Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel vloert Alaphilippe in de Brabantse Pijl
Mathieu van der Poel heeft de 59e editie van de Brabantse Pijl gewonnen. In Overijse was hij de beste in de sprint met een elitegroepje met in ook Julian Alaphilippe, Michael Matthews en Tim Wellens. Op de erelijst volgt Van der Poel Wellens op.
De Smeysberg, de Alsemberg, de Bruine Put, de Menisberg…het zijn slechts de eerste van 31 beklimmingen die de renners deze 59e editie van de Brabantse Pijl voor de wielen geschoven kreeg. De plaatselijke rondes over 23,4 kilometer rond aankomstplaats Overijse aan het eind van de koers zouden een belangrijke rol moeten vertolken met de beklimming van achtereenvolgens de Hagaard, Hertstraat, Holstheide, IJskelderlaan en Schavei.
Zeven renners in de vroege vlucht
Zeven renners kregen al vroeg een vrijgeleide. Frederik Backaert, Francesco Bongiorno, Dries De Bondt, Arjen Livyns, Andrea Peron, Edward Planckaert en Ludovic Robeet sloegen de handen ineen en pakten rap een bijna vijf minuten voorsprong. Toen de heuvels elkaar in hoog tempo begonnen op te volgen, begon het tijdsverschil langzaamaan te slinken.
Mathieu van der Poel bij de start van de koers – foto: Cor Vos
Bij het ingaan van de plaatselijke omloop was het verschil nog maar 1:20. De teruglopende marge was het sein voor Tosh Van der Sande en Mikkel Honoré om de tegenaanval in te zetten. Op zestig kilometer van de meet begon dan ook Mathieu van der Poel zich te bemoeien. In één ruk maakte hij de oversteek naar Van der Sande en Honoré, die de benen meteen stil hielden.
Zonder hulp besloot ook Van der Poel de achtervolging te staken, waarna de drie zich lieten terugzakken. Intussen eiste het parcours zijn tol in de kopgroep, die steeds verder uitdunde. Uiteindelijk zouden de Belgen Backaert, De Bondt, Livyns en Planckaert voorin overblijven. Daarachter werd intussen een nieuwe tegenaanval ingezet met ook oud-winnaar Petr Vakoč.
Van der Poel geeft nog eens gas
Op veertig kilometer gaf ook Van der Poel nog eens gas, wat zoetjesaan het einde inluidde van de restanten van de vroege vlucht. Zeven kilometer later was het dan over en uit voor de kopgroep toen het peloton opnieuw aansloot in hun wiel. Er wachtte de renners op dat moment nog zeven beklimmingen tot aan de finish in Overijse.
Frederik Backaert voert de vroege vlucht aan – foto: Cor Vos
De nervositeit nam toe in aanloop naar de voorlaatste passage van de IJskelderlaan. Daryl Impey greep deze klim aan om te versnellen. Eerder toonde de Zuid-Afrikaanse kampioen zich ook al bedrijvig en hij pakte meteen een mooie voorsprong. Met 27 kilometer was het nog ver tot aan de streep, maar de renner van Mitchelton-Scott was al liefst achtmaal nationaal kampioen tijdrijden.
Bij het ingaan van de laatste lokale omloop had Impey al een marge te pakken van 0:22 op de voorposten van het pak. Op de beklimming van de Hertstraat versnelden Julian Alaphilippe en Tim Wellens. De actie van het Frans-Belgische koppel kon rekenen op reactie van Michael Matthews en Mathieu van der Poel. Al gauw sloten deze vier renners aan bij koploper Impey.
Impey overboord na versnelling Wellens
Eenmaal boven hadden de vijf elkaar gevonden en leek de koers in een plooi op zeventien kilometer van de meet. Op de Holstheide schudde Wellens aan de boom, waardoor Impey overboord ging. Vier leiders bleven over. Op de laatste passage van de IJskelderlaan versnelde Alaphilippe, maar Van der Poel reageerde alert. Ook de andere twee sloten aan.
