Roglic wint Luik-Bastenaken-Luik na incidentrijke sprint
Video Primoz Roglic heeft Luik-Bastenaken-Luik op zijn naam geschreven. In het derde monument van het seizoen klopte de renner van Team Jumbo-Visma Julian Alaphilippe, nadat de wereldkampioen te vroeg de handen in de lucht stak.
Vroege vlucht met negen
Een peloton van 175 renners vertrok om tien over tien onder natte en frisse omstandigheden aan een tocht van 257 kilometer door de Ardennen, waar de renners elf hellingen voor de wielen geschoven kregen. Tijdens het eerste wedstrijduur trokken acht renners ten aanval. Kobe Goossens (Lotto-Soudal), Kenny Molly (Bingoal-Wallonie Bruxelles), Valentin Ferron en Paul Ourselin (Total Direct Energie), Michael Schär (CCC), Omer Goldstein (Israel Start-Up Nation), Gino Mäder (NTT) en Iñigo Elosegui (Movistar) kregen de ruimte van het peloton en zouden de vlucht van de dag gaan vormen.
Dat was echter buiten Mathijs Paasschens gerekend. De Nederlander van Bingoal-Wallonie Bruxelles probeerde in zijn eentje de oversteek te maken en slaagde in zijn missie. De kopgroep werd uitgebreid naar negen renners, die een maximale voorsprong van een kleine vijf minuten bij elkaar reden.

Negen vluchters kleurden het eerste gedeelte van de wedstrijd – foto: Cor Vos
Van Avermaet valt uit de wedstrijd
Onderweg zorgden de nodige valpartijen voor tumult. Greg Van Avermaet kwam onderweg ten val na een botsing met een verkeerseiland en moest daardoor vroegtijdig de koers verlaten. Ook Adam Yates haalde de finish niet. Even later ging tijdens de afdaling van de Côte de Wanne ook onder meer Julian Alaphilippe onderuit, maar de wereldkampioen kon zijn weg vervolgen.
Trek-Segafredo bepaalde het tempo aan kop van het peloton. Na een tempoversnelling van Elosegui op de Wanne, spatte de kopgroep uiteen. Op de Côte de Stockeu was het Schär die er alleen vandoor ging. Met nog zeventig kilometer te gaan kreeg hij gezelschap van landgenoot Mäder, die tijdens de beklimming van de Col du Rosier Schär toch weer moest laten gaan. Schär ging solo verder, maar werd op de Côte de la Redoute met nog 36 kilometer te gaan ingerekend door het peloton.
Tijdens de beklimming was het Dries Devenyns die in dienst van kopman Alaphilippe het tempo hoog hield. Op weg naar Côte des Forges ging Michael Albasini in zijn laatste koers als prof nog even in de aanval. Zijn moment of fame bleek echter van korte duur. Vanaf de beklimming van Des Forges regende het aanvallen. Tot de Roche-aux-Faucons zou niemand er echter in slagen om te ontsnappen.

Alaphilippe zat op de Redoute vooraan – foto: Cor Vos
Demarrage Alaphilippe op de Roche-aux-Faucons
Op de scherprechter van de dag bepaalde Tom Dumoulin het tempo, toen op vijfhonderd meter van de top Alaphilippe een versnelling plaatste. Hirschi reed naar de Fransman toe, terwijl ook Roglic de aansluiting wist te maken. Op de uitloper na de top kwamen ook Pogacar en Kwiatkowski erbij.
Het bleef onrustig in de groep van vijf. Op elf kilometer van het einde plaatste Hirschi een versnelling, waarop aanvankelijk enkel Alaphilippe kon reageren. Pogacar en Roglic wisten zich terug te vechten, waarna er vier leiders richting Luik reden. Een grote groep achtervolgers (met daarin Mathieu van der Poel) slaagde er niet in om de aansluiting te maken. Superdaler Mohoric kwam nog op tien seconden, maar kwam te laat.

