Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tom Dumoulin met andere mindset in 2022: “Het besef is er dat ik een heel bijzonder talent heb”
Tom Dumoulin is, na een periode vol twijfels, weer helemaal klaar om te schitteren als wielrenner. In een uitgebreid en openhartig interview met het Algemeen Dagblad blikt de Nederlander terug op een veelbewogen jaar, maar kijkt ook alvast vooruit naar 2022. “In training of voeding of weet ik veel wat ga ik niet zoveel anders doen. Daar zit mijn winst niet. Het is vooral een andere state of mind”, klinkt het.
Dumoulin is ook aan het einde van 2021 bijzonder openhartig als het gaat over de voorbije periode en zijn mentale problemen. De winnaar van de Giro d’Italia 2017 was lange tijd op zoek naar zichzelf. 2021 was op sportief vlak misschien niet het beste jaar uit zijn carrière, maar was om andere redenen wel zeer leerzaam, zo laat Dumoulin weten. “Dit jaar is veel waardevoller geweest voor mij.”
“Het is een speciaal en bijzonder jaar geweest, op meerdere vlakken. Niet te vergelijken met 2017, wat op prestatieniveau een topjaar was. 2019 en 2020 hebben me ook veel opgeleverd, maar waren geen leuke jaren. Dit jaar heb ik als heel leuk ervaren. Het gevoel van vrijheid. Niks moet, alles mag in de maanden februari, maart en april. Dat heb ik als geweldig ervaren. Ik heb mogen beleven hoe het is om helemaal geen wielrenner te zijn.”
En toch begon het al vrij snel weer te kriebelen bij Dumoulin, die zijn rentree van extra elan wist te voorzien door een zilveren medaille te pakken op de Olympische Spelen in Tokio. De inmiddels 31-jarige renner van Jumbo-Visma zal zich volgend seizoen weer richten op het rijden van een algemeen klassement in een grote ronde. Om welke grote ronde het gaat, dat is nog niet duidelijk, maar Dumoulin kijkt weer uit om zichzelf pijn te doen over drie weken.
“Deze uitdaging ga ik nooit meer vinden in de rest van mijn leven”
“Ik ben wel benieuwd waar ik nu sta tussen de grote mannen in rondes. Dat is het gevoel wat ik nog één keer wil ervaren. Ik wil gewoon weer eens een keer een grote ronde rijden. Mezelf daar volle bak zo goed mogelijk op voorbereiden. En dan kijken waar het schip strandt zonder daar verwachtingen aan te hangen. Er zullen altijd verwachtingen zijn, maar dat is ook niet waarom ik ben gestopt of waarom ik een pauze heb genomen.”
Dumoulin kijkt nu anders naar zichzelf. “In training of voeding of weet ik veel wat ga ik niet zoveel anders doen. Daar zit mijn winst niet. Het is vooral een andere state of mind. Het besef dat ik een heel bijzonder talent heb. Dat ik het mega uitdagend en gaaf vind om daar alles proberen uit te halen. Op dit moment in mijn leven. Vaak geeft me dat ook heel veel plezier. Soms niet. Maar die uitdaging ga ik nooit meer in de rest van mijn leven vinden.”
“Ik vond het fantastisch toen ik even pauze had, met de hond ging wandelen en de bladeren in de tuin op ging ruimen. Dat kan ik misschien nog wel vijftig jaar doen. Deze uitdaging in mijn leven komt nooit meer terug.”
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een interview met Tom Dumoulin over zijn band met het gravelen. Nu hij gestopt is als prof, doet hij veel andere dingen. In 2025 gaat hij voor het eerst Unbound Gravel rijden en wij gingen op pad met Dumoulin en Adne Koster om te praten over hun liefde voor de fiets, de koers, en hun voorbereiding op Unbound. Pre-order jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Wat ik wel hoor is dat hij beseft dat hij een heel bijzonder kunstje kan, wat tevens ook tijdelijk is. En waarbij hij heeft beseft dat het kunstje ook heel leuk is om te doen, mits je de juiste mindset hebt om alles te kunnen blijven plaatsen, waarderen en relativeren.
