Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Abrahamsen wint knotsgekke rit, Van der Poel komt nét te laat en Pogacar valt in finale
De elfde etappe van de Tour de France is op naam gekomen van Jonas Abrahamsen. Na een lange dag in de aanval versloeg de Noor zijn metgezel Mauro Schmid in een sprint-à-deux. Mathieu van der Poel kon de twee in de finale net niet meer achterhalen en werd derde. In het klassement waren geen belangrijke verschillen, ondanks een val van Tadej Pogacar in de finale. Ben Healy blijft in het geel.
Na de rustdag ging de Tour verder met een rit die startte en finishte in Toulouse. Wie enkel een vluchtige blik op het etappeprofiel wierp, zou misschien een massasprint verwachten, maar wie beter keek, zag dat de laatste 45 kilometer vol klimmetjes zaten. De eerste paar van die hellingen waren verteerbaar voor sprinters in vorm, maar de laatste twee waren behoorlijk pittig: de Côte de Vieille-Toulouse (1,5 km à 6,7%) en de Montée Pech David (900 meter à 9,1%). Daarna was het nog negen kilo0meter tot de streep. Een nieuwe kans voor Mathieu van der Poel?
- Start:
- 13:15 ( Toulouse)
- Finish:
- 17:05 ( Toulouse)
De eerste aanvaller van de dag luisterde naar de naam van Jonas Abrahamsen. De Noor van Uno-X Mobility kreeg Mauro Schmid (Jayco AlUla) en Davide Ballerini (XDS Astana) mee. De drie sloegen direct een mooi gat, maar achter hen viel het nog niet stil. Onder meer Wout van Aert, Thymen Arensman en groenetruidrager Jonathan Milan roerden zich. Vooral laatstgenoemde was erg actief. Maar omdat het in het peloton hollen en stilstaan was, liep het verschil toch op tot bijna een minuut.
Schmid, Ballerini en Abrahamsen – foto: Cor Vos
Springen, springen, springen…
Zo groot was het gat ook aan de voet van het eerste klimmetje, toen het stil leek te vallen. Op deze Côte de Castelnau-d’Estrétefonds (1,5 km aan 5,9%) kwamen echter nieuwe demarrages. Julian Alaphilippe stak de lont in het kruitvat en even later trok Van Aert door. Niemand kwam weg, maar het koptrio verloor wel weer wat van zijn pluimen. En het spel bleef daarna op de wagen. Dit leidde dan toch tot een achtervolgend groepje, maar Clément Berthet, Bastien Tronchon, Alexandre Delettre, Mattéo Vercher en Marco Haller werden na enkele kilometers weer ingerekend.
Het peloton kwam daarop tot op zeventien seconden van Abrahamsen, Ballerini en Schmid. Op dat moment gingen Fred Wright (Bahrain Victorious) en Mathieu Burgaudeau (TotalEnergies) in de tegenaanval. Het bleek het perfecte moment, want ze konden de aansluiting maken vooraan, terwijl het achter (eindelijk) stilviel. Met nog 82 kilometer te gaan hadden we zodoende een kopgroep van vijf renners. Eindelijk rust!
Pogacar moet zelf in de achtervolging
Althans, voor een paar kilometer. Toen de vijf koplopers twee minuten hadden, kwam de gang er in het peloton alweer in. Quintin Pacher en Clément Russo (Groupama-FDJ) vlogen er samen met Gianni Vermeersch (Alpecin-Deceuninck) en Roel van Sintmaartensdijk (Intermarché-Wanty) in. Die laatste moest passen, maar viel nog niet in het peloton. Achter hem had zich namelijk een grote groep achtervolgers gevormd. Hierbij onder meer Van Aert, Frank van den Broek, Arnaud De Lie en – opvallend – sprinter Dylan Groenewegen.
Uit dit groepje reed Van Aert vervolgens weer weg met onder meer Groenewegen en De Lie. Zij sloten aan bij Vermeersch en co. Van der Poel wilde het feestje niet missen en maakte de sprong vanuit het peloton. Hij was niet de enige, want vanuit de achterhoede kwamen ook geletruidrager Ben Healy en… Jonas Vingegaard! Tadej Pogacar was op dit moment nog nergens te bekennen. Remco Evenepoel zat wel voorin het peloton en dichtte de bres. Een stukje verder zat dan toch wel Pogacar, die uiteindelijk in zijn eentje naar voren knalde. Situatie rechtgezet.
