Sonny Colbrelli verslaat Remco Evenepoel op spectaculair EK wielrennen
Sonny Colbrelli is na een beklijvend duel met Remco Evenepoel de nieuwe Europees kampioen wielrennen geworden. Een uiterst spectaculaire, en ook loodzware wedstrijd in het Italiaanse Trentino draaide na 179 kilometer uit op een tweestrijd tussen beide kemphanen. In de sprint was Colbrelli veruit de betere.
Zware openingsfase
Een vroege vluchtpoging van Harm Vanhoucke (België), Franck Bonnamour, Aurélien Paret-Peintre (Frankrijk) en Antonio Jesús Soto (Spanje) op de grote lus met aardig wat beklimmingen was nog maar de inleiding van een zware openingsfase. Op de Vigo Cavedine-klim volgde een spervuur aan aanvallen van met name Frankrijk en Spanje. De vroege kopgroep kreeg er bijval van onder meer Thibaut Pinot (Frankrijk), Andrea Bagioli (Italië), David De la Cruz, Mikel Landa en Gorka Izagirre (Spanje).
Aan de voet van de steile Monte Bondone was het verschil met het peloton een kleine minuut. Op die klim werd flink aan de boom geschud en kwamen de eerste favorieten uit hun kot. Remco Evenepoel volgde een demarrage van Romain Bardet, maar die aanval hield niet lang stand. Mede door die versnelling waren de verschillen op de top klein. In de afdaling wist Evenepoel toch de aansluiting te maken met de kopgroep, samen met onder meer Matteo Trentin, Marc Hirschi, Diego Ulissi en Victor Campenaerts.

Het peloton op de Povo-klim in Trentino – foto: Cor Vos
Samensmelting
Grote afwezigen vooraan waren Nederland en Slovenië, maar eenmaal op het lokale circuit – op 100 kilometer (!) van de finish – was er een samensmelting van de voorste favorietengroepen. Bauke Mollema en Koen Bouwman waren de oranjehemden van dienst in dat peloton, dat ongeveer vijftig man groot was. Thuisland was van zins om zeven rondes voor het einde de koers hard te maken op de Povo (3,6 km aan 4,7%). Ulissi, Campenaerts, Stan Dewulf en Nelson Oliveira reden nog weg, maar werden snel weer ingerekend.
Zes rondes voor het einde was het Bardet die versnelde op de klim, maar Campenaerts counterde die aanval. De tijdrijder ontsnapte even later met Mark Padun, Markus Hoelgaard, Matteo Trentin en Tadej Pogacar. Reden voor Frankrijk om te achtervolgen en 60 kilometer voor de meet de koers uit elkaar te laten spatten. Evenepoel, Cosnefroy, Colbrelli, Hermans, Hirschi en Sivakov sloten aan bij Campenaerts, Pogacar, Trentin en Hoelgaard. Daarachter hadden Bardet, Almeida en Padun de slag gemist, evenals een groep met Mollema op een minuut. De Nederlander ging nog wel in de achtervolging met Dewulf.
Bauke Mollema kansloos voor zege
Mollema vocht zich met Campenaerts (gelost uit de kopgroep), Dewulf, Almeida, Bardet en later ook Geschke tot op 20 seconden te komen van de kopgroep, maar de Belgen waren niet van zins om mee te werken. Het leidde tot wat onenigheid op 40 kilometer van de finish en tijdverlies voor de groep-Mollema; drie rondes voor het einde was het verschil 48 seconden tussen de negen leiders en de groep-Mollema. Vooraan was het Ben Hermans die het tempo bepaalde, en mede door het stoorwerk van Campenaerts en Dewulf groeide de voorsprong verder en verder. De winnaar moesten we dus vooraan zoeken.

