Primoz Roglic doet haasje-over met Pogacar en is eindwinnaar World Ranking
Na zijn eindzege in de Vuelta lag het uiteraard in de lijn der verwachtingen, maar het is nu ook geofficialiseerd: Primož Roglič is eindwinnaar van de UCI Worldranking. Jumbo-Visma springt over Deceuninck-Quick-step naar de eerste plaats in de teamranking terwijl Frankrijk over Slovenië wipt en de landenranking aanvoert.
Anna van der Breggen wint de dames UCI Worldranking, voor Elisa Longo Borghini en Annemiek van Vleuten. In de One Day Ranking haalt Elisabeth Deignan het. Van der Breggen is vierde, de Belgische Lotte Kopecky vijfde. Hier valt Van Vleuten net buiten de top vijf. Nederland wint bij de dames de landenranking, terwijl Trek-Segafredo de lijst van de beste teams topt.
De belangrijkste rankings op een rijtje:
(de volledige standen vindt u hier)
World Ranking Elite Mannen
1. Primož Roglič – 4237
2. Tadej Pogačar – 3055
3. Wout van Aert – 2700
4. Mathieu van der Poel – 2040
5. Jakob Fuglsang – 1961
World Ranking Elite Dames
1. Anna van der Breggen – 2560,67
2. Elisa Longo Borghini – 2532,33
3. Annemiek van Vleuten – 2226
4. Lisa Brennauer – 1943
5. Elisabeth Deignan – 1896,33
One day race World Ranking Elite Mannen
1. Wout van Aert – 2265
2. Mathieu van der Poel – 1520
3. Julian Alaphilippe – 1502
4. Marc Hirschi – 1200
5. Florian Sénéchal – 1105
One day race World Ranking Elite Dames
1. Elisabeth Deignan – 1622,33
2. Elisa Longo Borghini – 1567,33
3. Lisa Brennauer – 1424,67
4. Anna van der Breggen – 1221,67
5. Lotte Kopecky – 1050
Teamranking Elite Mannen
1. Jumbo-Visma – 9919
2. Deceuninck-Quick-Step 9776,16
3. UAE Team Emirates – 8503
4. INEOS Grenadiers – 7628,33
5. Team Sunweb – 7582,71
Teamranking Elite Dames
1. Trek-Segafredo – 6931,98
2. Boels-Dolmans – 5385,35
3. Mitchelton-Scott – 4775
4. Team Sunweb – 3847,65
5. Equipe Paule Ka – 3222,68
Landenranking Elite Mannen
1. Frankrijk – 9542,83
2. Slovenië – 8824
3. België – 8530
4. Italië – 7375
5. Australië – 6468
6. Nederland – 6249
Landenranking Elite Dames
1. Nederland – 8314,5
2. Italië – 4588,33
3. Duitsland – 3806,66
4. Groot-Brittannië – 3037,5
5. Australië – 2906
6. België – 2139
Sagan 45ste, Greg 59ste.
Al zijn veel wedstrijden waar Sagan en Greg punten zouden hebben kunnen pakken uitgevallen in dit vreemde seizoen.
Volgens PCS had Slovenië dit jaar 48 zeges en vorig jaar 65.
Zou dus zo maar het tweede jaar op rij kunnen zijn.
Speelde natuurlijk ook in hun voordeel dat een deel wedstrijden wegvielen (voornamelijk 1-daagse) waar belgie ( in mindere mate italie) veel punten pakken.
In een Dwars door Vlaanderen, E3-prijs harelbeke en Parijs-Roubaix zitten doorgaans wel een deel belgen in de top-10 die punten nemen. Waar ik geen sloveen echt hoog zie eindigen ( of Mohoric moet een superdag hebben).
Nu zaten de wedstrijden stuk dichter bij elkaar, waardoor renners veel konden rijden in goeie vorm.
Als je de heuvelklassiekers in April/Mei zet en WK in september, lijkt het me ook minder evident om als Roglic/Pogacar zijnde voor alle die wedstrijden top te zijn.
