Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Michel Wuyts over flets Visma | Lease a Bike: “Mathieu Heijboer kan niet wat Merijn Zeeman kon”
Visma | Lease a Bike heeft voorlopig nog niet zijn stempel weten te drukken op het klassieke voorjaar. Volgens Michel Wuyts heeft dat ook te maken met het vertrek van sportief manager Merijn Zeeman. “Er schort toch wel wat bij die ploeg”, zei de wielercommentator in de podcast Wuyts & Vlaeminck.
“Her en der verspreid zijn wel wat pijnpuntjes”, vervolgde Wuyts. “Renners die terugkomen uit langdurige miserie, zoals Van Baarle. Van Aert, die ik nog niet zo zwak terug heb zien komen van een hoogtestage. Het kan snel veranderen hoor, maar overal schort wel wat.”
“Ik denk dat men de figuur van Zeeman mist. Dat was iemand met een natuurlijke uitstraling, met beheersing. Als hij sprak, ordende hij de dingen. Ik heb de indruk dat ze geen volwaardige vervanger voor hem hebben. Dat Heijboer niet kan wat hij kon. Het is een aanvoelen hoor, maar als Zeeman sprak, dan luisterde ik.”
Vorig jaar reden ze tot de valpartij in DdV een uitstekend voorjaar. Dit jaar is het inderdaad minder, maar ik vind het nog erg voorbarig om daar nu al meteen structurele conclusies aan te verbinden.
Kijk eerst even naar de renners zelf. Laporte is ziek. Van Aert en van Baarle halen nog niet het niveau van voor hun valpartijen. Tratnik en de van Dijke broertjes zijn vertrokken.
Daar komt ook nog bij dat het enorm lastig is om jaar na jaar de concurrentie voor te blijven en zo dominant te zijn. Die zitten namelijk ook niet stil.
En als je kijkt naar de meerdaagse WT-koersen (Parijs-Nice, Tirreno, Catalunya) dan wordt er gewonnen.
Als ikzelf ook even de inner Wuyts in mezelf loslaat: ik denk dat ze bij (Jumbo-)Visma hun voorsprong qua begeleiding kwijt zijn die ze tussen de jaren '20 en '23 hadden op de rest. Net zoals Team Sky dat had in de jaren ervoor en ineens achter de feiten aan reed. De andere topteams hebben het gat ondertussen dichtgefietst.
Daarnaast lijkt de eenheid inderdaad een beetje zoek. Kan best dat de figuur Zeeman daar 1 van de grote inspirators was. Daarnaast had je het 'rotzakje' Van Hooydonck die volgens de geruchten vaak over de grens ging in het positioneren. Jumbo-Visma werd her en der een arrogant team genoemd, dat zich voortdurend als blok door het peloton begaf en daarin geen centimeter prijsgaf aan de concurrentie.
Het contrast is groot met het team dat we dit jaar zien in de klassiekers. Zelden in blok, slecht gepositioneerd en gewoon een algeheel tamme uitstraling. Daarnaast veel ouder wordende kopmannen met fysieke problemen zoals Van Aert, Laporte, Van Baarle, etc. Waar zijn de vele valpartijen aan toe te wijzen? Te veel op de berg en te weinig koersen, geruchten over pijnstillers in de finalebidons (niet enkel bij Visma), met minder overschot rondrijden...?
Wellicht een combinatie van alle elementen samen waardoor de topjaren waarin alles lukte achter de rug zijn. Die dominantie van de eerste jaren van het decennium zijn ze kwijt, die komen voorlopig niet terug.
Niettemin hebben ze een sterk team en zouden ze bijvoorbeeld in Parijs-Roubaix kunnen terugslaan. Maar dan wel met het mes tussen de tanden en met agressief koersen, want momenteel rijden ze veel te tam rond om in een koers als Roubaix het heft in handen te nemen.
Later op het jaar hebben ze natuurlijk ook nog Vingegaard om in het groterondewerk uit te halen, en Kooij zal ook wel op niveau terugkomen. De doorbraak van Brennan. Jorgenson is goed, maar voorlopig zonder meer op de Vlaamse wegen. En ze moeten in zowat alle grote wedstrijden voorbij wonderkind Pogacar natuurlijk.
Benieuwd ook waar Van Aert uitkomt. Zou best kunnen dat die, net als vorig jaar toen hij pas op de OS weer echt kracht uitstraalde, nog wat meer tijd nodig heeft om weer op zijn beste niveau te komen. Maar ik vermoed dat hij in de komende wedstrijden toch wel nog gaat verbeteren.
Alleen visma weet hoe het zit in de organisatie en de structuur weergave daarvan.
Maar er ontbreekt wel ergens een tikkeltje positieve aggressiviteit/dominant rijgedrag in de klassieke ploeg. Allemaal goed om een treintje te vormen, maar dan moet je wel het commando nemen en zelf het tempo opvoeren ipv daar in 15e positie te zitten. Ik sta al jaren net na de top van de Kortekeer in de E3 en tot vorige vrijdag zat Visma daar altijd perfect om dan de afdaling naar de Taaienberg te nemen.
Om vervolgens vooral aan te geven waarom hij zelf Zeeman mist en hem nodig had.
De concrete dingen die hij noemt waren onder Zeeman niet anders: Van Baarle moest oa vorig jaar ook terug komen van miserie (grootste rampseizoen was onder Zeeman) en de hoogtestages met bijbehorend trainingsschema van Van Aert werden ook eerder begeleid door Heijboer, ook dat is niet nieuw.
Ik denk dat Wuyts hier wel een punt heeft, maar het ten onrechte primair op Heijboer afschuift. Ik denk dat de de grotere verzwakking ligt in de taken die Niermann en Verhaeren hebben overgenomen van Zeeman. Zeker Niermann is twee niveaus lager qua tactisch denkniveau.
Zeeman was niet van de tactische beslissingen, maar van de grote lijnen.
Niet dat we van Zeeman een onfeilbaar genie moeten maken. Zie hem nog zitten met zijn laptopje toen Roglic ten onder ging.
❌ Zeeman, de voortrekker en visionair die de grote lijnen uitzette.
❌ Van Hooydonck, het fundament in de koers, die zorgde dat de toppers konden presteren.
❌ Roglic, de afmaker en hét toonbeeld van onverzettelijkheid bij tegenslag.
Van Aert, de grote motor van de ploeg. Na zijn valpartijen en nederlagen is die motor aan het sputteren geraakt. Dat straalt af op het de rest.
Voormalig meesterknechten als Kuss, Van Baarle, Benoot en Laporte zijn bezweken onder de combinatie van mentale druk / valpartijen / leeftijdsaftakeling.
Vingegaard is nog steeds wereldtop, maar heeft natuurlijk de uitstraling van een mummie en lijkt inmiddels oorlogsmoe en wekt de indruk liever zsm bij moeder de vrouw thuis te zijn.
Ik vind Jorgenson wel een steengoede renner, maar mist sowieso punch en kan zeker in deze context niet opboksen tegen een Pogacar en Van der Poel en Pedersen.