Julian Alaphilippe in de bevoorradingszone – foto: Cor Vos
Restte nog slechts het Schavei, het slotklimmetje waar al vaker de absolute beslissing viel. Op 1,7 kilometer demarreerde Wellens, maar hij kreeg nog geen centimeter. Van der Poel voerde het kwartet aan onder de vod van de laatste kilometer. Matthews nam op het zwaarste stuk over, maar er werd veel naar elkaar geloerd.
Het peloton kwam nog dichtbij, maar de winnaars moest bij de voorste vier worden gezocht. Van der Poel ging als eerste door de laatste bocht, keek om en reed Alaphilippe op drie fietslengtes. Wellens eindigde op de derde plaats, Matthews werd vierde. Kort daarachter was Bjorg Lambrecht de snelste in de sprint om de vijfde plek.
Het zullen 12 hele zware jaren voor je gaan worden vrees ik waarvoor alvast heel veel sterkte toegewenst!
Tijden veranderen, en het is tegenwoordig veel moeilijker om iets te presteren.
Dit heb ik nog nooit gezien, zoveel overtuiging in eigen kunnen en het waarmaken en bescheiden.
Hoe patserig was Sagan op die leeftijd ?
Dit dwingt zoveel respect af. Heel mooi !
De grootste reden dat hij de cross daar twee keer heeft laten lopen is mentaal, hij heeft de schurft aan die knollenvelden in deze cross.
"1. In de aan loop van het WK in Biesles toen hij met zijn transparante dopingformulier WVA indirect van doping beschuldigde."
Was reactie op Pauwels, Wout reageerde verder niet, geen idee waarom.
"2. Vlak na het WK in Biesles toen hij in de tv-studio niet verder kwam dan gehuil ipv de winnaar te feliciteren."
Hij zat er toen fysiek en mentaal doorheen, leek bijkant op een mens. Is verder altijd netjes in zijn reacties naar en over Wout, net als andersom
"3. Toen zijn vader WVA van doping beschuldigde tijdens het WK in Valkenburg en hij zich nadien niet van die woorden distantieerde."
De uitspraak "hij ademde niet" van Adri is op heel veel manieren te interpreteren. Jouw interpretatie is zeker geen feit.
Je hebt blijkbaar iets tegen de persoon Mathieu van der Poel, dat is je goed recht maar om dat nu te uiten na een prachtige overwinning is natuurlijk wel een beetje treurig en kinderachtig gedrag. Ik moest ook gelijk aan de reacties op Wielerkrant denken toen ik de jouwe las.....
Verder stel ik voor dat de wielerfans maar niet meer op Jeff moeten reageren. Zonde van onze tijd
;)
Daar waar oa Zjat en ik aangeven waarom we niet per se helemaal happydepappy zijn met de ontbolstering van een geweldig talent dat dreigt de koers plat te slaan.
Mag dat niet?
Wat is het nou? Je verkondigt al tijden lang dat Mathieu weg moet van de modder en nu laat hij eindelijk zijn talent op niet mis te verstane wijze zien op de weg en is het weer niet goed? Wat wil jij dan zien? Dat hij knokt voor een fraaie top10-stek in de UAE-Tour? Of een verdienstelijke top20 in Quebec?
Je mist wel eens meer wat.
'Hier hebje n MTB, daar een dik bos, 100 km verderop die kant op ligt het eindpunt, route mag je zelf kiezen'
Geen linkeballen en 95% van de koers uit de wind zitten....
Omdat de klimmen nooit heel lang zijn is het “watt per kg” minder belangrijk dan bij de klimgeiten op de weg (dus meer spiermassa over).
Dat verklaart denk ik dat mannen als: VdP, Sagan, Fuglsang over een enorme motor beschikken.
Kortom: klassiekers rijden en lekker klooien in het veld en MTB. Lijkt mij heerlijk verfrissend. Van mei tot half september niet op de weg, behalve het NK.
En hij zal nog wel eens een zeer ernstige smak maken, vrees ik. Dat is inherent aan zijn stijl, hij gaat geen voorzichtigheid inbouwen. Dat is wellicht de grootste bedreiging voor een schitterend palmares.
Wat denken jullie?