Maar blijft natuurlijk mooi, dat Slovenie die paar super-renners heeft
Positieve verrassingen dit jaar zijn wat mij betreft Hirschi, Hindley en Almeida.
Bij de ploegen is Sunweb in de Tour mij het meest bijgebleven. Ondanks alle kritieken hebben zij een plan gemaakt en dit ten uitvoer gebracht. Een paar schitterende ritwinsten en twee man op het podium van de Giro om vervolgens weer de aanvalslust van de jonkies in de Vuelta te zien.
Jumbo zonder twijfel de sterkste ploeg van het jaar.
Ook overal en altijd in de aanval, dus zeker 1 van de mannen die het seizoen het meest gekleurd hebben.
@Gitan Ik heb Alaphilippe niet bij de eerste drie genoemd omdat ik de Alaphilippe van vorig jaar beduidend sterker vond en meer indruk maakte. Zijn Tour was daar echt grandioos. Dit jaar was het toch allemaal net wat minder.
Zelf zou ik Van der Poel vervangen door Evenepoel.
Moest ik een top-10 maken, dan zou ik er bij zetten: Van der Poel, Ganna, Sam Bennett, Ewan en Hirschi.
Wat zou jullie top-10 zijn?
Ik zou ook V/d Poel als 5e vervangen door Evenepoel. Wat die presteerde in het beperkte aantal koersen dat hij reed vind ik indrukwekkender dan de prestatiecurve van Mathieu.
Aanvullen tot 10? Mathieu, Hirschi, Demare, Ganna, Kragh.
2. Van Aert
3. Van der Poel
4. Pogacar
5. Alaphillipe
6. Demare
7. Evenepoel
8. Geoghegan Hart
9. Bennett
10. Hirschi
(Met de onderbouwing van volgorde zeg ik - deze renners presteerde het best op de momenten dat het er toe deed, of deden dit zo regelmatig dat ze een plekje verdiende in deze top 10.)
Ganna valt er net buiten omdat hij buiten het WK en de Giro nog niet zoveel meer liet zien. Evenepoel had hoger gestaan mocht hij meer kunnen hebben gereden.
Mijn top 10 zou zijn;
1. Van Aert
2.Pogacar
3.Roglic
4.Alaphillipe
5. Van der Poel
6. Ganna
7. Hirschi
8. S bennett
9. Pedersen
10. Evenepoel
In dit geval zou ik het eigenlijk nog wel ergens begrijpen, want als 21-jarige de Tour winnen (en de manier waarop, met 3 ritzeges waaronder die fabelachtige tijdrit)... En ook in LBL deed hij nog mee voor winst.
Ik acht het zelfs niet onmogelijk dat ze voor de Vélo d'or Pogacar op 1 zetten, maar dat zal wellicht wel Roglic worden (en terecht).
Ik begrijp eigenlijk echt niet hoe jij VDP over Pogacar kan plaatsen. Het eindklassement in de tour met drie verschillende truien en drie verschillende etappes schat ik toch veel hoger dan de RVV en de binckbank tour. Pogacar was ook voor de corona een van de beste renners met eindwinst in de ronde van Valencia en etappe in de UAE tour. Hij werd ook nog derde in Luik en had die koers eigenlijk ook kunnen winnen. Van der Poel heeft toch een veel minder indrukwekkend seizoen.
mijn top 10
1Roglic
2 WVA
3 Pogacar
4 Alaphilippe
5 VDP
6 Fuglsang
7 Evenepoel
8 Démare
9 Ganna
10 Hirschi
Ik vond Flip dit jaar eigenlijk tegenvallen
Tja. Hij grijpt nipt naast én Milaan-San Remo én Luik-Bastenaken-Luik én de Ronde van Vlaanderen. Met iets minder gewiebel had zijn rendement dit jaar veel groter kunnen zijn dan alleen het schamele WK plus wat klein bier.
