Renners lichten in open brief staking toe: “Wij zijn geen helden, maar mensen”
Naar aanleiding van de rennersstaking in de negentiende etappe van de Giro d’Italia hebben de renners en rennersvakbond CPA een open brief geschreven, gericht aan de wielerfamilie. Daarin worden de redenen toegelicht voor het inkorten van de rit tussen Morbegno en Asti.
Beste wielerfamilie,
Met betrekking tot wat er is gebeurd in de op twee na laatste etappe van de Giro d’Italia, willen we de redenen voor ons standpunt toelichten. Op het hoogtepunt van een moeilijk en stressvol seizoen voor iedereen, uitgeput door de vermoeidheid van de voorgaande dagen waarin we niet alleen te maken hadden met meer dan 15.000 hoogtemeters in slechts 600 kilometer maar ook met eindeloze transfers, opstaan bij zonsopgang, eten in de bus en met de zorg om niet ziek te worden in deze buitengewone tijden van crisis als gevolg van de wereldwijde pandemie, naast de grote onzekerheid over het heden en de toekomst, hebben we gevraagd om een vlakke etappe van 258 kilometer met honderd kilometer in te korten.
We waren niet bang voor regen of kou, dat bewezen we door eind oktober de Stelvio omhoog te rijden. Maar wéér een krachtsinspanning aan het einde van een vermoeiende Giro, met een pandemie aan de gang en de geringe aandacht voor onze veiligheid, was in onze ogen gewoon teveel voor ons immuunsysteem om een etappe van 260 kilometer met slecht weer te trotseren.
In de etappe van Morbegno naar Asti hebben we een voorstel gedaan om een groot protest, met ergere consequenties voor de Giro, te voorkomen. Misschien hadden we beter eerst met de organisatie en de jury kunnen praten, maar tot nu toe zijn we iedere keer dat we dat hebben gedaan, niet gehoord. Zelfs niet bij ernstige ongelukken, toen we hebben gevraagd om de routes, de transfers, de aankomsten en vele andere situaties te evalueren die gevaarlijk bleken te zijn voor onze veiligheid.
Hoe dan ook, we willen niet doorgaan met de controverse. Integendeel, we willen proactief zijn en benadrukken hoe met samenwerking tussen alle betrokken partijen de wielersport kan groeien. Inderdaad, het moet groeien zowel qua veiligheid als qua spektakel.
Wij staan altijd vooraan in de frontlinie en we zijn degenen dankbaar die in dit zeer moeilijke jaar erin slaagden de wedstrijden te organiseren en de ploegen bij elkaar te brengen, en die samen met onze inspanningen en onze professionele houding de herstart van het seizoen 2020 mogelijk maakten.
Persoonlijk hebben we allerlei soorten controles ondergaan. We hebben reizen afgelegd met gevaar voor onze gezondheid en die van onze dierbaren. We hebben altijd onze best gedaan, ondanks rondvliegende hekken en motoren die ons raakten terwijl we aan het afzien waren op onze fietsen. Vermoeidheid en gedachten stapelden zich op in onze lichamen totdat het in Morbegno tot uitbarsting kwam.
We zijn geen helden zoals misschien wordt gedacht, maar mensen. Met sterke en zwakke punten en we zijn bezorgd om onszelf en onze families, om die van onze ploeggenoten en het personeel dat om ons heen werkt.
We zijn blij dat we in Parijs zijn aangekomen met de Tour de France, in Milaan met de Giro d’Italia, we hopen dat de Vuelta Madrid veilig kan bereiken en dat we in 2021 in alle wedstrijden, die nu zijn uitgesteld, kunnen koersen – van de bekendste tot de minst bekende. Ze zijn ons allemaal en de hele community, waarin wij de hoofdrolspelers zijn, even dierbaar, in voor- en tegenspoed. We verdienen het om gehoord te worden, zelfs als we iets zeggen wat u niet bevalt.
Bedankt voor het luisteren naar ons in Morbegno.
