Tour 2019: Voorbeschouwing – Het Puntenklassement
Peter Sagan - foto: Cor Vos
woensdag 3 juli 2019 om 07:00

Tour 2019: Voorbeschouwing – Het Puntenklassement

Groene truien winnen: Peter Sagan verhief het tot een kunst. Afgelopen seizoen evenaarde hij recordhouder Erik Zabel. Nog eentje erbij en de Slowaak heeft het record voor zichzelf. Wie houdt ’the Green Machine’ af van een nieuwe eindzege? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De groene trui, le maillot vert, is onlosmakelijk verbonden met het puntenklassement van de Tour de France. In 1953 deed de trui haar intrede ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de ronde. Zo werd een extra wedstrijdelement toegevoegd aan de koers en was een nieuw tricot te winnen naast de prestigieuze gele trui. Gekozen werd voor de kleur groen overeenkomstig de bedrijfsuitingen van Belle Jardinière, de kleermakerij die de sponsoring van de trui verzorgde.

Erik Zabel is samen met Peter Sagan recordhouder met zes groene truien – foto: Cor Vos

De eerste drager van de groene trui werd Fritz Schär. Waar de favorieten hun kruit droog hielden in de eerste twee etappes van de Tour van 1953, sloeg de Zwitser toe. Toentertijd zaten de regels rond het puntenklassement nog anders in elkaar dan nu. Zo verdiende de winnaar één punt, de tweede twee punten, de derde drie enzovoort. Schär moest op weg naar Parijs de trui even afstaan aan Jean Robic, maar werd uiteindelijk wel de eerste winnaar van het ‘groen’.

Zijn landgenoot Ferdi Kübler pakte een jaar later de groene trui, waarna in 1955 en 1956 het groen een prooi werd voor de Belg Stan Ockers. Met negentien zeges in het puntenklassement is België tot op heden recordhouder. Ook zijn landgenoten Eddy Merckx en Freddy Maertens (beiden drie keer eindwinnaar) namen de trui meermaals mee naar huis. De meest recente Belgische eindwinst van het puntenklassement komt op naam van Tom Boonen in 2007.

Mark Cavendish wint het puntenklassement in 2011 – foto: Cor Vos

In 1959 gaat het klassement op de schop. De winnaar kreeg voortaan niet de minste punten, maar een vooraf vastgesteld aantal. De tweede kreeg wat minder punten, de derde nog minder. André Darrigade werd de eerste winnaar van de groene trui-nieuwe stijl. Twee jaar later zou de Fransman nog eens winnen. In de jaren zestig kwam ook de eerste Nederlander op de erelijst. Jan Janssen won het puntenklassement driemaal: in 1964, 1965 en 1969.

Tijdens de Tour van 1968 kleurde de groene leiderstrui eenmalig rood nadat de nieuwe sponsor, frisdrankmerk SIC, daarom had gevraagd. En met Franco Bitossi pakte voor de eerste keer een Italiaan het puntenklassement. In de jaren daarna was het tricot gewoon weer groen en schroefde België het aantal eindzeges flink op. Pas in de jaren tachtig wist Sean Kelly de hegemonie van de Belgen te doorbreken en vier keer te winnen. Daarmee werd hij recordhouder.

Sagan viert in 2012 zijn eerste eindzege op de Champs-Élysées in Parijs – foto: Cor Vos

Kelly’s record van vier groene truien hield tien jaar stand, want met Erik Zabel was een nieuwe sprintsensatie opgestaan. De Duitser won van 1996 tot aan 2001 het puntenklassement liefst zesmaal op rij. Ook in de jaren daarna keerde hij trouw terug naar de Tour, maar in de strijd om ‘groen’ moest hij steeds vaker zijn meerdere erkennen in Australiërs als Robbie McEwen en Baden Cooke. Ook Thor Hushovd stak zijn neus aan het venster.

Eind jaren 2000 was het dan gedaan met Zabel en werd het stokje definitief overgenomen door de Mark Cavendishen en André Greipels van deze planeet. Zij bepaalden vanaf dat moment de maatstaf in de massasprints. Wat Cavendish nog niet wist na zijn eerste – en tot op heden enige – groene trui in 2011, was dat in de jaren die volgden een renner uit Slowakije de strijd om het puntenklassement volledig lam zou leggen.