2. Pogacar (vanwege zijn TdF zege met alle extra shirtjes, en zijn bevestiging van vorig seizoen)
3. Van Aert (vanwege zijn fantastische ontwikkeling tot meesterknecht en wat overwinningen hier en daar)
4 Alaphillipe (ondanks zijn "mindere jaar" toch altijd in beeld, WK, geel, BP, en heel veel "net niet").
5 Ganna (Sinds de corona break onklopbaar op zijn specialisme, en zijn overtuigend rijden in de Giro ook in ritten in lijn)
6 MvdP (Pakt in een matig seizoen toch op attractieve wijze de nodige overwinningen mee, inclusief die ene wedstrijd die zijn seizoen maakt of kraakt, tegen de beste eendagsrenner van dit seizoen)
7 Demare: Eigenlijk constant goed en snel. Was niet in de TdF maar verder altijd op de afspraak
8 Hirschi: jong, aanvallend koersend en met resultaat. De absolute openbaring van dit seizoen.
9 Hart: wint na uitvallen van zijn kopman toch maar ff de Giro. Ook al zullen velen zeggen dat die of die er niet bij was...
10 Evenepoel: Indrukwekkend wat hij liet zien tot hij het ravijn in stuurde. Had waarschijnlijk veel hoger gestaan als hij ook serieuze rondjes had gereden.
Niet in mijn top 10: Bennett (Sam): ook al wint hij groen en diverse ritten, ik heb moeite met zijn scheve sprints en zijn kopstoten. Verdient dus geen plek in dit mooie lijstje.
Bennett wint 3 sprints in grote ronde's en het groen in de Tour, maar had minder tegenstand dit jaar. Volgens mij waren alleen de 3 topsprinters (Ewan, Demare, Bennett) allen aanwezig in Wallonie en wonnen ze alle 3 een rit. Demare wint meer, maar rijdt ook in enkele koersen waar hij nauwelijks tegenstand kreeg. En heb super veel lelijke sprints van verschillende renners gezien dit jaar.
Ik zie vaak Fuglsang nergens terug komen. Maar hij zorgt toch ook wel altijd voor aantrekkelijk koers en wint wel Lombardije, 6de in Giro, 2° in Polen ( achter Remco) en mooie ereplaatsen (oa 5de in WK). Won pre-break ook de ruta del sol tegen o.a. Landa, Movistar boys en bilbao.
Rijdt gewoon ook altijd goed met hier en daar een overwinning. Hoort daarom ook wel zeker in de top-10
Monumenten met grand tours vergelijken blijft een kwestie van smaak, maar als je voor beide een realistisch lijstje maakt met echte kanshebbers vooraf, denk ik dat het lijstje voor de grote rondes toch korter is, d.w.z. grote rondes zijn nog selectiever en lastiger te winnen.
Over de lijstjes: hier word ik vooral blij van, toch een boel mooie koersmomenten gezien dit jaar, en deze namen waren daar verregaand bij betrokken :-)
1. Roglic (GT + monument + podium Tour)
2. Pogacar (grootste wedstrijd in combinatie met leeftijd)
---
3. Alaphilippe (klassieke wedstrijden, met grootste troef WK)
4. Van Aert (monument + 2x Tour)
5. Mathieu van der Poel (monument + meerdaagse WT koers)
6. Hirschi (klassieke wedstrijden, met grootste troef Touretappe)
---
7. Demare (meer dan een sprintje rijden)
8. Ganna (gruwelijk sterk in zijn niche, ik vermoed de sterkste momenteel)
9. Fuglsang (monument + topklasseringen in het rondewerk)
---
10. Evenepoel (eerste WT meerdaagse koers in combinatie met leeftijd)
eigenlijk is allebei even moeilijk. Geen kwestie van wel of niet gekoerst hebben, maar van logica.
Er is 1 keer per jaar een RVV. Kleine 200 renners aan de start, 1 winnaar.
Er is 1 keer per jaar een TdF. Kleine 200 renners aan de start, 1 winnaar.
Uiteindelijk moet je voor allebei gespaard blijven van pech en valpartijen, en sterker/slimmer zijn dan die andere 199 renners.
