Tour 2021: Dylan Teuns wint eerste Alpenrit, Tadej Pogacar overklast concurrentie en pakt geel
Tadej Pogačar liet zaterdag in de eerste Alpenrit zien de beste renner in de Tour de France te zijn. Met een vroege aanval op de Col de Romme ontdeed de Sloveen zich van al zijn concurrenten, om even later in Le Grand-Bornand met minuten voorsprong over de finish te komen. Alleen vroege vluchters Dylan Teuns, Ion Izagirre en Michael Woods moest hij zich voor dulden.
Zaterdag trok het Tourpeloton dan eindelijk de bergen in. De beklimmingen van de Col de Romme (8,8 km aan 8,9%) en de Col de la Colombière (7,5 km aan 8,5%) vormden het slotstuk van de achtste etappe.
Thomas en Roglič lossen
Net als in voorgaande dagen bleken de renners geen hoge cols nodig te hebben om voor spektakel te zorgen. De rumoerige openingsfase liet dat nog maar eens zien. Nog voor de eerste gecategoriseerde beklimming achter de rug was, zagen we Geraint Thomas, Pierre Latour en Primož Roglič al lossen.
Ondertussen zagen we Wout van Aert vooraan in de koers proberen om mee te komen in de vlucht van de dag, maar in tegenstelling tot vrijdag was de ploeg van Tadej Pogačar vandaag wel bij de les. De renner van Jumbo-Visma kreeg geen ruimte.
De Sloveen probeerde het toen maar zelf. Met nog honderd kilometer te gaan was de wittetruidrager de opvallendste renner in een groepje met ook Wout Poels, Matej Mohoric, Brandon McNulty, Sepp Kuss, Guillaume Martin, Jakob Fuglsang en Michal Kwiatkowski daarin.

foto: Cor Vos
Poels en Teuns op pad
De alarmbellen gingen tijdig af en met hulp van onder andere Ide Schelling kreeg het peloton het gat weer dicht. Poels trok daarna door op Côte de Copponex en kwam zodoende alleen te rijden.
Achter de renner van Bahrain Victorious gingen achttien renners die ongevaarlijk waren voor het algemeen klassement in de tegenaanval: Victor de la Parte, Sergio Henao, Ion Izagirre, Chris Juul-Jensen, Simon Yates, Dylan Teuns, Tiesj Benoot, Soren Kragh Andersen, Nairo Quintana, Aurelien Paret-Peintre, Bruno Armirail, Alejandro Valverde, Mattia Cattaneo, Kenny Elissonde, Michael Woods, Jonathan Castroviejo en weer Kuss en Martin.
Poels pakt bolletjestrui
Het peloton keurde deze vlucht wel goed. De jacht op Poels kon daarna beginnen, die geruime tijd een minuut voor de achtervolgers reed. Pas op 55 kilometer van de meet werd de Nederlander weer bijgehaald, na een vlucht van dertig kilometer. De bergtrui stelde hij daarmee veilig.

foto: Cor Vos
De strijd om de dagzege kon daarna beginnen, want het peloton volgde inmiddels op meer dan zes minuten. Kragh Andersen kwam door die voorsprong zelfs even virtueel in de gele trui te rijden. Bijkbaar gaf het de Deen vleugels. Vlak voor de Col de Romme trok de Deen namelijk ten aanval met Benoot.
Woods haalt Benoot en Kragh Andersen bij
Lang hielden zij niet stand. Eenmaal op de beklimming van eerste categorie was het de beurt aan de klimmers om de kopgroep uit elkaar te rammelen en de twee renners van Team DSM bij te halen. Woods deed dat als eerste. Hij werd op de voet gevolgd door de sterk ogende Poels, Quintana en Cattaneo. Vlak voor de top kregen zij nog gezelschap van Martin, Izagirre, Teuns en Yates.
Van der Poel verliest gele trui
Enkele minuten achter de koplopers ging de ene na de andere favoriet overboord in het groepje der favorieten. Steven Kruijswijk ging als eerste, gevolgd door Wout van Aert, Bauke Mollema, Richie Porte en Mathieu van der Poel. De Nederlandse geletruidrager verloor daarna snel terrein en moest aan het einde van de dag afstand doen van zijn gele trui.

foto: Cor Vos
Pogačar overklast concurrentie
Pogačar besloot daarna om al zijn concurrenten de nek om te draaien. De Sloveen versnelde op drie kilometer van de top van de Col de Romme en liet iedereen achter. Richard Carapaz kon even volgen, maar ook hij zou kraken. De renner van UAE Emirates bouwde in de laatste 28 kilometer van de wedstrijd snel zijn voorsprong uit.
Aan de voet van de Col de la Colombière bedroeg de voorsprong van Pogačar meer dan een minuut op Carapaz en bijna twee minuten op een achtervolgende groep met Kelderman, Vingegaard en Gaudu, terwijl zijn achterstand op koploper Woods (2 minuten en 30 seconden) en de achtervolgers (1 minuut en 30 seconden) aan het slinken was.
Woods zou zijn voorsprong niet behouden. Op vier kilometer van de top passeerde de sterk opgekomen Teuns de Canadees, die nog even kon aanhaken. Vlak voor de top moest Woods dan toch definitief het hoofd buigen.
Teuns houdt Pogačar af en wint tweede Tourrit
In de laatste twaalf kilometer was de rap naderende Pogačar de enige renner die Teuns nog te duchten had. Als enige renner kon hij op de Col de la Colombière uit handen blijven van de imponerende Sloveen, al zij het heel nipt. In de afdaling jaagde de nieuwe geletruidrager nog op de Belg, maar hij kwam er niet meer bij. Met 44 seconden voorsprong op Izagirre, Woods en Pogacar won Teuns voor de tweede keer in zijn carrière een Tourrit.

