De eerste etappe in de Ronde van Hongarije mondde uiteindelijk uit in een massasprint. Met Elia Viviani, Fabio Jakobsen en Dylan Groenewegen stonden er grote namen aan de start, maar Olav Kooij toonde zich de snelste. “Je probeert altijd de beste te zijn in de sprint, maar je weet dat hier een sterk veld start. Om dan de eerste etappe te winnen, is mooi”, aldus Kooij in de het flashinterview na afloop.

“Het was behoorlijk hectisch”, kijkt Kooij terug op laatste kilometers. “Het was een vrij gemakkelijke dag, dus dan weet je dat het in de finale snel en hectisch gaat worden. Toen we naar voren konden, namen we het initiatief, met ik denk nog vijf kilometer te gaan. Het was zaak om een goede positie te houden tot de bocht. Vanaf daar had ik nog één mannetje bij me. Toen sprong ik naar het wiel van een renner van Trek-Segafredo en kon ik mijn sprint aangaan met nog tweehonderd meter te gaan. Dat was perfect.”

In de laatste meters kwam Elia Viviani nog opzetten. “Je moet gewoon vol door gaan tot de streep. Ik voelde hem komen, maar ik voelde ook dat ik genoeg over had om hem af te houden”, reageert Kooij op die vaststelling. “Het was een mooie dag. Goed weer, mooie wegen. We wisten dat het een massasprint zou worden, dus het was gefocust blijven tot de finish en ik slaagde erin om het af te maken.”

De kopgroep werd pas op de valreep ingerekend. “Wij waren niet degenen die de koers controleerden. Dat deden Quick-Step-Alpha Vinyl en BikeExchange-Jayco en later ook BOHA-hansgrohe. Het gat was steeds vrij stabiel, maar natuurlijk moet je ze uiteindelijk inhalen om te kunnen sprinten voor de overwinning. Ze kwamen vrij ver.”