Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel speelt het ploegenspel: “Maar had graag met Tadej Pogacar naar de streep gereden “
Mathieu van der Poel heeft er eigenhandig voor gezorgd dat Jasper Philipsen Milaan-San Remo kon winnen. De wereldkampioen cijferde zich weg in de slotkilometers en zo kon Philipsen sprinten voor de zege. “Jasper kwam zeggen dat hij superbenen had”, vertelde Van der Poel bij VTM.
Van der Poel zag in eerste instantie dat UAE Emirates de koers al snel, op de Tre Capi, in handen nam. “Dat was geen verrassing. In mijn ogen was dat wel niet de slimste move. We zagen ook dat ze niet zo goed opdraaiden op de Cipressa, wat we eigenlijk wel verwacht hadden. Lidl-Trek, die daar de sterkste ploeg voor hadden, deed dat wel heel goed.”
“Ik deed vervolgens alles goed op de Poggio. Ik had graag met Tadej Pogacar naar de streep gereden. Ik had niet verwacht dat hij op het einde van de klim nog een gat ging slagen. Ik moest dan ook heel diep gaan om hem terug te halen”, vervolgde Van der Poel. De wereldkampioen deed dat wel en bracht zo uiteindelijk Philipsen in de ideale positie. “Jasper was mij al komen zeggen dat hij superbenen had.”
‘Beter worden komende weken’
“Uiteindelijk is het heel mooi. Natuurlijk win ik liever zelf, maar ik kan hier wel van genieten. We hebben elkaar al veel geholpen. Ik gun het hem”, aldus Van der Poel. “Ik hoop zelf dat ik nog iets beter word de komende weken. Ik had niet verwacht dat ik even goed zou zijn als vorig jaar. Maar ik was vandaag zeker in orde”, sloot de renner van Alpecin-Deceuninck af.
Overigens geen dig naar Philipsen, hij is vlg mij ook nooit in de positie geweest om MVDP in finales echt te helpen, of je moet Roubaix rekenen.
Gezien het feit dat hij bij die tweede aanval van Pogacar nog over vijf renners heen kon komen om het gat te dichten, had hij bij het stokken van die eerste aanval gewoon zelf moeten gaan, net als vorig jaar. Worst case scenario ben je weg met Pogacar, Ganna en Bettiol.
Ofwel zelf het initiatief moeten overpakken na aanval 1 van Pogacar
Ofwel meer in het wiel van Pog zitten bij de tweede aanval (maar die had hij niet meer zien aankomen)
Ik denk dat de afdaling van Pogacar ook gewoon op de limiet was, en het weinig zin had om daar nog sneller naar beneden proberen te gaan. En dat het meteen beneden al duidelijk was voor Mathieu dat Jasper er nog bij was, en dat die betere kansen had dan hijzelf.
Aanval 2 of net daarvoor was het moment en daar zat hij net te ver, hij had daar zelf moeten gaan maar kon/wilde daar al alleen maar reageren, dat zegt eigenlijk al genoeg: heeeel goed, maar net niet zoals vorig jaar. (daarna alles perfect gecontroleerd voor Phillipsen)
Eigenlijk zoals in ‘22 en ‘21. Toen ging het ook om te volgen maar niet om zelf nog eens te versnellen. Heeft met andere woorden een absolute superdag nodig om dat te doen.
En eens beneden wordt het tactisch en was het denk ik moeilijk geweest om nog weg te rijden in die regenboogtrui. Winnen uiteindelijk wel met de ploeg, dus goed gespeeld.
Makkelijk uit te leggen : nee, Pogacar was goed, maar niet goed genoeg om.. het verschil te maken en solo vanaf de Poggio naar de meet te fietsen.
De twee sterksten op de Poggio, maar de beste wint de koers.
Achteraf gezien had Pedersen zich iets minder hoeven op te blazen op de Poggio, dan had hij misschien ook meer kracht gehad in de sprint. Matthews blijft een zekerheid in de Milaan San Remo. In de laatste 5 deelnames 12e, 3e, 6e, 4e, 2e.
Evenepoel en Pogacar zijn 2 patsertjes die elkaar willen overtroeven, die gaan nooit wachten.
Ik denk dat vooral het tweede deel van je verhaal speelde (ze zijn inderdaad nooit ECHT weg geweest). En de kans dat je in MSR een sprint met 2 krijgt waarbij ze net zoveel tijd hebben om te surplacen als bijvoorbeeld in de RVV is bijna onbestaande; het zal eigenlijk altijd een sprint zijn die al op hoge snelheid begint vanwege de druk van achteren.
Ik denk dat MvdP de juiste keuze gemaakt heeft en anders de lul in de spurt geweest was.
En of Matje de lul geweest was in de sprint: dat vraag ik me af. Veel zou denk ik afhangen van het spel dat gespeeld zou worden tussen de top van de Poggio en de start van de sprint. Wie gaat linkeballen? Welke druk komt er van achter? Wie durft te pokeren, en tot welk moment.
Zet ze in een sprint-a-deux zonder druk van achter, en Matje wint denk ik 8 of 9 van de 10 keer. Maar dat zal je bij MSR slechts zeer zelden tegenkomen.
Hangt Jasper er nog aan als we beneden komen (en hij voelt zich nog OK) dan is het vol de kaart Jasper.
Het heeft denk ik niks met de onzekerheid van Mathieu te maken, maar met hoe de koers zich uiteindelijk ontvouwde.
Stellen dat dit DE ommekeer was en ze sinddien nooit meer een grote koers wonnen even gratuit.