Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2022: Christophe Laporte zorgt in Cahors voor eerste Franse ritzege
Christophe Laporte van Jumbo-Visma heeft de negentiende etappe van de Tour de France op zijn naam geschreven. In de rit van Castelnau-Magnoac naar Cahors sprong de Fransman in de diepe finale naar een kopgroep van drie toe om uiteindelijk de overwinning naar zich toe te trekken. Het was de eerste Franse ritzege in deze Tour.
Het peloton liet in de negentiende rit de Pyreneeën achter zich. Vanuit Castelnau-Magnoac voerde de route door de glooiingen van Zuid-Frankrijk en het stroomgebied van de rivier de Garonne. In de tweede helft van de rit lagen twee klimmetjes van vierde categorie, de Côte de cité médiévale de Lauzerte en de Côte de Saint-Daunès. Vanaf de laatste klim was het nog ruim 35 kilometer tot de finish in Cahors. Het kon weleens een nerveuze rit worden door de kleine dorpjes, open vlaktes en de wind waar de renners mee te maken kregen.
Enric Mas, elfde in het klassement, ging niet meer van start; de kopman van Movistar had positief getest op het coronavirus. Met Jonas Vingegaard van Jumbo-Visma een stuk steviger in de gele trui, werd om vijf over een het peloton op gang gebracht. Anders dan afgelopen dagen werd niet meteen aangevallen in het begin van de etappe. Pas na vier kilometer probeerden Mikkel Honoré (Quick-Step Alpha Vinyl), Quinn Simmons (Trek-Segafredo) en Taco van der Hoorn (Intermarché) het en zij kregen versterking van Matej Mohorič (Bahrain-Victorious) en Nils Politt (BORA).
Vluchters worden binnen schootsafstand gehouden
BikeExchange-Jayco, Alpecin-Deceuninck en Lotto Soudal, de ploegen van de sprinters Dylan Groenewegen, Jasper Philipsen en Caleb Ewan, namen de verantwoordelijkheid in het peloton. Deze teams lieten de vijf vluchters niet te ver wegrijden en hielden het tijdsverschil in eerste instantie rond een minuut. Na een half uur koers kwam de wedstrijd tot stilstand vanwege een nieuwe demonstratie op de route. Na een kort oponthoud mocht eerst de kopgroep voortrijden. Het peloton mocht ruim een minuut later ook weer vertrekken.
foto: Cor Vos
Na 38,4 kilometer kwamen de vijf vluchters voorbij aan de tussensprint in Auch, waar de in 2020 overleden ex-renner Nicolas Portal werd geëerd. De Fransman was geboren in deze plaats. Het was Simmons die de sprint als eerste passeerde, vóór Politt, Van der Hoorn, Honoré en Mohorič. In het peloton ging Philipsen groene trui Wout van Aert vooraf. Na de sprint begon de voorsprong van de kopgroep terug te lopen en na 63 kilometer hijgde de grote groep de aanvallers in de nek. Die wilden zich echter niet zomaar gewonnen geven.
Honoré trok zich weer in gang en Simmons, Van der Hoorn en Mohorič sprongen met hem mee. De vier pakten opnieuw een gat. Ook Cyril Barthe (B&B Hotels) viel aan vanuit het peloton. De voormalige Franse U23-kampioen kwam dicht bij de kopgroep, maar belandde in de ‘chasse patate’ en moest zich weer laten inlopen. De andere aanvallers pakten wederom een minuut. Ondertussen stuurde ook Team BikeExchange-Jayco, de ploeg van Dylan Groenewegen, een mannetje naar de kop van het peloton.
Simmons valt aan in de vlucht en probeert het alleen
Later lieten ook DSM, de ploeg van Alberto Dainese, en TotalEnergies (voor Peter Sagan) mannen mee op kop draaien. Op de eerste klim, de Côte de la cité médiévale de Lauzerte, viel Simmons aan vanuit de kopgroep, maar het was Mohorič die met het enige bergpunt aan de haal ging. Door deze versnelling brak de groep vluchters in tweeën. Simmons demarreerde nog een keer en bleef alleen over vooraan. Terwijl de Amerikaan hard bleef doorrijden, werden Mohorič, Van der Hoorn en Honoré weer ingerekend door het peloton.
foto: Cor Vos
Niet alleen de kopgroep viel uit elkaar, maar ook het peloton. Onder de achteropgeraakte renners waren Fabio Jakobsen en Mads Pedersen. Met nog veertig kilometer te gaan, had Simmons zo’n dertig seconden op het eerste peloton en de Amerikaan haalde op de Côte de Saint-Daunès het laatste bergpunt van de dag binnen. Maar met nog 35 kilometer te gaan werd ook hij ingerekend en was het peloton weer compleet. Het bleef onrustig, want Alexis Gougeard (B&B Hotels) zorgde voor een nieuwe aanval.
