Remco Evenepoel: “Ik heb heel hard aan mijn explosiviteit gewerkt”
Straffe stoot van Remco Evenepoel, gisteren in de Volta ao Algarve. Het Belgische toptalent had net voor de top van de Alto da Fóia nog voldoende jus in de benen om een tiental overgebleven concurrenten uit het wiel te sprinten. “Ik heb heel hard aan die explosiviteit gewerkt. Super dat het er nu al uitkomt.”
Even later barstte hij in tranen uit in de interviewtent. Een volle minuut lang verborg hij snikkend het hoofd tussen de handen. “Waarom ik het even moeilijk had? Een beetje alles samen”, probeerde hij even later zijn emoties te verklaren. “Ik belde deze morgen nog met mijn vriendin, vertelde haar dat ze zeker moest kijken. Ik wilde haar – en mijn ouders – tonen dat ik klaar was voor een mooi jaar. Ik besef dat het niet altijd gemakkelijk is om met mij samen te leven. Daar sta je na zo een overwinning wel even bij stil.”
Belangrijke dingen in het leven
Ook het verhaal van collega Nikolas Maes en zijn vrouw, die vorige week een zoontje verloren, had Evenepoel duidelijk aangegrepen. “Ik praatte er gisteravond (woensdag, red) over met Iljo op de kamer. ‘Als ik win, draag ik mijn zege op aan Nikolas en zijn familie’, zei ik. Ik heb ook nog een klein zegegebaar gemaakt voor hen. Ja, dat houdt me bezig. We zijn hier aan het koersen, maar er zijn zoveel belangrijkere dingen in het leven. Dat besef ik steeds meer. Daarom ook dat ik elke dag weer het beste van mezelf geef.”
Waarmee hij bij het sportieve aspect belandde. Wat Evenepoel uit zijn mouw schudde, was niet min. Eerder won hij al in San Juan, maar was dat eerder tegen een bescheiden deelnemersveld. Gisteren haalde hij het van kerels van een ander kaliber. Schachmann, López, Costa, Nibali, Kwiatkowski, Thomas, noem maar op. Zelfs ploegleider Tom Steels was na afloop onder de indruk van Evenepoels prestatie.
Halve minuten-blokken
“Hij heeft nochtans niet getraind om hier top te zijn”, verrast Steels. “Hij is in orde natuurlijk. En hij heeft in Argentinië al wedstrijdritme opgedaan, maar dit is toch sterk. Hij blijft verbazen. Als je ziet wie hier allemaal vooraan zit. Dat zijn renners van het type dat elke kans wil grijpen. Oké, jongens als Nibali en Thomas zijn nog niet top, maar Remco zal ook nog verbeteren. Ook zijn doelen liggen later.”
Zeer opvallend: de versnelling waarmee Evenepoel in de slotfase zijn concurrenten uit het wiel schudde. Nochtans staat de Vlaams-Brabander niet gekend als de meest explosieve renner van het peloton. “Ik ben veel sterker geworden”, beantwoordt hij onze vraag daarover. “Zowel deze winter als de afgelopen weken heb ik daar heel hard aan gewerkt.” Hoe hij dat doet? Halve minuten-blokken, noemt hij het. “Volle bak, heel diep gaan. Tot het overgeven toe. Het voelt echt heel goed dat het er nu al uitkomt. Ook mijn coach (Koen Pelgrim, red) zal tevreden zijn.”
Niemand laten rijden
Evenepoel gaat nu uiteraard vol voor eindwinst. “Vandaag mikken we opnieuw op een sprint voor Fabio (Jakobsen, red). Zaterdag volgt de tweede etappe met aankomst bergop. Het wordt een korte, maar steile slotklim. Drie kilometer voluit gaan, dus. Al was het vandaag niet anders. Dat Schachmann mijn grootste concurrent gaat worden? Hij niet alleen. Er zijn er meerdere. Ik mag gewoon niemand laten wegrijden.”
Eeuhw!
Wat een mooi neutrale blik van de journalist!
Dan toch liever iemand die iedereen aan gort rijdt zonder dat geneuzel er omheen. En dat aan gort rijden, daar begint het al aardig op te lijken.
1 het landschap + het weer.
2 de koers
3 de coureurs
18976 hun karakters
Ik hoop dat je dat eigenlijk niet meent, want wie het wielrennen een beetje kent weet hoe verdomd moeilijk het is om te winnen zoals Evenepoel gisteren deed. Er zijn slechts weinig renners in het peloton die na een versmachtende klim (door het moordende tempo op die "loper" waren er slechts 10 renners over) nog een eindschot hebben dat 400m ver reikt. Denk dan aan de Valverdes, de Alaphilippes en (sinds vorig jaar) de Schachmanns van deze wereld. Je kan er misschien nog een handvol vinden, maar zeker niet meer.
Kijk anders gewoon naar de uitslag: de enige die terug tot aan het wiel kwam was Schachmann. Dan Martin (toch ook een specialist van dit soort werk) op 2 seconden met Rui Costa en Tim Wellens net wel/niet in zijn wiel (ook geen pannenkoeken), MA Lopez op 5 seconden (die had schakelproblemen, ja, maar zijn eerdere aanval was ook niet zó splijtend) en dan het groepje met Nibali en Mollema op 8 seconden. Als dat allemaal enkel door de verrassing kwam, jawadde, dan zaten ze toch wel héél erg te slapen.
Een prestatie zoals die van Evenepoel gisteren zou je als liefhebber moeten kunnen smaken zonder allerlei redenen te zoeken om er afbreuk aan te kunnen doen.
"zaten te slapen"
ja natuurlijk op 400m van de meet op het tandvlees koersend voor de winst verwacht niemand een aanval. tssss rare uitleg van u.
Je kan dat die jongens zelf niet kwaadnemen, het is de media en het publiek die samen op de hype-kar springen. Het spijtige is dat sommigen daar niet goed mee om kunnen, zoals een VDB...
laat insinuaties achterwege en pas je toon aan svp
Dan kun je je nog vragen stellen over de absurde hoogtes van zijn basisniveau, maar aan zijn prestatiecurves is weinig opmerkelijk.
Nikolaes Maes en zijn vrouw konden het gebaar van jezus toch wel appreciëren. Is dat niet het belangrijkste?
Drie weken volhouden, dat weet niemand of hij dat kan. Dat is een feit. :-)
Jammer dat MVDP niet mee kon of mocht...?! Leuk om in de laatste situatie te zien of hij Evenepoel wel erop had gelegd. Denk het eigenlijk wel vanwege z'n killersinstinct en explosiviteit.
Wat als Matje in duel wel voorbij was geknald door RE of andersom? Dan nog hebben we het maar over 1 dag terwijl velen hier dan direct in een spasme van absurde euforie schieten.
Het zijn gewoon behoorlijk verschillende renners en vergelijken is dan ook onzinnig.
Beide gewoonweg mooie persoonlijkheden met enorm veel talent en laten mooie koersen zien. Prachtig om te zien en er zijn er meer. That's it, where is all the fuss about...
Coppi was 20 toen hij de Giro won, Saronni 21. Niet onmogelijk dus.