Vingegaard aan het front, maar Pogacar is al terug – foto: Cor Vos
De rust keerde daarop wat weder. Vanuit de tweede groep, die inmiddels uit zo’n twintig renners bestond, ontsnapten vijf renners: Van Aert, Van der Poel, De Lie Axel Laurance en Quinn Simmons. De rest – onder wie dus Pogacar, Vingegaard en Evenepoel – zakte terug naar het peloton met onder meer Primoz Roglic. In dat peloton zou Israel-Premier Tech op den duur gaan rijden, maar het verschil met de kopgroep was toen al tweeënhalve minuut. Ook toen Groupama-FDJ later mee ging helpen, ging er maar weinig van de voorsprong af. Twintig kilometer voor de streep was duidelijk dat de winnaar vooraan zat.
Van der Poel alleen in de achtervolging
We hadden dus nog tien kanshebbers, maar het vijftal met Van der Poel en Van Aert moest nog wel de sprong naar voren maken. De achtervolgers bleven kilometerslang op 25 à 30 seconden van de koplopers hangen. Aan de voet van de Côte de Vieille-Toulouse (1,5 km à 6,7%) – vijftien kilometer voor de finish – was de situatie nog onveranderd. Op dit klimmetje kregen we wel actie. Vooraan versnelde Schmid, waarna Abrahamsen overnam. De twee kwamen samen over de top. Intussen had Simmons een versnelling geplaatst in de groep met Van der Poel en Van Aert.
Van der Poel en Van Aert in het offensief – foto: Cor Vos
De Amerikaanse kampioen knalde op indrukwekkende wijze weg. Hij passeerde Ballerini en reed naar de geloste Wright en Burgaudeau toe. Simmons kwam echter niet snel dichter bij Abrahamsen en Schmid, die samen begonnen aan de Montée Pech David. Én samen bovenkwamen. De eerste achtervolger was op dit moment Van der Poel, die in het tweede deel van de klim vol aan was gegaan. Hij had daarbij Van Aert en co achtergelaten, maar de achterstand op de koplopers bedroeg bovenop nog altijd 25 seconden. Nog negen kilometer.
Van der Poel komt nét te laat, Abrahamsen de snelste
In de kilometers daarna knabbelde Van der Poel van zijn voorsprong. 25 seconden werden 20 seconden, 20 seconden 15. En bij het ingaan van de slotkilometer zat de kopman van Alpecin-Deceuninck op slechts acht tellen. Toch waren Schmid en Abrahamsen in het voordeel, tenzij ze nog enorm zouden stilvallen. Dat gebeurde niet. De Zwitser en de Noor sprintten dus om de zege. In die sprint toonde Abrahamsen zich de snelste. Schmid moest genoegen nemen met de tweede plaats, terwijl Van der Poel een paar tellen later als derde over de streep kwam.
De sprint voor plek vier werd gewonnen door De Lie. Van Aert finishte als vijfde.
Valpartij Pogacar
Bij de favorieten zagen we op de Montée Pech David een demarrage van Kévin Vauquelin, maar de Fransman wist niet definitief weg te rijden. Net voor de top versnelde dan Vingegaard, maar Pogacar was ditmaal wel alert, net als Evenepoel. Na de top probeerde ook Jorgenson het nog, maar opnieuw zat Pogacar direct in het wiel. Zo zouden we geen verschillen krijgen tussen de klassementstoppers, leek het. Tot we op vijf kilometer van de streep een val kregen van… Pogacar.
De wereldkampioen stapte snel weer op en ging gelijk in de achtervolging. Vooraan hielden de mannen van Visma | Lease a Bike, waardoor de wereldkampioen toch weer terugkeerde en geen tijd verloor. In de groep zat ook nog altijd Ben Healy, die dus zijn gele trui behield.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
Wederom.
Abrahamsen zwaar gegund. Vanaf kilometer 1 aangevallen en afgemaakt.
Matje heel sterk maar net te lang gewacht, zonde.
Hopelijk valt het mee met Pogi. Enige smet op deze etappe. Hopelijk vakt het mee voor morgen.
