Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Lance Armstrong leed na dopingbekentenis aan PTSS: “Ging ineens van hero naar zero”
Lance Armstrong leed in de jaren na zijn dopingbekentenis aan een posttraumatische stressstoornis, ook wel PTSS genoemd. Dat vertelde de Amerikaanse ex-renner in de podcast The Great Unlearn. De inmiddels 52-jarige Amerikaan ging daarom in therapie. “Het voelde aan als een zware operatie.”
Mensen die last hebben van een posttraumatische stressstoornis kampen vaak met nachtmerries, flashbacks of ontwikkelen een slaapstoornis. Armstrong kreeg hier ook mee te maken na zijn dopingbekentenis in 2013. De oud-wielrenner viel ruim tien jaar geleden van zijn voetstuk, nadat hij in een interview met Oprah Winfrey had toegegeven dat hij tijdens zijn wielercarrière verboden middelen had gebruikt.
Het bleek een bekentenis met grote gevolgen. Zijn meeste overwinningen – waaronder zijn zeven Tourzeges – werden geschrapt, Armstrong werd levenslang geschorst en er volgden de nodige grote rechtszaken. “Ik ging ineens van hero to zero”, vat Armstrong het zelf samen. “Veel mensen vonden dat knap van mij, anderen vonden het dan weer grappig. En nog veel andere mensen waren van mening dat ik het verdiende. Velen hadden gelijk. Ik vond het zelf niet grappig, maar ik verdiende het zeker wel.”
“Er was een waslijst aan rechtszaken”, vervolgt de Amerikaan. “Mijn inkomen ging van heel, heel hoog naar niks. Dan ontkom je niet aan PTSS. Wanneer mensen dat woord horen, denken ze meteen aan mannen die in de oorlog gevochten hebben. En daar vrienden verloren zijn, de dood in de ogen hebben gekeken of mensen vermoord hebben. Maar het is niet exclusief voor soldaten. En het is zeker ook niet exclusief voor mij.”
Intensieve therapie
Armstrong besloot op een gegeven moment actie te ondernemen en in therapie te gaan, om zijn problemen aan te pakken. Hij volgde eerst reguliere therapie. “Maar ik had iets anders nodig, iets wat nog dieper ging.” Hij besloot zich in te checken bij een speciale instelling in Tennessee, voor een zeer korte therapie van amper vijf dagen. “Helemaal alleen, tien uur per dag. Als mijn vorige ervaringen met therapie als een pleister waren, voelde dit aan als een zware operatie.”
Dit is gewoon weer zoveelste poging om zielig over te komen en daarmee sympathie te winnen. Daar prik je toch zo doorheen joh. Eens een narcistische psychopaat, altijd een narcistische psychopaat.
Qua middelen de pech dat wat hij pakte op een willekeurig samengestelde lijst stond, en de schildkierhormonen en ketonen van deze tijd niet.
Naar mijn mening gewoon de zoveelste deelnemer aan het feest van list en bedrog (leestip: herman chevrolet), maar wel 1 die buitenproportioneel aan de schandpaal genageld is.
Onbegrijpelijk ook dat anonieme volgers hier zich altijd zo persoonlijk in de bips genomen voelen als het over dopeurs gaat. Ook zo spastisch over de cokesnuivers die je arbeiderspensioentje beleggen?
Deelt Richard V komend jaar nog horloges uit op WT podia trouwens?
Lance was veel meer evil dan Eddy of Bernard, waarom? Naast het intimideren, bedreigen en bedriegen van collega's en de leden van zijn team was hij diegene die het naar nieuwe hoogtes tilde door simpelweg de UCI ( Verbruggen) als partner in crime te gebruiken. Bernard was nooit op het idee gekomen om de UCI geld voor anti-doping apparatuur te voorzien en daarnaast doodleuk samen te spannen met diezelfde organisatie om alles aangaande zijn dopinggebruik weg te moffelen.
