Thibau Nys: “Durf niet te zeggen dat ik ooit een klassieker op de weg kan winnen”
Interview Met hun succesvolle combinatie van wegwielrennen en veldrijden, inspireren Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Tom Pidcock ook een heel nieuwe generatie. De 21-jarige Thibau Nys toonde in het tricot van Lidl-Trek al dat hij ook ambities op de weg mag koesteren, maar staat vooral nog voor een grote ontdekkingstocht.
De Grote Prijs van het Kanton Aargau en de Ronde van Noorwegen zijn misschien niet de wedstrijden die het hardst in het oog springen, maar Nys toonde er vorige zomer wel indrukwekkende dingen. De jonge Balenaar heeft een straffe sprint bergop in de benen, en rekende na een lastige koers zo zelfs af met Marc Hirschi, Pello Bilbao en Benoit Cosnefroy. Het toont aan dat Nys meer is dan een sterke crosser alleen.
“Toch heb ik het gevoel dat ik op de weg nog niet weet tot wat ik in staat ben”, vertelt Nys. “Ik hoop dat ik mezelf daarin dit jaar kan verbazen en mijn grenzen weer kan verleggen. Misschien dat ik ervaar dat er heel veel mogelijk is, maar voorlopig is dat voor mij nog koffiedik kijken. Kan ik ooit een klassieker winnen? Dat durf ik niet te zeggen. En kan ik ooit een etappe winnen in een grote ronde? Misschien al iets sneller. Maar die lange termijn-doelen op de weg, dat is moeilijk om dat nu te zeggen. Terwijl ik in de cross al iets meer het gevoel heb gehad van: oké, dit is er mogelijk. Ik kan echt naar die wereldtop groeien voor een heel seizoen lang. Daar zit op dit moment al iets meer lijn in.”
Verschillende constructies
In 2023 liet Nys de grote klassiekers nog links liggen, om pas doelen te stellen vanaf de Ronde van Romandië, eind april. Daar houdt hij aan vast. Wil hij dan niet eens proeven van de klassiekers? “Dat zou kunnen. Ik zie mezelf nog heel lang in deze constructie te werk gaan, maar ik hoop het de komende jaren op verschillende manieren aan te pakken. Het kan bijvoorbeeld eens zijn dat ik na het WK veldrijden meteen doortrek naar de weg en pas later rust pak. Maar even goed kan ik al eens vroeger de cross in komen, en juist mijn wegseizoen meteen doortrekken naar de cross.”

Nys won al straffe koersen in 2023 – foto: Cor Vos
“Je kunt dat heel ruim opvatten en er zijn verschillende formules die voor mij kunnen werken. Misschien begin ik een keer net voor de kerstperiode en trek ik mijn seizoen dan door tot het WK, zoals Wout en Mathieu de afgelopen jaren het vaakst deden. Ik weet het nog niet goed, er zijn volgens mij heel veel mogelijkheden om de twee disciplines te blijven combineren. Ik start waarschijnlijk volgend crossseizoen gewoon terug zoals ik dit jaar heb gedaan. Maar het zou ook kunnen dat ik binnen twee crossseizoenen een maand later start. De hoeveelheid cross en weg zal altijd wel een beetje op deze manier verdeeld zijn, maar de periodes gaan meer verschillen.”
Geen Giro?
Komend wegseizoen wil Nys zijn sterke punch – die hem zijn twee profzeges en een Europese titel bij de beloften in 2021 opleverde – vooral blijven uitspelen. “Ik denk dat we daar al goed mee bezig zijn. Na het WK pak ik nog twee weken rust, en daarna heb ik een mooie opbouw naar de Ronde van Romandië. Daar wil ik ook meteen scoren. Daarna staat er nog niets vast. Ik verwacht een aantal rittenkoersen zoals de Rondes van Noorwegen en Hongarije te rijden, waar ik gewoon wil meedoen om te winnen. De Giro is ook nog een mogelijkheid, maar daar staar ik me niet blind op. Als het komt, dan komt het. Maar ik ga daar persoonlijk niet vanuit.”
