Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tom Dumoulin moest smeken om kiwi in plaats van appel te mogen eten
Het leven in een keurslijf was niks voor Tom Dumoulin. Na zijn succesjaar 2017, waarin de Limburger o.a. de Giro d’Italia won, ging het mis voor hem. “Tot het eten aan toe werd ineens alles voor mij bepaald. Daar kon ik niet mee omgaan”, vertelde Dumoulin in een groot interview met het Limburgse Chapeau Magazine.
“Ik weet nog dat ik op een hoogtestage in Sierra Nevada zat”, zegt Dumoulin in het interview in het voorjaarsnummer van Chapeau. “We moesten daar zelf koken. Een jaar eerder waren we bij de ploeg al met menu’s begonnen die door een diëtist werden samengesteld. Er werd voor ons uitgerekend wat we moesten eten. Of eigenlijk wat we verbranden op een dag en wat we vervolgens dus ook weer moesten bij eten. En dat werd gegoten in menu’s door de diëtist”
De verzorger die mee was op zo’n trainingskamp deed dan de boodschappen. Hij haalde precies de ingrediënten die nodig waren voor dat menu. “Maar verdomme, op een dag stond er een appel op het menu. Maar ik wilde een kiwi. Dan mocht die verzorger geen kiwi halen in de supermarkt. Ik zei, wat maakt het nu uit of het nou een appel of een kiwi is?”
“Toen raakte ik eerst in discussie met de verzorger. Vervolgens had ik een discussie met de diëtist op afstand. En toen hadden we een videocall met een hele groep. Zat ik als een van de beste wielrenners in een call te smeken of ik alsjeblieft een kiwi mochten eten in plaats van een appel.”
Dumoulin vroeg zichzelf af waar het is misgegaan dat hij in deze situatie was beland. “Het was niet dat ik onprofessioneel met voeding bezig was. Nee, ik denk dat ik juist degene was die er het meest mee bezig was. Ik las allemaal onderzoeken en wilde overal alles van weten. Door al die wetenschap was ik vaak ook de moeilijke jongen.”
Keurslijf
“Dat leven in een keurslijf was gewoon niks voor mij. Ik stelde ook te lastige vragen. Op basis van de uren die je hebt gefietst en het gemiddelde wattage kun je berekenen hoeveel kilocalorieën je hebt verbrand. Dan weet je precies hoeveel je moet bij eten. Maar, in een afdaling trap ik niet en is het wattage dus een tijdlang nul. Ben ik dan niks aan het doen? Ik ben wel geconcentreerd aan het sturen. Mijn hartslag is vaak boven de honderd, omdat ik soms uit een bocht moet sprinten. Dus mijn verbranding gaat door maar die neemt de diëtist niet mee in hun berekeningen want op mijn tellertje staat dat ik 0 watt heb getrapt.”
“Met dat soort moeilijke vragen kon die diëtist helemaal niks. En als je het over de totaalverbranding hebt. Hoe weet die diëtist of ik ’s avonds op de bank lig of nog een uurtje met de hond wandel. Dat is nogal een verschil in verbranding.”
“Als er zoveel factoren invloed hebben op die berekening, dan heeft het ook geen zin om dat te gaan uitrekenen. Hoe kan een diëtist mij dan gaan vertellen dat ik een klein stukje van mijn brood moet afbreken omdat ik anders te veel calorieën neem. Ik werd er gek van wanneer die vragen en onbeantwoord bleven. En dat ik dacht, we zijn gewoon met z’n allen de hele boel aan het ridiculiseren. Het slaat nergens meer op.”
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een interview met Tom Dumoulin over zijn band met het gravelen. Nu hij gestopt is als prof, doet hij veel andere dingen. In 2025 gaat hij voor het eerst Unbound Gravel rijden en wij gingen op pad met Dumoulin en Adne Koster om te praten over hun liefde voor de fiets, de koers, en hun voorbereiding op Unbound. Pre-order jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
En om eerlijk te zijn heeft hij ook gelijk, als ze doen alsof er geen energieverbruik is in een afdaling dan zijn ze gewoon redelijk dom aan het tellen. Zelfs zonder de inspanning van het sturen verbruikt je lichaam op dat moment nog enorm veel door de eerdere inspanning, dat is geen lamp die je aan of uitzet maar eerder een machine die moet uitlopen. Idem met een stukje brood niet opeten, dat is toch gatachterlijke regelneverij die op niets slaat, doen ze dan ook eerst een samenstellingsanalyse om zeker te zijn dat de hoeveelheid vet, suiker, etc... gekend is want anders is het gewoon interessant doen om interessant te doen. Idem voor de appel als dat zo belangrijk is, niet elke appel is immers hetzelfde...
Dat gezegd hebbende: ik ken geen dietist of wetenschapper die zelf niet de beperkingen van zijn werk kan benoemen. Kan me daarom ook maar moeilijk voorstellen dat ze bij Jumbo écht tot de eerste en laatste hap alles regelen. Want die cijfers zijn natuurlijk nooit exacte wetenschap.
Als dat wél zo gebeurde, dan snap ik Dumoulin wel. Dat is niet alleen ridicuul, maar grappig genoeg juist best onprofessioneel.
Wie eet er trouwens liever een kiwi dan een appel? En wat voor zeikerd ben je als je daarover gaat zeuren in een meeting. Eet gewoon die appel en bel de diëtist op om te vragen of hij/zij de volgende keer kiwi's op het menu wilt zetten (desnoods stuur je de diëtist een gesigneerd shirt voor zijn/haar zoonte toe).
degenkolb, dumoulin, matthews, arensman, kragh andersen, bol, leknessund, dainese, kelderman, barguil,.... de ene zakte al wat verder weg dan de andere, sommigen bleven min of meer op niveau, maar ze hadden allemaal hun allerbeste seizoen bij sunweb/dsm/...
opvallend is dat degenen die nog wel serieuze progressie maakten of toch hun beste jaar later hadden (benoot, hindley, storer, hirschi) allemaal in hetzelfde jaar (2021) vertrokken
Sowieso het zijn boek lezen verstandig voor een stukje context.
Dus oud nieuws inderdaad.
Ik kan me voostellen dat dit per renner en per ploeg verschillend is. Om nog maar te zwijgen van waar je in het seizoen je zit of welke voorbereiding je doet op dat moment.
Ik zag laatst een dag uit de training van Evenepoel. Die telde wel alle calorieën bij elkaar op aan het eind van de dag en trok daar de verbruikte energie weer van af. Het is ff wat extra werk maar leek me geen onmogelijk regiem.
Daarnaast één corona jaar, één jaar met 19 koersdagen en alle vrijheid om naar de olympische tijdrit toe te leven, en tenslotte nog een half seizoen met een 'vakantie' voorbereiding met Bouwman in Colombia op de Giro. Ik weet niet of er ooit een renner is geweest die in twee jaar zoveel vrijheid heeft gekend als Dumoulin van die ploeg kreeg.