Hoewel ik hoopvol naar de loopbaan van Evenepoel kijk, lijkt me winst in de Giro te hoog gegrepen. Toch zeker dit jaar. Diverse redenen. Hij heeft inderdaad nog nooit een echte bergrit gereden, met hooggebergte. En al helemaal niet tegen de betere ronderenners en klimmers. In de Algarve haalde hij bergop hetzelfde niveau van Schachmann. Een goed renner weliswaar, maar nog steeds geen topper. Hij won nadien wel Paris-Nice, maar moest de laatste rit en aankomstklim toch passen toen eerst Quintana, nadien Benoot, wegreden. En ook bij de achtervolgers dreigde hij te lossen. Op een langere klim zou hij een paar minuten verloren zijn.
We weten niet wat Evenepoel aankan tijdens een etappekoers van drie weken, waarbij je steeds vooraan moet zitten, meegaan met elke move van de tegenstanders en geen slechte dag mag kennen.
Het probleem is, dat hoe langer de onderbreking duurt (nu reeds vier maanden, en het is voor hem nog een maand wachten), hij zijn ambities steeds verder naar boven bijstelt. Omdat hij tijdens deze "wapenstilstand" de pijn niet voelt, hij ook nooit gelost wordt of kan worden in koers, hij nooit een slechte dag kent, hij nooit een pak slaag krijgt. Hopelijk gebeurt dit allemaal wel een paar keer, vanaf einde juli, en stelt hij daarna zijn ambities bij. Dan zal hij veel meer tevreden zijn met een eventuele ereplaats (tussen vijfde en vijftiende plaats ?) in de Giro.