5e in 2023
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France:
6e Eindklassement Ronde van Valencia
6e Eindklassement Ronde van Romandië
9e Eindklassement Critérium du Dauphiné
Outsiders
De belangrijkste namen zijn inmiddels de revue gepasseerd, maar zoals altijd, zullen er ook deze Tour weer verrassingen zijn. Mannen die plots meestrijden om een top-tienklassering, een top-vijfplek – of wie weet zelfs meer.
Tobias Halland Johannessen zou zo’n renner kunnen zijn. De winnaar van de Tour de l’Avenir 2021 zou zijn belofte deze zomer zomaar eens kunnen inlossen met een topprestatie op het hoogste niveau. Met een vijfde plaats in het Critérium du Dauphiné heeft hij immers laten zien uitstekend in vorm te zijn. In de loodzware bergrit naar Valmeinier 1800 eindigde de 25-jarige Noor van Uno-X Mobility zelfs vóór Remco Evenepoel.
In diezelfde Dauphiné liet ook Santiago Buitrago zich zien, zij het slechts één etappe. In de openingsrit zat hij in een elitegroepje met Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard, Remco Evenepoel en Mathieu van der Poel, maar later in de ronde werd hij ziek, waardoor hij de achtdaagse niet eens uit zou rijden. Het is afwachten hoe goed Buitrago hersteld is. Maar als hij weer zijn beste benen heeft, is de Colombiaan zeker iemand om op te letten. Dit voorjaar versloeg hij in de Ronde van Valencia nog João Almeida.
Tobias Halland Johannessen – foto: Cor Vos
In aanloop naar de Tour zagen we ook een sterke Kévin Vauquelin. De Fransman van Arkéa-B&B Hotels werd tweede in Ronde van Zwitserland. Hij is in de eerste plaats een puncheur, maar het zou zomaar kunnen dat hij er na de eerste week goed voorstaat en toch een klassement gaat nastreven. We zijn benieuwd hoe ver hij dan kan komen. Van Vauquelins landgenoot Lenny Martinez – dit jaar al winnaar van bergritten in Parijs-Nice, de Ronde van Romandië en het Critérium du Dauphiné – verwachten we ook zeker het een en ander. De kleine klimmer zal zich in de bergen ongetwijfeld roeren, maar lukt het hem ook op een klassement te rijden?
Dezelfde vraag kunnen we stellen bij Felix Gall. De Oostenrijker van Decathlon AG2R vliegt op sommige dagen omhoog, maar is wel behoorlijk wisselvallig en heeft nog wel wat zwaktes. Hij daalt bijvoorbeeld bijzonder slecht. In de Ronde van Zwitserland was hij echter wel goed op dreef, net als Oscar Onley. De 22-jarige renner van Picnic PostNL won een van de lastigste bergritten. In de Tour mikt Onley op dagsucces, maar als hij zijn klimvorm van juni vasthoudt, kan hij ook een aardig eind komen in het klassement.
Ben O’Connor betwistte de Ronde van Zwitserland eveneens, was daar zelfs eventjes topfavoriet voor de eindzege, maar zakte er in het slotweekend toch behoorlijk door. Uiteindelijk moest hij genoegen nemen met een zevende plaats. Gezien zijn prestaties in het verleden – vierde in de Tour (2021), vierde in de Giro (2024), tweede in de Vuelta (2024) – moeten we hem echter niet zomaar afschrijven voor een goed klassement.
Felix Gall – foto: Cor Vos
Wat dat betreft moeten we ook de gebroeders Yates nog noemen. Per slot van rekening schreef Simon Yates onlangs de Giro d’Italia op zijn naam en eindigde Adam Yates al eens op het podium van de Tour. Beiden hebben deze Tour echter een dienende rol. Bovendien heeft Simon dus de Giro in de benen en is Adam niet bezig aan zijn beste seizoen. Maar we moeten niet verrast zijn als we een van hen (of alle twee) na drie weken terugvinden in de top-tien.
Tot slot is het voor de Nederlandse wielerfan nog vermeldingswaardig dat Thymen Arensmans niet voor een klassement gaat. De renner van INEOS Grenadiers gaat in de Tour – zijn tweede grote ronde van het jaar, na de Giro d’Italia – voor dagsucces. De Belgen hebben natuurlijk Evenepoel voor het klassement, maar kunnen daarnaast hopen op een uitschieter van Lennert Van Eetvelt. Zijn ploeg Lotto sluit een top-tienklassering niet uit.
Wie stel jij op in WielerFlits Ploegleider?
Met de wielergame WielerFlits Ploegleider beleef je de grote rondes als een echte ploegleider. Stel je favoriete renners op in je eigen ploeg en verdien elke etappe punten. Het principe is eenvoudig: als een renner goed rijdt, scoor jij ook! Wil je meespelen tijdens de Tour? Meld je hier aan!