Lees gerust dit: https://www.theguardian.com/sport/2015/mar/09/lance-armstrong-uci-colluded-circ-report-cycling
Dus heel duidelijk, onmiskenbaar, onweerlegbaar, klaarblijkelijk, onomstootbaar en pertinent meer evil. Op heel veel vlakken.
Lekker koers kijken jongens. Verder niet teveel bij nadenken. Het feest van list en bedrog begint deze maand weer volle bak!
(Oh ja, voor de moraalridders daar vragen over stellen: genoeg dopeurs tegengekomen in mijn zeer beperkte sportcarriere. Altijd vrolijk om gelachen. Sporters zonder talent winnen toch niet.)
Dat is precies het probleem, ook jij lijkt de slimheid meer te waarderen dan de kwaadaardigheid van zijn acties. Mag hoor maar doet niks af aan het leed wat Armstrong ook berokkend heeft. Zijn dopingsysteem maakte veel slachtoffers en als belangrijkste erfenis besmeurde hij het wielrennen met een stank waar het nog steeds niet vrij van is. En zelfs toen reden er renners clean, zijn dat dan losers?
@Har77
Als je moet reageren met als argument, maar zij pakken ook is het een teken dat je geen argumenten meer over hebt om het gedrag van Armstrong te verdedigen. Feit is dat zijn misdrijven op de grootst mogelijke schaal plaatsvonden, wat wil zeggen met hulp van de internationale bond zelf. Niemand van de andere dopingzondaars opereerde op die schaal.
Hij heeft nog steeds die trekjes maar heeft in tegenstelling tot Trump wel de waarheid onder ogen gezien en heeft daardoor nu toch een ‘normaal’ leven.
Het Amerikaans onderzoek- en rechtstysteem kan echter enorm hard zijn. Van zodra ze echt willen kan er veel. Zeker toen bleek dat het om gesjoemel met overheidsgeld (US Postal) en doping ging. Dan gaan ze gewoon het rijtje af, beste Hincapie deze deal ligt voor jou op tafel. Optie A schuld bekennen en Armstrong neerhalen en je kan je leventje verderzetten of optie B we gaan met alles achter je aan, miljoenenboetes en risico op paar jaar achter de tralies. En dan op naar de volgende ploegmaat met Hincapie's bekentenis als drukkingsmiddel. Hier niet het geval, maar als het echt nodig is, doen ze er nog een laagje bovenop. Dezelfde deal wordt dan aan verschillende personen voorgelegd. De eerste die hem neemt, ontspringt de dans, de anderen worden voor alles veroordeeld.
Dan was het voor Armstrong de relatief eenvoudige keuze om schuld te bekennen, betalen en wat miljoenen overhouden of schuldig bevonden worden en niets overhouden. Op een bepaald moment was er zelfs sprake dat ze al het gesponsorde geld + intrest + boete op hem persoonlijk gingen verhalen.
Neemt niet weg dat het voor hem persoonlijk en mentaal wel een enorm zware klap geweest moet zijn. Van overal op handen gedragen worden en de gevierde man zijn naar paria. Hoe je er ook tegenaan kijkt, dat doet wat met een mens. Meer (denk ik persoonlijk) dan een boete of straf.
Triest hoe veel mensen die niets met hem te maken hebben gehad nog altijd graag met het vingertje blijven wijzen en zo eigenlijk een slachtofferrol invullen; ook dat is narcisme ten top, maar ja, een narcist doet niet aan zelfreflectie. Je zou geloven dat al die mensen niet vergeven willen worden voor de fouten die ze in een eerder stadium in hun leven hebben gemaakt.
......En terecht.
Kamp terechte winnaar van 7 x geel hier, was 1 grote bende bedriegers toen waarvan hij de beste was. Dat hele traumaverhaal geloof ik eigenlijk niet, kerel is zo uitgenast en bij de pinken.