Want we hebben duidelijk kunnen zien dat de ploeg van UAE zwaktes vertoont, en INEOS en TJV nog allerlei pionnnen hebben om mee te spelen.
Nee, deze TdF is nog verre van beslist!!!!
Lees nog even de column van vriend JB van gister, en zet dan even je sarcasmeradar aan...
NB: Jacques Hanegraaff mocht in 1980 zelfs geen prof worden, omdat hij nog geen 21 jaar was. Pas na Kamervragen (!) werd hij alsnog toegelaten door de KNWU.
20 jaar geleden was je als jeugdrenner vaak nog wat aan het rondpielen met een hartslagmetertje op een iets te grote fiets bij je lokale wielervereniging.
En nu: kijk naar DNA Nys, en zie hoe een heel jonge renner al als een prof wordt getraind en begeleid. Topmateriaal, uitgekiende trainingen, bezig met voeding, training onder professionele begeleiding mbv vermogensmeters, lactaatmetingen etc.
Dat betekent in mijn ogen ook dat het normaal is dat jonge gasten eerder doorbreken op topniveau. Maar m.i. ook dat er dan lang niet zoveel rek meer in zit als 20 jaar terug. Commentatoren die roepen dat dit soort renners "de komende jaren nog veel beter worden" zitten er dan ook naast volgens mij. Misschien ervarener en slimmer, maar veel kans niet sterker op pure wattages.
Overigens heb ik sinds 92 nog wel genoeg jonge talenten gezien hoor.
Miv morgen lekke banden weer zelf plakken?
Het slechte weer heeft de verschillen vergroot. Nog zo’n dag morgen en er vallen er extra uit met een verkoudheid. Ik vond Pogacar wat overmoedig zonder extra jasje.
Op Pogacar staat voorlopig geen maat, maar als hij ergens de man met hamer tegenkomt, kan het ook snel gebeurd zijn en staat hij er alleen voor.
Na het wegvallen van kopstukken Roglic en Thomas wordt de strijd voor voorlopig plek 2 en 3 wel zeer interessant.
Denk niet dat UAE de koers kan controleren en als andere ploegen ook niet de koers willen controleren, kan het nog weleens lang een open wedstrijd blijven met aanvallen over en weer.
Waar heb ik naar gekeken? Helaas is in verleden gebleken dat "als iets te mooi is om waar te zijn dat ook zo is".
Wat als die vrouw met dat bordje er niet had gestaan. Die val heeft ketting reactie bij TJV teweeg gebracht. Vaak als je gevallen bent val je vaker en dat is gebleken denk ik. Rogliz was denk ik enige die Pogi iets tegenstand had kunnen bieden (gezien ook zijn vorm in de tijdrit op karakter) en ook team was sterker geweest hoewel ze nog altijd met Jonas (en minder mate Wout) voor een podium kunnen gaan.
Iig is de tour voor mij nu al dood...
Hij was 29 seconden sneller dan de vorige KOM Reichenbach. Beetje goochelen met getallen geeft ca. 410 W gemiddeld en 6.2 W/kg over dik 27 minuten (uitgaande van de 391 W van Reichenbach en de gewichten op PCS). Valt me mee, waarbij factoren als weer, wind e.d. ook mee spelen.
Tour is niettemin nog zeker niet voorbij. Pogacar kan morgen ook slechte dag hebben en is Van Aert de lachende. Intrinsiek lijkt mij Van Aert de betere renner met een gigantische motor en mentaal waanzinnig sterk.
T.a.v. jouw lichaamsbouw 'analyse':
Ik denk dat er veel meer renners rondrijden met een vergelijkbare lichaamsbouw als Pogacar. Van vergelijkbare lengte, gewicht en beenomvang.
Maar waar Pogacar met die bouw kan sprinten, klimmen en tijdrijden als de beste, blijft het bij vergelijkbare renners beperkt tot slechts een beetje meefietsen in de marge.
Hij zit m.i. ook niet super aerodynamisch op de fiets (vergelijk met Campenaerts bijvoorbeeld), tenzij zijn Cw waarde het tegendeel bewijst natuurlijk. Maar hij kan gewoon buitenaards hard trappen.
Lichaamsbouw? Hmm. Talent? Vast en zeker. Maar zoveel meer dan de rest van al die afgetrainde professionals...