In 2017 werd Sagan uit de koers gezet en pakte Michael Matthews het groen – foto: Cor Vos

Daarvoor verantwoordelijk was Peter Sagan. Niet alleen in de sprints stond hij zijn mannetje, maar ook op het terrein waar de pure sprinters moesten lossen hield hij stand. Zo kon hij steeds met zevenmijlslaarzen weglopen bij de concurrentie. Van 2012 tot aan 2016 won hij vijf keer op rij, totdat hij in 2017 werd gediskwalificeerd na een onreglementaire sprint. Michael Matthews, die qua capaciteiten het meest in de buurt komt van Sagan, pakte daarop de winst.

Laatste tien winnaars puntenklassement Tour de France
2018: flag-sk Peter Sagan
2017: flag-au Michael Matthews
2016: flag-sk Peter Sagan
2015: flag-sk Peter Sagan
2014: flag-sk Peter Sagan
2013: flag-sk Peter Sagan
2012: flag-sk Peter Sagan
2011: flag-gb Mark Cavendish
2010: flag-it Alessandro Petacchi
2009: flag-no Thor Hushovd


Vorig jaar

Met de diskwalificatie van Peter Sagan in 2017 werd diens hegemonie bruut doorbroken en kreeg de groene trui voor het eerst in vijf jaar een nieuwe winnaar. De Slowaak ging niet bij de pakken neerzitten, integendeel. In de maanden nadien won hij ritten in de Ronde van Polen en de Eneco Tour en schreef hij voor de tweede keer de GP de Québec op zijn naam. Ook werd hij in Bergen voor de derde maal wereldkampioen.

Al in de tweede etappe in de Vendée sloeg Peter Sagan toe – foto: Cor Vos

En ook Sagans honger naar een zesde groene trui bleek niet gestild. Zijn diskwalificatie zorgde juist voor extra motivatie en in 2018 vormde het puntenklassement opnieuw een hoofddoel. En dus ging de Slowaak weer op jacht naar punten. De openingsrit werd een prooi voor Fernando Gaviria, die daarmee de leiding in het algemene en het puntenklassement opstreek. Sagan werd tweede en zou normaal gesproken als runner-up de groene trui mogen aantrekken.

De reglementen schrijven echter voor dat als de tweede in het puntenklassement wereldkampioen of nationaal kampioen is, hij de daarbijbehorende trui moet dragen. Sagan moest dus nog even geduld hebben. Toen hij de tweede etappe vervolgens op zijn naam schreef, deed hij dat dus in zijn regenboogoutfit. Weliswaar veroverde hij daarmee de leiding in het puntenklassement, maar ook in het algemene klassement ging hij aan kop en dus werd hij de nieuwe drager van het geel.

Zijn vertrouwde groene trui zou hij pas in de vierde etappe voor het eerst in koersverband dragen. Na de ploegentijdrit op de derde dag moest hij het geel namelijk afstaan aan Greg Van Avermaet, maar in het puntenklassement had hij zijn eerste kloofje al geslagen. In de vierde etappe zag hij Gaviria nog naderen tot op amper vier punten, maar daarna liep hij met zevenmijlslaarzen weg bij de concurrentie.

Sagan viert feest met ploegmaat Marcus Burghardt – foto: Cor Vos

In de eerste negen etappes eindigde hij bij de beste tien en ook in de overgangsetappes diepte hij zijn voorsprong nog wat verder uit. Uiteindelijk was hij na zestien etappes al zeker van eindwinst in het puntenklassement. Er was nog wel een voorwaarde: Sagan moest Parijs halen en dat bleek nog haast lastiger dan gedacht. In de zeventiende etappe kwam de Slowaak namelijk ten val in de afdaling van de Col de Val Louron-Azet, waarna hij gehavend over de streep kwam.

Even werd gevreesd voor zijn voortzetting van de Tour de France, maar met zware schaafwonden en enkele kneuzingen kon hij toch in de koers blijven. De dagen daarna bleef hij pijn houden, maar “ik kon niet opgeven”, zei hij na de negentiende etappe. “We zijn zo dicht bij Parijs, dat het niet eerlijk tegenover het team en mezelf was geweest.” Drie dagen later verzekerde hij zich van zijn zesde groene trui ooit, waarmee hij het record van Erik Zabel evenaarde.

