Tour 2025: ‘Sprinter’ Kaden Groves blijft met solo Frank van den Broek en Pascal Eenkhoorn voor
Kaden Groves heeft de voorlaatste etappe van de Tour de France gewonnen. De Australiër zat samen met onder meer Tim Wellens, Frank van den Broek en Pascal Eenkhoorn in de vroege vlucht en reed op zestien kilometer van de streep solo weg. Van den Broek werd tweede, Eenkhoorn derde.
Op de voorlaatste dag van de Tour de France kregen de renners geen zware bergrit, maar wel een lastige overgangsetappe voorgeschoteld. Tussen de start Nantua en de finish in Pontarlier lagen vier gecategoriseerde beklimmingen. Daarbij ook de venijnige Côte de Thésy (3.5 km aan 9%) op zo’n zestig kilometer van de streep. Het parcours leek op maat van de vluchters.

- Start:
- 12:05 ( Nantua)
- Finish:
- 16:12 ( Pontarlier)
Chaos in openingsfase
En dus kozen veel renners in de openingsfase de aanval, ondanks de regenachtige omstandigheden. Onder meer Tim Wellens, Wout van Aert en Neilson Powless roerden zich, maar Louis Barré kwam als eerste boven op de Col de la Croix de la Serra (12.2 km aan 4.1%). De Fransman van Intermarché-Wanty werd echter alweer gegrepen in de afdaling. Daarna zagen we onder anderen Davide Ballerini, Pascal Eenkhoorn en Frank van den Broek aan het front. Laatstgenoemde bevond zich op de Côte de Valfin (5.6 km aan 4.3%) in een kopgroep met opnieuw Wellens.

Het was een lastig begin voor de sprinters (en Arnaud De Lie in het bijzonder) – foto: cor Vos
Ondertussen zat Picnic PostNL echter ook met een probleempje. Klassementsman Oscar Onley, de nummer vier van het klassement, was in de chaos in het tweede peloton beland. Een geluk bij een ongeluk voor de Brit: ook zijn naaste belager Felix Gall was gelost. De Oostenrijker zette zijn ploegmaats van Decathlon AG2R op kop om de bres naar de groep gele trui te dichten. Zo werd de scheve situatie al snel weer rechtgezet.
Kopgroep met twee Nederlanders en een Belg
Wellens reed wel nog altijd voor het weer wat gegroeide peloton uit, nu met Ewen Costiou en Matteo Jorgenson. Later sloten ook Eenkhoorn, Van den Broek en nog acht renners aan: Romain Grégoire, Kaden Groves, Matteo Trentin, Iván Romeo, Simone Velasco, Jordan Jegat en Jake Stewart. Zo kregen we een kopgroep van dertien man. Brent Van Moer probeerde samen met Samuel Watson ook nog over te steken, maar dit duo belandde in de chasse patate.

Van den Broek leidt de kopgroep – foto: Cor Vos
De vluchters kregen de zegen van het peloton, maar mochten niet héél ver wegrijden. Jayco AlUla zag de tiende plaats van Ben O’Connor namelijk bedreigd worden door Jegat, die op vier minuten van de Australiër elfde stond. De eerder nog gevallen Mauro Schmid hield de aanvallers daarom binnen de tweeënhalve minuut. Met die voorsprong bereikte de kopgroep de Côte de Thésy (3.5 km aan 9%).
Van Aert toont zich
Axel Laurance dacht dat die bres nog wel te dichten was. Hij viel bergop aan vanuit het peloton, maar kreeg aanvankelijk enkel Mathis Le Berre mee. Daarna kwam er echter meer reactie. Onder Wout van Aert wilde nog wel koers maken. Met een grote groep, onder wie zijn landgenoot Dylan Teuns, maakte hij uiteindelijk de sprong naar Laurance. Vooraan versnelde Jordan Jegat dan weer. De Fransman sloeg een mooie kloof en kreeg net voor de top het gezelschap van Sweeny. Met twee vervolgden ze hun weg.

