Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel met kilogram minder en beste tijdritvorm ooit naar Tour de France
Interview Na het Belgisch kampioenschap tijdrijden staan voor Remco Evenepoel alle sterren gunstig voor La Grande Boucle. De wereldkampioen tegen de klok blies op het BK in Brasschaat de tegenstand volledig weg, waarmee de generale repetitie meteen geslaagd was. Evenepoel kan met een extra dosis zelfvertrouwen en in ideale omstandigheden toeleven naar de Tour de France, die volgende week in Lille start.
Zet Remco Evenepoel op een tijdritfiets, en je weet dat er iets moois staat te gebeuren. Dat was ook op Brasschaatse bodem weer het geval. Het bezorgde Evenepoel de opsteker die nodig was, na een lastig slotweekend in het Critérium du Dauphiné. Nadien trok de kopman van Soudal Quick-Step op hoogtestage naar Tignes, om daar zijn vorm nog eens extra aan te scherpen richting zijn grote hoofddoel van de zomer.
Remco, waarom was het zo belangrijk voor jou om vroeger van stage terug te keren en absoluut de BK’s mee te pikken?
“Het is niet zo moeilijk om me daarvoor op te laden. Door het feit dat ik er met mijn schouderblessure lange tijd uit ben geweest, hadden we meteen gezegd dat we de twee BK’s er bij gingen pakken als extra prikkel. Ik had ook al een tijdje geen lange tijdritten meer gereden: in dat opzicht was dit ook een generale repetitie voor de tijdrit in de Tour. En ik ben iemand die wel leeft van kampioenschappen. Het is leuk om eens in België te kunnen koersen voor eigen volk. Dat heeft me zeker gemotiveerd om aan de start te komen.”
Volgens analist Dirk De Wolf zat je na de Dauphiné ‘koleirig’ op stage. Was het zo erg met je gesteld, dan?
“Nee, nee. Slechte bron (lacht).”
Je hebt het daar wel iets rustiger aangepakt dan normaal.
“Omdat ik voelde dat ik wat rust nodig had na de Dauphiné. Het was een pittig slotweekend, waarin de warmte een grote rol speelde. En ook, ik denk dat ik nog altijd niet moet vergeten dat ik een behoorlijk slechte winter achter de rug heb. Ik heb daarom soms iets meer recuperatie nodig dan vorig jaar. Dat was de reden dat we het in Tignes iets rustiger hebben gedaan dan vorig jaar in Isola. In de wetenschap dat ik ook de twee Belgische kampioenschappen nog zou rijden, was het aangewezen om iets meer te herstellen.”
Op basis van het BK lijkt het ons dat er op stage ook hard gewerkt is.
“Dat klopt zeker. Ik sta nu ongeveer een kilogram lichter dan voor de Tour de France van vorig jaar. Dat is nodig, want het is weer heel veel bergop. Zeker vanaf week twee. Het was ook het plan om een beetje lichter te staan. We hadden nu ook iets meer tijd dan vorig jaar om gewicht te verliezen. Ik ben iemand die van een maand stilzitten of veel tijd doorbrengen in de gym gemakkelijk spiermassa ontwikkelt, maar dat was de afgelopen weken gelukkig niet het geval.”
Had je geen vrees dat je tijdrit daaronder zou lijden?
“Als ik de waardes van vandaag zie, denk ik van niet. Er zit in de Tour ook een klimtijdrit, daarin is gewicht belangrijker dan op het vlakke. Ik denk dat we een balans hebben gezocht van minder gewicht, maar wel met powerbehoud. Niet zoals in de Vuelta van 2022: toen stond ik nog wat lichter en had ik een beetje minder power. Het is altijd een balans zoeken en zorgen dat het goed afloopt.”
Evenepoel deed het voortreffelijk in Brasschaat – foto: Cor Vos
Je vertelde net al dat je deze tijdrit ook als een test richting de Tour ziet. Heb je daar nog iets uit geleerd?