De profrenners en de CPA
De open brief is te vinden op de website van de CPA
Dat gedoe over 'immuunsysteem' is er bij gezocht. Dat houdt inhoudelijk geen stand.
De etappe was vooraf al bekend. Het was geen bijzonder weer, het weerprotocol hoefde niet gebruikt te worden. Het immuunsysteem heeft het zwaarder bij een bergetappe bij 3 graden celcius zoals de dag ervoor op de top van Stelvio.
Al met al: prima dat je geen zin hebt in deze etappe. Maar dat mag je ook vooraf melden of achteraf bij de organisatie aangeven dat je als renners totaal niet zat te wachten op deze rit.
Nu laat je de organisatie in de steek dat midden in Coronatijd een koers voor je heeft georganiseerd waar je blijkbaar dolgraag aan mee wilde doen.
Geen sterk signaal. Begrijpelijk dat je er geen zin in had met z'n allen maar een echt goede reden voor een staking was er niet.
Klaarblijkelijk (en naar mijn mening logisch) neemt een peloton met renners ook in overweging wat het nut is van de kilometers die ze maken. Een volledig vlakke rit van 260 kilometer is er naar mijn mening sowieso wat over, je doet er niemand een plezier mee. Maar zeker in deze periode heeft zo'n éxtra aanslag om het immuunsysteem gewoon geen nut, en doet het alleen maar kwaad. Die gasten moeten ook bij thuiskomst gewoon in quarantaine als ze verkouden worden.
Een etappe als de Stelvio etappe is dat risico waarschijnlijk waard. Het publiek heeft daar iets aan, het koersverloop en het verloop van de ronde worden er voor een groot deel bepaald. Deze etappe had dat niet, het publiek heeft er geen reet aan, voor de koers zal het verschil nihil zijn, en dus snap ik dat de voor de renners als totaal niet nuttig voelt.
En ik wil daar nog aan toevoegen dat dit zelfs in een nog breder verband geplaatst moet worden. Namelijk de al lang durende discussies over onder meer veiligheid en de steeds groter wordende zucht naar spektakel, waarbij de rennersbelangen altijd op de laatste plaats komen.
Ergens moet het ophouden. En natuurlijk ben je als organisator afhankelijk van wie er betaalt voor vertrek en aankomst, maar uiteindelijk zijn het de renners die het moeten doen.
Van mij mogen ze vaker dit middel gebruiken, zeker als het gaat om vergroten van de veiligheid in de koers. En hopelijk gaat dat ervoor zorgen dat de partijen in dit spel meer rekening gaan houden met elkaars belangen, zodat dit soort protesten uiteindelijk niet meer nodig zijn.
Uiteraard is de etappe veel te lang en onnodig maar dit moet je voorafgaand aan de ronde aangeven. Niet een dag vooraf of dezelfde ochtend waardoor je de organisatie voor het blok zet met mogelijk een financieel gevolg.
Het is geen verhaaltje van we willen geen 260km fietsen. Het is een samenloop van alle factoren.
Veel wielerfans denken dat in grote ronden en zeker in de 3 grote alles piekfijn geregeld is door de organisatie. Helaas. De hotellijst wordt pas enkele dagen voor de start vrijgegeven en deze zijn niet altijd kwalitatief. Transfers van 100 à 200 km over veelal gewone wegen zijn meer regel dan uitzondering. Als je dan nog meer dagen in wind en regen moet rijden, loopt de emmer soms over. Eigenlijk zou iedereen eerst eens zelf een ronde moeten meemaken als volger (laat staan als renner) . Pas dan kan je oordelen.
En hier ligt dus de kern van het probleem, bij de organisaties die niet willen luisteren als er geen staking is en dus niet bij de renners.
Het had sterk geweest indien de renners en diens vertegenwoordigers vanaf bekendmaking van het parcours hun ongenoegen hadden geuit. Nu werd de organisatie op nare wijze geconfronteerd en dat is weinig chique. Vervolgens de brief afsluiten met 'profrenners en CPA' getuigd niet perse van eendracht, maar vooral van weinig rechte ruggen. De tijd die is geïnvesteerd in deze brief, had men beter besteed aan het oefenen van jasjes aan-en-uit.
