Materiaalzone 
Fietstoerisme 
‘Tadej Pogacar verdient geen ongegronde verdachtmakingen’
Opinie Met eenzelfde overheersing waarmee hij vorig jaar op La Planche des Belles Filles de Tour de France in zijn voordeel besliste, vervolgt Tadej Pogačar zijn pad in deze Ronde van Frankrijk. Met nieuwe records op zware cols en met een zeldzaam speels gemak degradeert hij zijn al zijn rivalen tot figuranten. De Franse sportkrant L’Équipe stelt vandaag op pagina vier en vijf terecht de vraag: ‘Heeft Pogacar de spanning gedood?’
L’Équipe refereert aan drie mokerslagen uit het recente verleden van latere Tourwinnaars die direct in de eerste de beste bergrit ook een kloof sloegen. Geraint Thomas in 2018 op La Rosière, Vincenzo Nibali in 2014 op La Planche des Belles Filles en Chris Froome in 2013 op Ax 3 Domaines. Al waren de verschillen waarmee deze kampioenen hun tegenstanders op achterstand reden kruimelwerk, in vergelijking met de kloof van liefst 3.20 minuut die Pogačar zaterdag op Col de Romme en Col de la Colombière sloeg.
Lance Armstrong was ook een winnaar die het liefst in de eerst bergrit een knockout uitdeelde. Denk aan Sestrière (1999), Hautacam (2000), L’Alpe d’Huez (2001) en La Mongie (2002). Dit was steeds met een aanval op de slotklim en het tijdsverschil dat hij realiseerde was nooit meer dan drie minuten.
De laatste Tourwinnaar die met een vergelijkbare raid als Pogačar zo ver van de finish vele minuten wist te pakken, is Marco Pantani. Hij koos in 1998 het hazenpad op de Col du Galibier richting Les Deux Alpes. Dat was destijds, evenals afgelopen zaterdag, onder erbarmelijke weersomstandigheden. Het populaire Italiaanse ‘olifantje’ pakte destijds ook op alle concurrenten 1.59 minuut of veel, héél veel meer.
Tadej Pogačar op de klim naar Tignes – foto: Raymond Kerckhoffs
Zweem van doping
Om het recente nummer van Pogačar op weg naar Le Grand Bornand te duiden, moeten we dus teruggaan naar de belangrijkste ontmaskerde dopingzondaar uit de Tour-geschiedenis Lance Armstrong én naar de Ronde van Frankrijk van 1998 die in de boeken staat als de Tour de Dopage. Prestaties in het heden die associaties oproepen met het roemruchte verleden, zorgen dat er direct een zweem van doping rond de betreffende wielrenner komt te hangen.
De Salle de Presse, de perszaal, in de Tour de France is nog altijd een snelkookpan voor insinuaties. De nieuwe nickname ‘Pogarstrong’ dook zelfs al op in de Franse media. En op de persconferentie werd Pogačar gevraagd wat hij ervan vindt dat zijn prestaties door velen als verdacht worden betiteld. Omdat de microfoon bij het begin van de vraag niet aan stond, begreep de 22-jarige Sloveen het niet goed en antwoordde hij dat zijn vorm zaterdag beter dan zondag was.
Alle insinuaties komen echter niet alleen van de media. Al decennialang wordt er vooral in het peloton naar elkaar gewezen. Wanneer een team enkele koersen sterk presteert, vragen andere teams zich af wat daar aan de hand is of doen vermoeden dat er een nieuw product op de markt is. Daarmee heeft het wielrennen (ploegen en renners) steeds zelf een bodem voor de dopingcultuur gelegd.
Vermoedens
Julien Jurdie ploegleider van AG2R Citroën liet in L’Équipe optekenen: “Pogačar domineert de debatten, omdat hij op een buitengewoon niveau presteert. Sinds het Criterium du Dauphiné rijdt ook de Bahrain Victorious-ploeg opvallend sterk in de bergen. Men kan zich de vraag stellen of zo’n overheersing kan, maar ik heb er geen antwoord op. Ik begrijp dat er vermoedens ontstaan, sommige renners rijden immers zeer sterk. Ik kan alleen maar zeggen dat de wielersport op een felle manier tegen de doping strijdt.”
foto: Cor Vos
De NOS-documentaire Code Geel over de Jumbo-Visma-ploeg in 2020 leverde ook zo’n beeld op. “Ik heb 110% gegeven”, verontschuldigde Primož Roglič zich direct na de tijdrit naar La Planche des Belles Filles waar hij verrassend de Tour alsnog verloor. De onboard-camera in de auto registreerde zijn woorden. “Ik kan het niet geloven. Twee minuten was hij sneller. Dat is een enorm verschil. Ze moeten eens uitrekenen welk vermogen daarvoor nodig is. Het is wielrennen van een andere planeet. Ik kan het niet begrijpen. Als je zo hard kunt rijden, dan win je elke etappe op één been. Hoe hebben ze dit in godsnaam klaar gespeeld?”
