Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Lefevere ziet een ‘Remco Evenepoel 2.0’: “Compleet andere coureur geworden”
Over iets meer dan twee weken begint in Utrecht de 77ste editie van de Vuelta a España. Veel ogen zijn in aanloop naar de Ronde van Spanje gericht op Remco Evenepoel, die van de laatste grote ronde van het seizoen een hoofddoel heeft gemaakt. Patrick Lefevere – teambaas van Quick-Step Alpha Vinyl – wil niet te veel druk leggen op zijn poulain, maar ziet in gesprek met Het Nieuwsblad een andere Evenepoel.
De 22-jarige Evenepoel hoopt in de komende Vuelta een glansrol te vertolken en lijkt perfect op schema te liggen voor de Spaanse ronde. Wat heet, de Belg won afgelopen zaterdag nog op grootse wijze de Clásica San Sebastián, na een solo van meer dan veertig kilometer. Lefevere ziet een totaal andere Evenepoel dan pakweg een jaar geleden. “Eigenlijk is het zinloos om de Remco van de Giro te vergelijken met de Remco die straks de Vuelta rijdt.”
“Hij is een compleet andere coureur geworden. Op elk vlak is Remco een betere atleet, maar dat wil niet zeggen dat hij straks de Vuelta rijdt om hem te winnen. We willen vooral dat hij nog groeit als coureur. Hij zal fris aan de start staan en het verleden heeft bewezen dat hij dan beter rijdt. We beogen met hem een rit te winnen en daarna zien we wel hoever hij in het klassement raakt. Meer moet je niet achter onze ambities zoeken”, probeert Lefevere de verwachtingen te temperen.
Coach Pelgrim: “De uitgangssituatie is helemaal anders”
Voor Evenepoel liep zijn eerste grote ronde (de Giro d’Italia van 2021) uit op een deceptie, maar volgens Koen Pelgrim – een van de trainers van Quick-Step Alpha Vinyl – ziet de wereld er nu helemaal anders uit. “De uitgangssituatie is helemaal anders. Vorig jaar was de voorbereidingstijd erg kort. Hij moest lang revalideren en we hadden zo’n drie maanden om hem klaar te krijgen. Dit jaar heeft hij eerst een vlekkeloze winter kunnen doormaken en daarna een bijna volledig wielerjaar meegedraaid.”
Evenepoel maakte zaterdag nog indruk in de Clásica San Sebastián – foto: Cor Vos
Evenepoel kan met andere woorden terugvallen op een veel bredere basisconditie. Pelgrim: “Dankzij zo’n bredere basis moet hij sneller kunnen recupereren van inspanningen, stabieler presteren en zijn conditie drie weken op peil houden. Dit jaar hadden we de tijd om stap per stap op te bouwen”, zegt Pelgrim. “Er was ook ruimte voor korte rustperiodes na Luik-Bastenaken-Luik en na het BK. Vorig jaar stond hij toch wel met vraagtekens aan de start in Turijn. Dat zal nu niet het geval zijn.”
Pelgrim ziet dat Evenepoel nog altijd stappen maakt als wielrenner. “Door meer afdalingen te doen is zijn vertrouwen alleen nog maar gegroeid. Door hem in te schakelen in de sprinttrein heeft hij ook nog beter zijn weg leren zoeken in het peloton. Hij kan nu veel vlotter energie sparen door in de juiste positie te zitten en je zal hem niet meer met zijn krachten zien smijten voor één seconde tijdswinst. Dat het zijn tweede grote ronde wordt, is ook iets dat hem meer gemoedsrust moet geven. Hij weet nu wat er allemaal op hem afkomt.”
Evenepoel: “Ik trek met een andere benadering naar de Vuelta”
Evenepoel keek afgelopen zaterdag met WielerFlits al uitgebreid vooruit naar de komende Vuelta a España. De klimmer annex tijdrijder spreekt van een ‘groot avontuur’. “Ik trek nu alvast met een heel andere benadering naar de Vuelta dan naar de Giro d’Italia van vorig jaar. Ik heb nu veel gekoerst in het begin van het jaar en daarna was mijn kalender nog best leeg. Maar ik voel dat de training zich uitbetaalt en dat de vorm met de week stijgt.”
“Ook voel ik me nog fris, ondanks trainingsweken van meer dan dertig uur. Die frisheid is het belangrijkst in mijn ogen. Ik heb het ritme en het gevoel van klimmen nu onder de knie, ik ben aan die inspanning gewend. De Vuelta gaat een groot avontuur zijn, waarin ik hoop op het beste. Maar om naar mijn grote droom toe te werken die ik ooit op een dag hoop te bewerkstelligen – op het eindpodium van een grote ronde staan – moet je jezelf ontdekken en je grenzen verleggen.”