Ik denk dat hij uiteindelijk stopt zodra hij beseft / vindt dat zijn kunstje niet meer bijzonder genoeg is. Dat hij ofwel gewoon niet meer mee kan met de besten, ofwel dat hij opnieuw in de sleur uitkomt van het moeten presteren voor anderen ipv voor zichzelf.
Van mij mag hij nog jaren blijven fietsen. Mooie coureur, geen 13 in een dozijn renner, prachtige interviews en ook heel vaak een prachtig kijkje in de ziel van een wielrenner. En wie weet na volgend jaar wel de switch naar het klassieke werk... dat zou ik zelf wel erg mooi vinden.
In topsport (maar bv. ook in het ondernemerschap) werkt dat vaak meer tegen je dan dat het je helpt.
Verder lijkt het me wel een sympathieke kerel die ik wel nog eens wil zien meeknokken voor eindwinst in een grote ronde.
In 2018 voor de malaise begon, was hij met zijn prestaties in achtereenvolgens de Giro, de Tour en op het WK toch fenomenaal. De grote zege ontbrak toen en daardoor blijft dat jaar misschien wat onderschat, maar de potentie om grootse prestaties te leveren zit toch in hem.
En kennelijk begint het nu weer te kriebelen dat hij ervoor wil gaan, kijken waar hij staat of podium rijden. Persé winnen schijnt hij niet te zeggen.
En dan dat ik besef dat ik bijzondere gave heb. Ofwel moet ik er nu het nog kan gebruik van maken.
Ik zie hem graag presteren en hoop dat hij nog eens een kunstje opvoert.
Maar alles wat aan info hij geeft komt mij eerder over als kwetsbaar zodra het even niet gaat. Hoe zal dan de state of mind zijn?
Hoe kan een team de voorbereidingen voor het seizoen plannen met zo'n "onbetrouwbare" renner, van wie je nooit weet of hij niet aftreedt omdat hij moe is (Vuelta 2020 als voorbeeld) of omdat hij gewoon fietsen niet meer leuk vindt? Ik zal zeer verrast zijn als TD deel uitmaakt van het team voor de Tour van 2022.
Misschien is mijn mening een beetje hard, maar als ik het vergelijk met Primoz ... precies het tegenovergestelde. Hij valt, staat op, gaat verder, hij geeft nooit op. Toen hij bij TJV aankwam, presenteerde hij een plan dat hij de 2020 Tour wil winnen. Dat lukte hem echt bijna, en bovendien scoorde hij een pak overwinningen... En het doel is nu steeds hetzelfde. Tour overwining en winnen, winnen .... Hja, een kampioen van hiel tot hoofd....
Maar goed, misschien heb ik het ook verkeerd, dus ik sta steeds nog open voor positive verrassingen ook van TD....
Weerbaarheid en persoonlijk leiderschap is uitermate belangrijk. Die mannen en vrouwen kunnen allemaal verschrikkelijk hard fietsen lichamelijk zijn ze top, psychisch/mentaal krijg je door groei in ervaring/ leeftijd.
Dumoulin, mooi dat jejezelf weer hervonden hebt. Heel veel succes!
fantastische renner, fantastisch persoon en hij verdient bij uitstek een biografie als hij dalijk zijn ontdekkingstocht voortzet, zonder fiets.
Juist die kwetsbaarheid, die twijfels, die onzekerheid.. maken voor mij de renner Tom Dumoulin.
Dat natte ding in het midden van de stad, is dat eigenlijk dezelfde als die ik in Luik zag?
Aan de ene kant denk ik dat zijn "onbetrouwbaar" dichter bij "twijfelachtig" ligt, maar ik ben het ermee eens dat dit een uitdaging is voor het ploeg.
Sander Kleiker zei onlags in Avond Gasten, dat Tom als schaduwkopman naar Tour moet. Als ik het goed heb begrepen, zou en wil Tom dan maar één grote ronde rijden.
Primoz en Tom zijn nu volgens Tom goede vrienden, en beiden zien het als een avontuur. Zou het met allebei leuken? Ik wil het, maar ik twijfel.
Ik vrees dat de handdooek gooien dichterbij is dan we willen erkennen.
