Puck Pieterse wint ook Wereldbeker Hulst, Fem van Empel na valpartij tweede
Puck Pieterse heeft haar tweede overwinning in de Wereldbeker veldrijden op rij geboekt. Nadat ze vorige week de beste was in Overijse, ging het talent van Alpecin-Deceuninck ook in Hulst met de zege aan de haal. Fem van Empel ging in de beginfase nog goed mee met Pieterse, maar na een valpartij nam ze genoegen met een tweede plaats. Shirin van Anrooij werd derde.
Omdat de Wereldbeker in Hulst een clash met het WK-duel van de Rode Duivels wilde voorkomen, werd besloten om het programma naar voren te verschuiven. De dames begonnen daardoor al om 11.00 uur aan hun cross. Maar ook ‘s ochtends vroeg kende Puck Pieterse een uitstekende start.
Pieterse en Van Empel klasse apart
De winnares van vorige week in Overijse sloeg direct een gat met Ceylin del Carmen Alvarado en Fem van Empel. Daarachter viel vooral de goede start van Sanne Cant op. Grote afwezige in dit veld was wereldkampioene Marianne Vos, die rust nam na haar zege van gisteren in Kortrijk.
Van Empel wist het gat met Pieterse nog in de eerste ronde te dichten, maar door een foutje behield Pieterse toch de leiding. Wel was duidelijk dat de twee jongelingen er technisch ver bovenuit staken. Alvarado was na de eerste ronde derde en Shirin van Anrooij vierde. Zo waren de verhoudingen al snel duidelijk.
Valpartij kost Van Empel veel tijd
Halverwege de cross was de voorsprong van Pieterse op Van Empel nog altijd maar vijf seconden. Een tweestrijd leek in het verschiet te liggen, maar de leidster in de Wereldbeker gooide haar eigen glazen in door in een afdaling ten val te komen. Ze moest haar stuur recht zetten en had veel problemen met haar ketting en derailleur. Omdat de materiaalpost niet in de buurt was, kon Pieterse maar liefst 50 seconden wegrijden.
Desondanks bleef Van Empel op de tweede plaats rijden, omdat de verschillen gigantisch waren in de top van de cross. Pieterse begon met een minuut voorsprong op Van Empel aan de voorlaatste ronde. Daarachter had Van Anrooij de derde plaats overgenomen van Alvarado. Zij volgden nog binnen twee minuten van de koploopster.
Twee op rij voor Puck Pieterse
Pieterse leek soeverein op de weg naar de zege, maar was ook niet foutloos. Zij kwam in de voorlaatste ronde op precies dezelfde plek als Van Empel ten val. Geluk bij een ongeluk voor Pieterse was dat zij snel verder kon en geen problemen kende met de fiets. Ze behield daardoor haar voorgift van ongeveer 40 seconden op haar eerste achtervolger.
In de slotfase gleed Pieterse nog een keer onderuit, weer op dezelfde plek, maar ook na deze schuiver sprong ze snel weer op de fiets. Haar overwinning kwam niet meer in gevaar. Nadat ze vorige week in de zware cross van Overijse haar eerste wereldbekeroverwinning ooit boekte, pakt ze nu haar tweede zege op rij op het hoogste niveau.
Van Empel werd tweede op 42 seconden. Een minuut daarachter werd Van Anrooij derde. Alvarado moest knokken voor haar vierde plaats, maar ze wist de aanstormende Lucinda Brand achter zich te houden. De Belgische Marion Norbert Riberolle werd knap zesde en de Française Hélène Clauzel zevende.
Bekijk hieronder de uitslagen van de Wereldbeker Hulst 2022
Als je op dit parcours op de 3e rij van start gaat (Van der Poel), ben je volgens mij kansloos voor het podium.
Puck had op dit mooie parcours duidelijk voordeel aan haar MTB activiteiten.
Alvarado, zelfde euvel als vorige week: nog niet hersteld van het zware werk van gisteren.
Lucinda opnieuw een prima laatste rondje, maar de rondjes daarvoor leek het teveel „wegglijden, vallen en weer doorgaan“.