Evenepoel had het verder onder meer over zijn voorbereiding op de Vuelta, zijn gewicht en explosiviteit.
Ik heb ook het gevoel dat bij Evenepoel het mentale heel erg meespeelt. Net zoals bij die andere Poel overigens. Als het goed gaat, kan hij als het ware boven zichzelf uitstijgen en fantastische dingen doen, maar als hij een tik krijgt lijkt hij even van de wijs. Meestal herstelt hij zich dan wel nog enigszins, maar Evenepoel gedijt vooral goed in de heldenrol en heeft het moeilijker als hij moet knokken om te overleven. Voor het groterondewerk is dat niet altijd even ideaal.
Zoals ik wel al vaker gezegd heb hier: Remco heeft al een erg sterk seizoen gereden en binnen een paar jaar kan hij ook nog een grote ronde winnen. Of hij nu al die (mentale en fysieke) maturiteit daarvoor bezit, moeten we nog gaan zien. Het is wat mij betreft in ieder geval niet nu of nooit als ronderenner.
De messen worden door de criticasters al geslepen natuurlijk, maar ondanks zijn temperament heb ik wel het gevoel dat Evenepoel zelfs na tegenslagen rustig verder blijft werken en schaven aan zijn zwakke punten. In die zin begrijp ik de 2.0 wel. Hij blijft razend ambitieus maar beseft ook stilaan dat niet alles vanzelf gaat op het hoogste niveau bij de profs.
Er wordt vooral gefocust op de prestaties waar Evenepoel het niet waarmaakte, maar dat kan je bij elke renner doen, zelfs bij Pogacar tegenwoordig. Vingegaard won ook niet in de Tirreno en Dauphiné en kwam waardeloos voor de dag in Luik, maar dat lijkt iedereen vergeten. Waar stond die trouwens op 22-jarige leeftijd? In een vismijn? Evenepoel heeft nog steeds zo veel groeimarge, ondanks wat er hier door sommigen beweerd wordt.
Terwijl je weet dat bij de eerste de beste steile aankomst waar hij een halve minuut verliest, er meteen zal gesteld worden dat hij nooit meer voor een klassement in een grote ronde moet gaan en alleen voor klassiekers of korte rondjes ambities mag hebben.
Een ding klopt, hij wint veel maar zijn blinde fans hebben wel geleerd serieus een toontje lager te zingen. En dat is wel prettiger voor het forum. Je kan jezelf beter niet al te serieus nemen.
Hij heeft ook al een zilveren en bronzen medaille op het WK tijdrijden en een gouden en bronzen op het EK tijdrijden, op een leeftijd dat Ganna er 0 had. Ook een zilveren EK medaille op de weg.
Hij heeft niet alleen 1 monument, hij heeft ook 2x een WT klassieker gewonnen voor een totaal van 6 WT overwinningen.
Niemand had op die leeftijd al 3x een GT gewonnen, ook Pogacar en Merckx niet.
Ik maak mij sterk dat je een bericht kan vinden waarin ik een renner afkraak.
Waar ik wel kritisch op ben zijn figuren zoals jij.
Overigens, volgens mij is er geen volger op deze gehele website die Evenepoel niet uitzonderlijk getalenteerd vindt. Althans, sprekend vanuit mijzelf, zijn manier van rijden en aanvallen met een leeuwenhart zijn een lust voor het oog.
Het zijn slechts de verongelijkte handgebaartjes, het gezever op anderen en de zelfadoratie wat ik allemaal slecht trek. De renner is prachtig.
Maar dat oeverloos haten op anderen trek ik ook slecht van Dumoulin of om het even wie.
Maar het is als volger per definitie gekleurd. Want ik vind een van Aert met vleugelslag prachtig en een wheely van Sagan in het voorjaar ook… maar een handje achter het oor of het opzwiepen van het publiek “zie mij aan, adoreer mij” in San Sebastián, trek ik niet.
Subjectief, zeker. Onterecht? Geen idee…
Het is fijn voor hem dat hij progressie maakt. Daar traint hij ook voor, toch?
Maar waarom dan toch steeds deze 'over de top' manier van framen?
Kennelijk wel een bewuste keuze...