WielerFlits komt tijdens de Tour de France dagelijks met een voorbeschouwing op de 21 etappes. In die vooruitblik wordt het parcours extra geduid en wijzen we, zoals jullie van ons gewend zijn, tien favorieten voor de dagzege aan.
Remco wordt steeds beter. Hij weegt 1.5 kg minder dan vorig jaar.
Intussen is hij de grootste van de Grote Drie.
Dus, vier sterren voor Remco en hooguit drie voor Pogacar en Vingegaard.
Laten we hopen dat dit verrassende ontwikkelingen kan veroorzaken in het AK.
We weten het, je bent geen fan. Dat is ok he. Dat mag. Gewoon loslaten.
In tegendeel: in de voorbeschouwing stem ik altijd op Remco.
Wanneer twee honden vechten om een been,...
Prachtcoureur hoor, Remco.
Maar Jonas gaat erom strijden met Tadej.
Daar achter komt de rest voor plek 3: Remco, Primoz, Lipowitz, Almeida
Pogacar strijdt hier tegen zichzelf of Almeida. En Vini als best of the rest tegen de overige kopmannen, waarbij kleine Eddy en Roglic geduchte kandidaten zullen zijn.
Ik vermoed dat het een keitoffe tour gaat worden met een volkomen aan elkaar gewaagde Pogi & Vingy. De eerste behoudt grosso modo zijn topvorm en voorsprong waar de tweede steeds naderbij komt en op zijn hyperspecialisme overtroeft. Pogacar raakt na keiharde gevechten in etappe 18 en 19 zijn trui kwijt aan Vingegaard en pakt deze bijna nog terug (het scheelt 11 seconden, van Aert zakt terug uit de voorste groep om dat gat te verkleinen) in de Montmartre-Etappe die hij wint ook nog.
Evenepoel (na geel na tijdrit) en Roglic (slechte dagen in begin tour) vallen allebei weg uit het AK en gaan elke dag mee in de aanval om een verwoed gevecht om de bollen tot (ook) in Parijs uit te vechten. Die winnaar verklap ik hier niet. Ik ben niet zoals die tourpoolverklappers, met hun tips en alles.
Voor podiumplek nr 3 komen we een een broedertwist terecht. Voor allebei de kopmannen blijkt een privéYate de laatste steun bergop. Deze zitten er allebei nog bij op het moment dat de favorieten vertrekken en kunnen vervolgens met zijn tweeën de rit uitrijden voor het podium. Almeida, Kuss, Lipowitz, Mas, Jorgensen etc worden al eerder gebruikt of lopen tegen slechte dagen aan.
MvdP wint afgetekend groen, alle rekenspecialisten ten spijt. Ook 2 etappes in de massaspurt. Dat op dag één een massale valpartij met daarin o.a. Milan, Merlier Philipsen (allemaal naar huis) en alle B en C spurters aan voorafgegaan is valt niet terug te lezen in de 99 jubelartikelen 'MvdP snelste van de wereld' 'De opvolger van Max?' en 'Hengelt *vul politieke partij naar keuze in in* naar diensten als lijstduwer MvdP? (bronloos uiteraard) etc enz
O ja, wit wordt voor Vaquelin die als 5e eindigt, nét voor Martinez op stek 6. Alle Franse kranten hebben het over niets anders dan dat. Het blijken gaandeweg de enige 2 die niet tjokvol racepoeder zitten, in de top 10.
Iedereen verder een fijne tour toegwenst.
Wat fijn om je hier weer te zien in de comments. Ik was bang dat je verdwenen was.
Jou posts zijn de enige reden voor mij om hier op WF te komen. Ik ben een groot liefhebber van je onovertroffen schrijfstijl.
Zoals hierboven al staat de Comment GOAT is Back !!!
Groetjes Alex
'"t Leven is als met de fiets rijden. Om in evenwicht te blijven, moet je vooruit blijven gaan""
Enige manier is om tactisch iets slims te kunnen doen met de hele ploeg denk ik. Uiteindelijk zijn de mooiste tours toch waar het spannend is of er verrassingen zijn zoals de eerste keer dat Jonas won met de Granon etappe.
Ben alleen bang dat wat Pogacar in de Dauphine liet zien te goed is… het gat is te groot om te kunnen overbruggen. Zijn team zal ook wel bizar sterk zijn als je zo’n Wellens Belgisch kampioen ziet worden.
Ik hoop dat ik ongelijk heb en dat we een spannende Tour gaan krijgen!!
Pogacar krijgt wat mij betreft terecht 4 sterren. Vingegaard zou ik daar net onder plaatsen met 3 sterren. Evenepoel, Roglic én Almeida verdienen elk 2 sterren. De rest valt voor mij in de categorie 1 ster.
Als je die 2 aliens buiten beschouwing laat, rijdt hij in 5 van de 8 etappes podium in de Dauphiné.
Als je die constante doortrekt naar de Tour, zullen ze toch al van goeden huize moeten komen om dat te evenaren of overtreffen.
