Remco Evenepoel na drie ritzeges en bergtrui blij met Vuelta: “Ondanks het klassement”
Remco Evenepoel droeg zijn derde ritzege in de Vuelta a España donderdag op aan zijn vrouw Oumi. “Als ik voor de derde keer een etappe zou winnen, moest ik die aan haar opdragen”, lacht de Belgische kopman van Soudal Quick-Step nadat hij solo over de meet was gekomen in La Cruz de Linares.
“Ik had het gevoel dat ik de sterkste was in de kopgroep”, legt Evenepoel uit in zijn eerste reactie na zijn zege. “Ik moest geen tijd verspillen en ervoor gaan. Mijn benen waren heel goed, ik had een betere dag dan in etappe 14 (toen hij de rit naar Larra-Belagua won, red.). Het was opnieuw een geweldige rit om te winnen en een mooie kans om bergpunten te pakken.”
“Mijn derde ritzege alweer… Het is geweldig om de Vuelta zo af te sluiten”, kijkt hij al uit naar Madrid. Voor Evenepoel is de Vuelta ondanks alles erg geslaagd. “Na mijn offday op de Tourmalet moest ik de bladzijde omslaan en voor etappes gaan. Ik win drie prachtige ritten in deze Vuelta én de bergtrui.”
Hoe kijkt hij terug op de voorbije weken? “Het was een geweldige Vuelta, ondanks dat het klassement niets is geworden. We mogen trots zijn. Ik heb nog altijd een goed gevoel en goede benen, dat toont aan dat ik beter blijf worden. Alleen had ik in de tweede week een slecht weekend”, blikt hij terug op zijn ineenstorting.
Ik denk dan ook dat zijn drie ritzeges langer zullen blijven hangen dan de vierde plaats en verder vrij sobere Vuelta van Ayuso.
Almeida maakt geen enkele progressie meer. Slecht voorbeeld dus. Het werken aan weerbaarheid doe je op training en door van (bijna) start tot aankomst in de aanval te gaan. Niet door de hele rit in de wielen te zitten zoals Almeida en Mas.
Kan je met zekerheid zeggen dat hij ooit de tour wint? nee.
Kan je met zekerheid zeggen dat hij nooit de tour wint? ook nee.
Enkel die grote inzinking zouden ze toch een verklaring voor moeten krijgen.
Een beetje alsof je Noah Lang bij de F-jes mee laat voetballen, en vervolgens met z'n allen staan te juichen omdat ie zoveel scoort. En roepen dat het de beste voetballer ter wereld is. Kans is groot dat ie het nog gaat geloven ook.
Maar feit is ook dat hij in de eerste de beste serieuze bergrit niet thuis gaf. En eigenlijk ook in de eerdere etappes bergop niet een betere indruk maakte dan zijn concurrenten. En dit is dan ook geen veelbelovend teken richting de toekomst in het grote ronde werk.
Draait een serieus goed seizoen uiteraard, heeft niks te klagen lijkt me.
Evenepoel drie zeges, twee tweede plaatsen, vier maal strijdlust, de bergtrui, tweede in de puntenstand. Roglic, twee ritzeges, Vingegaard, idem dito, Ayuso de jongerentrui, Mas niets, de Nederlanders, niets...... Moet ik nog even doorgaan ? De enige die beter doet, deels cqdeau gekregen weliswaar, is Kuss. Met de eindzege.
Remco kills the Breakaways.
De vroege vlucht is voor de mindere goden. En Remco is een oppergod.
Nochtans prima dat hij het doet en sterk gereden uiteraard.
Maar als je start met de ambitie om te winnen, je vooraf een grote broek hebt aangetrokken richting je ploeg en of die goed genoeg is, en je bent de uittredend kampioen, dan vraag ik me af of je daar uiteindelijk echt tevreden mee moet zijn. Natuurlijk is het wel het best mogelijke resultaat na de Tourmalet-etappe. Maar om Evenepoel nu neer te zetten als een held gaat mij te ver, als je ziet dat hij zich bewust op achterstand laat rijden om daarna te strijden tegen een herstellende Bernal of Kron....
Want wie zei enkele maanden terug ook alweer 'nee, ik ga niet naar een ronde voor etappes en om te leren, ik ga alleen om te winnen'?
Flinke troostprijs dit.