Op deze manier rijdt Mathieu van der Poel ook de Giro d’Italia en Vuelta a España
Opinie De eerste week van deze Tour de France heeft voor een fantastische aanloop gezorgd. Met vier heuvelklassiekers wist de organisatie ook de beste eendagsrenners te bekoren. Met Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar, Ben Healy, sprinter Jasper Philipsen én tijdrijder Remco Evenepoel kregen we ritwinnaars die ook in de Monumenten in april schitteren. Hopelijk trekt de wielersport hier een les uit.
De beste renners in de beste koersen. Het is een ideologie waar teammanager Richard Plugge van Visma | Lease a Bike een pleitbezorger van is. Al wordt die wens door Plugge met de wedstrijdkeuzes van zijn kopmannen totaal niet onderbouwd. Zo zien we Jonas Vingegaard helemaal niet terug in de klassiekers.
Voorop gesteld, ik vind het geen goed idee om een grote ronde met een sprintrit te beginnen. Op de openingsdag is de stress in het peloton zo groot dat je niet alle ploegen het gevoel moet geven dat er iets te halen valt.
De opzet met vier ‘klassiekers’ in de eerste week is wel een voltreffer. Juist voor de typische eendagsrenners is er normaal heel weinig te winnen in een grote ronde. Ik heb in het verleden vaak genoeg gezien dat voor renners als Paolo Bettini, Philippe Gilbert, Niki Terpstra, Sebastian Langeveld en Sep Vanmarcke het seizoen in april voor een groot deel voorbij is. Natuurlijk hebben zij nog enkele uitdagingen zoals de nationale kampioenschappen, een aantal najaarsklassiekers en de rondes van de Lage Landen. Maar hun grote doelen liggen duidelijk in het voorjaar. In de eerste maanden van het seizoen moeten zij hun salaris veiligstellen.
De grote rondes kunnen veel beter inspelen op de karakteristiek van deze kampioenen. In de eerste week van de Tour, Giro en Vuelta zou je standaard vier à vijf typische klassiekers moeten hebben. Wat mij betreft mag daar zeker ook een gravel- of een kasseienrit tussen zitten. Dan zijn er voor de typische klassieke renners ook voldoende uitdagingen in de grote rondes.

Ben Healy en Mathieu van der Poel – Foto: Cor Vos
En ook van het adagium dat een renner die in een grote ronde start drie weken in koers moet blijven, kunnen we wat mij betreft afscheid nemen. Sorry, maar dat is in mijn ogen een overblijfsel van het oude wielrennen. Waarom zouden die klassiekerspecialisten niet na de eerste rustdag naar huis gaan? Welke zin heeft het voor hen om zich in het hooggebergte uit elkaar te wringen om binnen de tijdslimiet te arriveren?
Nee, geef de klassiekerspecialisten een aantrekkelijke eerste week en laat hen vier keer voor spektakel zorgen tot aan de eerste rustdag. Met twee sprintritten ertussen en een tijdrit hebben ze ook nog dagen tussen hun ‘klassiekers’ om de batterij enigszins op te laden. En als ze na acht of negen koersdagen weer naar huis mogen, is het voor hen ook doenbaar om meerdere grote rondes in een jaar te rijden.
Sponsors
Voor de sponsors zou dat een optimaal rendement betekenen. De Giro, Tour en Vuelta zijn publicitair veel aantrekkelijker dan alle andere wedstrijden. En voor de grote rondes is spektakel in de eerste week met de grote namen van april ook een extra dimensie om het grote publiek op het puntje van de stoel te krijgen. Wat zou het mooi zijn om Van der Poel, Van Aert, Pedersen, Girmay, Healy en bijvoorbeeld Pidcock in alle drie de grote rondes een viertal keer tegen elkaar te zien strijden.
Het ideaalplaatje is dat de internationale wielerunie UCI de organisatoren van de grote rondes met de belangrijkste ploegen om de tafel krijgt. Zij zouden de parcoursen in de eerste week zodanig met elkaar moeten afstemmen zodat de klassiekerspecialisten het eerste deel van Giro, Tour en Vuelta willen rijden. Helaas heeft OneCycling de enorme verdeeldheid tussen de belangrijke stakeholders in het wielrennen weer eens geaccentueerd.
Eigenlijk is dit een kans voor open doel om het wielrennen naar een hoger niveau te brengen. En toch vrees ik dat de politieke haantjes van het huidige wielrennen ook deze bal niet eens binnen de palen willen schieten.
"Met Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar, Ben Healy, sprinter Jasper Philipsen én tijdrijder Remco Evenepoel kregen we ritwinnaars die ook in de Monumenten in april schitteren. Hopelijk trekt de wielersport hier een les uit."
Wetende dat de winst van Healy via een ontsnapping was, heeft eigenlijk enkel de overwinning van Mathieu met het specifieke parcours te maken. De rest van de namen wordt er bij gesleurd om een argument te maken dat er eigenlijk niet is. Pogacar, Philipsen en Evenepoel krijg je immers sowieso te zien in de Tour.
Ik ben helemaal voor veelzijdige rondes, maar wanneer ik een gravel specialist enkel in zijn specialisme wil zien, dan kijk ik wel naar de klassieker binnen dat specialisme.
De toegevoegde waarde van een veelzijdige ronde is nu juist dat je specialisten een kans geeft om datgene waarin ze uitblinken te combineren met boven zichzelf uitstijgen op andere terreinen. Dat in een mooie strijd van drie weken - voor geel, groen, bollen en ritten.
In plaats van deze crazy klassieke renners vs klassementsmannen meltîng pot, met tal van valpartijen door overdreven risico’s onderweg, waarbij uiteindelijk de beste sprinter van de (beperkte) groep het toch steeds haalt.