Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Topfavoriet Primoz Roglic slaat dubbelslag in Parijs-Nice
Video Primož Roglič heeft de vierde etappe in Parijs-Nice, met aankomst in Chiroubles, op zijn naam geschreven. De Sloveen was de beste op de ruim zeven kilometer lange slotklim en kwam solo over de streep, waardoor hij ook uitstekende zaken deed in het klassement.
Met Stefan Bissegger in de gele leiderstrui verliet het peloton rond de klok van 11.00 het centrum van Chalon-sur-Saône voor de vierde etappe van Parijs-Nice 2021. Het beloofde een pittige dag te worden voor de nog overgebleven wielrenners, met maar liefst zeven beklimmingen die meetelden voor het bergklassement. Op de zevende en laatste helling, een bijzonder onregelmatige beklimming in Chiroubles, lag bovendien de eindstreep.
Naesen, bergkoning Doubey en Riesebeek in de vroege vlucht
Vlak voor de start kregen we de opgave van Søren Kragh Andersen door. De sterke Deen van Team DSM, de nummer vijf van de tijdrit in Gien, kampt met rugklachten en besloot uit voorzorg uit de ronde te stappen. Maar ook zonder Kragh Andersen ontstond er al snel een kopgroep van de dag. Bergkoning Fabien Doubey, Oliver Naesen, José Joaquin Rojas, Julien Bernard, Oscar Riesebeek en Anthony Perez reden lange tijd voor het peloton uit.
De vroege vluchters – foto: Cor Vos
Vooraan was het Doubey te doen om de vele bergpunten, aangezien de Fransman zijn zinnen heeft gezet op de bolletjestrui. Vandaag waren er maar liefst veertig bergpunten te verdienen en dus kon de renner van Total Direct Energie onderweg uitstekende zaken doen. Doubey moest op de Col des Chèvres (2,3 km aan 7,6%) en Col de la Pistole (3,1 km aan 6,6%) echter zijn meerdere erkennen in zijn landgenoten Perez en Bernard.
Perez en Doubey strijden om de bergtrui
Het verschil met het peloton, aangevoerd door de mannen van EF Education-Nippo, was inmiddels opgelopen tot ruim vijf minuten. Op de Côte de Croix de Montmain (3,6 km aan 5,4%), de derde klim van de dag, was het opnieuw Perez die de meeste bergpunten wist te sprokkelen. De renner van Cofidis nam zo virtueel de bergtrui over van Doubey. Op de flanken van Coté de la Roche de Solutré (4,1 km aan 5,5%) was het nogmaals prijs voor Perez.
Perez wist aan zijn onderneming de bergtrui over te houden, maar voor de ritzege kwamen de vluchters nooit in aanmerking. Primož Roglič had namelijk stoute plannen en liet zijn ploeggenoten de koers controleren. Aan de voet van de eerste passage van de Mont Brouilly (3 km aan 7,7%) was het verschil nog goed drie minuten, en dat met nog zeventig kilometer te gaan. Niet veel later moest de onttroonde bergkoning Doubey lossen uit de kopgroep.
Primož Roglič tijdens de etappe – foto: Cor Vos
In gestrekte draf naar Mont Brouilly
Doubey parkeerde op de Col de Durbize en in het peloton werden de mindere klimmers en sprinters overboord gekieperd. Ook leider Bissegger had het bijzonder lastig op deze beklimming, maar de jonge Zwitser wist op het tandvlees toch nog zijn wagonnetje aan te haken. De vijf overgebleven vluchters reden ondertussen in gestrekte draf naar de tweede passage van de Mont Brouilly, waar het alle hens aan dek was voor de klassementsrenners.
Laurens De Plus besloot als eerste renner de knuppel in het hoenderhok te gooien, maar de Belg van INEOS Grenadiers werd al snel overvleugeld door de mannen van Jumbo-Visma. Steven Kruijswijk en George Bennett besloten het tempo te verhogen en dus stond de deur wagenwijd open. Zo ging het te snel voor leider Bissegger en een schaduwfavoriet als Alexey Lutsenko. De groep der favorieten was inmiddels flink uitgedund.
