Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Toon Aerts (2e) en Eli Iserbyt (3e) moeten meerdere erkennen in Laurens Sweeck
Toon Aerts en Eli Iserbyt waren zondag dicht bij de zege in de X2O Trofee van Lille, maar botsten in de Krawatencross op een sterke en bovenal snelle Laurens Sweeck. Na afloop keken de nummers twee en drie terug op hun optreden in het Lilse zand.
Aerts is normaal niet de man van de snelle (zand)crossen, maar in Lille deed hij toch echt tot de allerlaatste meters mee om de overwinning. “Ik kom hier wel altijd graag. Het is een cross in de streek”, begon hij na afloop zijn verhaal bij Sporza. “Ik had ook een goede verkenning van vier of vijf rondes. Zo wist ik waar op het parcours ik mijn positie moest verdedigen.”
“Het was zaak om telkens op kop te zitten vlak voor de zandpassages, om daarna rustig iedereen te laten terugkeren en vervolgens wat vast te zetten. Dat lukte aardig, maar als je weet dat zandman Laurens Sweeck komt aansluiten, dan wordt het moeilijk.”
Aerts was overigens niet bang om het in de sprint op te nemen tegen zijn snelle landgenoot. “Ik durf wel te sprinten tegen Laurens. In Otegem (waar Aerts wist te winnen, red.) lukte dat nog, maar dan moet je wel in zijn wiel de weg op draaien. Dat lukte nu niet.”
Eli Iserbyt – foto: Cor Vos
Eli Iserbyt: “Moeilijk rondje om iemand eraf te rijden”
Een andere Belg, Eli Iserbyt, liet zich in Lille ook van zijn beste kant zien. De renner van Pauwels Sauzen-Cibel Clementines nam het initiatief in de laatste ronde, maar slaagde er niet in om de snellere Sweeck uit het wiel te rijden. “Ik voelde me wel goed. Mijn start was ook heel goed en dat is ook belangrijk. Het is een moeilijk rondje om iemand eraf te rijden.”
“Geen enkele renner bleek in staat om twee ronden volle bak te rijden. Op de lange rechte stukken is het ook heel moeilijk om op kop te rijden. Bovendien zijn de zandstroken niet lang genoeg om het verschil te maken. Dan krijg je een tactische wedstrijd.”
“Het is wel jammer van mijn sprint. Ik heb moeite om hoge wattages te halen in de spurt. Ik koos er dan ook voor om als eerste aan de zandstroken te beginnen. Ik hoopte zo met twintig, misschien dertig meter voorsprong de laatste rechte lijn op te draaien, maar dat zat er niet in. Maar, mijn hoofddoel was om de leiding in de X2O Trofee te behouden. Dat is gelukt.”
EENDAG 
