Tom Dumoulin kijkt tot Tokio: “Het voelt nu goed en ik heb er heel veel zin in”
Tot Tokio, verder kijkt Tom Dumoulin voorlopig niet. De Olympische Spelen en het herwonnen plezier zijn de reden dat hij na vier maanden terugkeert als profwielrenner.
“Als de Olympische Spelen volgend jaar waren, had ik misschien iets meer tijd genomen om een beslissing te nemen”, klinkt Dumoulin eerlijk. Vandaag stond hij de pers te woord naar aanleiding van zijn besluit weer om zijn wielerloopbaan te hervatten. “Maar die Spelen komen eraan en ik zou het mezelf verweten hebben als ik er later op terugkijk en het niet geprobeerd heb.”
“Soms moet je ook ergens voor durven gaan. Het voelt nu goed en ik heb er heel veel zin in. En whatever happens, happens. Zo sta ik er op dit moment in. Het allerliefste wat ik nu wil, is mij voorbereiden op de Spelen en daar voor het hoogst haalbare gaan.”
De olympische tijdrit is al op 24 juli. Tot welke prestatie is de 30-jarige Limburger met zo’n korte voorbereidingstijd in staat? Hij vraagt het zichzelf ook af. “Ik zou dit project niet hebben aangepakt als ik niet overtuigd was daar heel goed te kunnen presteren. Ik denk nog altijd het talent, de benen, de wilskracht en de mentale weerbaarheid heb om daar heel goed te presteren. Of het lukt is een tweede, maar ik hoop van wel.”
Ronde van Zwitserland
De eerste wedstrijd waar Dumoulin weer namens Jumbo-Visma aan de start zal verschijnen is de Ronde van Zwitserland, die begint op 6 juni. “In de Ronde van Zwitserland ga ik mijzelf in de tijdritten testen op alle fronten: voorbereiding, materiaal, benen, hoofd. Alles! Ik vind het gewoon heel mooi om weer naar Zwitserland te gaan. Ik ga een heel korte voorbereidingstijd hebben, maar ik hoop daar wel weer lesjes mee te nemen, die ik kan gebruiken tijdens de NK’s en de Olympische Spelen.”
Hij weet dus blijkbaar na al die maanden nog steeds niet wat hij volgend jaar wil. Jumbo is op dit moment al volop bezig met de slectie voor volgend seizoen, en het wel/niet doorgaan van Dumoulin heeft flink wat invloed op wat er mogelijk is op de budget en versterkingen. Stel dat hij na de OS besluit er toch een punt achter te zetten, wat me niet onwaarschijnlijk lijkt. Dan komt er opeens een plekje en veel budget vrij. Maar tegen die tijd zijn alle goede renners al weg..
Als hij dat niet wil zijn er een paar opties:
- Of hij levert zijn contract in
- Of hij gaat akkoord met een sterk verminderd contract.
- Of hij gaat weer op onbetaald verlof net zoals de afgelopen maanden.
Wat het ook wordt, je moet het als ploeg wel nu al weten. Puur omdat het verregaande gevolgen heeft voor de mogelijke invulling voor volgend seizoen.
Het zou me wel verbazen als ze dat naar buiten zouden brengen...
Enerzijds de publiciteitswaarde van Dumoulin. Daarvoor hoef je alleen maar de bombarie waarmee de pers op zijn come-back reageerde als graadmeter te gebruiken.
Anderzijds of Dumoulin als persoon en renner überhaupt wel in het TJV concept past.
Ook uit dit interview blijkt dat Tom weer zijn eigen plan trekt, en dat TJV achter de feiten aan loopt. In en buiten de koers blijkt hij moeilijk te controleren, tot frustratie van zijn ploegmaats en begeleiding.
Wil je die verhouding nog enigszins rechttrekken, dan moet je hem niet nog meer zijn eigen koers laten varen.
Zwitserland doet hij nu feitelijk als voorbereiding op de OS. TJV mag dus even de training verzorgen alvorens hij het echte werk voor een andere ‘opdrachtgever’ gaat verrichten.
Ik zou als TJV eisen dat hij daarna tenminste nog de Vuelta voor zijn echte broodheer gaat fietsen.
Het feit dat Tom met onbetaald verlof is gegaan terwijl hij zich misschien ook "ziek" had kunnen melden met een burnout. Het feit dat Tom overkomt als een intelligente en beschaafde kerel, die niet puur voor het geld lijkt te fietsen maar voor voldoening. Het feit dat TJV ook loyaal blijft en Tom de ruimte geeft (wederzijds belang overigens) om bedenktijd te nemen. En misschien wel het belangrijkste, dat de druk ook wel wordt ingegeven door het gigantische salaris wat hij kreeg (verwachtingen van buitenaf, verwachtingen van binnen de ploeg, eigen verwachtingen).
Ik zou er niet raar van op kijken als ook daar gewoon over is gesproken en Tom flink wat water bij de wijn heeft gedaan, maar dat er bij TJV niet zo in het openbaar over geld gepraat / geklaagd wordt als in sommige andere ploegen.
Anders loopt het op dezelfde manier af als bijvoorbeeld Lieuwe Westra, waarmee ik toch flink wat parallellen zie. Die prostitueerde zichzelf ook als zijn uitgemergelde alter-ego en dat gaat goed zolang het goed gaat. En dan begint de miserie.
De parallel Tom-Lieuwe is vergezocht, en ook niet zo’n beetje. Zeg maar gerust Landslide vergezocht.
Het gaat wel degelijk deels om TJV, temeer omdat Tom een verleden heeft in eigenbelang voor ploegbelang laten prevaleren. Dan mag je als ploeg gerust een ‘tot hier en niet verder’ clausule inbouwen.
Stel je voor dat TJV het contract van elke renner ‘met zichzelf’ respecteert. Dan krijg je een totale chaos van verwende nesten die naar eigen willekeur hun wieleragenda, inclusief sabbaticals, gaan samenstellen.
TJV moet alleen uitkijken voor de precedent werking n.a.v dit akkoord met Tom.
Andere TJV renners, met enig palmares, kunnen nu ook zomaar een eigen agenda gaan presenteren.
Vraag me sowieso af hoe Toms ploeggenoten op dit nieuws hebben gereageerd. Betwijfel of ze staan te juichen voor een renner die overduidelijk zijn eigen belang boven dat van de ploeg plaatst.
Wordt het een gouden of een ijzeren, meneer Plugge zit met zijn vingers tussen de deur en probeert van een drol een gebakje te maken. Wat maakt het uit, als Dumoulin het maar zijn zin heeft.