Remco Evenepoel voert de forcing – foto: Cor Vos
Remco Evenepoel maakt het verschil
Remco Evenepoel, Ben Hermans, Benoît Cosnefroy, Sonny Colbrelli, Matteo Trentin, Marc Hirschi, Pavel Sivakov, Tadej Pogacar of Markus Hoelgaard ging Europees kampioen worden. Het was de Rus die op de voorlaatste Povo-klim een aanval plaatste, maar de tegenaanval van Evenepoel had meer effect. Alleen Cosnefroy en Colbrelli geraakten met de Belgische topfavoriet over de top. Pogacar, Hirschi en Sivakov kraakten en werden in de afdaling bijgehaald door de andere gelosten. Die groep volgde bij het ingaan van de slotronde op ruim een halve minuut.
In de laatste omloop legde Evenepoel een snoeihard tempo op, dat te veel was voor Cosnefroy. De Fransman werd 11 kilometer voor de meet keihard uit het wiel gereden. Op de Povo zette Evenepoel nog een keer aan, maar een taaie Colbrelli verbeet de pijn en kwam in het wiel van de topfavoriet over de top. Evenepoel moest het daardoor tactisch zien op te lossen tegen de rappe Italiaan.

Evenepoel neemt Colbrelli op sleeptouw – foto: Cor Vos
Sonny Colbrelli zorgt voor volksfeest in Trento
Zes kilometer voor de finish nam Colbrelli dan toch over, maar Evenepoel kon het niet laten om toch de kop te nemen. Hij nam, weliswaar zichtbaar geïrriteerd, de Italiaan mee naar de laatste kilometer en werd daar met overmacht geklopt in de sprint. Colbrelli eiste het goud op en Evenepoel moest genoegen nemen met het zilver. Cosnefroy knokte zich nog naar het brons.
Op de erelijst van het EK wielrennen is Colbrelli de opvolger van Giacomo Nizzolo, die vorig jaar in Plouay de wit-blauwe kampioenstrui wist te veroveren.
Had het slimmer moeten aanpakken. Nadat Colbrelli niet werd gelost was het al over voor de jonge Belg. Had gewoon zwaar met de rem erop moeten rijden en de rest laten terugkomen. Maar goed, is natuurlijk makkelijk voor de tv maar dit zag er niet heel slim uit. Ook dat je druk maken om het slimme rijden van Colbrelli was niet echt lekker om te zien. Heel begrijpelijk, natuurlijk, maar wat moest Colbrelli, dan? Hij had je al in de zak zitten. Schreeuwen en tieren had totaal geen zin meer.
Ik denk uiteindelijk dat Evenepoel meer kans heeft in een groepje van vijf, dan met een "sprint a deux" met Colbrelli.
Dus slimste wat hij kon doen was zwaar gokken, en de rest laten terug komen. Maar met het risico dat hij volledig naast het podium kukelt. Maar wie wil winnen moet durven verliezen in zo'n situatie.
Wout zelf had hier natuurlijk de grootste kans gemaakt om zelf te winnen.
Mocht Wout net niet mee kunnen dan had hij in dienst van Remco de druk kunnen houden op Sony die dan vol had mee moeten rijden op kop waardoor Remco meer kans had gehad.
Mooie rit gezien vandaag: vanaf het begin veel strijd en dus werd het een harde koers. Uiteindelijk bleven de drie sterksten van de dag over, waarna de twee sterksten het uit konden vechten.
Daarmee doe je toch echt de tegenstand tekort. Alsof Evenepoel alleen van zichzelf kan verliezen.
Maar het is gewoon een ander peloton dan in de Druivenkoers. En een eendagswedstrijd, en zeker een kampioenschap, is heel anders dan een ronde met klassementsbelangen.
Evenepoel zal nog heel vaak geklopt worden. En ook dit scenario zal ook nog heel vaak kunnen gebeuren. En dan zal het niet zijn omdat Evenepoel van Evenepoel verliest, maar gewoon van een uitstekende renner met andere kwaliteiten.
Hij had daar natuurlijk geen belang bij omdat hij toch sneller is in de sprint.