Top-5 puntenklassement Tour de France 2018
1. flag-sk Peter Sagan (BORA-hansgrohe) – 477 punten
2. flag-no Alexander Kristoff (UAE Emirates) – 246 punten
3. flag-fr Arnaud Démare (Groupama-FDJ) – 203 punten
4. flag-de John Degenkolb (Trek-Segafredo) – 178 punten
5. flag-fr Julian Alaphilippe (Quick-Step Floors) – 143 punten

De top-3 van 2018: Arnaud Démare, Alexander Kristoff en Peter Sagan – foto: Cor Vos


Puntentelling

Het puntenklassement wordt samengesteld aan de hand van de punten, die renners onderweg en aan de finish kunnen verdienen. Niet bij elke finish liggen evenveel punten klaar; dat is afhankelijk van het etappeprofiel. Zo worden in de vlakke ritten liefst vijftig punten uitgedeeld aan de winnaar, terwijl dat er in heuvelige (dertig) en bergetappes (twintig) minder zijn.

Als meerdere renners in punten gelijk staan in het puntenklassement, dan gaat het voordeel naar de renner met de meeste etappezeges. Mocht ook dat gelijk zijn, wordt op dezelfde manier gekeken naar het aantal gewonnen tussensprints. Een laatste tie-breaker is de stand in het algemeen klassement na de laatste etappe.

Een laatste vereiste is ‘natuurlijk’ dat renners die het puntenklassement willen winnen, ook daadwerkelijk de finish in Parijs moeten halen. In het geval een renner buiten de tijdslimiet eindigt in een etappe maar wel door de jury in de wedstrijd gehouden wordt, verliest de betreffende renner al zijn punten in het puntenklassement.

flag-fr Etappes 1, 4, 7, 11, 16, 17 en 21 (eerste vijftien renners)
50 – 30 – 20 – 18 – 16 – 14 – 12 – 10 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2

flag-fr Etappes 3, 5, 8, 9, 10 en 12 (eerste vijftien renners)
30 – 25 – 22 – 19 – 17 – 15 – 13 – 11 – 9 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2

flag-fr Etappes 6, 13, 14, 15, 18, 19 en 20 (eerste vijftien renners)
20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1

flag-fr Etappe 13 (tijdrit) (eerste vijftien renners)
20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1

flag-fr Intermediate sprints (eerste vijftien renners)
20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1


Favorieten

De winnaar van de groene trui is niet per definitie de beste sprinter. Zo won Peter Sagan in 2014 en 2015 het puntenklassement zonder een etappe te winnen. Maar door te grossieren in podium- en overige ereplaatsen en ook onderweg aan de tussensprints punten op te strijken, komt de Slowaak telkens vanzelf bovendrijven. Van Arnaud Démare (derde in 2018) en Mark Cavendish (winnaar van de groene trui in 2011) heeft Sagan alvast geen last: beide mannen doen niet mee.

Peter Sagan – foto: Cor Vos

De huizenhoge favoriet voor het puntenklassement is zonder twijfel Peter Sagan. De Slowaak veroverde in zijn zeven vorige Tourdeelnames liefst zes keer de groene trui, waarmee hij op gelijke hoogte staat met Erik Zabel. Een nieuwe groene trui maakt hem alleen recordhouder. Ook pakte hij steeds de winst met een straatlengte voorsprong, doordat hij dankzij zijn stuurmanskunst op vrijwel alle terreinen uit de voeten kan en ook bij tussensprints scoort.

De grootste tegenstander is misschien wel hijzelf. Zijn seizoen mist tot op heden de glans die het de vorige jaren wél had met zeges in de voorjaarsklassiekers. Boosdoener was onder meer een maagvirus in aanloop naar Tirreno-Adriatico. Weliswaar eindigde hij vierde in Milaan-San Remo, maar zijn prestaties in het voorjaar bleven wisselvallig. In Californië en Zwitserland poetste hij zijn blazoen dan weer wat op met ritzeges.

Een belangrijke uitdager van Sagan is Michael Matthews. De Australiër was in 2017 de enige renner die de hegemonie van de Slowaak kon doorbreken, weliswaar nadat de jury hem uit koers had genomen. Aanvankelijk was alles bij Sunweb ingericht op een klassement met Tom Dumoulin, maar de Nederlander is er door knieproblemen niet bij. Dat biedt dan weer kansen voor Matthews in de sprints en de etappes, die te zwaar zijn voor de pure sprinters.

Elia Viviani – foto: Cor Vos

Voor het eerst sinds 2014 keert Elia Viviani terug in de Tour. Winnen deed hij er nog nooit, terwijl hij in de Giro d’Italia en Vuelta a España al acht ritten wist te winnen. Steun van de ploeg heeft hij alvast, want met Kasper Asgreen, Yves Lampaert, Michael Mørkøv en Maximiliano Richeze staat een sterke lead-out aan het vertrek. Ook weet hij normaal gesproken te overleven in de bergen: van de negen grote rondes die hij al reed, finishte hij er zeven.