“Het is in ieder geval een zeer vergelijkbaar parcours met de vijfde rit, al is het daar nog een beetje minder technisch dan in Brasschaat. Het was vooral een kwestie van de hele set-up waarmee ik in de Tour de France ga rijden, qua positie en zo, nog eens een laatste keer te testen. Uiteindelijk moet ik stellen dat alles is goedgekeurd. Ik heb gedaan wat ik wilde doen en het was een zo goed als perfecte tijdrit. Ik zit kortbij de beste tijdrit-Remco ooit, schat ik nu in. Dat moet ik nu vasthouden richting de drie weken in Frankrijk.”
Zit er eigenlijk nog marge op je tijdrit? Soms lijkt het wel alsof je in die discipline de perfectie benadert.
“Dat is wat we onszelf soms ook afvragen als we naar de windtunnel worden gestuurd. Waar we vaak nog het meeste op vinden, zijn materiaal-technische zaken zoals het type stuur of – zoals bijvoorbeeld nu – de helm die wordt uitgesneden en me zo helpt om nog iets dieper met mijn hoofd te liggen. Ook banden of verzetten zijn dingen waar we iets meer op testen dan op mijn eigen positie. Elk klein detail kan tellen, want ik zag dat ook Filippo Ganna met een nieuwe helm rondrijdt. Er wordt bij iedereen aan de details gewerkt en we mogen niet stil blijven staan.”
Doe je er zondag nog een tweede Belgische titel bij in de wegrit?
“We hebben twee hoofdkaarten die we kunnen uitspelen in de ploeg, met ook Tim Merlier. Maar de warmte en het parcours spelen in mijn voordeel. Het is geen zekerheid op een massasprint. We koersen ook niet het traditionele rondje van Binche, maar een andere kant met iets smallere en steilere klimmetjes. Er zal veel aangevallen worden. Maar anderzijds: het is een BK, dus er kan ook snel een goede groep wegrijden.”
Het zal me ook verbazen als Remco gelijke tred kan houden met Vingegaard - over Pogacar hoeven we het niet eens te hebben -, maar het is flauw om te doen alsof renners als Lipowitz en Almeida op hetzelfde niveau als Evenepoel zitten. Er is één renner die veel beter is dan de nummer twee, die beduidend beter is dan de nummer drie, die op zijn beurt weer veel beter is dan de rest.
Was het niet zo dat vorig jaar, net als dit jaar, Almeida eerst moest zwoegen voor iemand anders zijn klassement en pas daarna kon werken aan zijn eigen klassement, in tegenstelling tot Evenepoel?
Neemt niet weg dat ik Almeida dolgraag bij een andere ploeg voor eigen rekening zou zien gaan in de Tour. Zelfs als je het sportswashen buiten beschouwing laat is UAE's impact op de sport een treurig iets.
*dit kan aan mij liggen: heb hier en daar best wat gemist.
Toegegeven, Almeida is het afgelopen jaar inderdaad significant beter in de eenweekse WT-rondjes, waar Evenepoel constant tegenvalt. Of dat een referentie is voor een grote ronde, lijkt me de vraag. Hij mag me verrassen; resultaten uit het verleden zijn niet per definitie de blauwdruk voor wat nog komt
Wie weet is dit wat hij nog nodig had om in de bergen mee te kunnen, maar ergens komt het ook wat onnatuurlijk over bij hoe we hem kennen. Hoeveel vraagt hij van zijn lichaam om zo mager te worden en maakt hem dat niet kwetsbaar voor ziekte en put hij zichzelf zo niet te veel uit om zo 3 weken lang de strijd aan te kunnen gaan?
Hij heeft niet de natuurlijke bouw van Vinegard of andere rasklimmers, Pogacar gaat ook niet zo ver dat ie zich uitmergelt om maar harder te kunnen bergop. Ik betwijfel of dit nou wel de weg is die Remco moet bewandelen om in de Tour om de overwinning te kunnen strijden.
Dumoulin had ook meer de carrosserie van een tijdrijder en moest heel veel van zijn lichaam vragen om zo licht te staan dat hij mee kon doen om de winst in de grote rondes en dat bleek heel erg zwaar om vol te houden. En dan reed Dumoulin nog tegen gewone stervelingen, niet tegen Pogacar die van een bijna onaards niveau is.
Ik denk dat het geschoren kopje zijn scherpte ook nog meer benadrukt.