Verrassend genoeg werd deze aanval beantwoord door een demarrage van Tadej Pogačar. De Sloveen van UAE Emirates moest gisteren nog het hoofd buigen in de bergrit naar Hautacam, maar kon nu toch weer een hoofdrol vertolken. Hier werd natuurlijk wel op gereageerd vanuit de ploeg van Jumbo-Visma en Wout van Aert bracht de nummer twee van het algemeen klassement terug in het peloton. Gougeard hield ondertussen stand op kop en zag even later Fred Wright (Bahrain-Victorious) en Jasper Stuyven (Trek-Segafredo) de oversteek maken.
Drie vluchters versus ploegen van de sprinters
Wright, al een keer tweede in de rit naar Saint-Étienne, Stuyven en Gougeard pakten een halve minuut op het peloton, op twintig kilometer van de finish. Achter hen bleven de ploegen van de sprinters jagen, maar het glooiende parcours en de inspanningen van de afgelopen drie weken werkten maakten de jacht zwaar. Op tien kilometer van de finish kwam Quick-Step Alpha Vinyl naar voren voor kopman Jakobsen die weer terug was in het peloton en plotseling ging het heel hard. Daardoor begon de voorsprong van de drie koplopers snel terug te lopen.
foto: Cor Vos
Quick-Step Alpha Vinyl ging op zeven kilometer van de streep van de kop toen het verschil was teruggebracht tot tien seconden. Groene trui Wout van Aert deed een lange kopbeurt om zijn kopman Jonas Vingegaard naar de veilige laatste drie kilometer te brengen. Daar was de voorgift van de vluchters nog steeds tien seconden. Op een kilometer van de streep maakte Christophe Laporte de sprong naar de kopgroep. Wright probeerde het via een lange sprint, maar Laporte en Stuyven konden nog mee.
Uiteindelijk trok Laporte met een krachtige versnelling de overwinning naar zich toe. Op de streep bleef hij Philipsen en Dainese net voor. Florian Sénéchal en Pogačar vervolledigden de top-5. Het was voor de Franse sprinter en klassieke renner zijn eerste zege in een Grote Ronde, nadat hij in de Tour al wel tweede en derde was geworden. Het was niet de eerste zege voor Laporte dit jaar; in mei won hij al de eerste rit in Parijs-Nice waar hij een 1-2-3’tje haalde met zijn ploegmaats Van Aert en Primož Roglič.
pijnlijk dat je als outsider voor de groene trui wordt vooraf gegaan door iemand die vooral uitbollend punten nam
Nee, dan veel beter zo. Gewoon niet mee in het gewoel, morgen de tijdrit en zondag Parijs proberen te winnen. En groen veilig thuis brengen.
Perfect dat dit soort mannen ook af en toe hun eigen kans krijgen, volgens mij is Laporte zelfs nog nooit zo succesvol geweest als dit seizoen als ‘knecht’. Na de rit in Parijs-Nice nu nog een trapje hoger, 2 overwinningen die voor een Fransman heel veel betekenen.
Er staat echt geen maat op TJV deze Tour, echt knap. En momenten om te koesteren, want voor je het weet is de heerschappij weer voorbij.
Leg me dan eens precies uit wat je er triest aan vindt.
Laporte komt over van een Franse ploeg en maakt dit seizoen enorme progressie. Zoals JV de laatste dagen rijdt met al hun pionnen, dat roept vragen op. Daarom ook mijn vraagteken. En nu jij weer.
Nu rijden de franse renners weer niet goed (behalve die in buitenlandse dienst) en wijt men het aan de gebrekkige professionaliteit van de franse ploegen.
De enige die misschien nog iets beter werd in Frankrijk zelf was Guillaume Martin, die was bij Cofidis gemiddeld iets beter dan bij Wanty.
Het verschil is te groot om alleen maar met meer hoogtestages, sfeer, focus en marginal gains te verklaren, toch?
Maar laten we feestvieren, zolang t kan ;-)
Ik houd het bij een vraagteken.
Gelukkig is er ondertussen een opiniestuk van RK verschenen dat alle antwoorden geeft.