Wat voor mij dan de doorslag geeft, is dat je voor een grote ronde na ruim 3000 km de beste/slimste/gelukkigste moet zijn, en bij een klassieker na 250 km.
Krijg toch de indruk dat de meeste mensen die op wf reageren zelf nooit gekoerst hebben. Uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen hoe deksels moeilijk het is om de Tour de France te winnen. Ik zou de Tour dan ook altijd boven Vlaanderen en Luik zetten.
Krijg toch de indruk dat de meeste mensen die op wf reageren zelf nooit gekoerst hebben. Uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen hoe deksels moeilijk het is om een tijdrit te winnen. Ik zou een wk tijdrijden dan ook altijd boven de Vuelta zetten en gelijk met Roubaix.
Blablabla...
Heb je het nou over deelname aan een toertocht of heb je daadwerkelijk de TDF en de Ronde van Vlaanderen bij de profs gereden?
Natuurlijk hebben de meeste flitsers die wedstrijden niet gereden maar daarom is het nog wel mogelijk om een inschatting te maken van hoe zwaar die wedstrijden zijn of een mening daarover te vormen.
Soms zie je meer van een olifant als je er 10 meter vanaf staat dan wanneer je met je hoofd in zijn kont kruipt...
Maar in dit geval leeft binnen de wielerwereld zelf toch ook de overtuiging dat de grote rondes het zwaarste zijn wat er is in het wielrennen en de meeste opofferingen vragen?
'Ik kan je vertellen dat een klassieker winnen moeilijk is' en 'rij er anders zelf eens eentje' zijn nu ook niet meteen sterke argumenten om in je relaas mee te gaan...
Verder zoals Michelangelo aangeeft. Je kunt niet zomaar één en ander vergelijken en is 3 weken op de toppen van je kunnen presteren mischien nog wel zwaarder. Wat dus het zwaarste is, who knows?
Zijn ook enigzins verschillende kwaliteiten de reden waarom het ook behoorlijk verschillende renners zijn en de reden waarom er meer ranglijsten zijn en dat is niet voor niets.
Wagyu is lekkerder dan kreeft (terwijl je nooit kreeft hebt gegeten), of Zuid Afrika is mooier dan Peru (terwijl je nooit in Peru bent geweest).
Vespa gaf het prima aan. Op zich maakt het niet uit welk niveau je hebt, al ben een goede amateur en rijd klassiekers en rondes van een week dan al krijg je heel goed vergelijk.
Wheely, inschatten lijkt dan te doen maar echt geen vergelijk wanneer je het ervaren hebt.
Met paar oud renners en mariniers gaan wij jaarlijks eea ondernemen. Of een cyclo van 6, 7 dagen of een bergtocht met enige toppen beklimmen wat ook 5, 7 dgn bevat.
Twee "kenissen" die vaak beweerden dat mariniers test en wielrennen allemaal meevalt en wordt opgeblazen daarom twee jaar geleden meegenomen met een 7 daagse survival door de Highlands in Schotland. De ene was op dag drie af en de ander de dag erop.
Ze hadden zich toch flink vergist zeiden ze in afzien, doorgaan, mentaal sterk blijven en een moeilijke zware bergkam beklimmen terwijl je kapot zit en angst krijgt om te vallen.
Hetzelfde zien we nu bij programma van van Koningsbrugge met de commando's een copie van het programma van Tom Waes. Ook allemaal overtuigd sterke sporters en de meeste vallen af. Ervaren is toch echt wat anders dan inschatten en dat gaf Vespa prima aan.
Het is toch wel een beetje een simpel wereldbeeld dat je alleen fatsoenlijk ergens van kunt vinden als je het zelf hebt meegemaakt.
Zoals ik al stelde, een olifant zie beter als je er wat verder vanaf staat. En zo kan dat ook prima met wielerprestaties. Zeker als je (net als ik) het wielrennen al wat langer volgt.
