Tour 2023: Pogacar kan Vingegaard niet lossen in spektakelstuk, Rodriguez profiteert met zege in Morzine
Een spectaculaire bergetappe in de Tour de France over de Col de Joux Plane is uitgedraaid op een fantastische tweestrijd tussen Jonas Vingegaard en Tadej Pogačar. De twee favorieten voor de eindzege gaven elkaar echter geen duimbreed toe op de Joux Plane. Door het tactische spel van Vingegaard en Pogačar kon Carlos Rodriguez (INEOS Grenadiers) in de snelle afdaling profiteren en verrassend de rit winnen in Morzine. Het spel der bonificaties werd gewonnen door Vingegaard, die een seconde uitliep op Pogačar.
Neutralisatie kort na het startschot
Met achtereenvolgens de Col de Saxel (4 km aan 4,7%), de Col de Cou (7,1 km aan 7,5 procent), de Col du Feu (6,1 km aan 7,7%), de Col de Jambaz (6,8 km aan 3,8%), Col de la Ramaz (14,1 km aan 6,9%) en de Col de Joux Plane (11,7 km aan 8,5%) beloofde de veertiende etappe spectaculair te worden. Dat de rit een half uur geneutraliseerd zou worden, had niemand kunnen voorspellen.
Kort na de start was door olie op de weg een massale valpartij, waardoor er niet genoeg ambulances meer in koers waren en de etappe dus tijdelijk stilgelegd moest worden. Antonio Pedrero, Louis Meintjes en Esteban Chaves waren de grootste slachtoffers. Na een onderbreking van een klein half uur ging de rit verder, maar in de afdaling van de Saxel kwamen Romain Bardet en James Shaw ten val waarna ook zij moesten opgeven.

Peloton zet voet aan de grond tijdens neutralisatie – foto: Cor Vos
Ondertussen werd vooraan in de koers slag om slinger aangevallen, met onder meer Mikel Landa, Thibaut Pinot, Neilson Powless, Julian Alaphilippe, Giulio Ciccone en Lars van den Berg. Meerdere sterke klimmers probeerden weg te geraken, in de hoop op ritwinst en (ontzettend veel) bergpunten. Jumbo-Visma reed echter een strak tempo in de favorietengroep, waardoor geen enkele vluchtpoging de ruimte kreeg.
Op de Col de Cou wist dan toch een groep van 21 man weg te rijden, met onder meer Landa, Pinot, Powless, Alaphilippe, Ciccone, Guillaume Martin, Matteo Jorgenson, Michael Woods, Krists Neilands, Alexey Lutsenko en Tobias Halland Johannessen. Zij pakten een voorsprong van een kleine minuut op het peloton, waar Jumbo-Visma – dat geen enkele renner in de aanval stuurde – het tempo hoog hield.
Jumbo-Visma zit koplopers op de hielen
Op de Col du Feu kwam de elitegroep daardoor gevaarlijk dicht bij de kopgroep. Dat was voor Pinot, Ciccone, Woods, Landa, Wout Poels en Alex Aranburu het sein om te versnellen. De Italiaan van Lidl-Trek pakte er 10 bergpunten, net als op de Col de Cou, en sloop zo steeds dichter bij de bollentrui van Powless. In de fase daarna sloten Daniel Felipe Martínez, Guillaume Martin, Gorka Izagirre, Hugo Houle en Lutsenko terug aan, maar het peloton zat ze op de hielen.

De kopgroep kreeg nauwelijks voorsprong – foto: Cor Vos
De finale begon aan de voet van de Col de la Ramaz (14,1 km aan 6,9%), waar de elf koplopers met slechts 50 seconden voorsprong hadden. Ciccone en Woods sprongen meteen weg, waarna de achtervolgers ingerekend werden door de ijzersterke Jumbo-Visma-trein. De favorietengroep werd onder het tempo van Laporte, Van Hooydonck en Benoot flink gedecimeerd, terwijl ze acht kilometer onder de top ook Woods en Ciccone inrekenden. Het werd dus een strijd der favorieten in deze monsterrit door de Alpen.
Moordend tempo te hoog voor Pidcock
Dat ging zonder Tom Pidcock zijn, want de Brit kreeg het vijf kilometer onder de top van de Ramaz moeilijk onder het moordende tempo, net als Marc Soler. Vlak onder de top nam Wout van Aert het commando over van Dylan van Baarle, waardoor het tempo nog wat opgeschroefd werd en een vijftiental renners overbleef in de groep-Vingegaard. Wat volgde was een afdaling van 15 kilometer en een tussenstuk van 10 kilometer tot de voet van de Joux Plane.

