Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Tim Wellens wint doldwaze overgangsrit na solo van 43 kilometer, Campenaerts tweede
Belgisch kampioen Tim Wellens heeft op indrukwekkende wijze de vijftiende etappe van de Tour de France 2025 gewonnen in Carcassonne. De helper van gele trui Tadej Pogačar schoof mee in een grote vluchtersgroep, overleefde meerdere schiftingen en knalde vlak voor de top van de laatste klim weg uit een groepje met onder meer Victor Campenaerts, Quinn Simmons en Michael Storer. Wellens voltooit zo de trilogie, want hij won al etappes in de Giro en de Vuelta.
Na drie bergetappes in de Pyreneeën stond in de vijftiende etappe van deze Tour een overgangsrit naar Carcassonne op het programma. Een rit van bijna 170 kilometer met 2.400 hoogtemeters, met halverwege de rit de Côte de Sorèze (6,3 km à 5,7%) en op 50 kilometer van de finish de tweetrapsraket Pas du Sant en Col de Fontbruno, waarvan de eerste 3 kilometer aan 9,2%. Een rit die schreeuwde om aanvallers.
Pogačar, Van der Poel en Van Aert zitten wel mee, Vingegaard en gevallen Lipowitz niet
Neilson Powless was de eerste aanvaller van de dag. Terwijl hij door de kleine dorpjes stoof, kwam het peloton in de verdrukking. Bij een smalle passage was een flinke opstopping waarbij een groot deel van het peloton halt moest houden. Enkele renners kwamen ten val, waaronder nummer drie Florian Lipowitz en een gehavende Julian Alaphilippe. Onder de renners die opgehouden waren, was ook Jonas Vingegaard.
Jonas Vingegaard moest achtervolgen in de openingsfase – foto: Cor Vos
Vooraan werd volop gekoerst. Het waren onder meer Wout van Aert, Mathieu van der Poel, Matej Mohoric, Jonathan Milan, Biniam Girmay én gele trui Tadej Pogačar koersten zeer attent en offensief. Zij zaten voor de breuk en reden een minuut voor het peloton (groep-Vingegaard/Lipowitz) uit, waar Visma | Lease a Bike op kop reed. Even wat het chaos troef en de situatie lastig te overzien, ondanks dat UAE Emirates XRG vroeg aan Pogačar om de boel stil te leggen omdat zijn concurrenten achterop lagen.
Grote vlucht, beulswerk Arensman en co zonder succes
Pogačar liet een grote groep met Van der Poel en Van Aert wegrijden. Hij liet zichzelf niet uitzakken, want ook Matteo Jorgenson zat mee en die werd geschaduwd door de gele trui. Op die manier viel dat groepje stil en volgde een samensmelting met de groep van Vingegaard en Lipowitz. Een groep van 15 hardrijders had zich toen al wel losgemaakt: Van der Poel, Van Aert, Powless, Mohoric, Tim Wellens, Victor Campenaerts, Pascal Eenkhoorn, Kaden Groves, Tobias Lund Andresen, Alexey Lutsenko, Jake Stewart, Arnaud De Lie, Jarrad Drizners, Clément Russo en Mattéo Vercher.
Het gat was 45 seconden en de vlucht leek gevlogen, maar INEOS Grenadiers liet het niet stilvallen. Mede door beulswerk van Thymen Arensman brak het peloton zelfs in drie stukken, maar Alpecin-Deceuninck stopte te boel af. De kopgroep draaide goed rond en haalde de tussensprint, waar Van der Poel de 20 punten kon oprapen. Daarachter hoopte Axel Laurance het werk van zijn ploeg te belonen met een sprong naar de kopgroep, maar het gat van 35 seconden bleek te groot. Het werd een chasse patate van de Fransman van INEOS.