Pogačar zal de komende weken zijn gele trui moeten verdedigen in een omgeving van verdenkingen. ‘Omdat de recente geschiedenis van de wielersport hierom vraagt en de geest van een wielersport à deux vitesses (twee snelheden) nog niet is verdwenen’, geeft L’Équipe nog eens aan waarom dit debat gevoerd moet worden.
De Franse krant wijst naar het verleden van de teammanager van UAE Emirates, Mauro Gianetti, die ook aan het hoofd stond van het roemruchte Saunier Duval met onder anderen de ‘pakhazen’ Riccardo Ricco, Juan José Cobo en Leonardo Piepoli. En zijn ploegleider, de Sloveen Andrej Hauptman, mocht in de Tour van 2000 niet van start gaan vanwege een te hoge hematocrietwaarde. Dat er vraagtekens worden gesteld over de omgeving waarin Pogačar bivakkeert, is logisch.
Bewijslast
Zolang er geen bewijslast ligt, verdient echter iedereen het voordeel van de twijfel. Waar in de normale maatschappij geldt dat je onschuldig bent tot je schuld is bewezen, moeten in de wielersport de renners de laatste jaren steevast hun onschuld aantonen. De wielersport heeft dit, volgens velen, aan zichzelf te danken. Het is de erfenis van het epo-tijdperk dat de geletruidrager tegenwoordig dagelijks vragen over doping moet beantwoorden. De traditionele vraag ‘waarom moeten we je geloven’, zal de komende dagen ook herhaaldelijk aan Pogačar worden gesteld.
foto: Cor Vos
Maar kun je Pogačar het verleden van zijn sport kwalijk nemen? Toen Marco Pantani zijn Tour de France won, was de Sloveen niet eens geboren. En bij de zevende Tourzege van Lance Armstrong ging hij net naar de lagere school. We hebben nu te maken met een nieuwe generatie die de zwarte periode van de wielersport nooit heeft meegemaakt. Het is inmiddels ook alweer tien jaar geleden dat het USADA-rapport Lance Armstrong ontmaskerde.
Door de keiharde strijd die de wielersport heeft gestreden is het aantal positieve gevallen redelijk geminimaliseerd. Natuurlijk, iedere bedrieger is er een te veel. We moeten zeker niet zo naïef zijn te denken dat we het bedrog compleet uit het peloton kunnen halen. Dat lukt ons ook niet in de normale maatschappij.
Het epo-tijdperk heeft ons geleerd dat we nooit onze ogen mogen sluiten voor wat er in het peloton gebeurt. We moeten er echter ook voor waken dat we niet iedereen met een bijzondere prestatie verdacht gaan maken. Dat we gaan wijzen naar renners die wellicht onschuldig zijn. De wielersport heeft het afgelopen decennium verdiend om weer gelijke rechten als de normale maatschappij te krijgen. Je bent pas schuldig als de schuld bewezen is. Laten we die regel nu ook handhaven voor de huidige renners. Dus laten we ook met respect naar de nieuwe heerser van de Tour de France kijken.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Zeker gezien de historie van deze sport en het feit dat er vanuit het peloton kritische geluiden zijn over geleverde waarden.
Ben het er mee eens dat niemand veroordeeld dient te worden zonder bewijs. Echter journalisten en onderzoekers dienen niet de boel te gaan rechtpraten maar diegenen te zijn die kritische vragen stellen en opheldering vragen.
Dus Raymond Kerckhoffs, een dikke onvoldoende voor dit artikel. Ga je werk doen en uitzoeken wat er nu echt aan de hand is.
Nou pas maar op. Bij een bijdrage van mij op pag 1 met gelijke strekking staat nu : niet trollen.
Oppassen hoor.
Ik snap dat er veel mensen teleurgesteld zullen zijn omdat Roglic en Evenepoel wat minder wedstrijden zullen gaan winnen door deze knaap, maar hem afschilderen als dopeur omdat hij de beste is vind ik wat gemakkelijk.
Het controlearsenaal moet wellicht ook uitgebreid worden. Bij de Tour zou je ook de top 5 van elke dag, bloed voor aanvang van de etappe kunnen afnemen. Immers, een middel dat verbruikt wordt tijdens de inspanning kan dan opgemerkt worden.
Overigens is hij nog niet in Parijs, deze week was een aanslag op iedereen en ook Pogacar kan door zijn weerstand zakken.
+1
De snellere tijden die nu gereden worden zijn vaak in zwaardere omstandigheden dan door bewezen dopers.
