Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel wint direct bij terugkeer Brabantse Pijl na spannend sprintduel met Wout van Aert
Remco Evenepoel heeft bij zijn terugkeer in het peloton direct de Brabantse Pijl weten te winnen. De Belg van Soudal-Quick Step rekende in een sprintduel af met Wout van Aert die de zure nasmaak van zijn Vlaamse voorjaar niet heeft weten weg te spoelen. Antonio Morgado won de sprint in het peloton
Tom Pidcock, Wout van Aert en een terugkerende Remco Evenepoel. De organisatoren van Flanders Classics zullen zich op voorhand in de handen hebben gewreven door een kwalitatief sterke deelnemerslijst. De kleine aanpassing op de kalender – van de woensdag naar de vrijdag voor de Amstel Gold Race – lijkt goed te hebben uitgepakt. De finale van de koers met passages over de Moskestraat, Holstheide en S-Bocht in Overijse was dan weer wel vertrouwd zoals voorgaande jaren.
Een zestal vluchters kreeg vroeg in de wedstrijd de ruimte van het peloton. Belgen Tuur Dens (Flanders-Baloise) en Jens Reynders (Wagner-Bazin) en de Nederlander Joren Bloem (Unibet Tietema Rockets) zaten daarbij. Ådne Holter (Uno-X Mobility), Iúri Leitão (Caja Rural-Seguros RGA) en Antonio Jesús Soto (Equipo Kern Pharma) waren de andere dappere aanvallers.
De ogen waren voorafgaand op een terugkerende Remco Evenepoel gericht – foto: Cor Vos
Van Aert en Evenepoel openen finale vroeg
Maar de kopgroep kreeg nooit veel ruimte. Bovendien waren er vanuit het peloton verschillende tegenaanvallen te zien en werd het tempo op de eerste keer Moskestraat flink verhoogd door Van Aert en Visma | Lease a Bike. Op 50 kilometer van de streep was het zelfs Evenepoel die op de Holstheide ten aanval trok.
Dat bleek niet zomaar een speldenprikje, de vroege vlucht werd bijgehaald en enkel een handje vol renners kon de dubbel olympisch kampioen volgen. Na een nieuwe versnelling van De aerokogel uit Schepdaal was het enkel Van Aert die het wiel van zijn terugkerende landgenoot kon bijhouden. Joseph Blackmore reed daar namens Israel-Premier Tech knap naar toe.
Alpecin-Deceuninck achtervolgt in dienst van Del Grosso
En dus kregen we een sterk drietal aan de leiding. In de achtervolgende groep waren onder meer Tom Pidcock, Tibor Del Grosso, Tiesj Benoot en Jonathan Narvaez van de partij. Een samenwerking kwam moeilijk van de grond, waardoor de drie hardrijders vooraan hun voorsprong al snel naar de halve minuut zagen groeien. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde ontstond er een hergroepering achter de koplopers, de achtervolgende groep werd opgeslokt door het peloton. Het gebeurde allemaal op meer dan vijftig seconden van de besten in koers.
De drie sterksten in koers – foto: Cor Vos
In de voorlaatste ronde waren het de mannen van Alpecin-Deceuninck die de meeste verantwoordelijkheid in de achtervolging op zich namen. Hun hoge tempo op de passage over de S-Bocht en de finishlijn zorgden ervoor dat de voorsprong van de koplopers bij het klinken van de bel rond de halve minuut schommelde.
Spannend duel in slotronde
De voorsprong nam dus af en dat merkte ook Evenepoel. De man met rugnummer 1 koos op de Hertstraat voor de versnelling. Hij gooide Blackmore daarmee over boord, Van Aert kon volgen. En dus bleven vooraan de twee Belgen over, een droomscenario voor de organisatie en de wielerliefhebber. Ook hun voorsprong ten opzichte van het peloton liep verder op terwijl de dappere Blackmore op tien kilometer van de streep werd ingerekend door het peloton.
In het peloton probeerde Alex Baudin namens EF Education-EasyPost vroegtijdig beslag te leggen op de derde podiumplek. De Fransman kreeg in zijn achtervolgingspoging Andreas Leknessund met zich mee. Maar het duo werd voor de finish bijgehaald.
Vooraan begon Van Aert met twee kilometer te pokeren, hij had het zichtbaar zwaar in de slotronde. De voorsprong ging naar de minuut en de renner van Visma | Lease a Bike besloot niet meer over te nemen. In de laatste paar honderd meter ging Evenepoel als eerste aan, maar hoewel Van Aert direct in het wiel van zijn landgenoot zat, kon hij er niet meer overheen komen. Antonio Morgado won de sprint in het achtervolgende peloton en mocht mee op het podium.
EENDAG 
Ik denk dat ie daar zichzelf heeft gesloopt.