Mathieu van der Poel was actief en pakte 20 ‘groene’ punten – foto: Cor Vos
Grote vluchtgroepen krijgt op Côte de Sorèze eindelijk ruimte
Tudor nam de rol over en kwam op de eerste klim van de dag tot op 20 seconden van de kopgroep. Quinn Simmons, Jasper Stuyven en Michael Storer sprongen vervolgens naar de vlucht toe. Viel het daarachter stil? Wel nee, want renners bleven springen vanuit het peloton. De kopgroep brak uit elkaar op de Côte de Sorèze, en daarbij misten Van der Poel en Van Aert de slag. Het waren Wellens, Campenaerts, Powless, Mohoric, Lutsenko, Storer en Simmons (en later ook Carlos Rodriguez) die zich los maakten.
Vanuit het peloton sloot een groep aanvallers aan bij Van der Poel en co. Onder hen Frank van den Broek, Thibau Nys, Santiago Buitrago en Jordan Jegat, waardoor de groep groeide tot ruim 25 renners. Daarachter keerde de controle op ruim 80 kilometer van de finish dan eindelijk terug in het peloton. UAE Emirates XRG vond het welletjes en gaf de twee vluchtersgroepen de ruimte. Rodriguez (op 22.57 minuut) en Jegat (op 24.18) waren de best geplaatste renners vooraan en totaal niet gevaarlijk voor Pogačar.
De verschillen bleven de overzien tussen de twee kopgroepen. Andreas Leknessund wist bijvoorbeeld de sprong te maken naar de acht koplopers en de rest volgde ook binnen een 20-tal seconden. Alles zat op een zakdoek in aanloop naar de steile Pas du Sant (3 km aan 9,2%). Het peloton had daar al vier minuten achterstand en leek de ritzege te laten aan de aanvallers.
De vluchtersgroep met onder meer Van der Poel (106), Van Aert (17) en Wellens (7) – foto: Cor Vos
Wellens en Campenaerts overleven schifting, Belgische kampioen knalt weg
Storer en Simmons sprongen daar al vroeg weg, al konden Campenaerts en Wellens op eigen tempo terugkeren. We kregen daardoor vier vluchters die samen over de top kwamen. Daarachter spatte de hele achtervolgende groep uit elkaar; van Van der Poel en Van Aert was daar geen sprake meer. Aleksandr Vlasov, Warren Barguil, Lutsenko en Rodriguez waren de eerste achtervolgers. Vooraan was de samenwerking niet goed was, al was dat wel nodig, want na de top van de Pas du Sant liep het nog flink wat kilometers licht omhoog.
De groep met Rodriguez en Barguil kwam 44 kilometer voor de finish aansluiten bij de kopgroep, waardoor we acht leiders kregen. Gingen we daarmee de afdaling in? Nee, want Tim Wellens gaf er vlak voor de afdaling een lap op. Met een lange en snedige demarrage rookte hij de rest uit. Barguil ontplofte en ook Simmons en Campenaerts lukte het niet om de Belgische kampioen te volgen. De vogel leek gevlogen, want Wellens dook als een bezetene de afdaling in richting Carcassonne. Was hij op weg naar een solozege van 43 kilometer?
In het peloton vond UAE Emirates XRG het wel prima. Zij lieten het verschil oplopen tot boven de zes minuten, maar dat vonden de teams van Ben Healy en Tobias Halland Johannessen niet goed. Vluchter Rodriguez kwam namelijk gevaarlijk dichtbij hun posities in het klassement. Dat de Spanjaard gelost werd na de versnelling van Wellens, kwam Healy en Johannessen goed uit.
Video: Tadej Pogačar moedigde Tim Wellens nog aan tijdens zijn solo
🚴🇫🇷 | Tim Wellens is onderweg naar het winnen van een Tour-etappe. Hij werd nog eventjes aangemodigd over de radio door Pogacar! 📻📻 #TourdeFrance
📺 Stream koers op HBO Max pic.twitter.com/nDcl9dl0aC
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) July 20, 2025
Er staat geen maat op Tim Wellens
Ondertussen pakte de op dreef geraakte Wellens al snel 20 seconden en liep alsmaar verder uit op de achtervolgers. Met een minuut voorsprong begon hij aan de laatste 25 kilometer richting Carcassonne en ook die voorsprong diepte hij alsmaar verder uit. Hij ging in de Belgische tricolore een indrukwekkende solozege boeken en historie schrijven, want na ritzeges in de Giro d’Italia (2016 en 2018) en de Vuelta a España (twee in 2020) voegde hij zich met ritwinst in de Tour in een illuster rijtje.
