Steven Kruiswijk gaf gisteren zijn visitekaartje af in de pitte klimetappe van de Ronde van Italië. De Rabobelofte maakt pas sinds dit jaar deel uit van de ProTourformatie van de boerenleenbank, maar rijdt in zijn eerste profjaar al een uitstekende grote ronde. Gisteren greep de 22-jarige renner nipt naast de dagzege, toch was Kruijswijk meer dan tevreden. “Dat je hier na die zware weken in de finale van een lastige etappe om ritwinst rijdt, is bijna een droom. Ik ben er zelf misschien nog wel het meest verbaasd over.”

Teleurgesteld kon Kruijswijk niet zijn met zijn derde plaats van gisteren. “Er is geen enkele teleurstelling. Ik ben op waarde geklopt in het laatste stuk. Natuurlijk baal je op het moment van de ontknoping een beetje, dat het er niet meer in zit, maar die derde plaats voelt voor mij als een halve overwinning. Dat je hier na die zware weken in de finale van een lastige etappe om ritwinst rijdt, is bijna een droom. Ik ben er zelf misschien nog wel het meest verbaasd over.”

Aan RaboSport liet de Raborevelatie van deze ronde weten zeker gedacht te hebben aan de overwinning. “Ik dacht dat ik een Giro-etappe kon winnen. Ik wist dat de laatste negen kilometer omhoog gingen. Frans Maassen adviseerde me om tot de laatste drie kilometer te wachten. ‘Die zijn het lastigste’, zei Frans. Hij had gelijk. Ik zat me op te laden voor een aanval toen die Fransman demarreerde. Hij verraste mij met die actie, maar toen het gebeurde, heb ik toch gewacht op de reactie van Hondo. Die maakte op mij namelijk de beste indruk. Maar hij bleef ook zitten. Ik ben snel alles gaan inschatten toen ook Hondo bleef zitten. Na een paar honderd meter ben ik achter Monier aan gegaan. Hondo moest eraf en ik kwam dichterbij, maar Monier brak geen moment. Eigenlijk blies ik me toen zelf een beetje op en daardoor kon Hondo weer terugkomen. Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan en geen fouten gemaakt. Dat laatste bevestigden ook de ploegleiders. Ik hoefde mezelf geen verwijten te maken, hebben ze gezegd. En dat doe ik ook niet.”

Nog vier dagen en de Giro zit er al weer op. “Ik voel me nog steeds erg goed. Verzwakking is er inderdaad nog niet. Toen ik hoorde dat ik als vervanger van Oscar de Giro moest rijden was dat een geweldige uitdaging. Ik was vooral benieuwd hoe ik zo’n grote ronde zou verteren. Nou, dat blijkt dus wel goed te zijn. Als ze me drie weken geleden hadden verteld, dat ik nu in de Giro in een bergetappe mee zou doen om ritwinst, had ik de mensen voor gek versleten. Een ronderenner geboren? Ja misschien klopt dat wel. In mijn eerste profjaar zo rijden in de Giro, daar kun je alleen maar van dromen. Ik heb echt het gevoel dat ik een etappe als vandaag in de toekomst wel kan winnen.”