foto: Cor Vos
Van Aert nam de gehele afdaling voor zijn rekening in de favorietengroep en zorgde met een hoog tempo voor wat breukjes. Een groepje met Simon Yates, Felix Gall en Guillaume Martin liet zich verrassen maar kon terugkeren, dit in tegenstelling tot Pidcock, die op meer dan twee minuten gereden werd. Maar een ding was duidelijk, het ging aankomen op de Col de Joux Plane (11,7 km aan 8,5%) van buitencategorie, en de daaropvolgende afdaling van 12 kilometer.
Intense afvalrace op de Joux Plane
Op de eerste steile flanken van de Joux Plane was Wilco Kelderman de volgende pion in het plan van Jumbo-Visma, maar Rafal Majka nam verrassend het commando over. Alleen Kuss, Vingegaard, Pogačar, Adam Yates, Jai Hindley, Carlos Rodriguez en Gall konden zijn versnelling volgen. Een straffe Van Aert vond echter zijn tweede adem en gaf er nog een korte snok aan in de groep-gele trui, om zo Kuss en Vingegaard te lanceren. Voor Simon Yates, Pello Bilbao en David Gaudu ging het in die fase te hard.
Het was wachten op de eerste serieuze demarrage vanuit de favorietengroep. Kuss reed op kop op de steilste stroken (met gemiddeldes tot boven de 10%) van de Joux Plane. Zijn ritme lag te hoog voor nummer drie Hindley en Gall, die vijf kilometer onder de top de aansluiting verloren. Alleen Rodriguez bleef daar in het spoor van de duo’s van Jumbo-Visma en UAE Emirates.
Op 4,7 kilometer onder de top gaf Pogačar een teken aan Yates, die daarop versnelde en daarmee Vingegaard isoleerde. Een kilometer later plaatste Pogačar zijn demarrage. Vingegaard dook op zijn wiel, maar moest al snel een gaatje laten en zag de Sloveen even wegrijden. Vingegaard gaf zich echter niet gewonnen en hield Pogačar in zicht. Het verschil schommelde rond de drie en vijf seconden.

De aanval van Tadej Pogačar werd gecounterd – foto: Cor Vos
Motoren hinderen Pogačar in strijd om boni’s, Vingegaard profiteert
Het werd een heus man-tegen-mangevecht, waarbij Vingegaard de schade wist te beperken. De gele trui toonde veerkracht en kwam 1,6 kilometer onder de top terug aansluiten in het wiel van Pogačar, waarna een halve ‘surplace’ volgde. Op de top van de Joux Plane lagen nog bonificatieseconden (8-5-2) waarvoor gesprint ging worden. Pogačar wilde Vingegaard 500 meter voor de streep verrassen, maar de motoren in de koers reden hinderlijk in de weg en daardoor moest Pogi zich neerzetten.
Het was vervolgens Vingegaard die zijn sprint inzette en daarmee de Sloveen te snel af was. De Deen bracht zijn voorsprong in het klassement daardoor op 12 seconden. In de afdaling koos Pogačar de kop, maar hij wist dat Rodriguez en Yates in aantocht waren vanuit de achtergrond. De twee sloten negen kilometer voor de meet terug bij de twee koplopers, waardoor de strijd om de ritzege weer openlag.
Rodriguez profiteert van duel tussen Pogačar en Vingegaard
Rodriguez stortte zich vervolgens op kop in de afdaling richting Morzine. De Spanjaard van INEOS Grenadiers sloeg een gat van zes seconden met de gele trui en de witte trui en leek op weg naar de winst in Morzine, maar Pogačar zat niet ver achter hem, met Vingegaard in zijn kielzog. Maar ze kwamen ondanks een ferme eindsprint te laat om Rodriguez nog terug te pakken. De 22-jarige klimmer kon zo zijn eerste ritzege ooit boeken in de Tour de France.
Daarachter sprintte Pogačar naar de tweede plaats (en 6 bonificatieseconden), terwijl in zijn wiel Vingegaard naar de derde plaats (en 4 bonificatieseconden) reed. Doordat de Deen op de top van de Joux Plane drie boni’s meer pakte dan Pogačar, is Vingegaard in de afrekening de ‘winnaar’ van de dag. Hij heeft nu 10 seconden voorsprong in het algemeen klassement op Pogačar.
Rodriguez is door zijn knappe ritzege en de immense verschillen de nieuwe nummer drie in het algemeen klassement, vlak voor Jai Hindley. Dat is wel op bijna vijf minuten van de gele trui. Adam Yates is vijfde op meer dan vijf minuten, terwijl Sepp Kuss de sprong maakt naar de zesde plaats.