In de achtervolgende groep probeerden Campenaerts en Simmons nog weg te rijden, maar die pogingen leidden tot niets. In de laatste 10 kilometer kwam zelfs de geloste Van Aert, samen met Iván Romeo, nog dichtbij de groep-Campenaerts. Ook een andere achtervolgende groep, met onder meer Nys, zat hen ook op de hielen. Het leidde tot een interessant steekspel in de strijd om plek twee, omdat de samensmelting een feit was in de ultieme finale.
Campenaerts werd na een goed getimede aanval tweede, waarna Van Aert met Alaphilippe sprintte om de derde plaats. De Fransman won die sprint nipt, voor Van Aert en Laurance. Het peloton kwam ruim zes minuten later over de finish. Carlos Rodriguez pakte op die manier ongeveer 4,5 minuut terug op de rest in de top-10.
RIT 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
AK 
Wellens nu in de rol van Van Aert
Misschien moet je niet zo selecief kijken: Tosh VdSande, Julien Vermote, Rune Herregodts maar ook Bjerg, Valter etc, geen van allen is beter geworden door voor Visma/UAE te rijden. Wellens had al vele mooie (WT-)zeges voor hij naar UAE ging, absolute subtopper.
Hoe kan je nou met 5 man 1 iemand laten wegrijden? Dan kijk je elkaar toch aan en zeg je, we zijn nu even vrienden en halen die Wellens terug en daarna kijken we weer verder.
Toch lijkt het tegenwoordig nooit meer zo te werken. Als je binnen 40km van de meet een sterke solo aanval plaatst en even doortrekt, blijf je bijna altijd weg en geven ze het achter je op.
Dat vindt plaats als er iemand aanvalt en iedereen wat naar elkaar zit te kijken en de vluchter een seconde of 20 gratis geeft, terwijl ze eigenlijk konden volgen.
Hier probeerden ze één voor één om het gat dicht te krijgen, maar lukte het gewoon niet, waarna ze naar elkaar begonnen te kijken en het dan maar opgaven omdat het te groot werd.
Tuurlijk heeft Wellens een beetje uitgereden maar de groep van Van Aert zaten op 2 minuten op de top. Komen op 1.5 minuut binnen. Die hebben niks op Wellens verloren. De vier flippo's ertussen wel.
Ook in Vlaanderen (zege Bettiol bijv) al heel vaak dat soort dingen gezien.
Vandaag valt mij iets anders op. Wellens haalt een knappe zege, je geeft hem terecht complimenten. Waarom zet je bij deze zege geen vraagtekens zoals je bij Pogacar doet? Je weet misschien niet dat ze voor dezelfde ploeg rijden?
Simmons moet er nog 1 hebben, Campenaerts zit ook ergens in die roj
Boeiende etappe en Wellens slim gespeeld. MVDP voor groen! Aardige kans op punten bij Châteauneuf du Pape en de rit er na. Dan def. groen pakken in Parijs! Prachtscenario.
Wellens is het gegund, leuke renner altijd geweest. Nu ook in de hitte wereldtop.
Campenaerts die al 2 weken laat zien waarom hij in de Tour selectie zit. Rijdt heel sterk rond.
En waarom ze niet samenwerken? Tja dat is voor mij altijd een vraag
Dat chauvinisme is echt er ver over
Als je een Belgische zender kijkt, moet je dat er maar bij nemen.
Komt een beetje over als een asielzoeker die wil gaan bepalen wat er dient geserveerd te worden...