En Pogacar lijkt ook gewoon zeer goed tegen de koude te kunnen.
tja, dan is het heel moeilijk om daar echt euforisch van te worden.
Vroeger waren dopingcontroles een soort van flitspalen. Door slim je gloeitijd te beperken rondom wedstrijden kon je makkelijk doperen en er mee weg komen. Sinds enkele jaren heb je onverwachte controles (whereabouts) en een bloedpadpoort dat werkt als een trajectcontrole.
Wat is het dus niet? Het is geen ouderwets doperen/epo binnen een goedwerkend antidoping systeem. Het zijn ook geen nieuwe medicijnen, omdat het effect van de medicijnen (verrijken van bloed) zichtbaar zal zijn in het bloedpadpoort. Bloedzakken (autoloog) zijn lastiger te traceren, maar het biologisch paspoort laat maar weinig ruimte.
Wat kan je nog wel doen?
1) Je kan aan microdoseringen doen om een microvoordeel te behalen.
2) Je kan er op gokken dat er tijdens Corona niemand controleert, of je koopt de lokale controleur om zodat je buiten competitie flink kan gebruiken.
3) Je maakt gebruik van een technisch voordeel. Een soort van upgrade motortje. Niet scanbaar, maar op basis van een ander natuurkundig mechanisme dan het batterijtje van Femke vd Driessche.
4) Synthetische stoffen die zich gedragen als biologische stofjes en volledig gemist worden door de controles. Een futuristische/experimentele optie waarbij ik in ieder geval niet van kan aangeven of de techniek al zo ver is.
De meeste verklaringen zijn wat ver gezocht en geven het idee dat ze nooit lange tijd verborgen kunnen blijven. Op twee na vind ik ze ook niet in staat om zulke verschillen in niveau te veroorzaken (als je met microdoseringen 5 minuten pakt, dan zou ik het clean doen en tevreden zijn met 2 minuten). Het neigt daarom naar iets dat momenteel niet traceerbaar is en ik geloof daarom slechts in synthetische bloedboosters, of een technologisch voordeel dat in de reguliere scans niet zichtbaar is omdat het op een andere wijze functioneert).
Bvb, ik zie nog een 5e optie of hoe kunnen ze optie 4 uitsluiten of een onderbouwd verhaal dat een paspoort nog ruimte tot rommelen open laat...
Ik heb er geen zin meer in helaas.. WF doet een goede voorzet om een discussie te openen maar het grootste deel wil alleen horen wat ze willen horen en komt met dooddoeners
https://libstore.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/163/239/RUG01-002163239_2014_0001_AC.pdf
Mogelijke verklaringen voor de opmerkelijke prestaties zouden kunnen zijn dat hij fysiek gezien de goede genen heeft of dat zijn natuurlijke bloedwaarden hem een gunstig voordeel geven.
De laatste jaren is de trend dat renners op steeds jongere leeftijd al met de besten mee kunnen. Vroeger moest je toch wel 24 zijn om naar de Tour te mogen. Waar zit hem dat in en is dat wel een goed ontwikkeling? Zijn deze renners over een jaar of drie compleet opgebrand of bezweken onder torenhoge verwachtingen?
Zou het kunnen dat door een hele goede begeleiding/training op jonge leeftijd renners al zo'n goede basis hebben dat ze daarmee al een voorsprong hebben op de oudere generatie?
Kijkend naar de kille cijfers waarmee Pogacar wint dan zijn de verschillen serieus groot:
- hij ligt gelijk met Dumoulin, dé specialist, op het golvende stuk tot de voet van LPDBF. Dumoulin had zich helemaal op die rit gericht en had het na afloop over een verschil van 5%!
- hij klopt Küng in een redelijk vlakke tijdrit met 1% verschil (is ongeveer 3% vermogen). Dit was nog iets meer geweest omdat hij leek in te houden in de laatste kilometer vanwege de bochten. Plus hij is op alle drie de delen sneller dan Küng, ook op het snelste middendeel!
- Hij pakt op Col de Romme met 1:07 zo'n 4.2% tijd op Carapaz, de één na beste klimmer.
Natuurlijk zijn er enige verzachtende omstandigheden met het wegvallen van Roglic en het tegenvallen van Thomas en Porte. Maar van de klimmers is Carapaz toch echt wel de verwachte belangrijkste concurrent.