Van Aert ging in de tegenaanval – foto: Cor Vos
Tenminste, voor even. Met nog 54 kilometer te gaan, nadat enkele kilometers samen hadden gereden, liet Sweeny de Fransman achter. Jegat zakte terug in het achtervolgende groepje, dat op den duur bijna een minuut achterstand had op de Sweeny. Het peloton – waar Jonas Vingegaard vanwege materiaalpech nog even van fiets moest wisselen – volgde inmiddels al op meer dan vier minuten. O’Connor vond het gevaar van Jegat nu zo groot dat hij zelf maar mee ging helpen in de achtervolging.
Romeo valt aan en valt
De groep Jegat viel niet veel later uit elkaar. Het loeren en springen leidde ertoe dat vijf renners zich afscheidden van de rest. Dit waren Van den Broek, Eenkhoorn, Groves, Stewart en Grégoire. Zij sloten aan de voet van de Côte de Longeville – het laatste klimmetje van de dag – weer aan bij Sweeny. Niet veel later kwamen ook Trentin, Velasco en Romeo weer aan bij het groepje waar Groves bergop de forcing voerde. Dat deed de Australier totdat Romeo de knuppel in het hoenderhok gooide. De Spanjaard bracht met zijn aanval onder meer Sweeny, Eenkhoorn en Jegat in de problemen, al zaten de laatste twee nog op het vinkentouw op de top van de Longeville.

foto: Cor Vos
In de afdaling zette Grégoire de rest onder druk. Velasco volgde zijn spoor direct en daarna konden ook Groves, Stewart, Van den Broek en Romeo hun karretje weer aanhaken. Die laatste ging daarna zelf in de aanval. Hij nam daarbij de nodige risico’s en schoof vol onderuit in een bocht naar rechts. Grégoire kon hem niet meer ontwijken en viel eveneens, de rest bleef wel overeind. Velasco verloor wel de aansluiting met Groves, Stewart en Van den Broek, die nu met zijn drieën op kop lagen. Dat duurde echter niet lang.
Groves gaat solo
Groves reed op kousenvoeten weg toen Stewart wilde dat Van den Broek meedraaide maar de Nederlander dat weigerde. In geen tijd reed de renner van Alpecin-Deceuninck een voorsprong van een halve minuut bijeen op Van den Broek en Stewart, die terugzakten tot bij Eenkhoorn, Jegat en Velasco. Deze groep viel nadien weer uit elkaar, waarna Van den Broek nog in zijn eentje jacht probeerde te maken op Groves. De Australiër hield echter sterk stand en bezorgde Alpecin-Deceuninck zo de derde ritzege van deze Tour.
Achter Groves hield Van den Broek stand ten opzichte van zijn achtervolgers. Hij legde zo beslag op de tweede plaats. De eerste van die achtervolgers was trouwens Eenkhoorn, die zo derde werd.
Wat het klassement betrof, pakte Jegat genoeg tijd ten opzichte van O’Connor om de tiende plaats over te nemen.
Ziet er vrij belachelijk uit van van den Broek en Stewart, die een hele dag koersen om überhaupt in die positie te komen en dan 3 pedaalslagen weigeren op kop te doen. Je rijdt voor de grootste overwinning in je carrière. Minstens tot aan dat klimmetje heb je een kans en zeker als je als eerste gaat tegen 2 sprinters.
Mooi succes voor Total ook dat de dappere poging van Jegat slaagt: een tiende plek in Parijs is voor zo'n ploegje een fantastisch resultaat. Als ze volgend jaar nog bestaan is de wildcard alvast weer verzekerd.
Die arme mauro schmidt die een groot deel van de tijd alleen heeft moeten sleuren aan het peleton na die valpartij. Waar was Plapp?
Vdb had beter meegereden
Beetje makkelijk zeggen achter het toetsenbord met zeer hoogst waarschijnlijk minder kilometers in de benen door alle weersomstandigheden in de afgelopen drie weken…
Alpecin heeft veel luxe voor de groene trui volgend jaar.
Frank VDB en Pascalito sterk gereden. Gaan ook nog hun etappes winnen hoor.
Toch een mooie toekomst voor Nederland met deze jongens en Del Grosso, Kooij, Teunissen, Arensman, Krijnssen, De Kleyn, Van Uden, Marijn VDB, Pluimers, Zijlaard... En dan noem ik Dylan, Fabio en Wilco zelfs niet.
Of bedoel je iemand anders?
ophalen in Parijs en we weten intussen allemaal hoe dat verhaal is uitgedraaid.
Stewart speelde hoog spel en verliest, FVDB moet het gat gewoon dichtsprinten. En dan gewoon netjes op het wiel blijven zitten.
Voorts gewoon oersterk gereden, zonder een sprint af te wachten.
Groves is er zo eentje die bij wijze van spreken 10 % beter wordt in regenweer.
Won in '23 de Volta Limburg Classic in gelijkaardige omstandigheden.