Alaphilippe brak de koers open op Roche-aux-Faucons – foto: Cor Vos
Roglic profiteert van beginnersfout Alaphilippe
In de straten van Luik leken er vier renners te sprinten om de overwinning, maar was het superdaler Mohoric die uit de achtergrond nog terug wist te komen. De Sloveen ging de sprint vroeg aan, maar werd snel geremonteerd door Alaphilippe. De Fransman zette zijn sprint in en hinderde onderweg Hirschi nadat hij van zijn lijn afweek.
Alaphilippe leek te gaan winnen, maar Roglic kwam als een duveltje uit een doosje alsnog langszij, waardoor hij alsnog de overwinning naar zich toetrok. Van der Poel won met overmacht de sprint van het achtervolgende peloton, wat hem de zesde plaats. Alaphilippe werd door de wedstrijdjury alsnog gedeclasseerd en werd teruggezet naar de vijfde plek in de uitslag.
Laatste kilometer:
Edit: In voorgaande reacties zie ik nergens iets over een verdiende winnaar
Dit is gelukkig zonder zware gevolgen, maar zo bewust je tegenstander in volle sprint afsnijden is reglementair hetzelfde als Groenewegen deed.
Alaphilippe moet worden gediskwalificeerd. Maar helaas blijft Hirschi dan de verliezer, wat sneu voor hem. Mathieu echt weer kampioenstrui waardig, wat een klasbak.
Toch een behoorlijk zware anti-climax, Hirschi en Pogacar die hun kansen niet hebben kunnen verdedigen. Roglic als winnaar vind ik verder wel prima na zijn in extremis mislukte Tour (hoewel we de nu al zo uitgemolken Wuyts/Lefèvre-"grapjes" jammer genoeg nog wat langer zullen moeten verdragen).
Alaphilippe vorige week nog de held, nu de grote anti-held. Het kan snel verkeren.
MVDP vond ik eigenlijk verrassend sterk. Zelfs zonder die enorme inspanning van gisteren had ik hem eerlijk gezegd niet zo dicht verwacht.
Hoe minder sterk Alaphilippe zich voelt, hoe nerveuzer hij is. En dat is gevaarlijk, niet alleen in de sprint.
Wellicht kun je waarschuwingen uitdelen. Bij één waarschuwing declassering en bij twee diskwalificatie.
Als ik de sprint terugkijk denk dat Pogacar had gewonnen. Begon perfect in het wiel van Hirschi en zat er half naast toen die zwiep kwam.
Wel heel gaaf voor Roglic, niet opgeven na het verlies van de Tour en niet opgeven in de laatste meters!!
De winnaar heeft altijd gelijk - alhoewel ik het enigszins betwijfel bij the Donald.
Ala, teveel van dit soort fouten. Puntensysteem, vaker straffen.
Roglic mazzelt maar is natuurlijk ook ijzersterk.
Misschien zijn stuur eens vastlassen!
Hoe de sprint dan verder verloopt is heel belachelijk voor Alaphilippe, met de handen in de lucht en Roglic er nog over. Nog voor de DSQ heb ik er geweldig mee gelachen.
Spijtig dat we geen koninklijke sprint zagen tussen Hirschi, Roglic en Pogacar. Alaphilippe zou duidelijk vierde geworden zijn.
Juist goede waarneming van je al was het close geweest met Hirshi
Wat de verre finale betreft, Flippie maakt weer een behoorlijk aantal neurozwiepers die weliswaar bij hem horen maar af en toe wel erg link zijn. Zijn laatste bij de finish waarmee hij in 1 tijd Hirschi en Pogacar aftroeft vind ik een randgevalletje erover, ik denk eigenlijk dat Hirschi eruit schiet vanwege die move. Dat hij totaal niemand aan zijn rechterkant gezien heeft en daardoor juichend verliest maakt hem hopelijk erg hongerig voor de volgende editie in April.
Roglic wint hier door goed teamwork, goed opletten, wanneer het moet meerijden en aan het einde niet opgeven. Verdiende winnaar.