Net als Viviani kan ook Caleb Ewan rekenen op een stevige omkadering, onder meer van Jasper De Buyst en Roger Kluge. De watervlugge Australiër won in de Giro d’Italia en de Vuelta a España al vier etappes, maar dit wordt pas zijn eerste optreden in de Tour. Winnen deed hij dit seizoen al overal: van de UAE Tour en de Ronde van Turkije tot aan de Giro d’Italia en de ZLM Tour. Enige minpuntje met het oog op het groen: hij voltooide nog nooit een grote ronde.

Voor Dylan Groenewegen ligt de focus vooral op ritzeges (en de eerste gele trui tijdens de Grand Départ in Brussel). Maar hoe vaker hij winnend de finish doorkruist, des te hoger hij natuurlijk in het puntenklassement komt te staan. En getuige de vorige koersen hebben ze bij Jumbo-Visma de sprinttrein aardig op de rails. Het puntenklassement winnen is een ander verhaal, want dan zal hij zich ook in de strijd om de tussensprints in het middengebergte moeten mengen.

Dylan Groenewegen – foto: Cor Vos

Alexander Kristoff rijdt dit seizoen zijn zevende Tour de France op rij. Weliswaar blinkt de sterke Noor niet uit met een hoog aantal ritzeges (drie), maar dankzij zijn constante en stabiele optredens komt hij wel telkens bovendrijven in het puntenklassement. In vijf van zijn zes eerdere deelnames eindigde hij in de strijd om de groene trui bij de beste vijf. En vorig jaar nog werd hij tweede en won hij de slotetappe op de prestigieuze Champs-Élysées.

De bergkoning van de Tour de France 2018 tussen de kanshebbers voor de groene trui? Met Julian Alaphilippe weet je het maar nooit. Terwijl hij in Parijs gehuldigd werd in de bolletjestrui, stond zijn naam toch ook maar mooi op plaats vijf in het puntenklassement. Dit had hij te danken aan zijn aanvalslust en een veelvoud aan korte uitslagen. Of we nou in Quimper, Mûr de Bretagne, Le Grand-Bornand, Mende of Bagnères-de-Luchon waren: de Fransman eindigde bij de beste vijf.

Ook dit jaar wordt de veelzijdige Alaphilippe in staat geacht weer veelvuldig van voren te rijden. Bij Deceuninck-Quick Step heeft hij een vrije rol en meerdere ritten moeten hem liggen. Als hij op die dagen weer zijn pijlen kan afschieten en kan winnen, strijkt hij tevens punten op voor het groen. Weliswaar was Sagan hem vorig jaar mijlenver vooruit in dat klassement, maar het verschil met de nummer twee was ‘slechts’ twee vlakke etappezeges (en een verdwaalde veertiende plaats).

Michael Matthews – foto: Cor Vos

Met al acht Tourdeelnames mag Edvald Boasson Hagen gerust tot het meubilair van de ronde worden gerekend. De Noor van Dimension Data verzamelde door de jaren al drie etappezeges en bijna veertig top 10-klasseringen. In 2017 was hij het dichtst bij de groene trui met een derde plek in de eindrangschikking. Dat Boasson Hagen nog altijd snelle benen heeft, bewees hij wel in de Dauphiné. Als hij voldoende punten sprokkelt, ook in het middengebergte, is hij een kanshebber.

Met Sonny Colbrelli en Europees kampioen Matteo Trentin komen we aan bij de laatste twee kanshebbers in dit lijstje. Als we naar de statistieken kijken, kwamen beide Italianen de laatste jaren simpelweg punten tekort om een rol van betekenis te spelen in het puntenklassement. Toch willen we ze onder de aandacht brengen. Voor allebei geldt dat ze hun mannetje staan in sprints en met namen in de lastigere etappes zijn het belangrijke kanshebbers voor dagsuccessen.