Carlos Rodriguez stunt en is nu derde in het klassement – foto: Cor Vos

Onze 2e Nederlandse ploeg - Team DSM - rijdt wel erg kleurloos rond.
Bardet (tot zijn opgave vandaag) zeer matig, met een 12 plaats in AK voor vandaag.
Welsford die er totaal niet aan te pas komt in de sprints.
De rest van de ploeg die niet te zien is in ontsnappingen, hopelijk gaat dat met het uitvallen van Bardet veranderen.
Jammer natuurlijk van de koersvervalsende motoren.
Het is wel een hele mooie Tour dit jaar. Niet alleen om plaats 1 is het spannend, maar daarachter ook. De verschillen zijn wel heel groot. Dat is dan weer wel jammer.
En wat een sterke Jumbo en UAE blokken zeg.
Maar hier krijgt Pogi toch een grote mentale mep.
IRONIE, ik zeg het maar letterlijk voor de Pogi fanboys die gisteren door het boni plafond gingen.
Onvoorspelbare en daarmee een prachtige TdF. Prachtige koers.
Ik dacht eigenlijk dat ze de Jumbo's & hun schare fans nogal meewarig deden over de tactiek van UAE, die maar karig beloond werd (9 sec.), terwijl Jumbo in de breedte vandaag heel sterk was, maar hun kopman niet de verhoopte voorsprong op Pogacar kon pakken.
Dat Vingegaard aan het einde van de rit 1 sec. verder uitloopt in het klassement door het debacle met die motoren, valt moeilijk te ontkennen.
Dat Jumbo gehoopt had op meer, was ook duidelijk.
Doe er meer wat je wilt, lang leve het 'nieuwe' wielrennen..
Verder weer een prachtig schouwspel gezien. Als een kat die met een weerloos muisje speelt, al 2 weken lang. Heerlijk hoe Pogacar demarreert en daarna bewust eventjes zo'n tempo gaat rijden dat Vingegaard er nét niet bij komt. Vervolgens inhouden, hem terug laten komen en dan expres op kop drukken. De paniek en zenuwachtigheid bij Vingegaard spatte van het beeldscherm af toen. Hij mag blij zijn als hij geen nekhernia heeft van al dat achterom kijken.
Hoop dat Pogacar ook nog even protest gaat indienen voor die bergsprint. Op zijn minst moet de ASO de bonisecondjes van Vingegaard daar wel afnemen, want dit was een schande qua motoren.
Mijn angst voor de fanboys begint wel groot te worden nu. Mensen zitten zó diep in hun eigen fictieve en zelf gecreëerde wereld dat ze elk contact met de werkelijkheid zijn verloren. Oprecht levensgevaarlijk en doodeng. Maar het is een wereldwijde trend aangezien het overgrote deel van de mensheid wel zo'n beetje in een collectieve massapsychose lijkt te zitten waarin feiten er niet meer toe doen.
Kap even met deze bullshit , Ik heb het ook echt niet mst jumbo en dat kan . Maar wees wel Realtische.
Ik ben zelf groot pogacar fan maar de feiten zijn juist heel duidelijk.
Vini kan qua duur een langer bepaald tempo rijden en mist de explosie , vooral ook die duur door een enorm goede voorbereiding .
Pogi is gewoon een multitalent waar denk menig wielerliefhebber van kan genieten . Het enige wat je nu ziet is door zijn voorbereiding mist hij een bepaalde duur die explosiviteit zal hij altijd hebben . maar nadat hij springt komt hij niet in een ritme wat hij kan volhouden , iets wat die normaal wel kan.
Uae Jumbo zijn ongeveer even sterk is puur op vorm van de dag en daarop wordt de tour ook beslist vorm van de dag .
Oei, zijn we hier getuige van de zoveelste reïncarnatie van het Jachtluipaard uit Numansdorp (en zijn vele voorgangers)?
Voorheen kwamen rond de Tour legio eendagsvliegen een account aanmaken, een hele dikke hoop poep opwerpen alhier en vervolgens weer verdwijnen.
Maar de HNak-versie is wel doortastend in de poging, dat tenminste moet ik hem nageven. Op inhoud reageren zou ik wel willen, maar weet simpelweg niet waar te starten.