Omgekeerd mogen wij, of zijn entourage, nu ook geen onrealistische verwachtingen koesteren voor de Vuelta. Evenepoel blijft een beetje een a-typische renner. Ondanks zijn kleine gestalte en vrij laag gewicht, is het geen gevleugelde klimmer. Wel een geblokte, gespierde tempobeul, ook bergop. Maar het klimmen kost meer energie dan bij een echte klimmer. Dus verwacht ik nog steeds dat hij eens een slechte dag zal hebben, en dat de derde week moeilijk wordt.
https://www.procyclingstats.com/rankings/me/uci-individual
Een optelling van vergaarde punten is vooralsnog geen statistiek.
De groene trui krijg je dan ook op basis van je rituitslagen, waarvoor je ook al UCI punten krijgt. In die zin is dat 'dubbel op', je krijgt punten voor iets waar je al eens punten voor gekregen hebt. En dat vind ik ok, maar 120 vind ik een billijk aantal daarvoor.
Ook in het voorjaar was van Aert steeds op de afspraak, maar had hij de pech van zijn coronabesmetting op het cruciale moment. Omloop en E3 zijn mooie koersen, maar weegt dat op tegen winst in Luik? Hij sleurt Roglic naar de zege in Parijs-Nice, maar die staat wel op de Sloveen zijn erelijst en niet op de zijne. Roubaix 2de en LBL 3de is knap, maar zijn geen overwinningen.
Van Aert maakt ongelooflijk veel indruk dit seizoen met zijn constante prestaties en veelzijdigheid, maar ik vrees dat er toch vooral gekeken wordt naar grote overwinningen en die heeft Wout op dit moment nog niet. Hij moet straks al wereldkampioen worden om niet voor het 2de jaar op rij naast die 'grote vis' te grijpen.
Met Luik en San Sebastian heeft Evenepoel 2 klassiekers (voormalige wereldbekers) op zak, en dan moeten de Vuelta en het najaar nog komen waar hij ook kansen heeft. Op dit moment zou ik op gevoel van Aert zijn seizoen nog boven dat van Evenepoel zetten, maar geen 3 treetjes. Remco pakte die overwinningen overigens ook in grote stijl met zowel in Luik als San Sebastian voor de laatste 20 jaar ongeziene nummertjes.
Kom ik persoonlijk toch weer uit bij dat indruk maken allemaal goed en wel is, maar dat het uiteindelijk wel om de grote zeges gaat. En natuurlijk ook dat beide mannen hun seizoen al van uitzonderlijke klasse is en we als Belgen op dit moment uiteraard onze pollekes mogen kussen met 2 zo'n topcoureurs.
Volledig eens met je analyse.
Als de Vuelta mislukt als klassementsrenner, zal toch vooral dat bijblijven. Komt dat door hemzelf/dit soort interviews of de torenhoge verwachtingen van de buitenstaanders?
Feit is dat de meeste renners maar kunnen dromen van een jaar zoals dat tot hiertoe, maar dat het nog altijd niet goed genoeg is. Niet gezond op lange termijn lijkt me.
Doel 1 - een ritzege voor Remco
Doel 2 - als het even meezit een klassement, maar dat hoeft echt niet.
Laat hem maar op MVDP wijze van de Giro drie weken knallen en dan zien waar het schip strandt.
Ik denk dat dat sowieso de bedoeling is !
Ik zie duidelijk ook de verandering (hij staat messcherp), maar of het allemaal een verbetering is moet wat mij betreft blijken in de aankomende Vuelta. Want tot op heden doet hij het heel goed in eendagswedstrijden, maar zowel in TA, Zwitserland en in iets mindere mate in Baskenland voldeed hij niet aan de verwachtingen vwb het rondewerk. Om nog maar te zwijgen over zijn Giro-fiasco vorig jaar.
En dan hoor je enerzijds "een ritzege en top 10, dan ben ik tevreden", maar anderzijds vraag ik me af of hij op voorhand tekent voor een ritzege en de 9e plaats in het eindklassement. Met alle eerder uitgesproken ambities geloof ik daar namelijk geen hout van. Zeker als je praat over de sterk verbeterde Remco 2.0, terwijl je had gehoopt dat Remco 1.0 wel even de Giro zou gaan winnen...
Nu voor en tijdens de Vuelta regelmatig blijven suggereren dat de échte ambities stiekem hoger liggen en hopen dat het aanslaat. Zodat andere WF-ers ook gaan denken "Ja, ik heb de voorbije weken toch verschillende keren gelezen dat ze eigenlijk hogere verwachtingen hadden" zonder te beseffen dat het altijd dezelfde bron was.
Waarom is niet helemaal duidelijk, maar het zal ongetwijfeld met geld te maken hebben.
En hier lezen we vervolgens wat eenieder ervan vindt.
Next!
1 of 2 ritoverwinningen in de Vuelta en dan zich richten op een perfecte voorbereiding voor het WK.
