Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Quinn Simmons ziet gemiste kans: Veel wielrenners zijn weinigzeggend
Voor de Amerikaanse kampioen Quinn Simmons is de X-Factor belangrijk. Dit vertelt de opvallende renner van Lidl-Trek in de Alpecin Barbershop waarmee WielerFlits langs diverse wedstrijden trekt en iedereen uit het peloton een knipbeurt aanbiedt. In het herfstnummer van RIDE Magazine staat een groot interview met Simmons vanuit de Alpecin Barbershop.
Simmons vindt de aanwezigheid van de barbershop bij bijvoorbeeld de start van de Tour de France ook een mooi initiatief. “Voor mij is het belangrijk om ook een persoonlijkheid in het peloton te zijn. Om iets uit te stralen. Sport is ook show. Wij moeten ook beseffen dat wij de entertainers in die show zijn. Kijk naar een kampioen als Peter Sagan. Geen twijfel dat hij een groot talent op de fiets was. Maar hij wist zichzelf ook als een ster te verkopen.”
“Sagan is dé reden dat ik wielrenner wilde worden. Ik wilde een wielrenner zoals hem zijn. Niet alleen qua prestaties, maar ook qua uitstraling. In het wielrennen lijkt het soms alsof het allemaal ideale schoonzonen zijn. Alles juist doen en de perfecte professional willen zijn. Je kunt echter ook een mix vinden. Natuurlijk is het sportieve het meest belangrijk, maar ik denk dat het niet verkeerd is wanneer je ook een beetje een ander gezicht aan het wielrennen kunt geven.”
Hij vindt het belangrijk dat je als wielrenner ook een persoonlijkheid vormt. “Dat je sterkere karakters krijgt, net zoals in de Formule 1. Als je naar de persconferenties in de Tour kijkt, daar krijg je nooit antwoorden waarin bijvoorbeeld Pogacar en Vingegaard elkaar uitdagen. Negen van de tien keer wordt er geantwoord dat ze goed konden presteren dankzij het goede werk van de ploeg. Het is vaak zo weinig zeggend.”
Simmons rijdt enorm sterk rond in deze Tour – foto: Cor Vos
Dat de Netflix-serie over de Tour de France geen succes was, betreurt Simmons. Zeker voor de wielersport, want dit was een mogelijkheid om meer voet aan de grond te krijgen in de Verenigde Staten. “Ik denk dat ze er niet in geslaagd zijn om een goed beeld van de wedstrijd te geven. Ik heb alleen de eerste zes afleveringen van het eerste jaar gezien en had het gevoel dat ze de kijkers veel beter hadden kunnen entertainen.”
Volgens Simmons hebben de makers van deze Netflix-serie veel te veel een kopie van Drive to Survive van de Formule 1 willen maken. “De focus lag niet echt op de sport. Op de bijzonderheden van het wielrennen. Ik ben ervan overtuigd dat je met een betere visie hier zeker een succesvolle serie van had kunnen maken. Dit is jammer, want voor het wielrennen is het zeker een gemiste kans.”
Lees het hele interview met Quinn Simmons in het nieuwste nummer van RIDE Magazine
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
In de RIDE Magazine Najaarsgids 2025 lees je een bijzonder portret van Quinn Simmons. De Amerikaanse coureur van Lidl-Trek is een opvallende verschijning in het peloton en dus de ideale klant voor de Alpecin Barbershop. Wie is de persoon achter de renner en waarom is hij wielrenner geworden? Lees het verhaal nu in de nieuwe RIDE!
En Simmons zijn uitslagen zijn misschien niet je van het, maar uitgesproken is die zeker. Misschien niet zoals de linkse medemens het graag ziet maar hij is zeker een karakter.
Sagan staat bv op de PCS all-time ranking gewoon op een 18e plek. Voor Boonen, Cancellara, Gilbert, Cavendish en Bettini. Absolute klasbak.
Inderdaad, Sagan heeft een groot palmares maar is het beeld niet wat ontstaan omdat hij vaak klem zat door zijn status en daardoor veel net niet heeft gewonnen. Dat valt harder op als je elke keer net niet wint, een beetje zoals Van Aert, dan dat je ergens hopeloos in het peloton vertoeft.
On topic, wielrennen is ook gewoon een vrij saaie kijksport, als je geen liefhebber bent van de sport en niet van mooie landschappen houdt tijdens de tour dan is er geen hol aan volgens mij. Ergens denk ik dat de sport op zich wel overleeft omdat het één van de klassieke sporten is die er al lang zijn en ergens ook vaak iets heroïsch heeft, dus minder onderhevig aan trends, maar dat ze wel nooit echt groot gaat worden bij het publiek.
De interessantere renners (naast de fiets dan, dus ook in interviews en dergelijke) zijn in grote lijnen altijd al de klassiekere renners geweest. Ik vind van der Poel, van Aert, Pedersen en daarvoor Sagan, Boonen, Cancellara, etc... pakken interessanter dan Pogacar, Roglic, Vingegaard, Contador, Froome, Schleck en consoorten, daar kan je even goed het interview overslaan, er wordt toch niets gezegd.
Misschien daarom ook de drang om Evenepoel als klassiek renner te zien, omdat hij qua "kleurrijke persoonlijkheid" veel meer bij het eerste rijtje hoort.
Bij de eeuwwisseling leek er even een kentering te komen, toen we met Armstrong, Ullrich, Pantani, Virenque en co misschien iets te veel karakter kregen, misschien overcompensatie na de vleesgeworden nietszeggendheid Indurain.