Niels Bastiaens

• donderdag 9 oktober 2025 om 07:47

Interview Na een aantal moeilijke jaren kreeg het gedoodverfde supertalent Tobias Halland Johannessen dit jaar in de Tour de France zijn doorbraak op het hoogste toneel met een zesde plaats in het algemeen klassement. Tweelingbroer Anders (26) kwam daardoor nog iets meer in de schaduw te staan, maar ook de jonge Noor bouwt met knappe resultaten aan zijn loopbaan. In de Ronde van Langkawi strandde hij recent nog op de dichtste ereplaats.

Het is in die Maleisische ronde dat Anders even de tijd nam om aan de microfoon van WielerFlits over zijn eigen carrièrepad te praten. Al is hij zeker niet het type die het vervelend vindt als er vragen over zijn broer worden gesteld. “Waarom zou ik? We zijn tot op de dag van vandaag buren. We wonen naast elkaar net ten zuiden van Oslo en we spenderen elke dag zo’n 15 uur samen. We zijn beste vrienden”, lacht de klimmer.

• 

  8 jun

  Lees ook Anders Halland Johannessen wint Ronde van Slovenië, Ivo Oliveira snelt naar zege in slotrit

  8 jun

Volgens Anders hebben ze elkaar nodig gehad om het tot hun huidige niveau te schoppen. “Toen we vroeger naar school gingen, deden we dat in eerste instantie met de bus. Maar we vonden dat allebei zo saai, dat we tegen elkaar zeiden: gaan we voortaan niet gewoon met de fiets? Na een tijdje begonnen we dat steeds leuker te vinden en we zijn daarna nooit meer met fietsen gestopt. Altijd samen.”

“Dat is volgens mij ook de sleutel tot ons succes geweest”, aldus Anders. “Het is veel gemakkelijker als je altijd met z’n tweeën op pad kunt gaan. Je sleurt elkaar door de lastige momenten, of als je een keer geen zin hebt. Samen geef je nooit op. Dat is een voordeel dat andere jonge renners niet altijd hebben. Het is daarnaast een fijn avontuur. We hadden van jongs af veel plezier en we mochten samen met onze vader de wereld rondreizen voor mountainbikeraces. Daar kwamen we in contact met een coach van Uno-X.”

Johannessen bouwt zelf aan zijn carrière – Fotopersburo Cor Vos

Bij die ploeg begonnen ze in 2022 hun veelbelovende profcarrière, nadat ze het najaar voordien samen Tour de l’Avenir – de meest prestigieuze beloftekoers – hadden gedomineerd. Tobias won het klassement, Anders werd zevende en won knap een etappe. “We voelden ons daarna klaar om bij Uno-X aan de slag te gaan. Daar kregen we een heel warm welkom. We groeiden als Noren op met sprinters en klassieke types als Alexander Kristoff als voorbeeld, maar met onze lichaamsbouw bewezen we dat Noren ook kunnen klimmen.”

Rugblessure
Toch verliep die overstap naar de hoofdcategorie niet zonder slag of stoot. “De verwachtingen waren hoog en we hebben moeilijke jaren gehad. Zowel Tobias als ik. Ik heb wel soms goede wedstrijden gedaan, maar ik kende telkens een grote terugval. Na elke goede periode van training speelde er een blessure op. Vaak waren dat rugproblemen. Dan stagneer je. Ik heb nooit voluit kunnen trainen voor een langere periode.”

Anders is er heilig van overtuigd dat ze juist daarom afgelopen zomer allebei hun doorbraak kenden op het hoogste niveau. Niet alleen hielp hij zijn broer, ook boekte hij zelf zijn eerste profzege in de kleinere Ronde van Slovenië. “Zo zie je maar: voor de eerste keer bleef ik een paar maanden blessurevrij, en dan kon ik eindelijk tonen dat ik potentieel heb. Ik heb heel hard gewerkt om, samen met de fysiotherapeuten, een trainingsprogramma te ontwikkelen waarin mijn rug gespaard wordt. Ik wist snel dat het zou opleveren.”

In de Ronde van Slovenië won hij het klassement – Fotopersburo Cor Vos

“Uiteindelijk is het een seizoen met ups en downs geworden”, zegt Anders. “Ik heb een paar heel goede wedstrijden gedaan. Maar ik ben ook heel ziek geworden tijdens de Tour de France. Daarom wilde ik het seizoen per sé nog afsluiten met een aantal goede wedstrijden. In de Ronde van Langkawi is dat al goed gelukt, maar vanaf ik thuis ben ga ik ook in Italië nog enkele eendagswedstrijden rijden.”

Klassementskansen?
Het is ook een jaar geworden waarin de Noor bijzonder veel over zichzelf heeft bijgeleerd. “De Tour heeft, wat dat betreft, wel iets veranderd in mijn hoofd. Het was een ongelooflijke gewaarwording dat we het tot dat niveau hebben geschopt. Tobias als leider, en ik meer in een helpersrol. Je koerst daar tegen de allerbeste renners ter wereld, en dat geeft grote ambities voor de komende jaren. We weten nu zeker dat we iets te zoeken hebben in de klassementen in grote rondes. Dat wisten we voordien nooit zeker.”

Toch wil Anders zich niet definitief bij die knechtenrol voor zijn broer neerleggen. “Ik ben een goede klimmer, maar of ik ooit zelf een leider in grote rondes kan zijn, moet ik afwachten. Ik wil wel zelf iets kunnen tonen in rittenkoersen van een week. In Langkawi en Slovenië heb ik al bewezen dat ik dat in mij heb, en volgend jaar wil ik dat nog wat consistenter doen. Ik wil ook heel graag een eigen herkansing in de Tour de France, om te tonen wat ik écht in mij heb.”