Nervositeit in aanloop naar de slotklim
In de favorietengroep zat de vaart er inmiddels goed in, maar toch slaagde Bernard er als vroege vluchter nog in om als eerste de top van de Mont Brouilly te bereiken, op een minuutje gevolgd door de favorieten voor de eindzege. In de snelle afdaling van de Brouilly was er even wat commotie na een valpartij van Tao Geoghegan Hart en David Gaudu. Beide renners gingen onderuit in een bocht en waren met nog twintig kilometer te gaan op achtervolgen aangewezen.
Julien Bernard gaat er in de finale alleen vandoor – foto: Cor Vos
Nog voor de slotklim in Chiroubles voelde Rémi Cavagna zijn moment gekomen. De Franse hardrijder strandde gisteren op 83 honderdsten van een seconde van de ritzege en was dus gebrand om vandaag wél aan het langste eind te trekken. Cavagna ging samen met Luis León Sánchez op jacht naar vroege vluchter Bernard, die met nog tien kilometer te gaan nog altijd een minuut voor de favorietengroep uitreed.
Cavagna en Sánchez moesten nog een halve minuut dichtknallen op Bernard en ze begonnen vijftien seconden later aan de 7,2 kilometer lange slotklim. Sánchez stond er al snel alleen voor, na materiaalpech voor Cavagna, die een eventuele ritzege op zijn buik kon schrijven. Op de steilste stroken van de slotklim besloot Jumbo-Visma te verdapperen, met een sterke George Bennett als wegplaveier voor kopman Roglič.
Jumbo-Visma neemt het initiatief
De voorsprong van koplopers Bernard en Sánchez smolt zo als sneeuw voor de zon. Quentin Pacher probeerde op vijf kilometer van de top de sprong te wagen vanuit de favorietengroep, maar werd al snel gecounterd door Ben O’Connor. Roglič kon in deze fase nog rekenen op Kruijswijk, die een strak tempo wist op te leggen voor zijn Sloveense kopman. Het verschil tussen de twee koplopers en de groep der favorieten: twintig seconden.
Primož Roglič op weg naar de ritzege en de leiderstrui – foto: Cor Vos
Met nog minder dan vier kilometer te klimmen kregen de renners weer percentages van 12% voorgeschoteld en dit bleek het ideale moment voor Sánchez om de dappere Bernard definitief overboord te gooien. In de groep der favorieten zagen we versnellingen van Pierre Latour en een sterke Michael Matthews, maar niemand wist een definitieve kloof te slaan. Op drie kilometer van de top besloot Roglič echter aan de boom te schudden.
Solerende Roglič doet uitstekende zaken
De kopman van Jumbo-Visma wist met machtige pedaalslagen meter per meter uit te lopen, al probeerde Matthews met een ultieme krachtinspanning nog de scheve situatie recht te zetten. De Australiër blies zichzelf echter op en vanaf dat moment was Roglič ribbedebie. De Sloveen kwam uiteindelijk met voorsprong over de finish en neemt zo ook de leiderstrui over van Bissegger. Maximilian Schachmann kwam als tweede over de streep, voor Guillaume Martin en Tiesj Benoot.
In het klassement heeft Roglič nu behoorlijk wat ademruimte. Titelverdediger Schachmann staat nu tweede op 35 seconden van de Sloveen, de jonge Amerikaan Brandon McNulty (+ 37 seconden) is de nummer drie.
Samenvatting etappe 4:
Overigens ook een mooie klim. Wie weet komt die vorig jaar wel in de Tour terecht.
Allemaal voor Roglic. Ben zoo blij dat hij voor een Nederlandse ploeg rijdt.
Die ligt dat beter, maar Kruijswijk pakt alleen het lopende stuk op kop en was er anders ook afgereden.
