Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Timo Kielich klopt Deense opponent na razendspannende ontknoping in Antwerp Port Epic
Timo Kielich heeft de Antwerp Port Epic op zijn erelijst bijgeschreven. De Belg van Alpecin-Deceuninck was na een spannende wedstrijd en finale net iets sneller dan Rasmus Bøgh Wallin in de sprint. De twee renners wisten nipt uit de greep te blijven van een achtervolgende groep, aangevoerd door Tim Merlier, die de sprint om plek drie naar zijn hand wist te zetten.
Met 24 kilometer kasseien en 34 kilometer over onverharde wegen, is de Antwerp Port Epic een van de meest interessante 1.1-koersen op de wielerkalender. Ook dit jaar zou het rond de Antwerpse haven een strijd worden om U tegen te zeggen – zo was toch de verwachting – want er stonden op Pinkstermaandag maar liefst acht WorldTeams aan de start. Een record.
Voor de start was het uitkijken naar toptalent Tibor Del Grosso, de altijd gevaarlijke Taco van der Hoorn, zijn razendsnelle Eritrese ploeggenoot Biniam Girmay, Europees kampioen en kersvers Brussels Cycling Classic-winnaar Tim Merlier en Arnaud De Lie. De Belgisch kampioen was aanvankelijk niet voorzien voor de onverharde wedstrijd, maar Lotto besloot hem in extremis toch op te stellen.
Stress zorgt voor valpartijen, opgave De Lie en herstart
De vlucht van de dag kwam al snel tot stand en bestond uit de volgende vier renners: Timo de Jong (VolkerWessels), Tuur Dens (Team Flanders-Baloise), Filip Maciejuk (Bahrain Victorious) en Valentin Retailleau (TotalEnergies). Dit viertal reed een maximale voorsprong bijeen van een kleine vier minuten, maar in het peloton werd er zeker niet gekeuveld. Het tempo lag onverminderd hoog en dit leidde tot de nodige nervositeit en – helaas – ook chaos.
De vier vluchters in beeld – foto: Cor Vos
De wedstrijd werd onderweg opgeschrikt door enkele valpartijen, met opgaves van Sam Welsford en Arnaud De Lie tot gevolg. Waar de Australische sprinter van Red Bull-BORA-hansgrohe al vroeg in de wedstrijd tegen de vlakte ging, kwam de snelle Belg nog voor half koers ten val. De kopman van Lotto knalde op een paaltje, probeerde nog verder te rijden, maar had te veel last van zijn rechterarm/pols en stapte in de ambulance.
En daar bleef het niet bij, want niet veel later was er opnieuw commotie. Een groot deel van het peloton reed verkeerd bij een kruispunt en zo zag de organisatie zich genoodzaakt om de koers te neutraliseren. Na dit oponthoud werd de wedstrijd weer op gang geschoten voor de laatste tachtig kilometer. De drie koplopers – De Jong was letterlijk weggevallen van voren – verdedigden op dat moment nog een voorsprong van tweeënhalve minuut.
Dubbele pech voor Del Grosso
In het peloton was het na de herstart alle hens aan dek, want er werd slag om slinger gedemarreerd. Ook de grote namen lieten zich niet onbetuigd. Zo was Tibor Del Grosso zeer bedrijvig, maar moest zijn aanvalslust ook bekopen met een valpartij. De Nederlander dook op een van de gravelstroken in de gracht, maar de renner van Alpecin-Deceuninck zat ook razendsnel weer op zijn fiets.
Het peloton op een van de onverharde stroken – foto: Cor Vos
Del Grosso kreeg tot overmaat van ramp ook nog af te rekenen met materiaalpech, waardoor hij toch een jasje moest uitdoen om zijn plek in de voorste regionen weer in te nemen. Dit nam echter niet al te veel tijd in beslag en dit gaf Del Grosso de gelegenheid om op adem te komen en zijn koersgeweer te laden voor de finale. En de vluchters? Die werden inmiddels één voor één tot de orde geroepen. Maciejuk stribbelde het langst tegen, maar bleek ook een vogel voor de spreekwoordelijke kat.
Sterke Kielich steekt hand uit naar zege
De Pool werd bij het ingaan van de laatste veertig kilometer bij de lurven gegrepen: de finale kon nu echt beginnen. Alpecin-Deceuninck was duidelijk niet van plan om te wachten op een eventuele sprint en nam de koers resoluut in handen. Quinten Hermans gooide meerdere keren de knuppel in het hoenderhok, maar het was Timo Kielich die een veelbelovende bres wist te slaan, mede door voorbeeldig afstoppingswerk van zijn ploeggenoten.
Hierdoor liep de voorsprong van Kielich binnen een mum van tijd op richting de driekwart minuut. Soudal Quick-Step en Uno-X Mobilty roken het gevaar en sloegen de handen ineen in een poging om Kielich weer in te rekenen. Dit bleek zeker geen koud kunstje, want een sterke Kielich verweerde zich kranig, maar leek als eenling niet opgewassen tegen de vereende krachten in het peloton. Op acht kilometer van de finish, bedroeg zijn voorsprong nog vijftien seconden.
Timo Kielich reed een tijd alleen voorop – foto: Cor Vos
Bøgh Wallin maakt de sprong
Dit bleek voor een renner van Uno-X Mobility het sein om op de verrassing te spelen en het over een aanvallende boeg te gooien. Zijn naam? Rasmus Bøgh Wallin. De 29-jarige Deen maakte met succes de sprong en zo waren er plots twee koplopers. Konden zij dan uit de greep blijven van de achtervolgers? Door een valpartij van onder meer Gil Gelders was de samenwerking daar even zoek en zo liep de voorsprong van de twee toch weer wat op.
Dit bleek een beslissend moment in de finale, want ploegen als Intermarché-Wanty en XDS Astana bleken niet bij machte om het laatste gaatje nog te dichten. We kregen zo geen spurt met een uitgedunde groep, maar een sprint-à-deux om de zege. Het werd een bijzonder spannende en zeer nipte sprint, waarin Kielich met een ultieme jump aan het langste eind wist te trekken. Bøgh Wallin kwam net tekort en werd dus tweede, de sprint om plek drie bleek een prooi voor Merlier. Laurenz Rex en Del Grosso maakten de top-5 vol.
Bøgh Wallin zoekt steun bij Kielich – foto: Cor Vos
Voor de 25-jarige Kielich is het de derde profoverwinning uit zijn carrière. De Belg treedt verder in de voetsporen van zijn ploeggenoten Gianni Vermeersch (2020), Mathieu van der Poel (2021) en Dries De Bondt (2023), die de voorbije jaren eveneens succesvol waren in de Antwerp Port Epic.
EENDAG 
En geen sprint betekent vaak een mooiere koers