Ja, ik zit wel eens op een racefiets, en rij af en toe een keer een berg op. Maar nooit in wedstrijdverband. Betekent dit dat ik dan niet iets kan vinden van wielerprestaties? Of kan dat alleen als je zelf (al dan niet professioneel) gekoerst hebt?
Als dat laatste je wereldbeeld is, dan komen we nooit verder dan navelstaarderij. Iets wat je overigens in veel sporten (waaronder ook het wielrennen) tegenkomt. Want iemand van buiten kan toch niks zinnigs toevoegen?
Als je niet gelooft in oordelen en ideeen van buitenaf, dan zul je ook nooit verder komen. En blijkbaar is er dat met jullie aan de hand...
Lezen, lezen, lezen: niet je sterkste punt...
Over meningen kan je discussiëren, over feiten niet. De juiste Vespa stelling luidt: je kan de zwaarte van een 3-weekse Grand Tour *inschatten* wanneer je zelf slechts een 1-weekse koers gereden hebt (maar die 2e en 3e week niet).
Jij (doorak) zegt: ja dat kan je.
Ik zeg: nee dat kan je niet. Je moet echt die 3 weken in de benen ervaren.
Geen van ons heeft de autoriteit, expertise of onafhankelijke blik om de ‘waarheid’ aan te geven, dus hier dieper op in gaan is zinloos.
Allebei lastig te winnen.
Klassieker: alles moet op die ene dag 100% kloppen, anders wordt je geklopt.
Drieweekse ronde: 3500 km waarin vanalles mis kan gaan. Niet alles moet iedere dag 100% kloppen, maar als het 1 dag niet 100% klopt moet het een andere dag meer dan100 % kloppen om iets recht te zetten.
En mijn mening: renners die gaan voor grote rondes moeten er meer voor doen en laten qua voeding. Een half kilootje meer voor een klassieke renner is niet zo'n punt. Voor een ronderenner is het vaak verschil tussen winst en verlies...
Maar da's mijn blik van buiten...
Off topic: die grimas van Kuss is zo markant. Zit tussen euforische juichen en huilen in lijkt het.
Bij Pogacar is het voornamelijk de TdF winst die bijblijft natuurlijk, maar met 2° plaats in UAE tour, 4de in Dauphine en 3° in LBL sprokkelt hij ook veel punten.
Porte is voornamelijk die 3°plaats in TdF, maar hij wint ook wel weer de Tour Down Under.
Dit klopt niet. Het gaat over de worldranking, waar ze 3e staat. Ze valt buiten de top 5 in de one day ranking, maar die wordt erna pas genoemd. De regel moet even een stukje worden opgeschoven.
edit redactie: Dank! Is aangepast intussen...
Fugl heeft maar vier eendagskoersen gereden volgens het lijstje van de UCI, dan wordt het lastig.
Helemaal waar, gewoon een heel degelijk seizoen afgewerkt met resultaten op het hoogste niveau.
Maar ik denk dat het richting beiden niet fair is om ze daarom geen plek te laten hebben in de lijstjes: wie er niet is die kun je uiteindelijk ook niet verslaan.
Nr 1 Roglic.
Nr 2 Pogacar
Nr 3 Van Aert
Nr 4 Alaphilippe ( misschien geen fantastisch jaar voor hem maar alsnog goed)
Nr 5 Van der Poel
Nr 6 Hirschi
Nr 7 SKA
Nr 8 Fuglsang ( Goede ronde van Polen, Lombardije en WK, Giro viel tegen maar hij zou mijn inziens het klassement moeten laten varen)
Nr 9 Carapaz ( goede Tour als aanvaller, daarnaast sterke Vuelta)
Nr 10 Ganna ( verbluffend wat hij op de tijdritfiets heeft laten zijn, daarbij nog een zeer puike Giro gereden)
Evenpoel buiten de Ronde van Polen geen prestatie van naam, uiteraard heeft dat een goede reden ( had denkelijk in de top 3 gestaan mits hij fit was gebleven) maar op basis van de gereden resultaten absoluut geen top 10. Demare hetzelfde, goed gereden maar voornamelijk kleine koersen met weinig tegenstand. Hart enkel een goede Giro ( zelfde geldt voor Hindley en Almeida), Kelderman toch allemaal net niet resulaten.