Om nog even te illustreren hoe goed de tijdrit van woensdag was: als je die uitslag 1 op 1 omrekent naar het WK tijdrijden vorig jaar met Küng als maatstaf, d.w.z. prestatieniveau hetzelfde als vorig jaar, dan zou dit de uitslag zijn geweest met de niet gestarte specialisten (*) er bij gezet:
Ganna 35:54 (*)
Pogacar 36:02
Küng 36:23
Dennis 36:33 (*)
Vingegaard 36:33
Van Aert 36:36 (WK 36:20)
Van der Poel 36:37
Cavagna 36:42 (*)
Asgreen 36:44 (WK 36:41)
Roglic 36:52
Alleen al het feit dat Pogacar hierin dichter op Ganna zit dan op Van Aert vorig jaar doet bij mij alle alarmbellen rinkelen. Natuurlijk was het parcours vorig jaar iets vlakker, maar dan nog denk ik dat Pogacar zou winnen van Van Aert. Voor mijn gevoel klopt dat gewoon niet. En als uitslagen niet logisch zijn gaan mensen vragen stellen...
Ik zou dan eerder mijn vraagtekens zetten bij gasten als Evenepoel en Roglic, die uit het redelijke niets kwamen als sporters uit compleet andere sporten en meteen domineerden op de fiets. Of Froome die van een knecht niet goed genoeg voor zwakkere Sky ineens ontwikkelde tot een absolute toprenner op een leeftijd waarop je dat meer mag verwachten.
Zijn uitslagen staan erop tot 2015, dat valt best mee. Goed, uitstekend, maar niet zo uitzonderlijk zoals je het doet uitschijnen.
1x een uitschieter in de top 10 (Zesde) tijdens de jeugd voor hij bij UAE kwam.
Voor de rest alleen maar plaatsen behaald tussen 18 en 30.
Hier klopt dus ook al geen sikkepit van, dat ie ineens kan tijdrijden.
Pogacar won bv. ook de tour de l'avenir, altijd een goede graadmeter. Net als de baby-giro. Zelfs Pantani en Armstrong waren in hun jeugd al heel erg goed met topresultaten. Al kon Armstrong eerst niet buitengewoon goed klimmen. En ik weet het, beiden aan de EPO later. Bij Froome, qua resultaten, lag dat bv. totaal anders, maar goed.
Gaudu won ook de tour de l'avenir en laat toch zien, waar hij toe in staat is in de grote rondes de laatste 2 jaar.
Bij Pogacar is het supertalent wat boven komt drijven. Maar de tijd zal het leren.
En hij koopt verdenkingen niet af bij de UCI, zoals mister Armstrong deed.
https://www.trouw.nl/nieuws/uci-verdoezelde-positieve-test-armstrong~ba9a4278/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
En bij diverse ploegen zijn oud-renners aan boord die ook niet van onbesproken gedrag mbt doping waren. Voorbeelden genoeg.
Daarnaast blijft de sport gewoon fantastisch en uiteindelijk komt (bijna) alles wel uit.
Kristijan Duraseks bloedpaspoort toonde ook niks, reed bij UAE, maar is middels Operation Aderlass wel gepakt. Dat bloedpaspoort kan je dus ook niet op vertrouwen dat het wel zuivere koffie is of de controle in Slovenië is zo lek als een mandje.
En vandaag lijkt het hem schijnbaar geen enkele moeite te kosten om een paar minuten op de andere klassementsmannen te pakken.
Het kon wel eens heel slecht uitpakken voor de toekomst van het wielrennen als over 5 - 10 jaar grote winnaars door de mand vallen
Wielrennen blijft altijd, het is allereerst het decor en dan het spel dat uniek is, niet de (vals)spelers. Die worden gewoon ingeladen en afgeserveerd zonder de essentie te krenken.
Wat het wielrennen vooral niet moet doen is zichzelf nog lang teveel op het verleden laten afrekenen als foutste groepje van het pak. Er zijn elk jaar een 5 a 10 grote schandalen over alle sporten heen. In veel sporten is de controle een lachertje.
Qua zelfregulering is het wielrennen net bij de beste van de klas.
Het probleem voor het wielrennen is dat je zo betrouwbare en serieuze sponsors voorgoed wegjaagd. Dan zitten we met UAE, Bahrain, Saudi Arabië en mensen als Tinkov. Denk niet dat het een gewenste route is maar wel waar wielrennen heengaat als dit zo doorgaat. Het is dan tevens geen spory waar je je zoontje gaat aanmoedigen mee te doen.
Kortom, erg schadelijk voor wielrennen maar media doet er vol aan mee. Tevens wast media zichzelf in onschuld ook al geeft men commentaar dat pogacar iedereen fietsjes geeft. Commentaar is vrijwel identiek aan Lance jaren (al was Lance mediagenieker). Tevens al artikelen gelezen wat voor fantastisch lichaam hij heeft om te wielrennen. Bijna een op een kopie met Armstrong jaren met semi wetenschappelijke termen erin gegooid. Geschiedenis lijkt zich te herhalen en sport glijdt vervolgens verder af.