Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sepp Kuss ziet twee bananenschillen in slotweek: “Lijkt op een klassieker, bijna oncontroleerbaar”
Sepp Kuss heeft op de rustdag vooruitgeblikt op de derde week in de Vuelta a España. Bij Sporza oogt de Amerikaan nog altijd zeer ontspannen. “Ik heb de afgelopen week weer mooie en nieuwe ervaringen opgedaan. Naar aankomende week kijk ik sowieso uit, ook als ik niet in de leiderstrui had gereden.”
Kuss staat er met nog zes ritten te gaan goed voor in de Vuelta. Zijn twee naaste concurrenten rijden bij hem in de ploeg en zullen dus niet een, twee, drie het grootste gevaar voor de Amerikaan zijn. “Een pikorde hebben we niet uitgesproken, maar wel dat we deze situatie willen behouden. Maar ik weet ook: in deze sport deel je geen geschenken uit. Zij willen ook winnen.”
“De andere mannen zijn wel gewoon blij voor me en geloven in me. We kennen elkaar gewoon goed en we mogen ook het grotere plaatje niet uit het oog verliezen: we willen deze Vuelta winnen met een van ons, dus moeten we eerlijk zijn tegen elkaar. Wie voelt zich het best en wie kan het afmaken?”
Met zijn huidige positie is Kuss dus tevreden. Logisch ook, in de rode leiderstrui. Toch hoeft de Amerikaan aankomend jaar niet per se kopman te zijn bij Jumbo-Visma. “Als ik de enige leider ben, dan geeft dat mij… Stress zal ik het niet noemen, maar ik hoef geen volledig team in steun te hebben. Of dat ik dan het werk van het team moet terugbetalen. Ik sta liever in de schaduw. In dit team kan ik mijn ding doen vanuit de luwte.”
Kuss is nog altijd ontspannen – foto: Cor Vos
Laatste week
Tot slot kijkt de Amerikaan vooruit naar de laatst etappes in de Vuelta. Juist in de zwaarste ritten is zijn vertrouwen het grootst. “Ik houd van de cols die nu volgen in Asturië en Cantabrië. Die steile pukkels zijn mijn type beklimmingen en ik voel me nog heel goed. Op de Angliru had ik in 2020 ook supergoede benen én goede herinneringen met Primoz.”
Kuss ziet juist bananenschillen in twee minder zware etappes: “Rit achttien is tricky. De twintigste etappe is bijna een klassieker. Zo’n dag is nauwelijks te controleren en dat kan heel onvoorspelbaar zijn. De benen zullen echter spreken.”
Ik vind dat je signalen uit het peloton altijd serieus moet nemen. Er niet in doorslaan, maar ook niet doen alsof het slechts gefrustreerde Fransen zijn. Kijken naar de feiten, ook al zijn die voor outsiders niet inzichtelijk. Het is qua overtreding van een mechanisch reglement sowieso lastig. Een motortje mag niet, maar laat je kinetische energie vrijkomen of de wrijving extreem verminderen maakt het allemaal alweer wat lastiger (net als nieuwe farmacologische middeltjes die iets doen maar waar het Wada nog geen weet van heeft). Sowieso een lastige kwestie. Vanuit de F1 weten we dat het overtreden van een technisch reglement "grijs gebied" wordt genoemd op het moment dat je technisch vals speelt, maar dat op zo'n wijze doet dat de gehanteerde test het niet opmerkt. Binnen de topsport wordt er dus wel eens met twee maten gemeten als het om innovatie gaat. Is er dan ergens rook? Roglic wordt al sinds Giro 2016 (jaar van de Kruijswijk doorbraak) lastig gevallen met een vermeend motortje, maar dat is nooit concreet geworden. Eigenlijk het enige waar ik actieve herinneringen aan heb is de woede-uitbarsting van Zeeman toen in de Tour van 2020 een fietst gecontroleerd werd. Zeeman is toen zelfs uit de Tour gezet. Te weinig voor concrete beschuldigingen, maar we moeten ook als fans wel kritisch (doch rechtvaardig) blijven.
wie zegt dat Kuss Roglic en Vingegaard geen slechte dag hebben gehad? Mischien hadden ze geluk en hadden ze hun slechte dag tijdens een wandel etappe. En dan heb je gewoon geluk. En mischien komt hun slechte dag nog. En je slechte dag kan je zelfs op de rustdag hebben.
En dat Kuss 3e ronde rijdt dit jaar en het ook goed doet is ook niet heel verwondelijk. Normaal rijdt hij groot gedeelte van zo'n ronde in spaarstand, en dan is hij aan het eind een stuk frisser als 1 die wel vol voor klassement gaat.
