foto: Sirotti

Pat McQuaid werd in 2013 niet herkozen als voorzitter van de UCI en zag Brian Cookson zijn plaats innemen. De Brit wil het wielrennen op de schop nemrn en werkt de komende jaren toe naar een divisiesysteem. Volgens McQuaid heeft dit desastreuze gevolgen voor de wielersport. ”Ploegen zullen het lastiger krijgen met het vinden van sponsor”, vertelt de Ier aan MTBtr.

”Ik denk dat een divisiesysteem te ver gaat. Tijdens de verkiezingen in 2013 was het slechts een discussiepunt en deden werkgroepen onderzoek. Het definitieve plan met de toekomstige kalender, heb ik nooit onder ogen gezien. Ik denk dat het een ramp voor de sport is. Ik ben het er totaal niet mee eens dat ploegen terug moeten naar twintig renners. Daarnaast heeft het ook negatieve gevolgen voor sponsors (contracten duren vaak langer dan één jaar, red.). De sponsor weet nu waar de renners rijden en weet dus waar hij publiciteit kan genereren. Met een divisiesysteem kan een ploeg die zekerheid niet geven.”

‘ASO krijgt monopolie’
Er zijn nog meer problemen: ”Kijk maar eens naar de A & B kalender van de WorldTour”, geeft de voormalig UCI-voorzitter aan. ”De belangrijkste koersen vallen onder kalender A, welke bijna allemaal georganiseerd worden door de ASO. De grootste organisator heeft de grootste wedstrijden in handen en wordt daardoor alsmaar sterker, omdat ze gegarandeerd de beste ploegen aan de start krijgen. De wedstrijden die van een lager niveau zijn, krijgen niet de garantie dat de beste ploegen en de beste renners aan de start staan. Ik denk dat het een potentiële catastrofe is, dat meer slecht dan goed doet.”

Waarheidscommissie overbodig
Na de bekentenis van Lance Armstrong, werd de roep naar een waarheidscommissie steeds sterker. Volgens McQuaid is dat niet nodig: ”Dick Pound (WADA) en Travis Tyler (USADA) kwamen met het idee. Mijn persoonlijke mening zegt dat die commissie echter niet nodig is. Nergens ter wereld zie je een commissie die drie miljoen euro kost. Het doel van de commissie is om te achterhalen en welke mate EPO werd gebruikt in de eindjaren tachtig en de jaren negentig. Maar dat weten we! Het was toentertijd een product dat niet te detecteren was, niet op de dopinglijst stond en er geen test voor was. We hebben geen commissie nodig die ons vertelt dat 95% van het peloton toen EPO gebruikte.”