De Vlaams-Brabander komt, via zijn vader Sven, natuurlijk uit de op en top Belgisch-Nederlandse crosswereld, maar daarom vindt hij de weg niet minder boeiend. “Bij Lidl-Trek is het heel leuk en heel professioneel. Maar ik kan er ook echt mezelf zijn. Het is serieus wanneer het serieus moet zijn, maar het is belangrijk dat er ook gelachen kan worden. Het is een leuke staf en rennersgroep om mee samen te werken. Dat maakt het leuk om te combineren met de kleinere crosswereld, waar je dan in Benidorm plots met drie in één mobilhome zit.”
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Hij is natuurlijk een stuk kleiner en lichter dan de gemiddelde klassieke renner, dus of hij op de weg een topper wordt, is zoals hij zelf zegt koffiedik kijken.
Gezien je zelf begon over wat Vlamingen lijken te vergeten, vergeet je zelf ook dat toen vader Nys probeerde op de weg door te breken, dat in een andere periode was, als je begrijpt wat ik bedoel. In 2002 eindigde hij 36 in Roubaix, na een lijst namen waar je een apotheek mee vult. Oh, en dat zelfde jaar kwam een zekere Hayman -een generatiegenoot van Nys- buiten tijd binnen. Diezelfde Hayman zou 14 jaar later Roubaix winnen. Jammer genoeg zou Nys sr. het na 3 pogingen begin jaren 2000, voor bekeken houden.
On topic: Of hij de pk's heeft om ooit de 250km+ wedstrijden te betwisten is voor iedereen koffiedik kijken, maar dat hij het potentieel heeft om een succesvolle wegcarrière uit te bouwen lijkt me duidelijk. Hij komt makkelijk een bergje over, en heeft en heel snedige sprint in huis, daarmee sta je er al beter voor dan de doorsnee profrenner.
Ik had hem graag eens zien starten in pakweg de Brabantse Pijl.
Dus 20-21 jarige Nys vergelijken met 20-21 jarige MvdP en WvA, lijkt me niet echt een faire vergelijking, gezien de twee heren het nooit tegen hun 8 jaar oudere zelf hebben moeten opnemen (of andere renners van dat kaliber... die bestonden gewoon niet) en de overige tegenstand is nu toch wel net wat meer getalenteerd (Iserbyt, Ronhaar, Nieuwenhuis, Vantourenhout... zet ik toch een niveau hoger dan Rob Peeters, Klaas Vantornout etc).
Ik denk eerlijk gezegd dat hij er niet zo heel ver van af zit, wat betreft piek niveau. Als je ziet hoe hij afgelopen weekend reed, of hoe hij de Koppenbergcross won. Hij mist wel de regelmaat die Wout en Mathieu toen al hadden. Maar dat kan nog komen. Wat hij dit seizoen al liet zien was in elk geval een pak beter dan wat Pidcock 4 jaar geleden liet zien.
Ik vind het alleen maar goed dat Nys zich niet blind staart aan het niveau van die 2: hij heeft zijn eigen niche en daar het maximale uithalen is ook fantastisch.
Op de weg zou Van Aert zijn eerste overwinningen pas als vierdejaars belofte behalen, terwijl Nys (die dit seizoen vierdejaars is) al een leuk CV bij elkaar gefietst heeft. Niet dat daarmee gezegd is dat hij het palmares van Van Aert zal evenaren. Alles hangt af van hoe hij zich de komende jaren doorontwikkelen zal. Maar ik zou niet weten waarom het winnen van klassiekers bij voorbaat uitgesloten zou moeten worden. Het is hooguit de vraag welke klassiekers hem het beste zullen liggen.
Ik herinner mij wel van DNA Nys dat zijn VO2 max toen 'maar' rond de 70 lag dus het lijkt mij straf dat die bij hem ooit een vdp niveau zal aannemen (zat op die leeftijd rond de 90 denk ik), maar goed dit getalletje zegt niet zoveel over wattages in een eendagswedstrijd dat is meer indicatief voor ronderenners denk ik.
De top in de klassieke monumenten is voor weinigen weggelegd. Kijk naar Matthews of Wellens. Voor zo’n erelijst durft hij wel tekenen wed ik. Of droomt hij stiekem van meer?