En hopelijk een bondscoach die beseft dat alle ballen op Wout een verkeerde aanpak is en ze dit jaar met twee kopmannen aan de start staan.
1. Pogacar - 13
2. Remco en zijn ploegmaat Fabio - elk 11
En het mag gezegd worden dat hij in een aantal van die overwinningen van Fabio een aandeel had als ploegmaat.
1. Cav - 161
2. Valverde - 133
3. Sagan - 121
8. Gilbert - 80
10. Roglic - 64
25. Pogacar - 43
26. GvA - 41
27. Matthews - 40
28. Matje - 39
29. Flip - 39
30. Wout - 38
Mooi groepje hierboven...
32. Jakobsen - 37
33. Wellens - 34
35. Evenepoel - 33
Merlier, Terpstra en Dumoulin - elk 22
Poels - 21
Philipsen - 20
Ben Hermans - 19
Danny Van Poppel en Mollema - 18
De Gendt - 17
In de top 100 zijn Pogacar (23) en Evenepoel (22) sowieso de jongsten!
https://www.procyclingstats.com/statistics/start/active-riders-victory-ranking
Ik denk dat iedereen er over eens is dat de ploeg en trainer in de fout gegaan zijn voor de Giro van 2021.
Die nemen we niet als vergelijkspunt, wel de Tirreno en Zwitserland (met afgeslankt deelnemersveld). Zwitserland is bij de start van de Giro amper 2 maand verder in de tijd.
In hoeverre is er gewerkt op goed zijn in weken 2 en 3? Want op de eerste dagen in Zwitserland probeerde hij wel tijd te pakken, maar wanneer het om de knikkers ging, kwam hij er niet aan te pas. De uitleg was toen ook dat hij last had van de warmte, maar eind augustus zal het ook nog lastig zijn in Spanje.
En als zijn ambities de Tour zijn, ook afgelopen Tour had enorm hete dagen.
Maar goed, Porte, Kwiatkowski en anderen, zijn er in de tweede helft van een grote ronde, steeds weer doorgezakt. Ondanks de beste trainers, ploegen, en verschillende trainingsopbouwen. Het ligt dus voor een stuk aan de genen.
Nu al benieuwd naar het parcours (ook voor de AK strijd natuurlijk).
Hup Remco
Met de Evenepolarisatie valt het hier eigenlijk best nog mee moet ik zeggen, het is in het verleden al 'puntiger' geweest. Ondanks de soundbite in de titel zegt PatLef ook niets meer dan dat Evenepoel nu beter voorbereid start en tempert hij de verwachtingen om de druk weg te houden. Het wordt allemaal haast een beetje saai zo, zelfs met de Evenepoel-gekoppelde terugkeer van Een Schilder 2.0. Gelukkig weten we allemaal dat Evenepoel zelf stiekem met hogere ambities start - dat kan een mooie koers enkel ten goede komen.
Dat is niet zijn droom, dat is zijn doelstelling. Het zal niet zo zijn dat als Remco 1 tijdrit wint en 10e wordt in het klassement dat hij kan spreken dat zijn droom is uitgekomen.
- in eerste instantie zegt hij dat het een droom zou zijn om één rit te winnen
- wanneer Carl doorvraagt naar het AK voegt hij na wat voorwaardelijkheden toe "als ik echt een absolute droom mag uitspreken zou een top-10 en een ritwinst of twee geweldig zijn denk ik".
Voor elke jonge renner die nog nooit een rit won in een GR is ritwinst een droom, toch? Laat staan dubbele ritwinst.
Wat betreft het AK lijken zowel Evenepoel zelf als de entourage zich er ondertussen van bewust dat een eindpodium een werk van jaren kan zijn. "De Vuelta gaat een groot avontuur zijn, waarin ik hoop op het beste. Maar om naar mijn grote droom toe te werken die ik ooit op een dag hoop te bewerkstelligen – op het eindpodium van een grote ronde staan – moet je jezelf ontdekken en je grenzen verleggen. Daarom trekken we met deze voorbereiding naar Spanje. Ik ben benieuwd waartoe dit gaat leiden." (uit https://www.wielerflits.nl/nieuws/remco-evenepoel-voor-vuelta-lang-bergop-getraind-maar-explosiviteit-niet-verdwenen/ )
Er was ooit een tijd dat Lefevere de mond vol had van respecteren van contracten, maar inmiddels komen zijn flirts met renners en rensters onder contract bijna dagelijks voorbij. Immers hij schiet ook al onder de duiven van SDWorx om te kijken of hij zo Kopecky los kan weken.