Tour Poitou-Charentes en Nouvelle Aquitaine (2.1)
Skoda-Tour de Luxembourg
Tour de wallonie wint hij 1 keer maar verliest ook van Ewan en Bennett dus ook niet zo indrukwekkend en dat hij klassiekerbenen heeft was al bekend.
De Giro was zeker goed, maar Gaviria is al een tijdje niet meer de sprinter die hij was, en ook Sagan had niet zijn beste jaar. Viviani hopeloos uit vorm.
Dus een goed jaar met zeker een aantal mooie overwinningen maar ook niet overdrijven.
Ik weet niet van wanneer de vorige lijst was?
1. Primoz Roglic
2. Wout van Aert
3. Tadej Pogacar
4. Remco Evenepoel
5. Julian Alaphilippe
6. Mathieu van der Poel
7. Arnaud Démare
8. Filippo Ganna
9. Jakob Fuglsang
10. Marc Hirschi
Evenepoel wint alle rittenkoersen waar hij aan de start staat, en wint alle tijdritten waar hij aan de start staat. Hij laat onklopbaar, maar heeft door omostandigheden geen monument of grote ronde gewonnen - we gaan nooit weten of dat ook effectief gebeurd was, maar de kans was wat mij betreft heel groot, aangezien hij een beetje het aura had van een Mathieu van der Poel in het voorjaar van 2019 en Wout van Aert in de zomer van 2020.
Alaphilppe had wat mij betreft een ietwat minder jaar, door een periode in opbouw naar het WK. Hij reed op pure klasse en zijn intrinskiek talent (zeer explosieve aanval, lengte in inspanningen zat er nog niet in) naar een tweede plaats in Milaan-Sanremo en een ritoverwinning in de Tour, maar het onvermijdelijk karakter van de Alaphilippe in de eerste helft van 2019 was een beetje weg. Net daarom pakt hij misschien die wereldtitel, maar ook daar was Van Aert misschien de beste man in koers (maar hij kon niet mee met de aanval van Alaphilippe, misschien omdat hij daarvoor te veel krachten verspeeld, of omdat Alaphilippe daar net genoeg in vorm was). Vanaf dan was Alaphilippe weer steeds bij de besten in koers, maar niet zoveel beter dan Hirschi, Pogacar, Roglic, van der Poel of van Aert. Als Alaphilippe Luik had gewonnen en niet gevallen was in de Ronde, hadden die 'palmarespunten' misschien het verschil kunnen maken met Evenepoel, maar dat is dus niet gebeurd.
Alle renners uit mijn top 6 zijn renners van buitengewoon niveau, maar de top 4 heeft bijna alles gehaald uit hun seizoen en hebben beter gepresteerd dan ooit tevoren. Alaphilippe en van der Poel waren in 2019 buitenaard, en in 2020 nét iets minder, wat zich weerspiegelde in hun niveau in de koers (bij VDP tot vlak voor de Binck Bank Tour, bij Alaphilippe tot vlak voor het WK). Dat Evenepoel gevallen is, zegt niets over het niveau dat hij in 2020 haalde. Zonder val in de Ronde was Alaphilippe wellicht derde geworden, zonder val in Lombardije had Evenepoel wellicht Lombardije gewonnen, EK tijdrijden gewonnen, Tirreno-Adriatico en de Giro gewonnen en minstens podium gereden op het WK tijdrijden. We gaan het nooit weten, maar het lag in de lijn van de verwachtingen, net omdat zijn niveau zo hoog lag in de maanden ervoor. En dat niveau moeten we tegen andere renners afwegen, vind ik. Evenepoel krijgt voor mij dit jaar dus het voordeel op Alaphilippe.
