Tom Boonen: “Pogacar heeft potentieel om grotere erelijst dan Merckx bij elkaar te fietsen”
In de populaire VRT-podcast Wielerclub Wattage sneed host Ruben Van Gucht afgelopen week een boeiende discussie aan. Hij wierp de vraag op of Tadej Pogacar ooit Eddy Merckx van de troon zou kunnen stoten als beste renner aller tijden? Met name ex-renners Tom Boonen en Jan Bakelants waren overtuigd.
Met zijn tweede Ronde van Vlaanderen heeft Pogacar nu al acht monumenten binnen, met daarbij ook drie eindzeges in de Tour de France en een wereldtitel. En dat terwijl de Sloveen nog altijd maar 26 is.
Op die leeftijd komt in het verleden alleen Eddy Merckx in de buurt. De Kannibaal had op z’n 26e al tien monumenten, twee wereldtitels en evenveel Tourzeges op zijn erelijst staan. Uiteindelijk zou hij uitkomen op 19 monumenten, drie wereldtitels en elf grote rondes.
“Wat Pogacar ook doet, het klopt altijd”, zegt Jan Bakelants. “Pogacar wint eigenlijk overal. Hij zou het zichzelf nog veel gemakkelijker kunnen maken door enkel koersen te rijden waar hij zeker zou winnen zoals de Ronde van Catalonië, de Ronde van het Baskenland, Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico. Maar dat vindt Pogacar niet uitdagend genoeg. Hij wil tegen renners rijden op omlopen die hem veel minder liggen.”
Boonen is overtuigd, oude garde niet
Boonen gaat nog een stapje verder: “Pogacar heeft het potentieel heeft om een grotere erelijst bij elkaar te fietsen dan Merckx. Die tijden zijn natuurlijk niet te vergelijken. Het speelt bijvoorbeeld in Pogacars voordeel dat renners zich nu opsplitsen, sommigen focussen op klassiekers, anderen op rittenkoersen. Maar Pogacar gaat alle wedstrijden rijden. Hij kan de Vlaamse klassiekers winnen en zal zondag misschien ook Parijs-Roubaix winnen. Ik heb dat nog nooit gezien. Al heb ik Eddy Merckx natuurlijk nooit weten rijden.”
De iets oudere analisten in het panel, Dirk De Wolf en Mark Uytterhoeven, gingen niet akkoord met die stelling. “Zelfs al heeft Pogacar het potentieel, hij zal nooit aan de erelijst van Merckx geraken”, aldus Uytterhoeven.
Pogacar gaat ook geen jaren en jaren meer op dit niveau blijven presteren, hij was al heel jong top.
Wat je wel kan zeggen, is dat het wielrennen nu professioneler is geworden en dat de waarde van zijn zeges hoger ligt.
Lijkt mij in ieder geval dus wel eentje van de allergrootsten, in het rijtje met Merckx, Hinault en Coppi die elk in hun tijdperk zeer dominant waren.
Rijdt totdat het tegendeel bewezen wordt wel schoon.
En wint overal in de tijd van hyperspecialisatie en ploegentactiek.
Vroeger was het vaak genoeg om gewoon de sterkste te zijn.
Of hij Roubaix wint weet ik niet maar verwacht dat hij eind van dit jaar op 10 monumenten, 2 wereldtitels en 5 grote rondes staat.
Als hij dat tempo volhoudt dan staat hij als hij 30 is toch aardig in de buurt.
En wat is schoon, is slechts een kwestie van definitie wat je onder schoon cq doping verstaat. Je van onder tot boven volproppen met niet-lichaamseigen ketonen en voedingssupplementen, aan de monoxide gaan liggen of in een zgn hoogtetent tukken op zeeniveau... you name it. Dat Merckx een paar keer gepakt is, wil nog niet zeggen dat hij zijn hele carrière 'gedoped' rond gereden zou hebben. De doping in zijn tijd zal bovendien wel minder prestatiebevorderend zijn geweest als wat thans allemaal mogelijk is.
Merckx was een andere periode en tijdsgeest. Sowieso lastig te vergelijken qua van alles en nog wat. Als je iig ziet wat Merckx allemaal gewonnen heeft, zie PCS, dan heeft Pogi nog wel ff te gaan.
Pogacar is een legende in de huidige tijd.
Het grote verschil is toch wel de concurrentie niet alleen maar Belgen, Nederlanders, Fransen en Italianen + de specialisatie van het huidige wielrennen. Als je nu ziet hoe ver men is met voeding en specifieke trainingen, om er dan nog bovenuit te steken. Alle grote rondes kunnen winnen, meerdaagse koersen kunnen winnen, WK's kunnen winnen, alle monumenten kunnen winnen. Merckx was een fenomeen maar Pogacar is de buitenaardse.
Maarrruh, vorig week ging MvdP nog hands down de ronde winnen...
Dat hele 'schoon' is natuurlijk een volkomen non-argument, wielrenners gaan letterlijk tot het randje waar ze gaan kunnen, je rijdt tegen zij die het ook doen, in de regel. Zeker bovenin.
Onvergelijkbaar met de jaren waarin de EPO met zijn broertjes en zusjes kwamen opdagen.
Is alleen de vraag of hij het ook zolang volhoudt. Sagan kwam ook hard met veel overwinningen en monumenten en 3 wereldtitels op rij tot hij het plezier verloor.
Allemaal onderhevig aan ontelbare keren te "als"-en. En als hij 1x verkeerd valt, kan het einde carrière zijn. Of dat nu van de fiets of door de mand gaat zijn.