Dit zijn echter niet de enige snelle mannen aan het vertrek. André Greipel staat voor zijn negende Tourstart en de Duitser was in het verleden liefst drie keer runner-up in het puntenklassement. Die tijden lijken echter geweest en Greipel was dit seizoen pas één keer de snelste, in de zesde rit van La Tropicale Amissa Bongo. Andere sprinters zijn Niccolò Bonifazio, Christophe Laporte, Andrea Pasqualon en Giacomo Nizzolo.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Peter Sagan
*** Michael Matthews, Elia Viviani
** Caleb Ewan, Dylan Groenewegen, Alexander Kristoff
* Julian Alaphilippe, Edvald Boasson Hagen, Sonny Colbrelli, Matteo Trentin

Deelnemerslijst


RIDE Magazine
28 Reacties
Sorteer op:
3 juli 2019 07:09
Beter een poll voor de tweede plaats me dunkt.
    3 juli 2019 11:10
    Grote kans dat je gelijk hebt, maar Sagan overtuigt dit jaar nog niet (zie ook het bericht uit het nieuwsblad hieronder), al leek hij in Zwitserland weer behoorlijk sterk. Ik hoop vooral dat Sagan in de eerst rit niet veel verder komt dan een 8ste plaats of zo, misschien kan dat anderen (Groenewegen, Ewan) motiveren voor het groen te gaan
    3 juli 2019 22:57
    Eens. En wat betreft recordhouder, is Sagan dat allang. Zabel, zelf toegegeven, stond lang stijf van de Epo. Evenals Armstrong, zou hij geschrapt moeten worden. Gelijke monniken gelijke kappen. Hoe hypocriet kan t zijn.
    4 juli 2019 08:58
    Het fletse voorjaar van Sagan is geen maatstaf.
    In Zwitserland ging het weer behoorlijk. Hij gaat pieken op het beste moment.
3 juli 2019 08:01
Ik zou Nizzolo zetten waar Bo Hagen staat, aangezien Edvald vast niet alle sprints zal gaan rijden. Dan rijdt hij vanzelfsprekend ook de tussensprints niet mee. Nizzolo heeft al eens (of vaker?) een puntentrui mee naar huis genomen dacht ik?
    3 juli 2019 08:05
    Overigens schat ik persoonlijk Laporte ook veel hoger in dan bijvoorbeeld Kristoff of Colbrelli.
3 juli 2019 08:13
En Matthews op de tweede plek ? De man die zelf al heeft aangegeven dat hij totaal de "sprintbenen" niet heeft op dit moment. Die heeft enkel getraind op tijdrit en klimwerk omdat hij Dumoulin optimaal kon bijstaan.

Dat wist hij persoonlijk te melden tijdens de Ronde van Zwitserland.
    3 juli 2019 08:44
    Dat is toch gewoon dikke onzin, gezien z’n resultaten in diezelfde ronde van Zwitserland?
    3 juli 2019 08:46
    En in die ronde van Zwitserland sprintte hij gewoon lekker mee en versloeg hij Sagan ook nog eens.
    3 juli 2019 08:51
    Het door Zonneveld gebrachte 'nieuws' vanochtend indachtig, vermoed ik dat het een cynische reactie is geweest van Matthews. Alles, werkelijk alles bij Sunweb heeft tijdenlang om Dumoulin gedraaid. Als dan blijkt dat Dumoulin ruzie maakt en de ploeg verlaat, kan ik me voorstellen dat je chagrijnig voor de camera's verschijnt en zegt "wat nu? Zonder Dumoulin weten we eigenlijk niet wat we moeten doen".

    Ik schat Ewan iets hoger dan Viviani. Viviani is misschien iets sterker dan Ewan in de zuivere sprints dan Ewan, maar die laatste zal eerder meesprinten in de iets ingewikkelder etappes.

    EBH zal niet meesprinten op het vlakke, zoals DD aangeeft, en is dus geen kandidaat. Een Laporte, of zelfs een GvA als hij de vlakke sprints meepakt, verdient dan eerder een sterretje.
    3 juli 2019 09:36
    @Sammysosa Waar geeft DD dat aan?
    3 juli 2019 09:41
    @ribbedebie:

    Google translate van Noorse site:
    Van Oudenhove wijst erop dat Boasson Hagen hun kansen zal krijgen, zelfs het team zal in de sprint gokken op de snelle Italiaan Giacomo Nizzolo.

    - We hebben Nizzolo die waarschijnlijk prioriteit zal krijgen in de massasprint, maar dan hebben we een vier tot vijf etappes waarbij de finale compleet anders is, met een heuvel van vijf kilometer, dus dan zal het een beetje lijken op het podium in Dauphiné waar hij zit en een kans heeft . Misschien iets tegen het einde doen en solo spelen.