Voor vele argumenten is trouwens alle begrip op te brengen, echter is het etappeschema ruim van te voren bekend, is de route inzichtelijk, heb je weet van de etappeafstanden en van de reisafstand tussen aankomst en vertrek. Ben je het er niet mee eens dan kan je dat kenbaar maken, of je laat de Giro aan je voorbij gaan. Maar je mond houden en de organisatie last minute voor het blok zetten is onbeschoft. Het is groots van Vegni dat hij over zijn eigen ego is heengestapt en heeft ingebonden. Een ander had de renners laten starten die dat wilden en had de rest middels DNS of DNF naar huis gestuurd.
Ja, het is heel vervelend om de organisatie zo voor het blok te zetten, en ik denk niet dat de renners daar trots op zijn. Maar dit past geheel in het beeld dat renners zich vaak niet meer voelen dan de leeuwen in het circus, de gladiatoren in de arena. Niemand geeft iets om hun mening of veiligheid, ze zijn er enkel ter vermaak van organisatoren, sponsoren en publiek. En ja, je kunt besluiten om niet te starten. Maar dan heb je een ander probleem. En daar komt helaas het punt waar je wel 100% gelijk hebt: solidariteit gaat er op voorhand niet zijn.
En dit is eerder een aanleiding om een punt te maken, dan dat het gaat om de specifieke etappe an sich. Ja, wie bedenkt het om 260 km te gaan fietsen op de voorlaatste dag van een grote ronde, midden tussen de bergritten in, over vlakke wegen. In een Giro vol lange verplaatsingen (vraag het maar na bij de ploegen zelf) en dat in beestenweer (al heb je daar als organisatie geen controle over). Het is uiteindelijk de stok geworden om mee te slaan, na de rondwaaiende hekken en andere onveilige aankomsten.
Ik ben zeer ruimdenkend en heb begrip voor de uitdagingen waar organisatoren, ploegen, renners en media mee zitten tegenwoordig. Deze vier hebben elkaar ook allemaal nodig, de één kan niet zonder de ander. Zonder renners geen koers. Maar zonder organisator ook geen koers. Zonder sponsor geen salarissen maar amateursport en zonder media geen sponsor die wil betalen voor exposure. Alles is met elkaar verbonden. Hoe het dan werkt in een vrije markt is dat er bij balansverstoring één van de vier krachten zich roert en het bijltje er bij neer gooit. In dit geval waren dat de renners, zij zagen dit niet zitten en zetten daarmee de andere drie stakeholder voor het blok. Er zijn ook situaties denkbaar dat een organisator, een sponsor of de media het bijltje er bij neer gooien. Je ziet in het veldrijden dat dit gebeurt bij de organisatoren. De media in Duitsland deden het vanwege de doping en sponsoren haakten af toen negatieve publiciteit de boventoon ging voeren. Dit waren steeds signalen 'op deze manier hoeft het voor ons niet meer' die de ogen openden en voor verandering zorgden. Ik heb daar geen moeite mee en vind het een gezonde gang van zaken. ECHTER heeft afgelopen vrijdag chantage plaatsgevonden vanwege een etappe die de renners zelf als zinloos ervaren. Is er overleg geweest met de andere stakeholders (de sponsoren, de organisator, de media??) Nee daar lijkt het niet op. Het is een vorm van machtsmisbruik. En dat keur ik af, dat is onfatsoenlijk en geeft geen blijk van een bredere visie. Plotseling staken doe je bij gevaar, of een plotseling dringende reden. Ik heb gelezen dat Vegni geen prijzengeld heeft uitgekeerd, dat steun ik volledig.