En afgelopen Tour toen Pogacar brak. Toen reed Vingeraard flink door, maar kon hij niet winnen want je zag hem op het eind stuk langzamer gaan want hij zat op z'n max. Werdt zelfs weer ingehaald door renners die hij net had ingehaald.
Ja soms lijken het robots, maar zijn het niet.
Wat weinig mensen weten is dat Kuss ook over water kan lopen, hij voor elke renner uit één kruimel brood op de milligram nauwkeurig het brood breekt, en opstaat - elke dag weer - voor onze zonden.
Kortom, deze stoffen zijn niet verboden en daarom staat het men vrij dit te nemen bij het idee dat je hiermee je prestatie verbeterd.
Roglic en Vingegaard zijn andere mensen dan Greg van Avermatennaaier.
Hetgeen Evenepoel overkomt is net wat de norm zou moeten zijn. Af en toe een slechte dag. wat vroeger bij veel renners het geval was. Nu wil ik wel aannemen dat de medische wetenschap (hopelijk binnen de regels) het risico op en het aantal inzinkingen kan terugschroeven. Maar als een robot rondrijden zoals Vingegaard bvb, om van andere renners te zwijgen, dat maakt me niet vrolijk.
Om op Evenepoel terug te komen. Enkele voorbeelden van een terugval. De Giro 2021 (weliswaar mede door te snel te willen terugkomen na zijn val). Tijdens een paar kleine rondes in 2022. Net als later dat jaar tijdens de Ronde van Zwitserland. Dit jaar in San Juan toen hij na een aanval stilviel, om nadien weggeblazen te worden. Dit jaar ook in Zwitserland. Nu ook, weliswaar heel spectaculair, tijdens de rit naar de Tourmalet. Tenslotte gisteren, tijdens de finale, waar hij een drietal tenners bergop moest laten gaan, en zelfs bijna gelost werd door zijn andere medevluchters. Allemaal tekens van normale menselijke prestaties en zwakheden. Iets wat ik veel minder zie bij de rondetoppers van Jumbo. Nu ook Kuss het rijtje vervoegd heeft door tijdens zijn derde grote ronde op rij op weg te zijn naar eindwinst.... wel, dan gaan bij mij alle alarmlichten aan. Ik ben ervan overtuigd dat diezelfde alarmlichten bij WF-ers ook zouden aangaan indien het om een niet-Nederlands ploeg of een niet- Nederlandse renner zou gaan. Iets wat we overigens al zagen ten tijde van Sky, en vrij recent nog bij Bahrein. Toen Padun, Mohoric, Teuns en zelfs sprinter Colbrelli bijna even snel bergop fietsten dan klimmers en topronderenners. Toen waren de beschuldigingen en vermoedens niet uit de lucht.
Ik stel dus voor om te stoppen met chauvinisme en hypocrisie, en objectief en voor alle betrokkenen met dezelfde bril te kijken.
Maar Pineau gaat eerder uit van mechanische doping. Waarbij tot nu toe enkel op een "motortje" gecontroleerd wordt. Maar niet op andere snelheidsverhogende technieken. Hij gaf een paar voorbeelden. De aanval van Kuss in de Tourmalet, waarbij Kuss 10 km/u sneller reed dan de tegenstanders. Dan bijna tot stilstand kwam door een onvoorzichtige toeschouwer.... om onmiddellijk weer te versnellen. Volgens Pineau opnieuw 10 km/u sneller dan de rest. Ik moet toegeven, ik heb toen ook de wenkbrauwen gefronst. Verder verwees hij naar een beklimming van de col de Spandelles, maar vorig jaar dan. Waar hij Kuss bergop een gat zag dichtfietsen.... zonder te trappen. De andere journalisten verwezen naar het feit dat het geknoei tot nu toe niet bewezen is. Waarop Pineau nogmaals verwees naar de gelijkaardige nooit bewezen fraude van Armstrong.
Nu, hoe dan ook. Het wordt steeds meer insiders duidelijk dat er iets aan de hand is. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
———————————————————————————————————————————————
Allemaal onzin. En Jérôme Pineau is vooral kampioen zwetsen!
Mechanische doping is al eerder eens geopperd bij een tijdritfiets van Roglic zo'n 5 jaar geleden. Maar voorlopig is er geen bewijs dus gaat JV vrijuit net zoals Pogacar, Evenepoel, MVDP en andere renners vrijuit gaan. Armstrong is trouwens wel eens positief getest maar dat is toen door de UCI onder tafel geschoven.
Ik zou zijn woorden met een hele pot zout nemen.