    Er staat ook ondubbelzinnig dat EBH zich niet richt op de Groene trui.
    3 juli 2019 09:50
    @Sammysosa Thanks! Ondubbelzinnigheid in een Deense google-translate vertaling kan ik me voorstellen ;)
3 juli 2019 08:23
Voor mijn gevoel doen er dit jaar minder (goede) sprinters mee aan de Tour dan de voorgaande jaren. Ik ben benieuwd of dat nog consequenties gaat hebben voor de vlakke etappes. Normaal gesproken zou dit overigens een appeltje, eitje moeten zijn voor Sagan.
3 juli 2019 08:53
Zeker Nizzolo ruilen voor EBH heeft dit jaar in de sprint niet vel laten zien
3 juli 2019 09:34
Stuyven en Pasqualon?
    3 juli 2019 10:22
    ga maar zelf nadenken voor je pooltjes
    3 juli 2019 15:47
    Absoluut Stuyven.
3 juli 2019 09:37
Sagan lijkt futloos, een gezonde positieve ingesteldheid ontbreekt in ieder geval...
Het zal mij benieuwen wat het wordt met hem...

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190702_04490423

Daarom zet ik eerder in op Ewan of zelfs Groenewegen.
    3 juli 2019 09:57
    Het nieuwsblad zit tegenwoordig achter een muurtje, kun je de tekst kopiëren?
    3 juli 2019 10:23
    Niet nodig, titel van artikel zegt al genoeg :

    Aftellen naar de Tour de France met Peter Sagan: “Vroeger was ik opgewonden voor de Tour, nu is het iets wat ik moet doen”

    Een zevende groene trui en zijn reputatie. Lang geleden dat er zoveel op het spel stond voor Peter Sagan (29) aan de vooravond van de Tour. Straks kan hij Erik Zabel definitief achter zich laten in de eeuwige ranglijst van het puntenklassement. Maar belangrijker: kan Sagan na een schijnbaar lusteloos voorjaar weer de drive van weleer vinden? Wij zochten hem op en raakten niet geheel overtuigd. “Of ik nog geniet van de Tour? Op tv kan je er meer van genieten.”
3 juli 2019 10:31
Ik gok dat Van Aert ook hoog gaat scoren
    3 juli 2019 10:42
    Zijn pech is alleen dat hij bij Groenewegen in de ploeg zit. Anders had hij gezien dit deelnemersveld wel mee kunnen doen om de trui.
3 juli 2019 11:11
Alaphilippe lijkt me niet, maar het zou een jaar na de bollen wel mooi zijn
3 juli 2019 12:50
Zal Matthews zich ook mengen in de vlakke sprints?
3 juli 2019 21:33
Zet op m op Sagan
4 juli 2019 06:56
Die 1 sterrencategorie geeft aan dat het wel heel erg zoeken is naar namen. Alaphilippe is zelfs zonder sprinter kansloos, want die gooit zich echt niet in normale sprints met dergelijke sprintvelden en dat is echt wel noodzakelijk om die trui te winnen.

Ik zou verder Ewan in de plaats van Viviani zetten en die laatste samen met Groenewegen niet meer dan 1 ster geven. Ik schat beiden in als een te pure sprinter voor een serieuze kans op groen, zelfs zonder Sagan. Zowel met de normale (elke rit hetzelfde, zoals een echt regelmatigheidsklassement moet zijn) als die moderne gekunstelde onzin wint een pure sprinter praktisch nooit het groen. Bij die eerste won Zabel zijn reeks, bij die tweede Sagan.

De winnaar pakt zijn bonus vooral in de moeilijkere ritten en bij tussensprints in bergetappes. Die eerste groep hoeft trouwens niet eens met puncheursaankomsten te zijn. Het zegt al genoeg dat Cavendish op 1 keer groen blijft steken als beste sprinter ooit en Kittel hem ook nog nooit gepakt. En dat is echt niet wegens vroegtijdig uitvallen.

Zowel EBH, Trentin als Colbrelli zie ik eerder groen pakken dan Viviani en Groenewegen bij volledig meesprinten. Laporte, Nizzolo of Stuyven inderdaad ipv Alaphilippe.
    4 juli 2019 17:21
    Kittel heeft de groene trui wel degelijk een keer verloren vanwege uitvallen.
    Het jaar dat Sagan dq werd toch? won hij toen niet een sloot sprints waarvan een die millimetersprint tegen EBH toen hij van zo ver moest komen?

    Hoe dan ook heb je wel een punt, iedereen lijkt Trentin over het hoofd te zien!

Reacties zijn gesloten.