De nieuwe wereldkampioen bij de junioren mannen heet Stefano Viezzi. De Italiaan streed met Aubin Sparfel om de wereldtitel, maar de Fransman kreeg net voor het ingaan van de laatste ronde af te rekenen met een lekke band. Viezzi ‘profiteerde’ en reed naar de titel, voor een sterke Keije Solen en thuisfavoriet Kryštof Bažant.

Enkele dagen geleden was het nog niet evident om een topfavoriet aan te wijzen voor het WK voor junioren mannen, maar de Mixed Team Relay heeft ons veel geleerd. Een indrukwekkende Aubin Sparfel wist Frankrijk in dit onderdeel de wereldtitel te bezorgen. De 17-jarige Fransman rekende in de slotfase af met niemand minder dan de Britse veldrittopper Cameron Mason.

Sparfel is met andere woorden in topvorm, werd deze winter al Europees kampioen en won liefst twaalf crossen in de juniorencategorie. Maar: de concurrentie was niet min. Denk aan wereldbekerwinnaar Stefano Viezzi – die ook een goede indruk maakte in de Team Relay – Jules Simon, de Belg Arthur Van Den Boer en de Nederlanders Keije Solen en Senna Remijn.

Kanonstart voor topfavoriet Sparfel
Sparfel liet er in de eerste crossminuten echter geen gras over groeien en kende een ware kanonstart. De Fransman wist op het opgedroogde parcours meteen een aardige bres te slaan op zijn landgenoot Jules Simon en thuisfavoriet Kryštof Bažant. Het bleek echter nog geen definitieve kloof, want Bažant, Simon en de oprukkende Viezzi wisten Sparfel weer bij de lurven te grijpen.

Sparfel en Viezzi, toen nog in gevecht om de wereldtitel – foto: Cor Vos

Die laatste was echter niet van plan om het tempo te laten zakken en bleef druk zetten. Dit bleek de sportieve doodsteek voor Bažant, die toch duidelijk wat gas moest terugnemen. Viezzi bleek wel in staat om zijn wagonnetje aan te haken en zo leken we na één ronde al af te stevenen op een tweestrijd om de wereldtitel. Bažant moest inmiddels het gezelschap dulden van Keije Solen, die bezig was aan een knappe opmars.

Lekke band fnuikt regenboogambities Sparfel
Verder in de achtergrond was de opmars van Albert Withen Philipsen het vermelden waard. Het nieuwe wonderkind uit Denemarken moest vanwege zijn slechts startpositie van bijzonder ver komen, maar klokte wel serieuze snelle rondetijden en kwam na twee ronden al door als vijfde. Dit bleek echter wel het hoogst haalbare voor Philipsen, aangezien de eerste vier renners in koers ribbedebie waren.

Maar wie zou er met de titel vandoor gaan? Sparfel maakte van de twee vooraan de beste indruk, maar net voor het ingaan van de slotronde sloeg het noodloot toe voor de Fransman. Sparfel kreeg af te rekenen met een lekke band, maar het was nog bijzonder ver tot de materiaalpost. De topfavoriet moest lijdzaam toezien hoe Viezzi alsmaar verder wegreed en hoe Solen en Bazant hem tevens passeerden.

Keije Solen veroverde de zilveren medaille  – foto: Cor Vos

Solen zorgt nog voor spannende slotfase, maar Viezzi wint
De weg naar de wereldtitel lag zo open voor Viezzi, maar de Italiaan zat ook door zijn beste krachten heen. De koploper begon steeds meer fouten te maken en voelde steeds meer de hete adem van Solen in zijn nek. Twintig, vijftien, tien seconden… Waren we nog op weg naar een adembenemende apotheose? Nee, want Viezzi bleef in de laatste minuten uit de greep van Solen en veroverde zo de wereldtitel bij de junioren mannen.

Solen kwam als tweede over de streep en zorgde zo voor een nieuwe Nederlandse medaille. De vele Tsjechische toeschouwers hadden ook reden om te juichen, aangezien Bažant goed was voor brons. De pechvogel van de dag, Sparfel, kwam uiteindelijk niet verder dan de vierde plaats. Met Michiel Mouris (7e) en Senna Remijn (9e) eindigden er nog twee Nederlandse junioren bij de eerste tien.

Stefano Viezzi, de nieuwe wereldkampioen bij de junioren mannen – foto: Cor Vos

WK veldrijden 2024 in Tábor
Uitslag, junioren mannen
1. Stefano Viezzi – in 42m01s
2. Keije Solen – op 9s
3. Kryštof Bažant – op 31s
4. Aubin Sparfel – op 48s
5. Withen Albert Philipsen – op 1m02s
6. Théophile Vassal – op 1m17s
7. Michiel Mouris – op 1m25s
8. Jules Simon – op 1m35s
9. Senna Remijn – op 1m43s
10. Louis Tanguy – op 1m47s