Interview Na dagen regen leek Unbound Gravel een waar modderfestijn te gaan worden. Maar het tij lijkt te keren, want met hogere temperaturen en de zon die is doorgebroken op het Amerikaanse platteland, is het parcours aan het opdrogen. WielerFlits sprak met Adne Koster om te polsen hoe de grindwegen in Emporia erbij liggen.

Wie de beelden op socials voorbij zag komen, zal met enige verbazing hebben gekeken: de wegen waarop Unbound dit weekend plaats moet vinden, waren volledig verregend. Het gevolg: de beruchte peanutbutter mud was in volle glorie aanwezig. Een soort modder wat met een plakkerigheid als die van pindakaas zich in ieder hoekje en gaatje van je fiets nestelt. Een ware uitputtingsslag leek aanstaande.

Adne Koster, die namens Giant Liv Benelux Offroad Team aanwezig is, zag het vanaf de eerste rang gebeuren. “Ik ben hier al even en heb niet zoveel kunnen verkennen als ik van tevoren had gepland en gehoopt. Maandag viel volledig in het water doordat het de hele dag regende. Dinsdag was het wat miezerig in de ochtend. Daarna heb ik nog 40 à 45 kilometer verkend en toen kwam ik heel wat modder tegen. Daar had ik al heel veel last van de peanutbutter mud. Dat heeft ook wel wat schade aan de fiets opgeleverd, er zit weinig lak meer op de vork voor en achter”, legt Koster uit.

Maar het weer is gekenterd en nu lijkt het parcours in rap tempo te drogen. “Het is sinds vanochtend (donderdagochtend 10:00 lokale tijd) droog en de zon is ook doorgekomen. De goed onderhouden gravelwegen zijn al flink opgedroogd en zelfs al wat stoffig. Van de cruciale punten verwacht ik ook wel dat ze droog worden, maar dat gaan we morgen in de loop van de dag bekijken om te zien zien welke bandenstrategie we toepassen.”

Zo lijkt de kans toch groot dat er een droog parcours op het Unbound-peloton wacht als ze op de vroege ochtend van zaterdag 31 mei vertrekken. “Ik ga er nu vanuit dat het droge omstandigheden worden en het parcours super snel komt te liggen. Door die regenval is er veel modder ontstaan, wat nu droog komt te liggen en wat een racebaan wordt. Het is afwachten hoe het zich morgen ontwikkeld.”

Koster houdt dan ook rekening met een snelle wedstrijd. “Als het zo snel en droog ligt, verwacht ik dat het lang bij elkaar blijft en een uitputtingsslag wordt door de kilometers. Het gaat best wat op en neer dus ook de heuveltjes zullen wel gaan tellen, maar het zal lang bij elkaar blijven. Mocht het toch nat worden, dan kan het heel snel aan bonken liggen doordat mensen met verkeerde bandenkeuze rijden. Maar daar ga ik niet vanuit.”

Daarmee houdt hij zelf ook nog altijd hoop op een goede uitslag. In een uitgebreid duo-interview met Tom Dumoulin, voor RIDE Magazine, gaf hij eerder aan dit jaar twee doelen te hebben: top-5 rijden in de Traka en top-10 rijden in Unbound. Die eerste uitslag wist hij al te behalen en in Kansas hoopt hij ook het tweede grote doel van zijn seizoen af te kunnen vinken.

Na enkele dagen verkenning, denkt hij nog steeds dat die ambitie realistisch is. “Ik blijf nog steeds geloven in een top-10 uitslag. Ik heb het deelnemersveld nu een beetje kunnen zien, wie hier allemaal is en ik denk niet dat het deelnemersveld ooit zo goed is geweest. Als alles op zijn plaats valt kan top-10 zeker”, legt hij uit.

En als hij dan één favoriet aan moet wijzen? “Ik reken sowieso op Tobias Kongstad, hij reed tijdens de Traka met een hele lange solo naar de winst en was hier vorig jaar al derde. Ook andere mannen uit de top-10 van vorig jaar zullen er gewoon weer staan. Ik vind het lastig een voorspelling te maken wie nou echt topfavoriet is, maar dan is het toch een Kongstad voor mij. Hoe dan ook ga ik mijn koers niet op iemand afstemmen, ik ga gewoon mijn eigen wedstrijd rijden en zien wat er gebeurt.”