Zoveel kwaliteit in een ronde en dan doe je dit. Je declasseert je eigen sterke pionnen. Laat Bennett eens aanvallen in plaats van zich een ongeluk op kop werken.
Je kunt het niet leuk vinden dat renners als Bennett en Kruijswijk moeten knechten, maar vanuit sportief oogpunt is het natuurlijk voor die ploeg zelf gewoon de beste weg naar succes.
Met meest betrouwbaar bedoel ik dat hij er altijd staat. Jij kan er altijd op rekenen dat hij er zal staan. Zelfs na een grote teleurstelling in de tour won hij twee weken later nog eens Luik.
Hun bewondering voor Roglic die na de Tour-deceptie de knop omzette en doorging om Luik en de Vuelta te pakken. Hij komt uit een andere sport, en wat voor een. Als je daar de trappen naar boven neemt op de schans. Dan besluit om te springen, soms als een baksteen uit de lucht valt en het toch opnieuw blijft doen, dat is eigenlijk heel bijzonder.
Alsof ie z'n trainingsmakkers achter liet.
je zal het (naar ik hoop) niet zo denigrerend bedoelen, maar dit is echt respectloos weggezet.
Jumbo-Visma heeft met Roglic en van Aert twee kopstukken om de vingers bij af te likken. Who cares dat hun moeder geen Neerlandsch bloed heeft. Zij zijn sieraden voor de sport en verdienen het om voor te strijden.
Ze mogen zichzelf ook wel eens afvragen welke sponsorwaarde ze nog leveren op de Nederlandse markt, want daar zal de opvolger van Jumbo t.z.t. toch vandaan moeten komen.
De vergelijking met Ajax is onzinnig. Het grote probleem van wielerteams is nou juist dat wielerfans zich niet met teams identificeren, maar met renners. Zeker het bredere publiek. Geen normale Nederlandse wielerfan die Van Aert liever ziet winnen dan Van der Poel.
@ tendam ik ben het met @ Oblomov eens dat vergelijken met Ajax kant noch wal raakt
Je beweert allemaal dingen met veel stelligheid, maar heb je ook feiten om die te ondersteunen? Is het zo dat wielerfans zich niet met teams associëren? Ik denk namelijk dat veel Nederlanders juichen voor Van Aert, en dat komt voor een groot deel omdat hij voor de 'Nederlandse' ploeg rijdt. Daarvoor was dat namelijk helemaal niet zo.
Niet met je eens. Ben tjv supporter en ik zie dus liever van aert winnen dan vd poel. In een landenwedstrijd als t wk is dat misschien anders, maar gedurende seizoen niet.
Oh ja, ben Nederlander
Maar pfoe, in de breedte was het op zijn zachtst gezegd niet best hoor van Jumbo. Bennett, Kruijswijk en Oomen stellen alledrie flink teleur. Met name van Oomen moeten we inmiddels toch wel langzaamaan gaan vaststellen dat hij nooit meer op het niveau van voor al zijn blessures gaat komen. Zonde.
Waarom stellen ze teleur?
Vooraf aangegeven roglic is hier 100 procent de kopman, de rest knecht. En of die dan 15e of 45e worden maakt niet uit. Als ze maar knechtwerk goed gedaan hebben, en dat deden ze vandaag.
Al mag je wel zeggen als je de top-10 ziet dat het niveau van tegenstand hier niet overdreven hoog is.
Pechvogel Hart maar die had toch niet meegekund denk ik. Nu gaat het controleren beginnen en moet je als kopman ook alert zijn maar ik vertrouw hem en de ploeg dat hier wel toe.
Benoot trouwens ook weer sterk. Net als in het eendagswerk vrees ik evenwel dat hij ook in de rondes (zelfs van 1 week) niet over de juiste wapens beschikt om veel te winnen. Toch leuk om hem hier weer zo vooraan te zien, in zijn jaren '40-stijl.