Emotioneel ben ik geneigd zijn contract verlengd te zien en hem alle tijd te geven om kleine stapjes te zetten en vooruit te kijken naar de Tour in 2023 of 2024. Maar, hij verdient volgens l´Equipe 1,8 miljoen euro. Voor dit geld kun ploeg 3-4 jonge talenten of ervarene knechten aantrekken.
Al wat ik in het interview lees komt bij mij er op neer dat het zijn laatste seizoen is bij JV, en daarmee gepaard gaande een kans om bv een Giro te rijden.
In de kern van de Vlaamse klassiekers zal hij zeker geen plaats hebben en in de TDF ook niet, de ervaring van 2020 in de tour en zijn sabbat, (in de steek laten), net voor het Vlaamse seizoen zullen de kopmannen zeker niet vergeten zijn, remember hoe hij WVA zou steunen in de klassiekers.
Ik heb geen oranje bril, mag Team Jumbo Visma omdat ze Primoz de kans gaven, en kan de vreugde voelen bei overwinningen van Primoz of Wout voor Jumbo en ik voelde hetzelfde toen Kooi of van Dijke in Kroatië won of toen Vingegaard Coppi&Bartali won.
Ik waardeer andere renners omdat ze bijdragen aan het teamsucces (Gesing, Tony Martin, ....).
In deze context en met een nieuwe mindset zal misschien Dumoulin met zijn onzekerheid niet zo'n storende factor blijken te zijn als in het verleden.
En daarom , ze mogen er maar acht meenemen en dat zullen stuk voor stuk renners zijn met de juiste mindset, één voor allen en allen voor één.
En daarom denk ik dat TD geen kans maakt op een selectie voor de TDF, ps al eens bekeken wie er allemaal staat te drummen om mee te kunnen naar de tour, mss eens interessant om eens een provisoire ploeg op te stellen.
Roglic, Vingegaard, Van Aert, Teunissen, Kruijswijk, Dennis, Benoot, Affini, Kuss, Gesink, Oomen, Laporte, Van Der Sande, oei oei, dat zijn er al 13, begin maar te schrappen.
Enig verschil is dat niemand de moeite neemt mij te interviewen.
Hoe weet je dit? Ze zeiden dat het onbetaald verlof was. Ik vind het erg raar.
Stel Pogacar gaat op zijn snufferd in de tour en valt uit of is niet meer fris..
Dan kan er als alles meezit zomaar een heel JumboVisma podium staan in Parijs..de volgorde maakt me dan nog niet zoveel uit..
We zullen zien maar Tom du Moulin is gewoon een wereldtopper
Maar verder heeft JumboVisma goud in handen
Daarnaast denk ik dat de leiding van TJV als geen ander kan beoordelen hoe het met de betrouwbaarheid van Dumoulin gesteld is.
Tot slot ben ik erg benieuwd wat Dumouling in het klassieke werk zou kunnen bereiken wanneer hij zich daar een jaar op toelegt. Laat hem een klassiek voorjaar rijden met daarnaast een focus op tijdritten in kleine rondes en en/of een grand-tour. Wellicht een WK wanneer het parcours hem ligt.
Los daarvan moet hij eindelijk dat kampioens ego loslaten. Hij heeft in het verleden wereldresultaten neergezet en dat speelt hem nu parten. Hij lijkt niet te kunnen accepteren dat hij niet meer de beste is of met de besten meekan. Daarop reageert hij wispelturig en vaak nogal kinderachtig zoals in die docu over de Tour van Jumbo Visma.
Tabula rasa dus en vol voor de Giro gaan. Hij wordt tenslotte ook als kopman betaald.
Hij is mentaal nogal beperkt en dat zal door een wandelingetje met de hond of wat blad opruimen niet veranderen (heel veel mensen doen dit en nog heel veel meer huidhoudelijke taken trouwens in combinatie met een fulltime job).
Hij komt steeds meer over als een persoon die alleen voor zichzelf koerst en alleen wat wil bewijzen om zichzelf nog enigszins in de spiegel aan te kunnen kijken.
Het zou hem veel meer sieren dat hij had gezegd te willen gaan werken voor zijn team en van hieruit verder kijken. Als team ga je zo'n onzeker persoon toch ook niet als kopman uitspelen als je zoveel andere renners hebt die het al hebben laten zien en mentaal wel sterk zijn