Leuk dat uitgerekend in het Nederlandse Hulst drie Nederlandse dames het podium mogen bestijgen. Wie had dat durven dromen?
Een jaar later, bij dat eerste junioren-WK voor vrouwen, waar Van Anrooij won en Pieterse tweede werd, eindigde Van Empel vijfde op twee minuten. Dat was best indrukwekkend, aangezien het welgeteld haar vijfde UCI wedstrijd was. Ze was geselecteerd omdat ze, bijna uit het niets, derde was geworden op het NK (overigens ook op meer dan twee minuten). Kortom een natuurtalent, maar op een forse achterstand.
Om dan een seizoen later als eerstejaars belofte wereldkampioen te worden, vervolgens als tweedejaars je eerste twee wereldbekers bij de elite te winnen en nu als derdejaars al je races als eerste of tweede af te sluiten, is krankzinnig.
Pieterse en Van Anrooij moeten in ieder geval hopen dat Van Empel niet nog zo'n zomer van stormachtige groei doormaakt. Of dat haar ontwikkeling als wegrenster bij Jumbo haar ontwikkeling als veldrijdster een beetje remt. Anders hebben ze een probleem.
Op zich is natuurlijk ook wel mogelijk dat Van Empel alle extra vooruitgang, ten opzichte van Pietserse en Van Anrooij, die te behalen viel door voor het eerst serieus op de fiets te gaan trainen inmiddels behaald heeft en vanaf nu meer gelijke tred met ze zal houden. Qua leeftijd hebben ze alle drie nog zeker vijf jaar van fysieke ontwikkeling voor de boeg.
Wel waanzinnig mooi om te zien hoe deze 2 (3) youngsters nu al de fakkel overgenomen hebben. Waarbij ik wel benieuwd ben of Vos en Brand richting einde seizoen op basis van hun inhoud en taaiheid toch nog weerwerk kunnen bieden. Betsema, Worst (en wie weet ook Alvarado) zullen het denk ik vooral moeten doen in de wedstrijden waar deze youngsters niet aanwezig zijn.
Het evolueert wel de gunstige kant uit. Toen ik 20 jaar terug naar de damescross ging kijken (de tijden van Kupfernagel en van den Brand) was het vaak al huilen met de pet op bij alles wat buiten de top 5 zat.
@Gebruikersnaam. Met je eens. Er zijn er dus nog die verder kijken dan hun chauvinistische neus lang is. Ik vind dat je je nog voorzichtig uitdrukt. Ook de top bij de vrouwen komt nauwelijks uit boven de vaardigheden van de laatste mannen.
Of denk je misschien zelf wel te makkelijk over het cyclocrossen?
Heb je het ooit geprobeerd, of enkel vanaf de zijnkant met een biertje in de hand gekeken? Want met het biertje in de hand ziet het er allemaal gemakkelijk uit, totdat je zelf ineens met je fiets door een 20 cm diep spoor moet fietsen. Dan ligt TL, TZ en in de lucht op de loer. Maar het zegt eerder iets over hoe moeilijk het is om op je fiets te blijven zitten dan over het niveau van de deelnemers.
Dus het staat je vrij iets met je zondag te doen wat je wel leuk vindt.
Serieuze vraag. Kan het ook te maken hebben dat de mannen gebrek aan techniek makkelijker kunnen compenseren met kracht. Dat hebben vrouwen logischerwijs toch minder.
Voor zover ik persoonlijk heb kunnen vaststellen, vinden de massale tuimelpartijen vooral plaats op schuine kanten of in gladde of hobbelige afdalingen. Lijkt toch voor 95% aan handigheid te liggen.
Gaat dan vermoedelijk ook gewoon over dames die een fulltime job hebben en voor wie het veldrijden vaak niet meer is dan een passionele hobby, eigenlijk horen die niet in grote(re) crossen thuis. Daar waar de 40e man uit zo'n mannencross uiteraard pakken trager gaat dan een Mathieu, maar die kan nog steeds best wel goed uit de voeten met een crossfiets.
En eerlijk is eerlijk, bij de mannen zal je zelden iemand zien passeren die 15 kilo te zwaar staat, bij de dames blijft dat er nog wel steeds bij horen.