Timo Kielich dacht tijdens overwinningstocht in Antwerp Port Epic aan geblesseerde ploeggenoot
Video Een jaar nadat hij in Nederland de Volta NXT Classic op zijn naam schreef, heeft Timo Kielich ook in de Antwerp Port Epic mogen juichen. De 25-jarige pion van Alpecin-Deceuninck is pas aan zijn tweede jaar op WorldTour-niveau bezig, maar heeft een neusje voor het kiezen van het juiste moment. “En als ex-crosser ligt zo’n gravelkoers me sowieso”, legt Kielich uit aan WielerFlits.
Kielich wordt voor 2026 genoemd in het kamp van Visma | Lease a Bike, maar in de Antwerp Port Epic kreeg hij nog alle steun van zijn ploeggenoten van Alpecin-Deceuninck. Toen hij zijn beslissende aanval inzette op een dertigtal kilometer van de aankomst, schoten onder andere Tibor Del Grosso, Quinten Hermans, Laurens Sweeck en Stan Van Tricht naar voren om de aanvalspoging van de Limburger te beschermen.
“We zijn nooit in het defensief geraakt en hebben altijd aanvallend gekoerst. Het is zo’n typische koers waar je de sterkte van je ploeg heel goed kunt gebruiken. Ik viel aan op een dood moment. Ik kreeg en paar meter en dacht dat ik moest doorzetten. Vorig jaar heeft Juri Hollmann (een Duitse ploegmaat van Kielich, die toen pas in de slotkilometer terug werd genomen, red.) een beetje hetzelfde geprobeerd, en na zijn zware valpartij in de Giro d’Italia zat ik ermee in mijn hoofd. Ik heb veel aan hem gedacht toen ik voorop reed.”

Kielich won de Antwerp Port Epic na knap ploegwerk – foto: Cor Vos
Kielich koos daarmee niet de gemakkelijke weg. “Als je iemand bij je hebt, kun je toch gemakkelijker de benen stilhouden. In het begin waren er nog redelijk veel bochten en gravelstroken, waardoor je van bocht naar bocht kon rijden. Maar in de finale viel het toch tegen met meer lange rechte wegen, waar dan ook nog eens tegenwind stond. Het was mijn redding dat Rasmus Wallin bij me kwam. Hij kreeg er terug tempo in en mijn benen konden in het wiel terug een beetje ontspannen.”
Giro in de benen
Het tweede geheim van Kielich was zijn minutieuze voorbereiding. “Ik ken de Antwerp Port Epic als geen ander. Ik had hier al twee keer gereden (waarbij hij één keer op de dichtste ereplaats na Dries De Bondt eindigde, red.) en was voor de Giro nog eens komen verkennen. Als ex-crosser ligt zo’n gravelkoers me sowieso wel, het is iets waar ik elk jaar naar uit kijk en waar ik graag terugkom.”
Het is al een wonder dat hij zich nog voor de Port Epic kon opladen, na drie zware weken in Italië. “Gelukkig ben ik goed uit de Giro gekomen. Mijn eerste week was niet zo goed, maar in de laatste twee had ik terug het goede gevoel. Nu heb ik een week mezelf goed kunnen soigneren en nog wat kunnen trainen. Een beetje supercompensatie. Vorig jaar was dat compleet het omgekeerde, toen geraakte ik geen meter meer vooruit. Nu ga ik zelfs nog doortrekken tot de Baloise Belgium Tour en het BK, voor ik een beetje rust neem.”
Reacties zijn gesloten.