Dus wil Alaphilippe een beter seizoen draaien dan Evenepoel (ronde van Polen), dan is wereldkampioen niet genoeg, maar zijn er ook nog eens twee monumenten nodig om jouw balans héél misschien (nog niet eens zeker) om te laten slaan... Dit is geen door fanschap gekleurde bril, maar alle realiteit uit het oog verliezen.
Nogmaals, ik probeer het niveau van de renner te bepalen op basis van de gereden wedstrijden, en de renners op basis daarvan tegen elkaar af te wegen. Ik hecht zo meer belang aan een toprenner die een topwedstrijd niet weet te winnen (Alaphilippe in Luik) dan aan een goede renner die een topwedstrijd wel weet te winnen (Hart in de Giro). Ik acht het niveau van Evenepoel op basis van de door hem gereden wedstrijden heel hoog in ja, ook al heeft hij niet echt topwedstrijden gewonnen.
Je mag het daar gerust mee oneens zijn. Maar het is wat makkelijk om het op 'fan zijn' te steken. Vorig jaar schatte ik MVDP ook heel hoog in op basis van het niveau dat hij haalde. Ook al won hij geen monument, werd hij geen wereldkampioen, reed hij geen grote ronde en reed hij tout court maar weinig wegwedstrijden. Ik denk dus mijn oordeel te baseren op feiten en niet op emotie. Sorry, niet alléén op emotie. Want het is toch moeilijk om niet wild te worden van het niveau dat renners als Roglic, Alaphilippe, van der Poel, Pogacar, van Aert en Evenepoel de voorbije twee jaar (op verschillende periodes) gehaald hebben.
Maar ik word even wild van een MVDP die de pannen van het dak rijdt in de Amstel, Alaphilippe die het geel pakt in Epernay, Evenepoel die de concurrentie op minuten rijdt in Polen, Roglic die weer maar eens de maat neemt van de andere klassementsfavorieten in een sprint bergop, Van Aert die Milaan-Sanremo wint of de sprint wint na een waaieretappe in de Tour, of Pogacar die bijna twee minuten sneller rijdt dan Roglic in de tijdrit in de Tour en op (bijna) 22-jarige leeftijd de Tour wint.
Evenepoel heeft emotioneel dat tikje extra omdat het voor Belgen dé rondehoop van de laatste decennia is, maar ik denk dat ik nuchter genoeg ben om dit niet te veel te laten meespelen in mijn analyse. Maar je weet natuurlijk nooit dat het onbewust toch een beetje meespeelt.
@doorak, tja wat moet je daar nu mee met wéér een lange riedel aannames en beschuldigingen. Kan het prima hebben hoor: ook jij hebt vrijheid van meningsuiting. Zoals Rutte zei heeft niemand het recht om niet beledigd te worden. Je fanatisme is hartverwarmend en motiverend, maar ook een tikkie gefrustreerd.
Goh, ik volg hem wel met gezonde interesse net omdat hij een Belgische supertalent is en voor mij een beetje de (late) opvolger van Tom Boonen op dat vlak. Ik zie hem graag winnen (nu nog, als hij iedereen steeds op minuten zou gaan rijden dan zal het snel saai worden vrees ik), maar ik zou me zeker geen superfan noemen zoals je ze wel eens ziet langs de kant van de weg. Ik volg het wielrennen op de voet, maar met een nuchtere blik denk ik. En ja, Kannibaal van Schepdaal klinkt nu eenmaal leuk, en echoot een beetje de hoop dat Evenepoel België eindelijk nog eens op de kaart zet op het gebied van grote ronden. Maar ik hoop dus zoals gezegd dat deze hoop, verwachting, 'fan' zijn van, mijn kijk op de zaken niet te veel beïnvloedt, en ik denk van niet. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat mijn kijk op de zaken de juiste is.
Almeida
G. Martin
Cosnefroy
Mads Pedersen
Søren Kragh Andersen
Voor mij waren Roglic, van Aert, Flip, van der Poel en Pogacar de beste vijf coureurs.
2. Pogacar
3. van Aert
4. Alahillipe
5. van der Poel
6. Hirschi
7. Fuglsang
8. Hart
9. Démare
10. Bilbao