Claimen dat Evenepoel de sterkste was, slaat dus nergens op.
Als je sterker bent dan rij je die ander wel los.
Het enige wat je zeker kan stellen is dat ze de twee sterkste renners in koers waren.
Als je 'm dan verder op het parcours niet gelost krijgt, dan is de conclusie dat Colbrelli z'n werk heeft gedaan totdat Evenepoel geen voordeel meer had van het terrein. Vanaf dat moment is duidelijk dat Colbrelli de sterkste is. Colbrelli heeft dan de troefkaarten in handen die Remco dan is kwijtgespeeld.
De Cauwer was net als Renaat veel te optimistisch over de kansen van Evenepoel op de laatste klim. Ze vroegen zich niet af OF Evenepoel de anderen eraf ging kletsen, maar WANNEER: aan de voet, halverwege of vlak onder de top. En bij de eerste demarrage of bij de tweede.
Wat ze in hun blinde optimisme vergaten is dat Colbrelli echt goed aan het koersen is, ook bergop. En dat je die er op een relatief eenvoudige klim als deze niet zomaar uit de wielen kletst.
De Cauwer weet echt wel wat van koersen; maar dit is niet de Druivenkoers....
-De Kleerhanger die naast zijn knecht blijft fietsen in de Tour
-Geen beelden in de Giro bij 1 drupje regen
-Het tactisch inzicht van de Prins
Naar gedoe om achteraf per se iemand de zwarte Piet in deze show toe te spelen, was het MvdP geweest met Sonny was dat de wielklevende t3r1nglijer geweest. Het is zo doorzichtig.
Of de sterkste altijd wint is iets anders, juist het verschil tussen de beste en de sterkste zou je als je met een dergelijke toon reageert moeten weten.
Colbrelli wel fenomenaal goed de laatste tijd. 1 van de topfavorieten voor het WK.
Hij zat gewoon in de tas op het moment dat hij boven op de berg was. En dan zou hij moeten weten welke wielerwetten er dan van toepassing zijn. En anders moet hij misschien inderdaad een keertje met Gilbert gaan praten, die kan het hem wel bijbrengen ;-))
Het is voor mij bijzonder straf dat een 21-jarige dit niveau ook al beheerst, alleen heeft hij de grote handicap altijd alleen te moeten aankomen. Tel er 10 jaar bij en ik vermoed dat het palmares van Evenepoel dat van Colbrelli moeiteloos zal overschrijden.
Ja, maar in tegenstelling tot REV, was dit Pogacars eerste koers na zijn winst in de Tour, dus die is waarschijnlijk niet eens in topvorm.
Dat Pogacar in de finale nog bijzat, zegt dus meer over Pogacar dan over Evenepoel (Zijn ze beiden in topvorm, gaat Evenepoel hem er nooit afrijden).
Pogacar’s prestatie op de Olympische wegrit al vergeten?
Hoezo? Wat heeft dat ermee te maken?
Evenepoel was sterk, maar niet zo sterk als hij zelf dacht. Anders kan ik het rijden na de voorlaatste klim niet begrijpen. Hij moet gewoon iets meer bluffen in dit soort wedstrijden en zich realiseren dat er gewoon ook veel sterke andere renners zijn.
Misschien zei hij: 'Ik laat me met de auto terug afzakken en dan klap ik mijn spiegel alsnog in'. En dat heeft hij gedaan, de bondscoach is een man van zijn woord...
Is geen afwerker en hoeveel keer denkt hij dat hij alle Profs uit de wielen gaat rijden zoals bij de junioren. Nooit in de grote koersen !
Doordat hij Colbrelli er niet af kreeg was 2e het hoogst haalbare en moest hij hopen op een gelukje.
De groep terug laten komen zou een nog veel grotere tactische fout geweest zijn. Dan had België niet eens op het podium gestaan.
Schrijnend dat de fans niet in staat zijn om zich zelfs in deze situatie kritisch uit te spreken.