Als Remco 3 weken zijn niveau kan aanhouden, en dat wordt de voornaamste uitdaging met zijn wankele winter in het achterhoofd, zie ik realistisch gezien enkel Lipowitz in staat om hem mogelijk van het podium te houden. Dat is iemand die bergop zou kunnen wegspringen van Evenepoel en dan in een strak tempo zou kunnen wegrijden als betere klimmer. Ik vrees echter dat die net als Pellizzari in de Giro te lang in een gouden kooi zal vastzitten bij Roglic en het daarna ook niet meer rechtgetrokken krijgt.
Daardoor zie ik Almeida 4de worden, maar dat is een tempoklimmer net als Evenepoel, dus daar kan die laatste zich veel makkelijker in vastbijten dan in flitsende demarrages zoals Pogacar en Vingegaard die hebben. Zelfde geldt eigenlijk voor Roglic, die het moet hebben van een strak ritme en dan een verschroeiend eindschot, wat ook meer in het kraam van Evenepoel past (en waarmee je sowieso veel minder tijdwinst kan boeken als het al lukt).
Ik geloof er niet in dat Lipowitz top 8 kan rijden zonder veel uitvallers. Na de 1e week zal hij er goed voorstaan, maar ik sta er wel gek van te kijken als hij in zijn 1e tour (waarin het vanaf dag 2 knetterhard aan toe gaat) 3 weken op hoog niveau kan blijven.
Velen hopen op vuurwerk in de eerste helft van de Tour, maar een 3-weekse ronde is geen klassieker van 1 dag natuurlijk. Kan zomaar dat er veel controle komt vanuit de ploegen en het allemaal wat tegenvalt qua spektakel met veel sprints.
Als klassementsrenner lijkt het vooral zaak om geen schade op te lopen en je reserves te bewaren voor deel 2.
Een ander dan deze twee kan, pech daargelaten, in principe de Tour niet winnen volgens mij.
1. Pogacar (Gewoon veruit de grote favoriet)
2. Vingegaard
3. Almeida (Op basis van zijn goede resultaten dit jaar en sommige zullen zeggen dat hij een knecht is en daarom niet 3de kan worden maar A. Yates reed ook podium als knecht van Pogacar een paar jaar terug)
4. Evenepoel (Vond ik echt niet goed in de Dauphine maar dat was vorig jaar ook zo dus het zegt niet heel veel)
5. Roglic (Mag je nooit afschrijven maar ik vind hem geen podium kandidaat vanwege de vele lange beklimmingen die er zijn en dat ligt hem niet)
6. Ca. Rodriguez
7. Jorgenson (Werd vorig jaar al 8ste in de Tour en lijkt dit jaar weer een stap te hebben gezet en hij heeft ook nog Parijs-Nice gewonnen)
8. Lipowitz (Rijdt het hele jaar al zeer sterk en eindigde op het podium in Parijs-Nice en zelfs in Criterium de Daupine)
9. Buitrago (Het parcours ligt hem erg goed)
10. Skjelmose (Heeft een moeilijk jaar maar heeft wel de Amstel Gold Race gewonnen dat maakt hem voor mij geen kandidaat voor een erg hoge eindklassering maar een top 10 plekje moet kunnen)
Ik zie dat bij Vlab veel minder met Vingegaard/Yates en bij SQS is het toch echt alleen Remco.
Blijven Lipo en Almeida hoog in het klassement na Noord Frankrijk, dan is de kans groot dat Pogacar en/of Roglic die pionnen vooruit gaan schuiven.
Natuurlijk ligt het in de aard van Pogacar om de eerste tik uit te delen maar Almeida in deze vorm moet je toch echt voor meer gebruiken dan alleen maar treintjeswerk.
Pogi gewoon lanceren en daarna tempo blijven houden voor het podium, zal wel Almeida zijn taak worden.
Een machtsblok zeker, maar ik zie bij Vlab even niet zo snel een knecht die ook een top 5 kandidaat kan zijn zoals Almeida of Lipowitz.
Jorgenson komt nog het meest in de buurt maar zijn Dauphiné viel me toch een beetje tegen.
1. Pogacar
2. Vingegaard
3. Evenepoel
4. Almeida
5. Lipowitz
6. Rodriguez
7. Jorgenson
8. Gall
9. Skjelmose
10. Buitrago
Roglic en Mas zie ik uitvallen in de hectiek.
L. Martinez wappert er als vlieggewicht uit in een waaierslag, Van Eetvelt en Onley komen te kort in de lange beklimmingen en de Yates-broers hebben al de Giro in de benen en moeten knechten dus eindigen allemaal ergens plek 11-20. Dat is ook de plek voor Johannessen, O'Connor, Martin en Buchmann al geef ik die een waterkansje om via een lange vlucht die vele minuten krijgt alsnog een lage top-10 te scoren.