Het is wel een feit dat dit lage gewicht hem meer lijkt te vragen dan bij andere klimmers. Ook meteen de reden waarom Evenepoel, in tegenstelling tot anderen, een volledige specifieke voorbereiding nodig heeft om goed te klimmen. In de ritten wedstrijden die geen hoofddoel zijn klimt hij daardoor (in verhouding tot anderen) minder goed dan in zijn hoofddoel.
En dat 15 jaren lang.
Hij is gewoon dé graadmeter op tijdritgebied maar geen absolute wereldtop in het klimwerk. Net daaronder zit hij. Dus zal het in de details zoals gewicht gezocht moeten gaan worden. Ben benieuwd wat t gaat opleveren komende Tour. Misschien weer 3de maar een plekje buiten de top 5 zou ook zo maar eens kunnen.
En als het de 'anderen' wat tegenzit zou het evengoed tourwinst kunnen opleveren.
Maar dan moet hij rekenen op een volledige off-day, ziekte,... van Pogi en Vin.
Die kans is niet enorm, maar ook niet onbestaande. Bovenal heeft hij dat vooral niet zelf in de hand.
Ik hoop gewoon op een spannende tour waarin iedereen mooi op z'n fiets blijft zitten.
Want Remco zelf heeft natuurlijk nooit een off-day? Zeker niet in een grote ronde, nietwaar?
Het is gewoon hopen dat je zelf die offday hebt in een sprintetappe of rustdag, en je concurrenten in de belangrijkste klimetappes.
Beter zo een scenario dan dat Pogi iedereen meteen zoek rijdt.
Nu Remco inmiddels naar zijn 26e toe gaat, moeten zelfs de grootste fanatici HEEL stilaan toegeven dat hij MISSCHIEN niet het grootste wielerwonder aller tijden is? Auw!
Nog pijnlijker: dat wielerwonder is wellicht van Remco's EIGEN generatie?
Er is een groot verschil tussen Evenepoel die een rondje start tussendoor en Evenepoel die aan de start staat van een hoofddoel.
Qua erelijst doet Roglic natuurlijk beter, maar in de GT's waar ze samen aan de start stonden helt de balans toch over naar Evenepoel. Enkel in de Vuelta van 23 had Roglic de bovenhand door de inzinking van Evenepoel.
Grootste verschil tussen beiden is natuurlijk ook dat Roglic een ronderenner pur sang is, die eigenlijk ook consequent 2 grote rondes per jaar rijdt, terwijl Evenepoel veel meer allrounder is die ook mikt op kampioenschappen, tijdritten, eendagskoersen,... en daardoor (voorlopig) maar 1 grote ronde per seizoen rijdt, tenzij hij al vroeg uitvalt.
Ligt er dus maar aan welke parameters je hanteert om de volgorde te hanteren. Als je mij vraagt wie de mooiste erelijst heeft qua QC zeg ik Roglic, maar als je mij vraagt wie er favoriet is om boven de ander te eindigen als ze beide aan de start van een GT verschijnen, dan zeg ik Evenepoel.
Maar jij ziet of interpreteert de zaken blijkbaar anders (en sleurt er ineens ook kleinere rondjes bij) en dat mag best, maar dan heeft het weinig zin om hierover verder te debatteren. Ik kan enkel zeggen dat mijn gevoel op dit moment zegt dat Roglic zelfs geen top-5 zal halen, tenzij er andere topfavorieten uitvallen. Ik zie Pogacar, Vingegaard, Evenepoel, Almeida en Lipowitz boven hem eindigen, als hij de finish al haalt (en ze bij Redbull Lipowitz z'n eigen koers laten rijden en niet slachtofferen).
En dat op een parcours wat niet idealer kan.
Daar rijd je op een kampioenschap echt geen 2 minuten van weg.
Hij heeft rekening gehouden met de tussentijden en zich niet het snot voor de ogen gereden, gaf hij ook aan in het interview en is te merken aan de tussentijden.
In de andere tijdrit dit jaar in UAE eindigde hij ook top tien, voor nationale kampioenen Hoole en Armirail.
Tijdritten winnen zal hij niet rap doen, veel rijdt hij er niet en als hij ze rijdt heeft hij vaak geen doel. Maar hij kan het best redelijk goed (als het vlak is).