Maar ik denk dat de code voortaan gewoon is, harde wedstrijden en dan komt de beste vanzelf bovendrijven.
Je krijgt dan ook geen rare situaties meer met renners die eerst rustig hebben kunnen meedraaien maar weet gewoon dat iedereen al veel gegeven heeft.
Pogacar beheerst dit kunstje als allerbeste.
Eigenlijk zou het wel heel interessant zijn om de gegevens van vermogen en hartslag van die twee naast elkaar te gaan leggen.
Ik denk dat je dan gaat zien dat Remco veel meer rust krijgt achter Van Aert dan Wout achter Remco. En dat je op die manier langzaam dood gaat, met de illusie dat je even veel werk doet.
Daarna zat ie inderdaad meestal in het wiel van Blackmore. Zal hem even goed gedaan hebben.
Daarom ben ik ook heel nieuwsgierig naar de data. Want we kunnen wel vanalles roepen of veronderstellen, maar uiteindelijk kun je dat onderbouwen of ontkrachten met de harde gegevens.
En ik weet niet of je zelf ook wel eens fietst, Limal. En dan denk ik dat je weet wat een lange brede gast voor je kan doen. En waarom ook iedereen blij is als er zo'n lange brede gast mee fietst...
Kortom, nog een kandidaat voor alle monumenten. Ja, inclusief MSR.
2. Hij heeft er niet echt op getraind
3. Hij moest van veel verder komen dan bekend is
4 . Zijn seizoen is al even bezig en hij zit niet meer op zijn top.
5. Je moet nog altijd winnen van een wereldtopper.
Ik denk zelf 3, 2, 4, 5.
Plus Wout zijn eigen verhaal : nooit uit de wind bij Evenepoel, vv wel.
Blijft uiteraard fenomenaal dat Evenepoel er meteen weer staat na zijn blessureleed.
Als Wout weer ns een sprintje wil winnen, dan mss zwaarder gaan trappen. Trapt wel erg licht mi met z'n 78 kg a 1,90m. Zijn piekvermogen in een sprint zou tegen Evenepoel toch wel aanzienlijk hoger moeten liggen.
Denk dat de hoofdreden is dat Wout mss nooit op z'n sprint traint, heeft getraind. Heeft daarentegen altijd hoog piekvermogen en inhoud gehad, wat gunstig is bij lange sprint. Je ziet bijvoorbeeld dat Ganna tegenwoordig ook aardige sprints rijdt. Bovendien stijgt elk seizoen het sprintniveau nog. De snelheden liggen soms 70+.
Vandaag iig het VO2 max aero-uitknijpverhaal van Remco.
Pidcock nog niet helemaal op snee, blijft toch met ups & downs gaan bij hem.
Stuur Evenepoel volgend jaar toch ook maar eens naar San Remo en de Ronde.
Evenepoel wel weer ouderwets sterk tegen Janneke en Mieke...
en 6 ééndagskoersen als voordeel had, en dankzij zijn hoogtestage in
een geweldig vormpeil moest verkeren.......wordt compleet groggy
gereden door Remco, die zijn 1ste koers na zijn zware blessure reed.
Ik heb inmiddels wel door dat WVA je vroeger heeft opgelicht, kan namelijk niet anders.
OT:
Als je gewoon logisch na gaat denken weet je dat dit jaar een herstel jaar is, de beste man had vorig jaar letterlijk 50% van zijn lichaam naar de klote, dat kost gewoon enorm veel tijd om te herstellen en zelfs in veel gevallen gaat het nooit meer 100% herstellen. Maarja merk wel dat je geen sporter zult zijn maar met overgewicht op de bank zult zitten..
uiteraard hoort van aert dit te winnen, maar evenepoel is al een tijdje geen strijkijzer meer, na zware koersen zijn er een hoop trager
Pidcock mag hopen dat hij er nog in moet komen na de stage wat dat was niet echt indrukwekkend.
Wout... tja...
Te veel kopwerk gedaan? Te veel getraind met Kruijswijk? Tot begin van het voorjaar zou ik Wout hebben opgeschreven, al voordat ze de laatste km in gingen. Die zou vorig jaar, als ze 10 keer tegen elkaar gesprint hadden, 11 keer gewonnen. Hopelijk krijgen ze daar het lek boven.
waar zijn zijn sprint benen?
Geniaal!
Stukkie meer overtuiging.
Buiten jouw reactie dan
Maar waarschijnlijk hoop je dat er iemand commentaar op heeft, zodat je dan vervolgens helemaal los kunt gaan op diegene...
Sprint van Wout is een probleem geworden.
Hij is wel samen met pedersen gewoontjes Best of the rest. Pech dat er momenteel 3 renners buiten categorie zijn