Natuurlijk verklaart dit niet alles, en is Van der Poel diegene van de twee met het meeste talent. Maar uiteindelijk laat ook hij zich de kaas van het brood eten. Dus vermoed dat deze sneer richting Van Aert er vooral eentje is van ontgoocheling in je eigen held?
Pogi slachtoffer van dat typische zwiepzwappen van een kleinere groep op een brede finale weg. Dit is dus waarom je liever helemaal vooraan in het wiel van een handige lijfwacht zit
Doet ie het omdat ie graag wil dat Pogi hem leuk vindt? Vorig jaar zat ie ook al stoer te doen en te gniffelen met Pogi na die gravel rit. Lijkt oprecht op een kleine jongen die indruk wil maken soms. Hij rijdt ook nooit achter Pogi zijn aanvallen aan namelijk….
Of is er een tactische reden?
Ook denk ik dat die onoplettendheid en de val ook al een teken aan de wand kunnen zijn!
Door het gat op Vingegaard dicht te rijden won die geen tijd op andere concurrenten (of zou hij stiekem toch bang zijn voor Vaquelin die ook in de kopgroep zat volgens mij?), én het was best een groot stuk wat hij dichtreed. Het duurde even voordat Evenepoel en Pogacar doorhadden dat Vingegaard weg was, dus het kostte juist relatief veel energie.
Het was tactisch gezien echt absoluut dom, zelfs als hij ervan overtuigd zou zijn dat Pogacar sowieso eerste wordt maar hijzelf Vingegaard wel kan verslaan, had hij het nog steeds beter aan Pogacar kunnen overlaten.
Kortom, domme keuze van Evenepoel
Vingegaard bijhalen is vooral de taak van Pogacar.
Als Evenepoel het niet had dichtgereden had Pogacar dat zonder twijfel gedaan. Het resultaat was dus hetzelfde, maar Evenepoel had een stuk minder energie moeten gebruiken, en Pogacar juist meer (alleen maar beter dus als Evenepoel echt nog jaar plek 1 kijkt).
Wat is hier precies niet waar aan?
En dan het wachten van de grote groep op Pogacar. Laat ik het er op houden dat het wel heeeeeeel erg netjes is van ze.
Ook held degene die de mafklapper de hekken in werkte.
Pogacar domme val. Over dat wachten heb ik ook wel een mening..
Beetje oversportiviteit vind ik dat.
Twee brommers vooraan, niet heel gek dat Matje er niet meer bij kwam.
Pogacar beetje ongelukkig wel, netjes gewacht door de rest.
Kneuspersoon op de finish: rot op.
Nu had Johanessen wroeging, Healy had geel aan hem te danken, REVKET is ‘zijn maat’, het was Visma only geweest. Niet het juiste moment.
Ook was Pogi snel weer onderweg
Ook heel leuk om De Lie zo zien rond te rijden na een moeilijk jaar. Van Aert verder groeiende maar nog net niet.
Last but not least: ik had niet gewacht op Pogacar, de val leek toch vooral zijn eigen schuld. Hij was bezig met de radio terwijl de hele groep naar rechts manoeuvreerde.
PS: Reed maandag met een Noorse ex-ploeggenoot van Abrahamsen de voorlaatste klim op, die dit voorspelde. Incroyable!
Jammer van Vdp waar haalt hij dit nou weer vandaan , is gewoon de betere renner geworden in vergelijking met Wout.
Nou de tour is naar de knoppen helaas, Pogi gaat deze val voelen en dat ga je morgen zien . Gefeliciteerd visma fans helaas.
We zullen nu nooit weten wie dit jaar de betere zou zijn door deze valpartij
Ik zou zeggen, Pogi: das war einmal.
Precies. Zo is dat! Boeken toe. Vingegaard wint de Tour.
Tikkie sloom mogen we dat wel noemen. Ook de ploegleiding mag zich dat aanrekenen. Die rijden erachter en moeten de koerssituatie doorgeven. Voor de klim kunnen zij al aangeven hoe en wat en hoeveel. Ook zonder oortjes.
Geen saaie dag in deze Tour.
De Lie, van der Poel en van Aert erachter. Beetje voorjaarskoers, met een knalsterke vd Poel aan het einde.
Overdrijven is ook een kunst. ;-)
In tegenstelling tot Beloki kon Merckx de Tour in 1975 uitrijden en als tweede eindigen.