Ik ben net als jij niet blind voor alle belangen. Van sponsoren, organisatoren, ploegen, supporters, renners, etc. Ik denk dat renners in vergelijking met "gewone werknemers" niet veeleisend zijn. Dat er makkelijk tweespalt te zaaien is. En dat ze geen sterke vakbond hebben. En dat maakt dat ze vaak tussen hamer en aambeeld terecht komen. De clowns in het circus...
Ik denk dat deze etappe gewoon een stok was om mee te slaan, en waarbij voor het eerst in lange tijd de clowns het "soort van met elkaar eens waren".
Riekt dat naar chantage: jazeker. Maar uiteindelijk denk ik dat iedere betrokkene het erover eens is dat een etappe als deze niet goed is voor de sport als geheel. Niet voor de renners, niet voor het publiek. Maar zoals te vaak voor de sponsoren en organisatoren.
En dat is waar de wielerbond faalt. Zij zou moeten waken over het goed meewegen van ALLE belangen binnen de wielersport. Of het nu gaat over parcoursen van grote rondes in totaliteit, of specifieke etappes of aankomsten. En toch zie je iedere keer opnieuw dingen als een grote ronde start in een ver land (met alle verplaatsingen en vermoeienissen die erbij komen), steeds steilere klimmen of gevaarlijke afdalingen voor de mooie plaatjes en spektakel, en keer op keer gevaarlijke aankomsten in het centrum van een dorp of stad ter ere en glorie van een burgemeester.
En als het dan aan het eind van een bizar seizoen in oktober regent dat het giet, koud is, en je moet dan een etappe om des keizers baard fietsen.... tja!
Ik snap ook niet goed waarom de organisator zo makkelijk lijkt te worden vrijgepleit van het weer. We hebben het hier over een rit verreden tussen Milaan, Turijn en Genoa in de tweede helft van oktober. Er was vooraf terecht twijfel of bergritten in dezelfde regio rondom dezelfde dagen verreden konden worden door slecht weer. Dat had natuurlijk ook moeten gelden voor deze rit. De kans op slecht weer in de uitlopers van de Alpen eind oktober is natuurlijk gewoon realistisch groot.
De hotelskwaliteit? Ook niet bepaald nieuwe informatie. Ploegen hebben met reden in de meeste grote wedstrijden hun eigen koks mee en datzelfde geldt ook het inhuren van eigen mensen om uren van tevoren de hotelkamers van de eigen renners vrij te maken van ieder potentieel gevaar, installeren van eigen matrassen e.d. Verder natuurlijk vreemd dat de al redelijk kwetsbare renners hotels, eetzalen en buffets moeten delen met normale gasten. Hebben ze dat ook echt niet anders kunnen doen? In de Tour lukte het ook. Oktober is al ruim buiten elk hoogseizoen en dan zijn de reisbewegingen sowieso al drastisch omlaag door die pandemie.
de mogelijke aanslag op fysieke gestel valt bij mij onder de noemer b.llsh.t ik denk dat je eerder een koude oploopt als je met 70 80km omlaag gaat in de regen en een paar graden boven celsius dan in een vlakke etappe.
De organisatie springt in de bres en neemt het risico in deze tijd om deze wedstrijd te organiseren. Een wedstrijd die veel renners de mogelijkheid geeft hun geld te verdienen en sponsoren van de ploegen hun exposure te geven waardoor een ramp in de wielersport waarbij sponsoren masaal opstappen iets verzacht is. Sponsoren van de Giro nemen al net zoveel risico. Het is niet ongebruikelijk dat een grote ronde geld krijgt om een bepaalde regio te doorkruisen of bepaalde steden. Het is dus niet ondenkelijk dat dit de reden is voor deze lange rit. Wanneer je als renners dan last minute deze rit dwarsboomt dan is dat naar mijn mening een middelvinger opsteken naar de organisatie en diens sponsoren.
Dus nogmaals, ja de lengte van de etappe is te veel. Maar kom hier vooraf mee aanzetten niet op de dag zelf waardoor een organisatie geld verliest. Nu was het ook niet zo een beestenweer he. En ja ik fiets zelf ook, echter wel bij de Amateurs A uiteraard.